2016.08.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-523/16-3/JO
z 30 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej w postaci Działu Produkcji jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej w postaci Działu Produkcji jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą T., dalej zwany „Wnioskodawcą”, prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży elektrozaczepów i elektrozamków do drzwi, furtek i szafek, zwór i rygli elektromagnetycznych, okuć i elementów montażowych oraz akcesoriów do powyższych produktów. Działalność ta prowadzona jest przez niego od połowy 2006 r. W celu prowadzenia przedmiotowej działalności Wnioskodawca posiada stosowny park maszynowy, sprzęt, infrastrukturę techniczną i telekomunikacyjną. Produkcja i składowanie materiałów, półproduktów i produktów odbywa się w należącym do majątku osobistego Wnioskodawcy, niestanowiącym środka trwałego w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, budynku produkcyjno - magazynowym. Z racji wykorzystywania tegoż budynku, jak i powierzchni biurowej w drugim budynku należącym do Wnioskodawcy, do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, Wnioskodawca płaci od tego budynku i powierzchni biurowej podatek od nieruchomości według stawek właściwych dla budynków i lokali zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Wnioskodawca zatrudnia wykwalifikowanych pracowników. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponieważ Wnioskodawca otrzymał w ramach darowanego przez ojca przedsiębiorstwa wspomniane wyżej nieruchomości, Wnioskodawca rozszerzył swoją działalność gospodarczą o działalność w zakresie wynajmu nieruchomości i faktycznie wynajmuje te nieruchomości.

W związku z powyższym poszerzeniem działalności o działalność wynajmu nieruchomości, w Regulaminie Organizacyjnym przedsiębiorstwa Wnioskodawca wyodrębnił dwa działy:

Dział Produkcji, kontynuujący dotychczas prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność produkcyjno-handlową, oraz
Dział Wynajmu.

W skład zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Produkcji wchodzą wszystkie dotychczasowe, tj. sprzed otrzymania darowizny, składniki majątkowe za pomocą/za pośrednictwem/przy wykorzystaniu których prowadzona była działalność produkcyjna, pracownicy, należności i zobowiązania oraz maszyny otrzymane od ojca w ramach darowanego Wnioskodawcy przedsiębiorstwa. Dział Produkcji obejmuje zatem:

sprzęt i park maszynowy (dotychczas wykorzystywany do działalności produkcyjnej będący własnością Wnioskodawcy, jak również ten otrzymany w darowiźnie od ojca Wnioskodawcy, który wcześniej był od niego najmowany a służył do działalności produkcyjno-handlowej),
wartości niematerialne i prawne,
znaki towarowe: "X.", "H." i "R.",
zapasy (produkty), materiały, półprodukty i produkcję w toku,
wykwalifikowanych, doświadczonych pracowników,
wierzytelności i zobowiązania związane z przedmiotową działalnością i pracownikami,
zawarte kontrakty handlowe, bazę klientów,
infrastrukturę biurową (techniczną i telekomunikacyjną),
środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych związanych z działalnością produkcyjno- handlową,
księgi handlowe, ewidencje, regulaminy i inne wewnętrzne uregulowania związane z działalnością produkcyjno-handlową.

Dział Wynajmu obejmuje natomiast pozostałe składniki, tj.:

nieruchomości, otrzymane od ojca w ramach darowanego Wnioskodawcy przedsiębiorstwa, które są obecnie przedmiotem wynajmu,
ewentualne środki pieniężne na rachunku bankowym utworzonym wyłącznie dla celów działalności wynajmu nieruchomości,
wierzytelności i zobowiązania związane z działalnością wynajmu nieruchomości,
księgi handlowe, ewidencje, regulaminy i inne wewnętrzne uregulowania związane z działalnością wynajmu nieruchomości.

Dział Produkcji stanowi wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość, na którą składa się zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych celów gospodarczych (tutaj: do produkcji i handlu elektrozaczepów, elektrozamków i innych produktów wspomnianych wcześniej), posiadającą zdolność do funkcjonowania jako samodzielny i niezależny podmiot gospodarczy, o czym bezpośrednio świadczy w szczególności fakt, że do momentu otrzymania przedsiębiorstwa ojca w drodze darowizny, Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej prowadził wyłącznie działalność produkcyjno-handlową, czyli posiadał przedsiębiorstwo prowadzące działalność w przedmiotowym zakresie. Dział Produkcji jest również wyodrębniony finansowo - prowadzone księgi handlowe i ewidencje pozwalają jednoznacznie określić/wskazać przychody i koszty, a także należności i zobowiązania związane z prowadzoną działalnością produkcyjno-handlową. W ramach Działu Produkcji zatrudnieni są pracownicy, którzy zajmują się wyłącznie sprawami związanymi z działalnością produkcyjno-handlową.

Wyodrębnienie organizacyjno – funkcjonalno - finansowe ma miejsce również w przypadku Działu Wynajmu. W ramach Działu Wynajmu podpisana została umowa na prowadzenie spraw związanych z Działem Wynajmu z firmą wyspecjalizowaną w zarządzaniu nieruchomościami, prowadzona jest odrębna ewidencja księgowa i indywidualny rachunek bankowy.

Z uwagi na to, że obroty generowane z działalności produkcyjno-handlowej systematycznie rosną, a Wnioskodawca zamierza wciąż rozwijać tę działalność poprzez ekspansję na nowe rynku zbytu, zwiększanie asortymentu wytwarzanych produktów itp., Wnioskodawca rozważa dokonanie restrukturyzacji prowadzonej działalności, poprzez zmianę formy prawnej w ramach której prowadzona byłaby działalność produkcyjno-handlowa. Wnioskodawca planuje "przenieść" całą działalność produkcyjno-handlową, tj. cały Dział Produkcji, z ewentualnym wyłączeniem dwóch znaków towarowych, do spółki komandytowej, która byłaby w tym celu utworzona. Takie przeniesienie nastąpiłoby poprzez wniesienie przez Wnioskodawcę Działu Produkcji, jako wkładu niepieniężnego, do spółki komandytowej, po uprzednim dokonaniu jego wyceny według wartości rynkowej. W zamian za wniesiony do spółki komandytowej przedmiotowy wkład niepieniężny Wnioskodawca, jako komandytariusz, objąłby prawa i obowiązki („udział”) w spółce komandytowej.

Na bazie nabytego majątku (w ramach otrzymanego wkładu) spółka komandytowa będzie kontynuowała działalność produkcyjno-handlową Wnioskodawcy, przy pełnym wykorzystaniu nabytych w ramach aportu składników majątkowych (maszyn, wartości niematerialnych i prawnych, zapasów, materiałów itd.). Produkcja odbywać się będzie w dotychczasowym miejscu - w budynku produkcyjno - magazynowym, który będzie najmowany od Wnioskodawcy. Na spółkę komandytową przejdą dotychczasowi pracownicy Wnioskodawcy, prawa do kontynuowania umów z dotychczasowymi kontrahentami Wnioskodawcy itp.

Działalność Działu Wynajmu będzie kontynuowana w dotychczasowej formie (jednoosobowa działalność gospodarcza)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług:

Czy Dział Produkcji, jako wyodrębniona część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, spełnia warunki/kryteria do uznania go za "zorganizowaną część przedsiębiorstwa" na gruncie przepisów art. 2 pkt 27e uptu?
Czy wniesienie przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci Działu Produkcji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług („VAT”) na podstawie art. 6 pkt 1 uptu?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług:

Ad.1

W ocenie Wnioskodawcy, Dział Produkcji wnoszony do spółki komandytowej jako wkład niepieniężny, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej zwaną także „ZCP”).

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e uptu - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie uptu mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
powyższe składniki przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część.

ZCP, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, Ze najistotniejsze jest ustalenie, czy przenoszony majątek (tutaj: „Dział Produkcji”) stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. W przypadku będącym przedmiotem niniejszego wniosku, jednoznacznie można stwierdzić, że Dział Produkcji, który byłby przedmiotem wkładu niepieniężnego, stanowi zespół organizacyjnie i funkcjonalnie powiązanych ze sobą składników materialnych i niematerialnych, zdolny do wykonywania zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Dział Produkcji tworzą składniki będące w takich wzajemnych relacjach, że bezsprzecznie można mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Skoro zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Produkcji stanowił już (przed otrzymaniem przez Wnioskodawcę darowizny przedsiębiorstwa ojca) przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące działalność produkcyjno-handlową, to także i obecnie stanowi takie przedsiębiorstwo, a dokładniej jego zorganizowaną część realizującą powyższą działalność, tym bardziej, że Dział Produkcji wyposażony jest we własny park maszynowy, który dotąd (tj. do chwili otrzymania ww. darowizny) był częściowo najmowany.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w wewnętrznej strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). W przypadku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, Wnioskodawca w Regulaminie Organizacyjnym przedsiębiorstwa wyodrębnił (utworzył) Dział Produkcji oraz Dział Wynajmu. Dział Produkcji objął cały zespół składników materialnych i niematerialnych, jaki składał się na samodzielnie funkcjonujące przedsiębiorstwo Wnioskodawcy przed dniem otrzymania darowizny przedsiębiorstwa ojca, oraz część składników majątkowych (maszyny, znak towarowy R.) otrzymanych w ramach darowanego przez ojca przedsiębiorstwa.

Za wyodrębnienie funkcjonalne należy natomiast rozumieć przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zbytej ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie (kontynuację) działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Wyodrębniony przez Wnioskodawcę Dział Produkcji posiada nie tyle potencjalną co faktyczną (stwierdzoną) zdolność do funkcjonowania jako samodzielny i niezależny podmiot gospodarczy - od 2006 r. do dnia otrzymania darowizny przedsiębiorstwa ojca, przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, jako przedsiębiorstwo samodzielne i niezależne, prowadziło wyłącznie działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wytwarzanych przez siebie wyrobów, co równoznaczne jest z tym, że Dział Produkcji posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a składniki materialne i niematerialne składające się na Dział Produkcji umożliwiać będą jego nabywcy (spółce komandytowej) kontynuację prowadzonej przez Dział Produkcji działalności.

Odnośnie ostatniej z przesłanek warunkujących uznanie części przedsiębiorstwa (tutaj: Działu Produkcji) za ZCP, należy stwierdzić, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej części przedsiębiorstwa ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tej części przedsiębiorstwa. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja księgowa w pełni umożliwia przyporządkowanie powyższych wartości do działalności realizowanej przez Dział Produkcji.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy wyodrębniony przez Wnioskodawcę Dział Produkcji, prowadzący działalność w zakresie produkcji ww. wyrobów, spełnia wszystkie przesłanki uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e uptu.

Ad. 2.

Stosownie do art. 6 pkt 1 uptu, przepisów uptu nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Z uwagi, że Dział Produkcji stanowi, w ocenie Wnioskodawcy, zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zbycie tegoż działu w formie wniesienia go aportem do spółki komandytowej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT w świetle wyżej zacytowanego przepisu.

Podkreślić w tym miejscu także należy, że spełniony tu będzie warunek zamiaru kontynuacji działalności nabytej ZCP przez jej nabywcę (tutaj: „spółkę komandytową”). Z orzecznictwa ETS wynika bowiem, że nabywca ZCP powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytej ZCP, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności. W przypadku objętym niniejszym wnioskiem spółka komandytowa jako nabywca Działu Produkcji będzie kontynuatorem działalności produkcyjno-handlowej Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl treści art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zatem, w świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 pkt 1 ustawy stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży elektrozaczepów i elektrozamków do drzwi, furtek i szafek, zwór i rygli elektromagnetycznych, okuć i elementów montażowych oraz akcesoriów do powyższych produktów. Działalność ta prowadzona jest przez niego od połowy 2006 r. W celu prowadzenia przedmiotowej działalności Wnioskodawca posiada stosowny park maszynowy, sprzęt, infrastrukturę techniczną i telekomunikacyjną. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca otrzymał od ojca darowiznę w postaci prowadzonego przez ojca w ramach jego samodzielnej działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. W skład przedmiotowego przedsiębiorstwa wchodziły, w szczególności, składniki majątkowe takie jak: nieruchomości, za pośrednictwem których prowadzona była działalność krótkotrwałego wynajmu na cele turystyczne, znak towarowy "R." oraz park maszynowy, który wynajmowany był Wnioskodawcy w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, a który po przekazaniu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, dalej, jako już składnik majątkowy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, używany jest w celach tejże działalności. Ponieważ Wnioskodawca otrzymał w ramach darowanego przez ojca przedsiębiorstwa ww. nieruchomości, Wnioskodawca rozszerzył swoją działalność gospodarczą o działalność w zakresie wynajmu nieruchomości i faktycznie wynajmuje te nieruchomości. W związku z poszerzeniem działalności o działalność wynajmu nieruchomości, w Regulaminie Organizacyjnym przedsiębiorstwa Wnioskodawca wyodrębnił dwa działy:

Dział Produkcji, kontynuujący dotychczas prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność produkcyjno-handlową, oraz
Dział Wynajmu.

sprzęt i park maszynowy (dotychczas wykorzystywany do działalności produkcyjnej będący własnością Wnioskodawcy, jak również ten otrzymany w darowiźnie od ojca Wnioskodawcy, który wcześniej był od niego najmowany a służył do działalności produkcyjno-handlowej),
wartości niematerialne i prawne,
znaki towarowe: "X.", "H." i "R.",
zapasy (produkty), materiały, półprodukty i produkcję w toku,
wykwalifikowanych, doświadczonych pracowników,
wierzytelności i zobowiązania związane z przedmiotową działalnością i pracownikami,
zawarte kontrakty handlowe, bazę klientów,
infrastrukturę biurową (techniczną i telekomunikacyjną),
środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych związanych z działalnością produkcyjno- handlową,
księgi handlowe, ewidencje, regulaminy i inne wewnętrzne uregulowania związane z działalnością produkcyjno-handlową.

Wnioskodawca rozważa dokonanie restrukturyzacji prowadzonej działalności, poprzez zmianę formy prawnej w ramach której prowadzona byłaby działalność produkcyjno-handlowa i planuje "przenieść" całą działalność produkcyjno-handlową, tj. cały Dział Produkcji, z ewentualnym wyłączeniem dwóch znaków towarowych, do spółki komandytowej, która byłaby w tym celu utworzona. W zamian za wniesiony do spółki komandytowej przedmiotowy wkład niepieniężny Wnioskodawca, jako komandytariusz, objąłby udział w spółce komandytowej.

Działalność Działu Wynajmu będzie kontynuowana w dotychczasowej formie (jednoosobowa działalność gospodarcza)

Na podstawie powołanych przepisów prawa w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że składniki majątkowe, przyporządkowane do Działu Produkcji – jak wynika z okoliczności sprawy – są wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie. Wnioskodawca wskazał, że Dział Produkcji jest wyodrębnionym działem w Regulaminie Organizacyjnym przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W ramach aportu do spółki wniesiony zostanie Dział Produkcji obejmujący sprzęt i park maszynowy, wartości niematerialne i prawne, znaki towarowe: "X.", "H." i "R." (z ewentualnym wyłączeniem dwóch znaków towarowych), zapasy (produkty), materiały, półprodukty i produkcję w toku, wykwalifikowanych, doświadczonych pracowników, wierzytelności i zobowiązania związane z przedmiotową działalnością i pracownikami, zawarte kontrakty handlowe, bazę klientów, infrastrukturę biurową (techniczną i telekomunikacyjną), środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych związanych z działalnością produkcyjno - handlową, księgi handlowe, ewidencje, regulaminy i inne wewnętrzne uregulowania związane z działalnością produkcyjno-handlową.

Wszelkie rozliczenia finansowe (płatności wszelkich zobowiązań, wpływy z tytułu sprzedaży produktów itp.) dotyczące Działu Produkcji czyli prowadzonej działalności produkcyjno-handlowej, Wnioskodawca prowadzi poprzez dedykowane tej działalności rachunki bankowe. Ponadto, prowadzone księgi handlowe i ewidencje pozwalają jednoznacznie określić/wskazać przychody i koszty, a także należności i zobowiązania związane z prowadzoną działalnością Działu Produkcji. Na spółkę komandytową przejdą również dotychczasowi pracownicy Działu Wnioskodawcy, którzy zajmują się wyłącznie sprawami związanymi z działalnością produkcyjno-handlową.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika ponadto, że zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest przedmiotem aportu w postaci Działu Produkcji, jest wystarczający do samodzielnego wykonywania nałożonych zadań i jest wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. stanowi potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Omawiany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony jest do realizacji określonego zadania, tj. działalności w zakresie produkcji i sprzedaży elektrozaczepów i elektrozamków do drzwi, furtek i szafek, zwór i rygli elektromagnetycznych, okuć i elementów montażowych oraz akcesoriów do powyższych produktów.

Zatem składniki materialne i niematerialne, przyporządkowane do Działu Produkcji spełniają definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, wskutek czego wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci Działu Produkcji jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ podatkowy informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin