Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-686/16-2/MR
z 26 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2016 r. (data wpływu ePUAP 17 czerwca 2016 r.) uzupełniony pismem z dnia 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 04 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca był wspólnikiem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka zoo”). Wnioskodawca podjął decyzję o zmniejszeniu zaangażowania kapitałowego w Spółce zoo. W związku z podjęciem wskazanej decyzji doszło do umorzenia udziałów w Spółce zoo. W zamian za umorzone udziały w Spółce zoo Wnioskodawca otrzymał nieruchomość użytkową (dalej „Nieruchomość”). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie najmu nieruchomości. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje Nieruchomość. Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wynajmuje nieruchomości w tym m.in. Nieruchomość. Z powyższego tytułu Wnioskodawca uzyskuje przychody.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Nieruchomości stanowią koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.; dalej: CIT) „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego, poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.” Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną na gruncie Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zgodnie z powołanym przepisem aby poniesiony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów:

1. musi zostać poniesiony przez podatnika,
2. musi zostać poniesiony w celu zyskania przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
3. pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem zachodzić musi faktyczny związek,
4. poniesiony wydatek nie został wymieniony w art. 16 Ustawy o CIT tj. w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Od powołanej w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT zasady ogólnej ustawodawca wprowadził szereg odstępstw. Jednym z wyjątków obowiązujących na gruncie Ustawy o CIT jest art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT wprowadzający szczególną zasadę dotyczącą ujmowania w kosztach wydatków związanych z zakupem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT „6. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.”

Zgodnie z powołanym przepisem kosztem uzyskania przychodów nie jest wartość wydatków poniesionych na nabycie środka trwałego czy wartości niematerialnej i prawnej lecz odpisy z tytułu zużycia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej ustalone zgodnie z przepisami art. 16a -16m Ustawy o CIT. Zgodnie z art. l6a ust. 1 Ustawy o CIT „Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.”
   
   

Zgodnie z powołanym przepisem środkami trwałymi są:

1. stanowiące własność lub współwłasność podatnika,
2. nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
3. kompletne i zdatne do umówionego użytku w dniu przyjęcia do używania,
4. min. budynki, budowle oraz lokale będące odrębną własnością;
5. o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok,
6. wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

W konsekwencji składniki majątkowe spełniające łącznie wszystkie z wymienionych kryteriów i nie wymienione w art. 16c Ustawy o CIT stanowią środki trwałe w rozumieniu Ustawy o CIT.

Przenosząc rozważania na grunt przedmiotowego stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca uprawniony jest do zaliczania w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od Nieruchomości ustalonych zgodnie z art. 16a-16m Ustawy o CIT. W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej (najem/dzierżawa nieruchomości), wskazane składniki pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalności gospodarczą podatnika.

Zaryzykować, w ocenie Wnioskodawcy, należy stwierdzenie, że Nieruchomość ma kluczowe znaczenie dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ generują przychody Wnioskodawcy.

Ponadto, na podstawie żadnego z przepisów wskazanych w art. 16 Ustawy o CIT ustawodawca nie wyłączył z katalogu kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie nieruchomość, w konsekwencji nie zachodzi negatywna przesłanka uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie Nieruchomości.

Z uwagi jednak na fakt, że spełnione są przesłanki pozwalające na zakwalifikowanie Nieruchomości jako środka trwałego Wnioskodawca nie jest uprawniony do rozliczenia bezpośrednio całej sumy wydatków poniesionych na jego nabycie, lecz obowiązany jest do uwzględnienia wydatku na nabycie Nieruchomości zgodnie z art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT tj. poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych ustalonych zgodnie z art. 16a-16m Ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od Nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodu – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.