INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku od dochodu z remanentu likwidacyjnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku od dochodu z remanentu likwidacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W kwietniu 2012 r. Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie swoją jednoosobową firmę żonie, z którą ma wspólność majątkową. Prowadzi działalność gospodarczą opartą na wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, rozliczając się z podatku od towarów i usług VAT oraz z podatku dochodowego PIT „liniowo”, prowadząc książkę przychodów i rozchodów. Posiada oprócz towarów i materiałów, środki trwałe (w tym samochody, które są zarejestrowane na Niego) budynek, wyposażenie. Przekazanie „firmy” odbędzie się w następujący sposób:

1. żona zakłada działalność gospodarczą (z inną nazwą i o rozszerzonym zakresie działania),
2. spisana zostanie między małżonkami umowa (nie notarialna), na mocy której Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie całą firmę żonie,
3. Wnioskodawca sporządza remanent likwidacyjny, który będzie zerowy (z tego powodu brak obowiązku zapłaty podatku dochodowego i VAT),
4. zamknięcie działalności,
5. żona przyjmuje remanentem początkowym wszystkie przekazane składniki majątku byłej firmy Wnioskodawcy, kontynuując amortyzację przekazanych środków trwałych (samochodów, które są też środkami trwałymi żona nie „przerejestrowywuje”), a przekazane przez Wnioskodawcę materiały i towary stanowią dla żony koszt mimo, że faktury były wystawiane na Jego firmę.

Żona w swojej firmie będzie się rozliczać z podatku dochodowego na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (oznaczone we wniosku nr 3).

Czy podany sposób przekazania firmy żonie i związane z nim opisane konsekwencje podatkowe są prawidłowe, a w szczególności czy przy zamknięciu firmy, gdzie remanent likwidacyjny będzie wynosił „zero” Wnioskodawca nie zapłaci podatku dochodowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie należy odprowadzać podatku dochodowego ponieważ remanent likwidacyjny wyniesie „zero”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Analizując skutki podatkowe likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie przez Wnioskodawcę, należy mieć na uwadze, że z dniem 1 stycznia 2011 r. znowelizowana została ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiany dokonane zostały ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478 ze zm.).

W związku z tym, że we wniosku wskazano, iż dotyczy on zdarzenia przyszłego, rozpatrując wniosek należy dokonać interpretacji przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2012 r. poz. 361 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

Ponadto wskazać należy, iż nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uchylony został art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczący opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodu z remanentu likwidacyjnego.

Dodany natomiast został - przez art. 1 pkt 16 lit. b) ustawy zmieniającej - przepis art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika z niego, iż w razie likwidacji działalności gospodarczej, w tym także w formie spółki niebędącej osobą prawną, lub wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną, sporządza się wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub na dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę nabycia składnika majątku, kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, wartość początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie przekazać żonie jednoosobową firmę (przedsiębiorstwo) celem dalszego samodzielnego jej prowadzenia przez żonę w ramach jej działalności gospodarczej. Wnioskodawca ma zamiar sporządzić remanent likwidacyjny, który na dzień zakończenia przez Niego działalności wynosić będzie „0”.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Stosownie natomiast do § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury” na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Materiały i towary handlowe objęte spisem z natury winny być wycenione według cen zakupu lub nabycia albo wg cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (por. § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Zatem, biorąc pod uwagę nowelizację ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dnia 1 stycznia 2011 r., w przypadku likwidacji działalności gospodarczej, na podatniku, nie ciąży obowiązek ustalania i uiszczania zobowiązania podatkowego od dochodu z remanentu likwidacyjnego.

Wskazać jednak należy, że niezależnie od powyższego, zgodnie z powołanym art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca obowiązany jest sporządzić wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności.

Wnioskodawca winien mieć też na uwadze, iż dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Niego należy ustalić z uwzględnieniem remanentu początkowego i remanentu sporządzonego na dzień przekazania przedsiębiorstwa, stosownie do cytowanego powyżej art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż w aktualnym stanie prawnym nie istnieje obowiązek zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodu z remanentu likwidacyjnego.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii, uwzględniając zmianę stanu prawnego, nie może być uznane za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.