Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-466/16-2/MM
z 25 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia udziałów dla wspólnika pozostającego w spółce – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia udziałów dla wspólnika pozostającego w spółce.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca posiada 100% udziałów w Sp. z o.o. (dalej: Spółka) objętych za wkład pieniężny. Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka planuje działalność inwestycyjną w nieruchomości oraz spółki dysponujące nowymi technologiami. Z uwagi, na długi okres realizacji potencjalnych zysków, Spółka w celu dofinansowania i zgromadzenia odpowiedniego kapitału na swoją działalność, dopuści w przyszłości jednego lub wielu udziałowców, którzy w zamian za wkłady pieniężne obejmą udziały w Spółce. Proces znajdowania nowych wspólników może być rozłożony w czasie. Docelowa, planowana struktura właścicielska będzie wyglądała w ten sposób, że pierwotny wspólnik będzie posiadał co najmniej bezwzględną większość udziałów w Spółce. Nowi wspólnicy obejmą pozostałą część udziałów.

W związku z chęcią pozyskania finansowania na działalność inwestycyjną i dopuszczeniem nowych wspólników, Spółka będzie dokonywała podwyższeń kapitału zakładowego. Podwyższenia kapitałów nastąpią zgodnie z zasadami określonymi w art. 154 Kodeksie spółek handlowych z dnia 15 września 2000 roku (Dz.U. 2000 Nr 94, poz. 1037, tj. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030, dalej jako „KSH”) w taki sposób, że udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy będą obejmowane przez udziałowców po wartości wyższej od ich wartości nominalnej. Nadwyżka ta, zgodnie z art. 154 § 3 Kodeksu spółek handlowych, zostanie przelana do kapitału zapasowego Spółki (tzw. agio).

W przypadku nowych udziałowców, podwyższenie kapitału zakładowego dokonane zostanie nominalnie na relatywnie niskim poziomie (o kwotę stanowiącą mniej niż 20% dokonanych przez udziałowców wkładów). Jednocześnie w celu zapewnienia, aby pierwotny udziałowiec (tj. Wnioskodawca) zawsze posiadał co najmniej bezwzględną większość głosów w kapitale zakładowym Spółki, udziałowcy mogą wyrazić zgodę na umorzenie swoich udziałów za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia. Dodatkowo, może się też okazać, że obniżenie kapitału zakładowego będzie niezbędne do sprawnego zarządzania Spółką w przypadku ponoszenia przez nią strat w wyniku prowadzonej działalności.

Zgodnie z art. 233 § 1 KSH jeżeli bilans sporządzony przez zarząd wykaże stratę przewyższającą sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz połowę kapitału zakładowego, zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać zgromadzenie wspólników w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki. Jeżeli zatem cała lub znaczna część kwoty wnoszonych wkładów zostałaby przeznaczona na kapitał zakładowy, istniałoby większe ryzyko, że poniesienie ewentualnych strat przez Spółkę spowoduje konieczność podjęcia uchwały o dalszych losach Spółki. Do limitu określonego przez art. 233 § 1 KSH liczona jest bowiem wartość kapitału zakładowego jedynie w połowie, a nie jak w przypadku kapitału zapasowego - w całości. Z tego względu obniżenie kapitału zakładowego Spółki na niższym – w stosunku do kapitału zapasowego - poziomie będzie korzystne dla Spółki, zarówno ekonomicznie jak i w kontekście prowadzenia przez Spółkę działalności operacyjnej.

Po trzecie, potencjalne obniżenie kapitału zakładowego w stosunku do zapasowego umożliwi Spółce obniżenie ryzyka konieczności podejmowania odpowiednich czynności w przypadku powstawania znacznych strat w trakcie prowadzenia działalności przez Spółkę. W przypadku bowiem, gdyby straty z normalnej działalności Spółki miały być pokrywane z kapitału zakładowego, koniecznym byłoby dokonanie długotrwałej, sformalizowanej oraz obciążonej kosztami procedury obniżenia kapitału zakładowego (obniżenie kapitału zakładowego nie jest konieczne w przypadku pokrywania straty z kapitału zapasowego). Obniżenie kapitału zakładowego z kolei wpływa negatywnie na odbiór Spółki zarówno przez uczestników obrotu gospodarczego jak i podmioty udzielające np. kredytów (banki).

Po czwarte, biorąc pod uwagę treść art. 189 § 2 KSH, zgodnie z którym Wspólnicy nie mogą otrzymywać z jakiegokolwiek tytułu wypłat z majątku spółki potrzebnego do pełnego pokrycia kapitału zakładowego, konieczność utrzymywania podwyższonej wartości kapitału zakładowego ograniczałaby prawidłowe funkcjonowanie Wnioskodawcy. Takie ograniczenie przejawiałoby się m.in. tym, iż w sytuacji niepokrycia całego kapitału zakładowego, wypłata dywidendy udziałowcom, bądź zwrot udzielonej przez udziałowców pożyczki, byłoby niemożliwe. Taka sytuacja wpływałaby niekorzystnie na prowadzenie bieżącej działalności przez Spółkę.

W związku z powyższym, oprócz ustalonego sposobu obejmowania udziałów w Spółce przez nowych wspólników, umowa Spółki przewiduje, że Wspólnicy mogą w każdym czasie podjąć uchwałę dotyczącą umorzenia udziału Wspólnika za jego zgodą. Umorzenie dobrowolne może nastąpić za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez Spółkę za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia. Umorzenie udziałów następuje również w przypadku zmiany przedmiotu działalności Spółki (umorzenie automatyczne). Umorzeniem automatycznym objęte są wyłącznie udziały wspólników, w takiej wysokości aby łączna wartość pozostałych w Spółce udziałów nie była niższa niż minimalna wartość kapitału zakładowego w wysokości 5.000 zł, a wartość udziału przypadającego na Wspólnika wynosiła co najmniej 50 zł. Wynagrodzenie przysługujące wspólnikowi za umorzony udział w przypadku umorzenia automatycznego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników, chyba że zostanie ustalona inna wysokość wynagrodzenia w drodze uchwały Zgromadzenia Wspólników.

Biorąc pod uwagę powyższe, możliwe jest, że w przyszłości, Spółka umorzy udziały posiadane przez jednego lub wielu udziałowców w całości lub części w kapitale Spółki bez wynagrodzenia na podstawie art. 199 § 3. KSH, na co wspólnicy (udziałowcy) mogą wyrazić zgodę. W konsekwencji, może istnieć sytuacja, w której jeden z nowych udziałowców utraci status wspólnika Spółki. Jednocześnie w takim przypadku, tj. w przypadku umorzenia udziałów własnych w drodze obniżenia kapitału zakładowego dodatnia różnica między ich wartością nominalną a ceną nabycia zostanie odniesiona na kapitał zapasowy.

Jednocześnie Wnioskodawca przyznaje, że umorzenie udziałów może mieć wpływ na osiągnięcie wyższego przychodu u pozostających udziałowców w postaci większego prawa do dywidendy ze Spółki w przyszłości lub większego przychodu w przypadku późniejszego odpłatnego zbycia udziałów Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z rozważanym dobrowolnym umorzeniem udziałów własnych przez Spółkę, po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika pozostającego udziałowcem Spółki również po umorzeniu przez Spółkę udziałów własnych, nie powstanie przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku rozważanego umorzenia udziałów własnych bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika pozostającego udziałowcem Spółki również po umorzeniu przez Spółkę udziałów własnych, nie powstanie jakikolwiek przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca, pragnie wskazać, że na gruncie prawa handlowego umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, oznaczającym wygaśnięcie wszelkich praw wynikających z udziałów: zarówno o charakterze majątkowym jak i korporacyjnym. KSH nie definiuje pojęcia umorzenia; regulacje zawarte w przepisach KSH skupiają się na warunkach, sposobie i trybie umorzenia. Zgodnie z normą wyrażoną w art. 199 KSH wyróżnić można trzy rodzaje umorzenia:

• umorzenie dobrowolne - za zgodą udziałowca: za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia,
  
• przymusowe - bez zgody udziałowca na podstawie uchwały wspólników, zgodnie z przesłankami i trybem określonym w umowie spółki,
  
• tzw. automatyczne (warunkowe) - dochodzi ono do skutku w razie ziszczenia się określonych w umowie spółki zdarzeń bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników.
  
  

Na podstawie art. 199 § 1 KSH udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. W myśl § 2 ww. artykułu, umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Natomiast zgodnie z art. 199 § 3 KSH, umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia za zgodą wspólnika.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, umowa Spółki z o.o. przewiduje możliwość dokonania umorzenia udziałów własnych zarówno dobrowolnego (za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia) jak i automatycznego.

W ocenie Wnioskodawcy na podstawie przepisów Ustawy o PDOF, Wnioskodawca jako wspólnik pozostający udziałowcem Spółki po umorzeniu przez Spółkę udziałów własnych nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Ustawy o PDOF opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a. Ustawy o PDOF jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Natomiast na podstawie art. 9 ust. 2 Ustawy o PDOF dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, Ustawa o PDOF nie wskazuje wprost, że umorzenie przez Spółkę udziałów własnych bez wynagrodzenia znajduje się w katalogu zdarzeń powodujących powstanie przychodu dla wspólnika Spółki.

Ustawa o PDOF w art. 10 zawiera katalog źródeł przychodów, które podlegają podatkowi od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy żadne ze źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 Ustawy o PDOF nie pozwala przyjąć, że umorzenie udziałów bez wynagrodzenia przez innego wspólnika w Spółce prowadzi do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie wspólnika pozostającego w Spółce, w szczególności nie będą to art. 11 Ustawy o PDOF oraz art. 17 Ustawy o PDOF.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PDOF przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie, Ustawa o PDOF w art. 11 ust. 2 reguluje, że wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a Ustawy o PDOF wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Zgodnie z art. 11 ust. 2b Ustawy o PDOF jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, art. 11 nie może być podstawą do przypisania przychodu wspólnikom, których udziały nie będą umarzane bez wynagrodzenia. Wspólnicy, w momencie umorzenia udziałów własnych Spółki, nie otrzymają żadnego „świadczenia w naturze” czy „innego nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia”, w tym w szczególności takiego, którego wartość byłaby możliwa do określenia na podstawie art. 11 ust. 2 - 2b Ustawy o PDOF.

Zdaniem Wnioskodawcy umorzenie udziałów spółki kapitałowej bez wynagrodzenia należących do jednego wspólnika nie wiąże się z uzyskaniem przez pozostałych udziałowców realnych, określonych w sensie ekonomicznym korzyści. Bezspornym jest, że w związku w umorzeniem udziałów jednego wspólnika bez wynagrodzenia drugi wspólnik nie otrzymuje żadnych pieniędzy ani wartości pieniężnych. Takie świadczenia nie są również stawiane do dyspozycji takiego wspólnika.

Umorzenie udziałów nie oznacza także otrzymania udziałów danego udziałowca przez wspólników pozostających w spółce. Przeciwnie, pozostający w spółce wspólnicy posiadają tyle udziałów, ile posiadali przed umorzeniem dotyczącym określonego wspólnika.

W szczególności, brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, iż w związku z takim zdarzeniem wspólnik pozostający w spółce kapitałowej otrzymuje świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. Nie można przyjąć na przykład, że w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia pozostali wspólnicy uzyskują przychód w postaci zwolnienia ich z zobowiązania do zapłaty tego wynagrodzenia. Należy zauważyć, że zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia za umarzane udziały może ciążyć wyłącznie na spółce kapitałowej będącej odrębnym od wspólników podatnikiem podatku dochodowego. Skoro więc pozostający w spółce wspólnicy nie mogą być zobowiązani do zapłaty wynagrodzenia za umarzane udziały, to nie można uznać, że z tytułu umorzenia dochodzi do zwolnienia ich z zobowiązania wobec udziałowca, którego udziały są umarzane (tym bardziej, jeśli takie wynagrodzenie zgodnie z KSH w ogóle nie zostało ustalone w przypadku umorzenia dobrowolnego).

Przyjęcie odmiennego wniosku byłoby sprzeczne z fundamentalnym założeniem systemu opodatkowania dochodów podatkiem dochodowym, tj. opodatkowaniem rzeczywistego przyrostu majątku podatnika. Dopuszczenie takiej możliwości oznaczałoby w praktyce, że wspólnicy pozostający w spółce podlegaliby opodatkowaniu (co najmniej) dwukrotnie. Oprócz faktycznie uzyskanych przychodów z udziału w zyskach spółki kapitałowej ponosiliby ciężar podatkowy z tytułu transakcji, która nie przyniosła im żadnego wymiernego przysporzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie udziałów Spółki może mieć jedynie wpływ na osiągnięcie wyższego przychodu u pozostających udziałowców w przyszłości w postaci większego prawa do dywidendy ze Spółki lub większego przychodu w przypadku późniejszego odpłatnego zbycia udziałów Spółki - przychody takie będą potencjalnie podlegały opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych w przyszłości, w momencie otrzymania dywidendy lub odpłatnego zbycia udziałów w Spółce.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 i pkt 6 Ustawy o PDOF - za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, faktycznie uzyskane z tego udziału oraz przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Na podstawie art. 24. ust. 5 pkt 1 Ustawy o PDOF, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód z umorzenia udziałów (akcji). Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 5d Ustawy o PDOF, dochodem, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo 1g, albo 1ł, albo art. 23 ust. 1 pkt 38, albo 38c; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, kosztami uzyskania przychodu są wydatki poniesione przez spadkodawcę lub darczyńcę na nabycie tych udziałów lub akcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, cytowane przepisy art. 24 ust. 5 i ust. 5d Ustawy o PDOF mają zastosowanie wyłącznie do wspólnika, którego udziały są umarzane za wynagrodzeniem. Przepisy te nie mogą stanowić podstawy do przypisania przychodu wspólnikowi, którego udziały nie są umarzane, tylko z tej przyczyny, że umarzane są udziały posiadane przez innych wspólników.

Jednocześnie w opinii Wnioskodawcy, w Ustawie o PDOF nie ma jakiegokolwiek innego przepisu, który mógłby mieć zastosowanie w odniesieniu do umorzenia udziałów w spółce kapitałowej bez wynagrodzenia i wskazywałby na powstanie przychodu w następstwie omawianego umorzenia po stronie wspólników pozostających w spółce.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów z dnia 23 lutego 2004 r., wyrażonym w odpowiedzi - z upoważnienia Ministra Finansów - na zapytanie poselskie nr 2206) w sprawie skutków podatkowych w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia, w którym stwierdzono, że „Oceniając skutki podatkowe będące następstwem nabycia przez spółkę własnych udziałów w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia, stwierdzić należy, że wśród określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zdarzeń powodujących powstanie przychodu sytuacja taka wprost nie jest wskazana. Niezależnie jednak od faktu, iż określony w art. 12 tej ustawy katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest enumeratywny, zdaniem Ministra Finansów nabycie przez spółkę kapitałową własnych udziałów celem ich umorzenia - nawet bez wynagrodzenia - nie spowoduje powstania przychodu w tej spółce. Podobnie czynność ta nie spowoduje również powstania przychodu u wspólników tej spółki, jakkolwiek wzrośnie wartość księgowa posiadanych przez nich udziałów.

U wspólników pozostających w spółce ewentualny dochód wystąpi dopiero w przypadku: umorzenia posiadanych przez nich udziałów spółki (zbycia w celu umorzenia), zbycia tych udziałów na rzecz osoby trzeciej lub likwidacji spółki, jeżeli w następstwie tych zdarzeń wspólnicy uzyskają przychód przewyższający poniesione przez nich koszty objęcia lub nabycia tych udziałów. ”

Należy również podkreślić, że stanowisko Wnioskodawcy jest konsekwentnie wyrażane w wydawanych przez Ministra Finansów interpretacjach prawa podatkowego, m.in w interpretacji:

• z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn.: IPPB1/4511-1512/15-2/EC,
  
• z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn.: IPPB4/4511-1413/15-2/MS1,
  
• z dnia 20 listopada 2015 r., sygn.:ILPB2/4511-1-823/15-2/WM,
  
• z dnia 24 lutego 2015 r., sygn.: IPPB2/415-956/14-2/MK,
  
• z dnia 5 czerwca 2014 r.; sygn.: ILPB2/415-252/14-4/WM,
  
• z dnia 30 marca 2015 r., sygn.: IBPBI/2/423-1556/14/AK,
  
• z dnia 19 lutego 2014 r., sygn.: ITPB1/415-1213/13/MP,
  
• z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn.: IPPB2/4511-919/15-3/MG.
  
  

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku rozważanego umorzenia udziałów własnych bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie jakikolwiek przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uprzejmie prosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.