Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-338/16-1/AL
z 26 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 10 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 28 lipca 2016 r. (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania wniesienia udziału w Nieruchomości nr 1 w formie aportu do Spółki – jest prawidłowe,
• konieczności rejestracji Wnioskodawcy dla celów VAT z datą wsteczną tj. data 29 stycznia 2014 r. z uwagi na zaistnienie przesłanek z art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe,
• konieczności wystawienia faktury VAT dokumentującej opodatkowanie aportu z dnia 30 stycznia 2014 r. stawką VAT wynosząca 23% - jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzyma fakturę VAT od Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: opodatkowania wniesienia udziału w Nieruchomości nr 1 w formie aportu do Spółki, konieczności rejestracji Wnioskodawcy dla celów VAT z datą wsteczną tj. data 29 stycznia 2014 r. i wystawienia faktury VAT dokumentującej opodatkowanie aportu z dnia 30 stycznia 2014 r. stawką VAT wynosząca 23%, prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzyma fakturę VAT od Wnioskodawcy.

Wniosek został uzupełniony pismem z 28 lipca 2016 r. (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 lipca 2016 r. Nr IBPP1/4512-338/16/AL.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zainteresowany będący stroną postępowania (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną obecnie niezarejestrowaną jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, pozostającą w umownym ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

W latach 2007-2010 Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą polegającą na budowie domów oraz obrocie nieruchomościami (działalność o charakterze deweloperskim). W 2010 r. Wnioskodawca zaprzestał wykonywania powyższej działalności i dokonał wyrejestrowania z rejestru działalności gospodarczej. Niezależnie od powyższej działalności w 2007 r. Wnioskodawca wniósł do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zajmującej się działalnością deweloperską wkład niepieniężny w postaci niezabudowanej nieruchomości gruntowej. W roku 2012 Wnioskodawca przestał być udziałowcem tej spółki.

W 2012 r. Wnioskodawca nabył od osób fizycznych ½ udział we współwłasności niezabudowanej nieruchomości gruntowej o łącznej powierzchni 0,0352 ha (Nieruchomość nr 1). Zakup tej nieruchomości nie został udokumentowany fakturą VAT, gdyż zbywcami były osoby fizyczne (małżeństwo) nieprowadzące działalności gospodarczej. Nieruchomość ta położona była na terenie, dla którego nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dla przedmiotowej nieruchomości w 2009 r. wydana została decyzja o ustaleniu warunków zabudowy. Celem inwestycyjnym ustalonym w decyzji o warunkach zabudowy była budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego (2 lokale mieszkalne) wraz z dwustanowiskowym garażem. Nabyty udział w Nieruchomości nr 1 Wnioskodawca wniósł dnia 30 stycznia 2014 r. jako wkład niepieniężny do spółki komandytowej (dalej: Spółka, Zainteresowany niebędący stroną postępowania). Wartość wkładu przekroczyła 150.000 zł. Spółka wybudowała na Nieruchomości 1 budynek, w którym wyodrębnione zostały samodzielne lokale.

Lokale te następnie Spółka sprzedała, a sprzedaż została opodatkowana VAT.

Dnia 5 lutego 2013 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość lokalową (Nieruchomość nr 2), którą następnie w lipcu 2014 r. wniósł jako wkład niepieniężny do spółki jawnej.

Ponadto, od kwietnia 2012 r. Wnioskodawca wynajmuje nieruchomość lokalową na cele tzw. najmu okazjonalnego oraz inne prywatne nieruchomości przeznaczone na cele mieszkaniowe. Wartość sprzedaży z tytułu wynajmu nie przekroczyła w żadnym z lat 150.000 zł.

Na moment wnoszenia aportu w postaci Nieruchomości nr 1 do Spółki, Wnioskodawca nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Pismem z 28 lipca 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek, wskazując, iż:

1.Nabycie udziału we współwłasności nieruchomości gruntowej (Nieruchomość 1) nastąpiło 28 marca 2012 r.

2.Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości niezabudowanej w celu wniesienia jej do spółki.

3.Nieruchomość nie została nabyta w celu realizacji osobistych potrzeb Wnioskodawcy.

4.Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy Nieruchomość nr 1 (poszczególne działki) została nabyta w celu jej/ich późniejszego wniesienia w formie aportu do Spółki, jeśli nie to kiedy i dlaczego podjęto decyzję o jej/ich wniesieniu aportem do Spółki?” wskazano, iż cyt.: „Nieruchomość została nabyta w celu wniesienia jej do spółki.”

5.Zakup został sfinansowany ze środków własnych Wnioskodawcy, z majątku odrębnego.

6.Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „W jaki sposób udział w Nieruchomości nr 1 (poszczególne działki) był przez Wnioskodawcę faktycznie wykorzystywany od momentu nabycia do momentu wniesienia w formie aportu do Spółki?

1. Czy był wykorzystywany do celów osobistych jeżeli tak jakich i w jaki sposób?
2. Czy był wykorzystywany do działalności gospodarczej (jakiej)?
3. Czy był wykorzystywany do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej od podatku, pozostającej poza zakresem obowiązywania ustawy o VAT? (należy wskazać odrębnie dla każdej działki).” wskazano, iż cyt.: „Od momentu nabycia do momentu wniesienia do spółki nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę.”

7.Nabyty udział nie był przedmiotem najmu lub dzierżawy, ani żadnej innej umowy o podobnym charakterze.

8.Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

9.Udział w nieruchomości nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej.

10.Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy w stosunku do udziału w ww. nieruchomości (poszczególnych działek) Wnioskodawca podejmował takie działania jak np.: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zmiana przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy (dla jakiego rodzaju zabudowy) lub jakiegokolwiek inne działania, jeśli tak to jakie, kiedy i w jakim celu?”, wskazano cyt.: „Jak wskazano we Wniosku, dla przedmiotowej nieruchomości w 2009 r. wydana została decyzja o ustaleniu warunków zabudowy. Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem uzyskał dla przedmiotowej nieruchomości pozwolenie na budowę w roku 2013.”

11.Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości (poszczególnych działek) Wnioskodawca podejmował jakiekolwiek czynności w celu jej/ich uatrakcyjnienia np. uzbrojenie terenu, wydzielenie lub budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp., jeśli tak to jakie i w jakim celu?” wskazano cyt.: „Wnioskodawca nie podejmował czynności mających na celu uatrakcyjnienie nieruchomości.”

12.Przedmiot aportu stanowił udział we współwłasności jednej działki ewidencyjnej.

13.Aport został wniesiony tytułem pokrycia wkładów w spółce komandytowej.

14.W zamian za wniesiony wkład Wnioskodawcy przysługuje ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej.

15.Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Z opisu sprawy wynika, że zakup udziału w Nieruchomości nr 1 nie został udokumentowany fakturą VAT, gdyż zbywcami były osoby fizyczne (małżeństwo) nieprowadzące działalności gospodarczej, proszę jednak wyjaśnić, czy należy przez to rozumieć, że przedmiotowa transakcja dostawy na rzecz Wnioskodawcy stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu, czy też była to czynność podlegająca opodatkowaniu (chociażby zwolniona od podatku)?” wskazano cyt.: „Według informacji uzyskanych od zbywców, dokonana przez nich dostawa nieruchomości stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu. Wnioskodawca nie dokonywał samodzielnej weryfikacji tego oświadczenia, gdyż nie miał takiego obowiązku ani też interesu prawnego.”

16.W momencie aportu nieruchomość była niezabudowana.

17.W momencie aportu obowiązywała decyzja z 2009 r. o ustaleniu warunków zabudowy.

18.Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy Wnioskodawca jest lub był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, jeśli tak to w jakim okresie i z jakiego tytułu?” wskazano cyt.: „Wnioskodawca jest obecnie czynnym podatnikiem VAT (w dniu 23 maja 2016 r. zostało dokonane zgłoszenie rejestracyjne VAT-R z datą od 1 stycznia 2014 r.), gdyż zdaniem Wnioskodawcy w 2014 r. przekroczył on limit VAT poprzez dokonanie aportu nieruchomości do spółki komandytowej. Ponadto Wnioskodawca był czynnym podatnikiem VAT w latach 2007-2010 prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży budynków na własny rachunek oraz obrotu gruntami.

19.Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Z wniosku wynika, że Wnioskodawca od kwietnia 2012 r. dokonuje wynajmu nieruchomości, należy zatem wyjaśnić, czy wszystkie wynajmowane przez Wnioskodawcę nieruchomości stanowią nieruchomości o charakterze mieszkalnym wynajmowane wyłącznie na cele mieszkaniowe?” wskazano cyt.: „Nie wszystkie wynajmowane przez Wnioskodawcę nieruchomości stanowią nieruchomości o charakterze mieszkalnym wynajmowane wyłącznie na cele mieszkaniowe. Jak wskazano we Wniosku, Wnioskodawca wynajmuje także nieruchomość firmie prowadzącej w nich tzw. najem okazjonalny.”

20.Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Z wniosku wynika, że w 2007 r. Wnioskodawca wniósł do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkład niepieniężny w postaci niezabudowanej nieruchomości gruntowej, w 2012 r. Wnioskodawca przestał być udziałowcem tej spółki. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że dnia 5 lutego 2013 r. nabył nieruchomość lokalową (Nieruchomość nr 2), którą następnie w lipcu 2014 r. wniósł jako wkład niepieniężny do spółki jawnej. W związku z tym należy podać:

1. Kiedy i w jaki sposób (np. zakup, darowizna) Wnioskodawca wszedł w posiadanie niezabudowanej nieruchomości gruntowej wniesionej aportem do spółki z o.o. w 2007 r.?
2. W jaki sposób Wnioskodawca wszedł w posiadanie Nieruchomości nr 2 (np. zakup, darowizna)?
3. W jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Wnioskodawcę i w jaki konkretnie sposób Wnioskodawca zamierzał je wykorzystywać?
4. W jaki faktycznie sposób ww. nieruchomości były wykorzystywane przez Wnioskodawcę od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili dostawy (aportu)?
5. Co było przyczyną ich dostawy?
6. Ile działek wchodziło w skład niezabudowanej nieruchomości gruntowej wniesionej aportem do spółki z o.o.?
7. Czy nieruchomość lokalowa (Nieruchomość nr 2) stanowiła lokal użytkowy czy lokal mieszkalny przeznaczony do celów mieszkaniowych?
8. Czy Wnioskodawca z tytułu dostawy ww. nieruchomości odprowadzał podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?

-powyższych informacji należy udzielić odrębnie do każdej nieruchomości (tj. niezabudowanej nieruchomości gruntowej oraz nieruchomości lokalowej)?” wskazano cyt.: „W zakresie nieruchomości wniesionej aportem do sp. z o.o. i Nieruchomości nr 2

1. Zakup dnia 18 stycznia 2007 r.
2. Wnioskodawca zakupił nieruchomość lokalową (Nieruchomość 2).
3. Nieruchomość nr 2 została nabyta w celu wniesienia aportem do spółki jawnej; nieruchomość wniesiona do spółki z o.o. została nabyta w celu wniesienia aportem do tej spółki.
4. Wnioskodawca nie korzystał z nieruchomości przed dniem ich wniesienia do spółek.
5. W stosunku do nieruchomości wniesionej do spółki z o.o. - objęcie udziałów, w odniesieniu do nieruchomości wniesionej do spółki jawnej- objęcie ogółu praw i obowiązków.
6. Udział we współwłasności 12 działek.
7. Nieruchomość nr 2 stanowiła lokal użytkowy - strych/poddasze.
8. Wnioskodawca z tytułu aportu dokonanego w 2007 r. nie odprowadzał podatku VAT, nie składał deklaracji VAT - 7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego VAT - R. W odniesieniu do Nieruchomości 2 Wnioskodawca złożył deklarację VAT 7 i odprowadził należny podatek VAT wraz z odsetkami w 2016 r. po rejestracji zgodnie z pkt 18.”

21.Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy Wnioskodawca oprócz nieruchomości, o których mowa we wniosku, dokonywał w przeszłości dostawy innych nieruchomości, jeśli tak to należy podać odrębnie do każdej nieruchomości, która była przedmiotem dostawy:

1. Jakie to nieruchomości?
2. Kiedy i w jaki sposób Wnioskodawca wszedł w posiadanie tych nieruchomości?
3. W jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Wnioskodawcę?
4. W jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane przez Wnioskodawcę od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili dostawy?
5. Kiedy Wnioskodawca dokonał ich dostawy i co było przyczyną ich dostawy?
6. Ile działek było przedmiotem dostawy i jakie (niezabudowane czy zabudowane, jeśli zabudowane to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?
7. Czy Wnioskodawca z tytułu ich sprzedaży odprowadzał podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?
8. Na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości?” wskazano cyt.:

„Oprócz nieruchomości, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej dokonywał w przeszłości dostawy następujących nieruchomości:

1. Sprzedaż domu jednorodzinnego (Nieruchomość A), sprzedaż niezabudowanej działki (Nieruchomość B), sprzedaż niezabudowanej działki (Nieruchomość C), sprzedaż niezabudowanej działki (Nieruchomość D),
2. Nieruchomość A została wybudowana przez Wnioskodawcę na działkach zakupionych przez niego 24 listopada 2006 r.; Nieruchomość B została zakupiona przez Wnioskodawcę 19 października 2007 r.; Nieruchomość C została zakupiona przez Wnioskodawcę 19 października 2007 r,; Nieruchomość D została zakupiona przez Wnioskodawcę 14 grudnia 2007 r.
3. Nieruchomość A - w celu budowy domu jednorodzinnego i sprzedaży wybudowanego budynku; Nieruchomość B w celu odsprzedaży; Nieruchomość C w celu odsprzedaży; Nieruchomość D w celu odsprzedaży;
4. Na nieruchomości A był budowany dom jednorodzinny, Nieruchomości B, C, D nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę.
5. Dostawa Nieruchomości A została dokonana dnia 30 lipca 2008 r.; dostawa Nieruchomości B została dokonana dnia 17 marca 2010 r.; dostawa Nieruchomości C została dokonana dnia 16 kwietnia 2008 r.; dostawa Nieruchomości D została dokonana dnia 1 grudnia 2008 r.
6. Nieruchomość A - działka zabudowana budynkiem mieszkalnym; każda z pozostałych Nieruchomości (B, C, oraz D) składała się z jednej niezabudowanej działki.
7. Z tytułu ich sprzedaży Wnioskodawca płacił podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 natomiast zgłoszenie rejestracyjne VAT-R zostało przez Wnioskodawcę dokonane przy zakładaniu jednoosobowej działalności gospodarczej.
8. Środki uzyskane ze sprzedaży zostały w części skonsumowane a w części przeznaczone na oszczędności.”

22.W obecnej chwili Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

23.Spółka komandytowa jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od dnia 3 marca 2014 r.

24.Jak wskazano we wniosku, Spółka wybudowała na Nieruchomości 1 budynek, w którym wyodrębnione zostały samodzielne lokale. Lokale te następnie Spółka sprzedała, a sprzedaż została opodatkowana VAT. W związku z powyższym, to już opisano we Wniosku, nieruchomość służyła Spółce do czynności opodatkowanych VAT.”

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wniesienie przez Wnioskodawcę Nieruchomości nr 1 w formie aportu do Spółki podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy Wnioskodawca powinien dokonać rejestracji dla celów VAT z datą wsteczną, tj. datą 29 stycznia 2014 r. i wystawić fakturę VAT dokumentującą opodatkowanie aportu z dnia 30 stycznia 2014 r. stawką VAT wynoszącą 23% ?
3. Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma fakturę VAT od Wnioskodawcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wniesienie Nieruchomości nr 1 aportem do Spółki podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowiło odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i było dokonane przez podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się z kolei, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ustawa o VAT w art. 2 pkt 6 zawiera również definicję towaru, przez który rozumie się rzeczy i ich części oraz wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. z dnia 17 lutego 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 380), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Nieruchomość, jako przedmiot materialny jest zatem towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

W definicji czynności podlegających opodatkowaniu sformułowanej na potrzeby ustawy o VAT również mieści się wniesienie wkładu niepieniężnego do innego podmiotu (np. spółki). W takim przypadku dochodzi bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania przedmiotem wkładu jak właściciel. Wkład rzeczowy wniesiony do spółki staje się od tego momentu jej własnością.

Ponadto wniesienie wkładu niepieniężnego spełnia przymiot odpłatności. Istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy wniesieniem wkładu, a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem, które przybiera postać udziału w spółce, tj. wszystkich praw wynikających z uczestnictwa w tej spółce (w tym prawo do udziału w zysku spółki). Wniesienie aportu rzeczowego do Spółki spełnia więc definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie każda jednak czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu. Musi ona dodatkowo zostać wykonana przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Podatnikiem według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności, a zwłaszcza zbycia nieruchomości, działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny, każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Nie jest natomiast możliwe przyjęcie z góry konkretnych założeń, modelowego rozwiązania, mającego zastosowanie w każdym przypadku.

Co do tego, kiedy można przyjąć, że dana osoba, zbywając nieruchomość, działa w charakterze podatnika VAT, wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C 180/10 i C 181/10 (Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów oraz Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć przeciwko dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie).

W wyroku tym Trybunał stwierdził, że: „(...) Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE (...) niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej”.

W konsekwencji tego wyroku przyjęcie, że dany podmiot, zbywając grunt, działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np. prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność gospodarczą musi wskazywać cały ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Stanowisko takie zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2015 r., IPPP1/4512-452/15-4/EK; Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 6 listopada 2015 r., ITPP2/4512-900/15/AJ; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 10 listopada 2015 r., ILPP3/4512-1-112/15-6/DC oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 9 grudnia 2015 r., IPTPP3/4512-345/15-7/JM. Pogląd ten podzielają również sądy administracyjne (por. wyrok NSA z 21 lutego 2012 r., I FSK 1850/11).

Nie ma przy tym znaczenia formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego. O opodatkowaniu czynności nie można bowiem przesądzać bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika VAT (uchwała składu siedmiu sędziów NSA z 29 października 2007 r., I FPS 3/07; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 grudnia 2014 r., ILPP1/443-1122/13/14-S/MK).

Na gruncie przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca uważa, iż dokonując wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości gruntowej (Nieruchomość nr 1) do Spółki zajmującej się działalnością o charakterze deweloperskim, działał w charakterze podatnika.

Całokształt działań podejmowanych przez Wnioskodawcę w odniesieniu do wspomnianej transakcji wskazuje, iż działał on w tym przypadku w sposób zorganizowany i ciągły, a jego działania były charakterystyczne dla producentów, handlowców czy usługodawców. W związku z powyższym, czynność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powinien on zarejestrować się dla celów VAT z datą 29 stycznia 2014 r. (dzień poprzedzający dokonanie aportu) oraz wystawić fakturę dokumentującą transakcję aportu Nieruchomości nr 1 do Spółki ze stawką 23%. Datą sprzedaży (datą dokonania dostawy) będzie data wniesienia aportu do Spółki, tj. 30 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy zobowiązani są przed dniem dokonania pierwszej czynności opodatkowanej złożyć zgłoszenie rejestracyjne naczelnikowi urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT lub wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o VAT, nie ma obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego.

Na podstawie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł netto. Jednakże, jeżeli wartość sprzedaży przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, to zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy o VAT).

Z uwagi na treść art. 113 ust. 5 ustawy o VAT Wnioskodawca z chwilą dokonania aportu utracił prawo do zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że wartość przedmiotu aportu przekracza 150.000 zł.

W zakresie wniesienia aportem Nieruchomości nr 1 do Spółki zastosowania nie znajdzie zwolnienie przedmiotowe przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Wniesiony przez Wnioskodawcę grunt stanowił co prawda teren niezabudowany, ale wydana została dla tego terenu decyzja o warunkach zabudowy dotycząca budowy budynku. W takim przypadku teren ten powinien zostać uznany za teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. W związku z tym, wniesienie tego gruntu do spółki nie podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

W związku z powyższym, mając na uwadze charakter podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności oraz brak możliwości zastosowania przewidzianego w przepisach ustawy o VAT zwolnienia dla sprzedaży terenów innych niż tereny budowlane, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wniesiony przez niego wkład niepieniężny do Spółki w postaci Nieruchomości nr 1 podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki podstawowej.

W konsekwencji, Wnioskodawca jest zdania, iż powinien złożyć obecnie zgłoszenie rejestracyjne VAT-R wskazując jako datę rozpoczęcia działalności 29 stycznia 2014 r. (ostatni dzień poprzedzający dokonanie aportu). Zbycie Nieruchomości nr 1 mające miejsce dzień później powinno zostać udokumentowane fakturą VAT z datą sprzedaży 30 stycznia 2014 r. oraz ze stawką podstawową wynoszącą 23%.

Ad. 3.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z opisywanym aportem w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma od Wnioskodawcy fakturę VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo takie powstaje, zgodnie z art. 86b pkt 1, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego, Nieruchomość nr 1 wniesiona do Spółki została przez nią przeznaczona do wykonywania działalności opodatkowanej. Spółka wzniosła bowiem na tej nieruchomości budynek, w którym zostały wydzielone odrębne lokale. Lokale te następnie zostały sprzedane, a ich sprzedaż została opodatkowana podatkiem VAT.

W związku z powyższym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Nieruchomości nr 1 od Wnioskodawcy. Prawo to, zgodnie z art. 86b pkt 1 ustawy o VAT, powstanie jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzymała od Wnioskodawcy fakturę VAT.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska w interpretacji indywidualnej, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie opodatkowania wniesienia udziału w Nieruchomości nr 1 w formie aportu do Spółki,
• nieprawidłowe – w zakresie konieczności rejestracji Wnioskodawcy dla celów VAT z datą wsteczną tj. data 29 stycznia 2014 r. z uwagi na zaistnienie przesłanek z art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług,
• prawidłowe – w zakresie konieczności wystawienia faktury VAT dokumentującej opodatkowanie aportu z dnia 30 stycznia 2014 r. stawką VAT wynoszącą 23%,
• prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzyma fakturę VAT od Wnioskodawcy,
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem określenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze wniesienie aportu rzeczowego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wnoszenie aportów nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy są one wnoszone przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, bądź też przedmiotem dostawy jest nieruchomość związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Ww. orzeczenie dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Dokonując przedmiotowego rozstrzygnięcia, należy także wziąć pod uwagę orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydane w sprawach C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca (Zainteresowany będący stroną postępowania), wniósł dnia 30 stycznia 2014 r. jako wkład niepieniężny do Spółki komandytowej (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) udział w niezabudowanej gruntowej Nieruchomości nr 1. Aport został wniesiony tytułem pokrycia wkładów w spółce komandytowej.

Powyższą Nieruchomość Nr 1 Wnioskodawca nabył 28 marca 2012 r. od osób fizycznych jako udział we współwłasności niezabudowanej nieruchomości gruntowej o łącznej powierzchni 0,0352 ha.

Wnioskodawca pozostaje w umownym ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej i powyższego zakupu dokonał ze środków własnych tj. z majątku odrębnego

Zakup ½ udziału we współwłasności Nieruchomości nr 1 nie został udokumentowany fakturą VAT, gdyż zbywcami były osoby fizyczne (małżeństwo) nieprowadzące działalności gospodarczej. Nieruchomość ta położona była na terenie, dla którego nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dla przedmiotowej Nieruchomości w 2009 r. wydana została decyzja o ustaleniu warunków zabudowy, która to decyzja obowiązywała w momencie wnoszenia udziału w Nieruchomości nr 1 jako aport do Spółki komandytowej. Celem inwestycyjnym ustalonym w decyzji o warunkach zabudowy była budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego (2 lokale mieszkalne) wraz z dwustanowiskowym garażem. W 2013 r. Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem uzyskał dla Nieruchomości nr 1 pozwolenie na budowę.

Od momentu nabycia do momentu wniesienia do Spółki udział w Nieruchomości nr 1 nie był w żaden sposób wykorzystywany przez Wnioskodawcę, w tym do działalności rolniczej, nie był przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie podejmował też żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia przedmiotowej Nieruchomości.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż udział w Nieruchomości nr 1 nie został nabyty w celu realizacji osobistych potrzeb Wnioskodawcy, gdyż nieruchomość została nabyta w celu wniesienia je do Spółki.

Spółka wybudowała na nieruchomości nr 1 budynek, w którym wyodrębniono samodzielne lokale, które spółka sprzedała opodatkowując sprzedaż podatkiem VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż Wnioskodawca wprawdzie w celu wniesienia aportu nie podejmował żadnych aktywnych działań, o których mowa we wskazanych orzeczeniach TSUE C-180/10 i C-181/10, oprócz uzyskania dla przedmiotowej nieruchomości pozwolenia na budowę, jednakże przesądzającym w przedmiotowej sprawie jest cel, dla realizacji którego został dokonany zakup udziału w Nieruchomości nr 1 i który został faktycznie zrealizowany.

Wnioskodawca wskazał bowiem, iż dokonany przez niego zakup udziału w Nieruchomości nr 1 nie nastąpił w celu realizacji jego osobistych potrzeb, lecz z zamiarem wniesienia tejże Nieruchomości do Spółki w formie aportu. A zatem już w momencie dokonywania zakupu Wnioskodawca miał świadomość, że nie wykorzysta udziału w Nieruchomości dla swoich osobistych potrzeb, lecz nabycie wiąże się z chęcią wniesienia udziału w Nieruchomości do Spółki.

A zatem podstawową rolą dokonanego w 2012 r. zakupu ½ udziału w Nieruchomości nr 1 było jego późniejsze wniesienie do spółki w formie aportu.

Wobec powyższego uznać należy, że dokonany aport ½ udziału w Nieruchomości nr 1 został dokonany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stwierdzić należy, że z tytułu wniesienia aportem w dniu 30 stycznia 2014 r. przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca działał w charakterze podatnika VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że wniesienie aportu w postaci ½ udziału w Nieruchomości nr 1 podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowiło odpłatna dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i było dokonane przez podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii konieczności dokonania rejestracji dla celów podatku VAT z datą 29 stycznia 2014 r. (dzień poprzedzający dokonanie aportu) oraz konieczności wystawienia faktury dokumentującej transakcje aportu Nieruchomości nr 1 do Spółki ze stawką 23%.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15 są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy o VAT podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
   
   

W myśl natomiast art. 96 ust. 6 ustawy o VAT jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do postanowień art. 113 ust.13 pkt 1 lit. d ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz cytowane przepisy prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca winien był dokonać rejestracji dla celów podatku VAT w związku z dokonanym w dniu 30 stycznia 2014 r. aportem udziału w Nieruchomości Nr 1 najpóźniej przed dniem dokonania powyższego aportu.

W związku z niezłożeniem przez Wnioskodawcę zgłoszenia rejestracyjnego przed dokonanym w dniu 30 stycznia 2014 r. aportem Nieruchomości nr 1, konieczne jest obecnie zarejestrowanie się Wnioskodawcy dla celów VAT, ze wskazaniem w zgłoszeniu rejestracyjnym najpóźniej dnia poprzedzającego dokonanie powyższego aportu. Z wniosku wynika, że zgłoszenie takie Wnioskodawca złożył w dniu 23 maja 2016 r. z datą 1 stycznia 2014 r.

W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca powinien dokonać rejestracji dla celów VAT, nie z uwagi na fakt, iż przekroczył wartość sprzedaży uprawniającą do zwolnienia tj. kwotę 150.000 zł, lecz z uwagi na rodzaj towaru stanowiącego przedmiot aportu.

Wnioskodawca wskazał we własnym stanowisku, iż z uwagi na treść art. 113 ust. 5 ustawy o VAT z chwilą dokonania aportu utracił prawo do zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że wartość przedmiotu aportu przekracza 150.000 zł.

Należy mieć jednak na uwadze, że cyt. wyżej przepis art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, dotyczący możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego nie odnosi się do sytuacji, w której podatnik dokonuje dostawy terenów budowlanych. Zatem bez względu na wartość sprzedaży, w sytuacji dostawy terenów budowlanych (przeznaczonych pod zabudowę), a zatem i niższą niż 150.000 zł, podatnik będzie obowiązany do dokonania rejestracji dla celów VAT.

Zatem w przypadku Wnioskodawcy dokonującego aportu Nieruchomości nr 1 tj. terenu przeznaczonego pod zabudowę nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 5 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż w związku z wniesieniem aportem do Spółki udziału w Nieruchomości Nr 1 powinien dokonać obecnie rejestracji dla celów podatku VAT z datą 29 stycznia 2014 r. (dzień poprzedzający dokonanie aportu) należało uznać za nieprawidłowe, z uwagi na fakt, iż obowiązek rejestracji w przedmiotowej sprawie nie jest związany z utratą zwolnienia podmiotowego przez Wnioskodawcę ze względu na obrót, lecz ze względu na rodzaj towaru (teren budowlany) będącego przedmiotem aportu.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W art. 106e ustawy o VAT wskazano jakie elementy powinna zawierać faktura VAT.

Zatem Wnioskodawca, jako zarejestrowany podatnik podatku VAT winien udokumentować czynność wniesienia aportem udziału w Nieruchomości nr 1 fakturą VAT, z datą sprzedaży 30 stycznia 2014 r.

Odnosząc się z kolei do stawki podatku VAT dla czynności wniesienia aportem do Spółki przedmiotowej udziału w Nieruchomości nr 1 gruntowej niezabudowanej, jaka winna widnieć na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę, wskazać należy w pierwszej kolejności, iż zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z wniosku wynika, że w dniu 30 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wniósł aportem do Spółki Nieruchomość nr 1 gruntową niezabudowana, dla której nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy, natomiast obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy dla tego terenu dotycząca budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego (2 lokale mieszkalne) wraz z dwustanowiskowym garażem.

Zatem powyższą Nieruchomość nr 1, w świetle art. 2 pkt 33 ustawy, uznać za grunt przeznaczony pod zabudowę.

Tym samym dokonana przez Wnioskodawcę dostawa (aport) Nieruchomości nr 1, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy co VAT.

Dostawa działki nr 21/213 nie będzie objęta również zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, który stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby dostawa mogła korzystać z ww. zwolnienia od podatku, Nieruchomość nr 1 winna być wykorzystywana przez dokonującego dostawy wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, a przy nabyciu Wnioskodawcy nie mogło przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z wniosku nie wynika, aby działka była przez Sprzedającego wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatku. Wnioskodawca wskazał bowiem we wniosku, iż w ogóle nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości od momentu jej nabycia do momentu wniesienia jej aportem do Spółki.

Zatem dla dostawy udziału w ww. Nieruchomości nr 1 nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz cytowane przepisy prawa stwierdzić należy, iż dokonany w dniu 30 stycznia 2014 r. przez Wnioskodawcę aport ½ udziału w Nieruchomości nr 1 podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT.

Zatem w zakresie konieczności udokumentowania wniesienia aportem Nieruchomości Nr 1 do Spółki fakturą ze stawką 23% stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Kwestią do rozstrzygnięcia jest również możliwość dokonania obniżenia przez Spółkę kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej czynność wniesienia aportem udziału w Nieruchomości Nr 1, w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma fakturę od Wnioskodawcy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 86 ust. 10b ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

1. ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;
2. ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:
1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
   
2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek;
3. ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
   
   

W myśl art. 86 ust. 10c ustawy o VAT, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 10d ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje:

1. w przypadku stosowania w imporcie towarów procedury uproszczonej, polegającej na wpisie do rejestru zgodnie z przepisami celnymi - za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w dokumencie celnym stanowiącym zgłoszenie uzupełniające dotyczące tego okresu rozliczeniowego, z zastrzeżeniem art. 33a;
2. w przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 - w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał decyzję; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.
   
   

Jak stanowi art. 86 ust. 10e ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do nabytych przez małego podatnika towarów i usług, w okresie stosowania przez niego metody kasowej, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonał zapłaty za te towary i usługi.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 11 ustawy o VAT jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca nie wystawił faktury VAT dokumentującej aport udziału w Nieruchomości Nr 1 w momencie powstania obowiązku podatkowego, a faktura ta ma zostać dopiero wystawiona. Spółka komandytowa jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od dnia 3 marca 2014 r. Spółka wybudowała na Nieruchomości 1 budynek, w którym wyodrębnione zostały samodzielne lokale. Lokale te następnie Spółka sprzedała, a sprzedaż została opodatkowana VAT. W związku z powyższym, nieruchomość służyła Spółce do czynności opodatkowanych VAT.

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy w sytuacji otrzymania przez Spółkę od Wnioskodawcy faktury VAT dokumentującej aport przedmiotowego udziału w Nieruchomości Nr 1, będzie ona uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, z uwagi wykorzystanie przedmiotowej działki do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu Nieruchomości nr 1, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT powstanie jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzyma od Wnioskodawcy fakturę VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego przysługuje prawo do wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.