2016.10.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1-1/4512-1-53/16-2/MW
z 4 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla robót budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla robót budowlanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma budowlana realizuje inwestycję polegającą na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługowo-handlową położoną w miejscowości A. Inwestorem jest osoba fizyczna będąca Vat-owcem. Na podstawie decyzji pozwolenia na budowę zawarto umowę z Inwestorem w systemie generalnego wykonawstwa dotyczącą kompleksowej realizacji inwestycji w zakresie wykonania robót budowlano-montażowych obejmujących budowę budynku usługowo-mieszkalnego. Przedmiotem zawartej umowy jest kompleksowa budowa budynku jako całości, a nie wykonanie odrębnych robót dotyczących poszczególnych lokali czy części budynku.

Zaprojektowany budynek jest trzykondygnacyjny i ma następujące przeznaczenie:

parter – usługowo-handlowy z zapleczem,
I piętro – część mieszkalna – 2 mieszkania,
II piętro – część mieszkalna – 2 mieszkania.

Bilans powierzchni w zaprojektowanym budynku przedstawia się następująco:

1 – powierzchnia lokali mieszkalnych – 259,22 m² – 57,5%,
2 – powierzchnia ruchu – klatka schodowa do części mieszkalnych – 53,10 m² – 11,81%,
3 – powierzchnia części usługowo–handlowej z zapleczem – 137,30 m² – 30,54%.

Przyjmując definicję „całkowitej powierzchni użytkowej” zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, zgodnie z którą całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem powierzchni elementów budowlanych (podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów) powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych oraz powierzchni komunikacji (klatki schodowe, dźwigi) całkowita powierzchnia użytkowa budynku wynosi 396,52 m² (suma 1+3).

Z kolei powierzchnia użytkowa części mieszkalnej budynku (powierzchnia pokoi, kuchni łazienki itp.) wynosi: 259,22 m². Powierzchnia użytkowa poszczególnych lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku nie będzie przekraczać 150 m².

Jak wyżej wskazano, umowa o generalne wykonawstwo będzie dotyczyła realizacji całości budynku i nie będzie rozbicia prac budowlanych na dotyczące poszczególnych lokali mieszkalnych bądź użytkowych.

Przedmiotem opisanej we wniosku inwestycji jest budowa budynku mieszkalno-usługowego z mieszkaniami i lokalami użytkowymi. Zgodnie z danymi przedstawionymi we wniosku, ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku będzie wykorzystana do celów mieszkalnych. W związku z powyższym, obiekt będący przedmiotem opisanej inwestycji będzie posiadał, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – symbol PKOB grupa 112 klasa 1122 „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dla inwestycji opisanej w przedstawionym stanie faktycznym, polegającej na świadczeniu usług w systemie generalnego wykonawstwa polegających na wykonywaniu robót budowlanych w związku z budową budynku o przeznaczeniu mieszkalno-usługowym znajduje zastosowanie stawka VAT w wysokości 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizowana inwestycja opisana w stanie faktycznym, polegająca na wykonywaniu w systemie generalnego wykonawstwa robót budowlanych w związku z budową budynku o przeznaczeniu mieszkalno-usługowym podlega opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki VAT w wysokości 8%.

Zgodnie z art. 41 ust 12 ustawy o VAT, obniżoną – aktualnie w wysokości 8% – stawkę VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się bowiem:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Inwestycja opisana w stanie faktycznym nie posiada żadnego lokalu mieszkalnego powyżej 150 m² powierzchni użytkowej.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem.

Jak wynika z powołanych wyżej definicji, o zakwalifikowaniu budynku jako mieszkalnego lub niemieszkalnego decyduje wielkość całkowitej powierzchni użytkowej zajmowanej na cele mieszkalne lub niemieszkalne.

Całkowita powierzchnia użytkowa budynku wynosi: 396,52 m², z kolei powierzchnia użytkowa części mieszkalnej budynku wynosi: 259,22 m².

Na podstawie powyższych danych można stwierdzić, iż ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku będzie wykorzystywana do celów mieszkalnych i zasadnym będzie zakwalifikowanie budynku jako budynku mieszkalnego w ramach grupy 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, klasa 1122 – Budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 5a towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – w myśl art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych uregulowań wynika, że czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, wykonywane w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisami, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (w myśl art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy).

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania, np. wózkarnie, suszarnie).

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,
Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a ustawy decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, Wnioskodawca realizuje inwestycję polegającą na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługowo-handlową. Inwestorem jest osoba fizyczna będąca Vat-owcem. Na podstawie decyzji pozwolenia na budowę zawarto umowę z Inwestorem w systemie generalnego wykonawstwa dotyczącą kompleksowej realizacji inwestycji w zakresie wykonania robót budowlano-montażowych obejmujących budowę budynku usługowo-mieszkalnego. Przedmiotem zawartej umowy jest kompleksowa budowa budynku jako całości, a nie wykonanie odrębnych robót dotyczących poszczególnych lokali czy części budynku.

Zaprojektowany budynek jest trzykondygnacyjny i ma następujące przeznaczenie:

parter – usługowo-handlowy z zapleczem,
I piętro – część mieszkalna – 2 mieszkania,
II piętro – część mieszkalna – 2 mieszkania.

Bilans powierzchni w zaprojektowanym budynku przedstawia się następująco:

1 – powierzchnia lokali mieszkalnych – 259,22 m² – 57,5%,
2 – powierzchnia ruchu – klatka schodowa do części mieszkalnych – 53,10 m² – 11,81%,
3 – powierzchnia części usługowo–handlowej z zapleczem – 137,30 m² – 30,54%.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy dla inwestycji opisanej w przedstawionym stanie faktycznym, polegającej na świadczeniu usług w systemie generalnego wykonawstwa polegających na wykonywaniu robót budowlanych w związku z budową budynku o przeznaczeniu mieszkalno-usługowym znajduje zastosowanie stawka VAT w wysokości 8%.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca wykonuje usługi budowlane w ramach budowy budynku mieszkalnego wielomieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB 1122, a zatem stanowiącego obiekt budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy.

Tym samym skoro przedmiotem umowy są roboty budowlane w zakresie budowy budynku sklasyfikowanego w PKOB w dziale 1122 i umowa zawarta jest na wykonanie całości budynku, to obniżona stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie do całości tych robót, związanych również z lokalami użytkowymi znajdującymi się na parterze budynku.

Podsumowując w niniejszej sprawie roboty budowlane wykonywane w ramach umowy generalnego wykonawstwa w związku z budową budynku mieszkalnego z częścią usługowo-handlową sklasyfikowanego wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale PKOB 1122 korzystają z obniżonej 8% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie wskazać należy, że w związku z faktem, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania towarów i usług, a dla prawidłowego określenia stawki podatku dla świadczonych usług związanych z budową budynku niezbędne jest jego zaklasyfikowanie do właściwego grupowania w klasyfikacji obiektów budowlanych, w niniejszej interpretacji przyjęto jako element opisu sprawy symbol PKOB 1122 wskazany przez Wnioskodawcę dla budynku będącego przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w A, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin