2016.08.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-370/16-2/AW
z 25 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 12 lipca 2016 r (data wpływu 15 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania 8% stawką podatku VAT opłaty dodatkowej za korzystanie ze stołówki uiszczanej przez nauczycieli obecnie – jest nieprawidłowe;
zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT odpłatności za obiady uczniów uiszczanej przez Fundację – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania 8% stawką podatku VAT opłaty dodatkowej za korzystanie ze stołówki uiszczanej przez nauczycieli obecnie;
zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT odpłatności za obiady uczniów uiszczanej przez Fundację.

Wniosek został uzupełniony pismem z 12 lipca 2016 r (data wpływu 15 lipca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 7 lipca 2016 r. nr IBPP1/4512-370/16/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Funkcjonowanie stołówki szkolnej w szkole podstawowej odbywa się na podstawie zapisów w statucie szkoły – w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych i wychowawczych uczniowie mogą korzystać ze stołówki i pokrywają tylko koszt produktów do przygotowania posiłku (tzw. wsad do kotła). Stołówka obsługiwana jest przez pracowników szkoły.

Wyżywienie uczniów jest klasyfikowane jako usługa edukacyjna zwolniona z VAT (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy VAT).

Odpłatność za obiady uczniów uiszczają rodzice, MOPS oraz pewna fundacja na podstawie umowy o dofinansowanie posiłków dla dzieci uczęszczających do szkoły w ramach programu realizowanego przez tę fundację. Miesięczne kwoty należności za obiady 15 uczniów przekazywane są zgodnie z umową na rachunek bankowy szkoły i korygowane co miesiąc po złożeniu przez szkołę rozliczenia miesięcznego zawierającego zestawienie faktycznie spożytych przez uczniów posiłków – szkoła nie wystawia żadnych rachunków z tego tytułu.

Oprócz uczniów ze stołówki korzystają również nauczyciele. Wysokość odpłatności obejmuje koszt posiłku (wsad do kotła) oraz opłatę dodatkową za korzystanie ze stołówki szkolnej. Odpłatność nauczycieli za posiłek (wsad do kotła) klasyfikowana jest jako usługa edukacyjna zwolniona z VAT – usługa ściśle związana z kształceniem i wychowaniem (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy VAT).

Natomiast opłata dodatkowa za korzystanie ze stołówki szkolnej klasyfikowana jest jako usługa podlegająca opodatkowaniem VAT PKWiU ex 56.

Obecnie szkoła nie podatnikiem podatku VAT – zwolnienie podmiotowe ze względu na wartość sprzedaży do 150.000 zł (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT) – do celów podatkowych Wnioskodawca ewidencjonuje sprzedaż podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Od 1 stycznia 2017 r., w związku z centralizacją rozliczeń gminy i jednostek jej podległych, jednostki staną się podatnikami podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

Opłaty dodatkowe za korzystanie ze stołówki szkolnej przez nauczycieli pobierane są również obecnie.
Szkoła jest jednostką budżetową gminy.
Szkoła jest jednostką objętą systemem oświaty na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.
Stołówka w szkole jest prowadzona na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy o systemie oświaty.
Stołówka w szkole jest stołówką dostępną tylko dla uczniów, nauczycieli i pracowników administracji, obsługi zatrudnionych w szkole. Wnioskodawca nie udostępnia jej innym osobom niezatrudnionym w szkole.
Usługi stołówkowe są ściśle związane z usługami edukacyjnymi.
Głównym celem usług stołówkowych świadczonych przez Wnioskodawcę jest zapewnienie wyżywienia uczniom szkoły. Dodatkowo mogą z niej korzystać również pracownicy (nauczyciele, administracja, obsługa). Pełni ona funkcję stołówki zakładowej. Odpłatność ogółem (wsad do kotła + opłata dodatkowa) wynosi 6.30 zł i jest zbliżona do wysokości opłat abonamentowych w stołówkach działających na terenie miasta. Osiągnięty dodatkowy dochód przeznaczony jest na zakup materiałów, wyposażenia, usług związanych z działalnością oświatową jednostki. Nie jest on gromadzony, lecz zgodnie z zasadami finansów publicznych w całości wydatkowany corocznie .
Odpłatność wnoszona przez nauczycieli za korzystanie ze stołówki szkolnej składa się z odpłatności za wsad do kotła (stawka zgodnie z wyliczeniami wg norm żywieniowych) oraz z odpłatności dodatkowej za korzystanie ze stołówki. Opłata dodatkowa zawiera pokrycie częściowych kosztów związanych z energią zużytą na przygotowanie posiłków (prąd, woda, gaz), z zakupem środków czystości do kuchni, wyposażenia stołówki oraz innych bieżących potrzeb szkoły. Kalkulacja opłaty nie zawiera dokładnych wyliczeń wg zużycia energii, czy też np. kosztów zakupu środków czystości. Kwota podana jest orientacyjnie i nie ma bezpośredniego odniesienia do kosztów działania stołówki szkolnej.
Opłata za wsad do kotła i opłata za korzystanie ze stołówki inkasowane są osobno (duży i mały kwitariusz) – istnieje możliwość wydzielenia kwot. Na cele zakupu żywności przeznaczana jest tylko kwota zebrana jako wsad do kotła. Również w ewidencji księgowej są to odrębne księgowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest zaliczenie opłaty dodatkowej za korzystanie ze stołówki, uiszczanej przez nauczycieli, do działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą posiłków i obecnie opodatkowanie jej 8% stawką podatku VAT?
Czy odpłatność za obiady uczniów uiszczaną przez fundację należy traktować jako usługę edukacyjną zwolnioną z VAT, czy też jako sprzedaż posiłków opodatkowaną 8% stawką VAT, czy też jako darowiznę niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata dodatkowa za korzystanie ze stołówki szkolnej klasyfikowana jest jako usługa podlegająca opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT (PKWiU ex 56).

Obecnie szkoła nie podatnikiem podatku VAT – zwolnienie podmiotowe ze względu na wartość sprzedaży do 150.000 zł (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT) – do celów podatkowych osobno ewidencjonuje sprzedaż podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wpłaty fundacji księgowane są jako wpłaty za obiady uczniów – klasyfikacja dochodów paragraf 0830 Wpływy z usług (zgodnie z zał. Nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1053)).

W piśmie z 12 lipca 2016 r. Wnioskodawca podał ponadto, że odpłatność za obiady uczniów uiszczana przez Fundację zostanie sklasyfikowana jako usługa edukacyjna zwolniona z VAT (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania 8% stawką podatku VAT opłaty dodatkowej za korzystanie ze stołówki uiszczanej przez nauczycieli obecnie;
nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT odpłatności za obiady uczniów uiszczanej przez Fundację.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania ze sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. Organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Należy również wskazać, iż jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1719 ze zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej „ustawą”, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
napojów bezalkoholowych gazowanych,
wód mineralnych,
innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Z wniosku wynika, że w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych i wychowawczych uczniowie szkoły mogą korzystać ze stołówki i pokrywają tylko koszt produktów do przygotowania posiłku (tzw. wsad do kotła). Stołówka obsługiwana jest przez pracowników szkoły.

Szkoła jest jednostką budżetową gminy. Szkoła jest jednostką objętą systemem oświaty na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, a stołówka w szkole jest prowadzona na zasadach wskazanych w art. 67a tej ustawy. Stołówka w szkole jest stołówką dostępną tylko dla uczniów, nauczycieli i pracowników administracji, obsługi zatrudnionych w szkole. Wnioskodawca nie udostępnia jej innym osobom niezatrudnionym w szkole. Usługi stołówkowe są ściśle związane z usługami edukacyjnymi. Głównym celem usług stołówkowych świadczonych przez Wnioskodawcę jest zapewnienie wyżywienia uczniom szkoły. Dodatkowo mogą z niej korzystać również pracownicy (nauczyciele, administracja, obsługa). Pełni ona funkcję stołówki zakładowej.

Odpłatność ogółem (wsad do kotła + opłata dodatkowa) wynosi 6.30 zł i jest zbliżona do wysokości opłat abonamentowych w stołówkach działających na terenie miasta. Osiągnięty dodatkowy dochód przeznaczony jest na zakup materiałów, wyposażenia, usług związanych z działalnością oświatową jednostki. Nie jest on gromadzony, lecz zgodnie z zasadami finansów publicznych w całości wydatkowany corocznie .

Odpłatność wnoszona przez nauczycieli za korzystanie ze stołówki szkolnej składa się z odpłatności za wsad do kotła (stawka zgodnie z wyliczeniami wg norm żywieniowych) oraz z odpłatności dodatkowej za korzystanie ze stołówki. Opłata dodatkowa zawiera pokrycie częściowych kosztów związanych z energią zużytą na przygotowanie posiłków (prąd, woda, gaz), z zakupem środków czystości do kuchni, wyposażenia stołówki oraz innych bieżących potrzeb szkoły. Kalkulacja opłaty nie zawiera dokładnych wyliczeń wg zużycia energii, czy też np. kosztów zakupu środków czystości. Kwota podana jest orientacyjnie i nie ma bezpośredniego odniesienia do kosztów działania stołówki szkolnej.

Opłata za wsad do kotła i opłata za korzystanie ze stołówki inkasowane są osobno (duży i mały kwitariusz) – istnieje możliwość wydzielenia kwot. Na cele zakupu żywności przeznaczana jest tylko kwota zebrana jako wsad do kotła. Również w ewidencji księgowej są to odrębne księgowania.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2156 ze zm.) system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy o systemie oświaty warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia stołówek przez szkoły publiczne. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoły nie prowadzą działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkołom zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie mogą one przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego, funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspieraniu prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są między innymi powołane.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówkę szkolną na rzecz dzieci i młodzieży tej jednostki (uczniów), spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast usługi wyżywienia świadczone, przez stołówkę szkolną dla pracowników pedagogicznych tej szkoły (nauczycieli) należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich żywieniu. Mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę.

W konsekwencji, usługi te również podlegają zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług w całości, bowiem zapisy ustawy nie uzasadniają dokonywania podziału na część odpowiadającą odpłatności za tzw. „wsad do kotła” i na część „dodatkową”.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż skoro stołówka działa na podstawie ww. przepisów ustawy o systemie oświaty, to świadczone przez Wnioskodawcę usługi stołówkowe na rzecz pracowników pedagogicznych szkoły (nauczycieli), które – jak wskazano powyżej należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą – są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że opłata dodatkowa za korzystanie ze stołówki szkolnej klasyfikowana jest jako usługa podlegająca opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT (PKWiU ex 56) – należało uznać za nieprawidłowe.

W przedmiotowej sprawie bez znaczenia jest okoliczność, że odpłatność za obiady uczniów uiszcza Fundacja na podstawie umowy o dofinansowanie posiłków dla dzieci uczęszczających do szkoły w ramach programu realizowanego prze tę Fundacje, bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 od źródła finansowania odpłatności uiszczanej za korzystanie ze stołówki szkolnej przez uczniów.

Stąd – jak wskazano powyżej – usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówkę szkolną na rzecz dzieci i młodzieży tej jednostki (uczniów), spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług bez względu na to jaki podmiot finansuje te posiłki.

Jednocześnie należy nadmienić, że w niniejszej sprawie nie ma zastosowania powoływany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku przepis art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że odpłatność za obiady uczniów uiszczaną przez Fundację należy traktować jako usługę edukacyjną zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT – należało uznać za nieprawidłowe, gdyż podstawę zwolnienia od podatku stanowi art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT.

Końcowo zauważyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14 zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

W dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FPS 4/15, w której NSA wskazał, iż pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny.

Zgodnie z powyższym oraz komunikatem Ministerstwa Finansów z dnia 29 września 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Przy czym do czasu obowiązkowej centralizacji, dotychczasowy model rozliczeń polegający na odrębności podatkowej jednostki samorządu terytorialnego oraz jej jednostek budżetowych i zakładów budżetowych nie będzie kwestionowany.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ podkreśla, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie opisywanego przez Wnioskodawcę zdarzenia obecnego. Nie dotyczy natomiast – wskazanego przez Wnioskodawcę – zdarzenia przyszłego, które zaistnieje od 1 stycznia 2017 r. w związku z centralizacją rozliczeń gminy i jednostek jej podległych. W tym zakresie zostanie przez tut. Organ wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zatem niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin