Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-324/16/ENB
z 29 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2016 r. (data wpływu 30 marca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od zwrotu kosztów ubezpieczenia w zakresie w jakim zabezpiecza ono Wnioskodawcę przed poniesieniem wydatków, jest prawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2016 r. wpłynął wniosek uzupełniony pismem z dnia 13 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest uczelnią publiczną w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Pracownicy Uczelni uczestniczą w zagranicznych podróżach służbowych.

Rozliczanie podróży służbowych odbywa się zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Pracownikom z tytułu podróży służbowej oprócz diet, kosztów przejazdu, noclegu zwracane są również koszty związane z wykupieniem przez pracownika indywidualnej polisy ubezpieczeniowej na czas podróży.

Ubezpieczenie najczęściej obejmuje:

• koszty leczenia i Assistance Standard,
• następstwa nieszczęśliwych wypadków,
• Assistance Super,
• odpowiedzialność cywilną,
• OC za szkody na osobie,
• OC za szkody na rzeczy.

Aktualnie w takim przypadku, gdy uczelnia zwraca pracownikowi środki za zakup polisy ubezpieczeniowej, potrącany jest podatek dochodowy od osób fizycznych - traktowany jest jako przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po stronie pracownika powstaje przychód z tytułu sfinansowanej przez pracodawcę dobrowolnej polisy na czas służbowej podróży zagranicznej, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca wskazuje, że wykupienie indywidualnej polisy jest dobrowolne, nie ma obowiązku aby każda osoba wyjeżdżająca ubezpieczała się dodatkowo, nie wszyscy pracownicy korzystają z możliwości dodatkowego ubezpieczenia.

Uczelnia stoi na stanowisku, że z tego tytułu powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 updof, a tym samym świadczenie to nie korzysta z wyłączeń z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, enumeratywnie wymienionych w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W konsekwencji na Wnioskodawcy ciąży obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od zwrotu kosztów ubezpieczenia w zakresie w jakim zabezpiecza ono Wnioskodawcę przed poniesieniem wydatków, za prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustawy zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a (art. 38 ust. 1 ustawy).

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

• do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Zgodnie z treścią § 2 tego rozporządzenia, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1. diety;
   
2. zwrot kosztów:
   
   
   
   1. przejazdów,
      
   2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
      
   3. noclegów,
      
   4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
      

Na podstawie § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą, określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.

Wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej (§ 4 ust. 2 rozporządzenia).

Ponadto stosownie do § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku choroby powstałej podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot udokumentowanych niezbędnych kosztów leczenia za granicą.

Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, następuje ze środków pracodawcy, z wyjątkiem świadczeń gwarantowanych udzielonych zgodnie z przepisami o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej, o których mowa w art. 5 pkt 32 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.) (§ 19 ust. 2 rozporządzenia).

Na podstawie § 19 ust. 3 rozporządzenia, nie podlegają zwrotowi koszty zakupu leków, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty zabiegów chirurgii plastycznej i kosmetycznych oraz koszty nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych lub okularów.

Natomiast w oparciu o § 19 ust. 4 rozporządzenia, w razie zgonu pracownika za granicą, pracodawca pokrywa koszty transportu zwłok do kraju.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pracownikom uczelni z tytułu podróży służbowej oprócz diet, kosztów przejazdu, noclegu zwracane są również koszty związane z wykupieniem przez pracownika indywidualnej polisy ubezpieczeniowej na czas podróży.

Ubezpieczenie najczęściej obejmuje:

• koszty leczenia i Assistance Standard,
• następstwa nieszczęśliwych wypadków,
• Assistance Super,
• odpowiedzialność cywilną,
• OC za szkody na osobie,
• OC za szkody na rzeczy.

Aktualnie w takim przypadku, gdy uczelnia zwraca pracownikowi środki za zakup polisy ubezpieczeniowej, potrącany jest podatek dochodowy od osób fizycznych - traktowany jest jako przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż kwoty pieniężne wypłacane pracownikom tytułem zwrotu kosztów poniesionych na zakup polisy ubezpieczeniowej stanowią dla tych pracowników przychód ze stosunku pracy.

Niemniej jednak zauważyć należy, iż zwrot kosztów ubezpieczenia wykupionego przez pracownika - w części dotyczącej wydatków, które pracodawca jest zobowiązany pokryć lub zwrócić na podstawie § 19 ust. 1 i ust. 4 ww. rozporządzenia – stanowi w istocie zabezpieczenie Wnioskodawcy przed ewentualną koniecznością pokrycia lub zwrotu tych wydatków z własnych środków.

W konsekwencji, zwrot kosztów zakupu polisy ubezpieczeniowej w części w jakiej dotyczy ona kosztów leczenia oraz innych wymienionych w ww. przepisach wydatków może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako zwrot poniesionych innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Natomiast zwrot kosztów zakupu polisy ubezpieczeniowej otrzymany od pracodawcy w części dotyczącej wydatków, które nie zostały wskazane w § 19 ust. 1 i ust. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, stwierdzić należy, iż kwoty pieniężne wypłacane pracownikom tytułem zwrotu kosztów poniesionych na zakup polisy ubezpieczeniowej stanowią dla tych pracowników przychód ze stosunku pracy, jednakże zwrot kosztów zakupu polisy w części w jakiej dotyczy ona kosztów leczenia oraz innych wydatków, o których mowa w § 19 ust. 4 rozporządzenia może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zwrot kosztów polisy, w części dotyczącej wydatków nie wymienionych w § 19 ust. 1 i ust. 4 rozporządzenia stanowi dla pracowników przychód podlegający opodatkowaniu, a Wnioskodawca jako płatnik jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ww. ustawy.

Jednocześnie zaznacza się, że dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawcy, tut. organ nie odniósł się do kwestii wyłączenia wskazanego we wniosku świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. W myśl bowiem z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą być jedynie przepisy prawa podatkowego. Przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie stanowią przepisów prawa podatkowego zdefiniowanych w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez przepisy prawa podatkowego ustawodawca rozumie przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.