2016.07.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-390/16-4/MP
z 29 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 19 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 11 lipca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 29 czerwca 2016 r. (doręczone w dniu 4 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabytych usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabytych usług.

Wniosek uzupełniono w dniu 11 lipca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 29 czerwca 2016 r. (doręczone w dniu 4 lipca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe :

Spółka Akcyjna (dalej „G.", „Podatnik” lub „Spółka") jest osobą prawną, spółką publiczną zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzenia swojej działalności gospodarczej G. wykonuje czynności opodatkowane jak i zwolnione z podatku VAT. W przypadku braku możliwości dokonania bezpośredniej alokacji nabywanych towarów lub usług, odliczenie podatku naliczonego następuje na podstawie współczynnika sprzedaży.

W ramach prowadzonej działalności G. nabywa różnego rodzaju usługi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W przyszłości G. w ramach większej konsolidacji spółek z Grupy Kapitałowej będzie zamawiała usługi, które będą dotyczyć zarówno samej Spółki jak i spółek z Grupy Kapitałowej. Nabyte usługi, które będą dotyczyły spółek z Grupy Kapitałowej będą następnie stanowiły podstawę do świadczenia usług przez G., w tym do ich jednorazowego refakturowania lub cyklicznego wystawiania faktur w przypadku świadczenia usługi ciągłej przez G. - w zależności od rodzaju usługi oraz podjętej decyzji gospodarczej. W niektórych sytuacjach usługodawca może nie wyszczególnić części usługi oraz jej wartości która będzie dotyczyła danego podmiotu z Grupy Kapitałowej, tym samym nabycie usługi która będzie wykorzystywana zarówno przez G. oraz do świadczenia usług na rzecz podmiotów z Grupy Kapitałowej będzie wówczas dokumentowane fakturą wystawioną wyłącznie na G.. G. będzie świadczyła Usługi na rzecz podmiotów z Grupy Kapitałowej odpłatnie uwzględniając w cenie m.in. nakład pracy oraz złożoność świadczonej usługi.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 lipca 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej G. nabywa różnego rodzaju usługi i towary. W przyszłości G. w ramach większej konsolidacji spółek z Grupy Kapitałowej będzie nabywała usługi i towary, które będą dotyczyć zarówno samej Spółki jak i pozostałych spółek z Grupy Kapitałowej. Nabywane usługi i towary będą służyły realizacji przez G. usług na rzecz pozostałych spółek z Grupy Kapitałowej G. w następujących obszarach: IT, finansowo-księgowym, usług kadrowych, marketingu oraz administracji.

Nabywane w tym celu usługi i towary, w stosunku których G. będzie dokonywała bezpośredniej alokacji względem spółek z Grupy Kapitałowej, będą obejmowały w szczególności:

nabycie usług doradczych związanych z przystosowaniem sytemu IT do świadczenia usług kontrolingu finansowego, usług księgowych, kadrowych,

nabycie licencji do programu IT dotyczącego świadczenia wyżej wymienionych usług,

nabycie usług doradczych w tym doradztwa podatkowego, prawnego, biznesowego, finansowo - księgowego w celu świadczenia usług,

nabycie usług IT (usługi wsparcia) w celu świadczenia usług i w związku z obowiązkiem dostosowania się do wymogów regulatora oraz przepisów prawa oraz regulacji Grupy Kapitałowej,

nabycie usług marketingowych w szczególności w zakresie promocji i reklamy w celu świadczenia usług,

nabycie usług w obszarze administracji tj. serwisu urządzeń i pomieszczeń biurowych, ochrony budynku, telefonii, usług biurowych oraz materiałów biurowych.

Metody alokacji:

W przypadku, w którym zakupione usługi dotyczą wyłącznie pomieszczeń biurowych, G. będzie stosowało metodę alokacji w oparciu o stosunek metrażu powierzchni zajmowanej przez spółki z Grupy Kapitałowej do łącznego wymiaru wynajmowanej przez G. powierzchni. W przypadku serwisu sprzętu/urządzeń lub usług dotyczących sprzętu/urządzeń metoda alokacji będzie oparta o stosunek ilości danych urządzeń przyporządkowanych do określonej spółki, co do których wykonywane są usługi.
W zakresie usług doradczych, które dotyczą spółek z Grupy Kapitałowej, G. przewiduje dwie możliwe metody alokacji. Pierwsza metoda alokacji w przypadku usług doradczych w stosunku do których można przyporządkować stawkę godzinową do poszczególnego podmiotu będzie polegała na przypisaniu całej kwoty wynikającej z zastosowania przelicznika opłaty za godzinę pracy doradcy zewnętrznego do danej spółki. W przypadku w którym projekt dotyczy większej ilości spółek z Grupy Kapitałowej w tym G. w takim samym zakresie, wówczas cena dzielona jest proporcjonalnie do wszystkich spółek z Grupy Kapitałowej. Metoda alokacji wymieniona w zdaniu poprzednim będzie miała również zastosowanie w stosunku do nabycia licencji IT i usług wsparcia, utrzymania IT oraz usług marketingowych, w przypadku w którym usługi te są wykorzystywane w ten sam sposób przez każdy z podmiotów (np. w sytuacji w której G. nabywa te usługi w celu świadczenia usług finansowych, księgowych, kadrowych na rzecz Grupy Kapitałowej oraz na potrzeby własne);
w odniesieniu do zakupu licencji stanowiskowych, G. będzie dokonywała alokacji na podstawie przyporządkowania danej licencji konkretnej spółce, w momencie poniesienia kosztów związanych z usługami utrzymania lub wsparcia tychże licencji kwota ta będzie dzielona na ilość poszczególnych licencji stanowiskowych przypadających danej spółce;
w odniesieniu do usług marketingowych dotyczących całej grupy G., G. będzie dokonywała alokacji na podstawie stosunku wysokości przychodów poszczególnych spółek. W odniesieniu do usług dotyczących promocji działalności poszczególnych spółek, wydatki ponoszone przez G. będą alokowane bezpośrednio do tych spółek.

G. pragnie zaznaczyć, iż zastosowanie jednej z powyższych metod alokacji w stosunku do nabywanej konkretnej usługi wyklucza stosowanie innych metod alokacji do tejże samej usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawione powyżej zdarzenie przyszłe, czy na podstawie art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, G. przysługuje prawo do odliczenia części podatku VAT naliczonego, wyodrębnionego według zastosowania obiektywnego klucza alokacji w zakresie nabytej usługi wykorzystywanej do działalności opodatkowanej i zwolnionej ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot naliczonego podatku związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zdaniem G. w sytuacji, w której takie wyodrębnienie nie jest możliwe podatnik może pomniejszyć kwotę podatku VAT należnego o taką część kwoty podatku VAT naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).

Wykładnia językowa powołanych powyżej przepisów wskazuje na istnienie po stronie podatnika obowiązku do wyodrębniania kwot podatku naliczonego, który związany jest z czynnościami opodatkowanymi podatnika, a dopiero w kolejnym kroku istnieje możliwość dokonania proporcjonalnego odliczenia VAT naliczonego w oparciu o współczynnik struktury sprzedaży. Innymi słowy ustawodawca przewidział prymat bezpośredniej alokacji nabywanych towarów i usług do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz do czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Tym samym, podatnik jest zobowiązany do dokonania w pierwszej kolejności takiej bezpośredniej alokacji, wykorzystując dostępne mu informacje i narzędzia.

Alokacja pośrednia, tj. przypisanie danych wydatków do działalności dającej i odpowiednio niedającej prawa do obniżenia należnego podatku VAT za pomocą proporcji sprzedaży o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT może zostać dokonana tylko w sytuacji, gdy podatnik nie ma rzeczywistej możliwości wyodrębnienia kwot dotyczących czynności dających lub, odpowiednio niedających prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT na przedmiotowych wydatkach. Biorąc powyższe pod uwagę, alokacja pośrednia jest wyjątkową, uproszczoną metodą ustalania wysokości naliczonego podatku VAT podlegającego odliczeniu, która może być stosowana jedynie w przypadku, gdy posiadane przez podatnika informacje i narzędzia nie pozwalają na określenie w sposób wiarygodny, tej części kosztów, które mogą zostać przypisane bezpośrednio do działalności dającej prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT oraz niedającej takiego prawa.

Takie rozumienie powołanych przepisów potwierdza również ich wykładnia funkcjonalna. Spełnienie bowiem obowiązku, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, a więc wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego tylko w takim zakresie (takiej części), w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zdaniem Spółki nie istnieje jeden uniwersalny klucz alokacji bezpośredniej, który może mieć zastosowanie do nabywanej usługi wykorzystywanej następnie do czynności zwolnionych i opodatkowanych. Istotnym jest możliwość odpowiedniego przyporządkowania danej części usługi do czynności opodatkowanych. W ocenie podatnika przykładami zastosowania takiego klucza przy najmie powierzchni może być ilość metrów kwadratowych przeznaczonych na wykonywanie działalności opodatkowanej. W tej sytuacji Spółka przyporządkowałaby wartość podatku naliczonego VAT proporcjonalnie do ilości metrów kwadratowych przeznaczonych na działalność opodatkowaną. To jest przy wynajmie stu metrów kwadratowych powierzchni jeżeli połowa tejże powierzchni jest wykorzystywana na cele opodatkowane to Podatnik ma prawo odliczenia połowy podatku VAT naliczonego.

Ten sam klucz w ocenie Spółki miałby zastosowanie do powierzchni wspólnych, skoro połowa jej jest wykorzystana w związku działalnością opodatkowaną.

Kolejnym przykładem, w którym można zastosować alokację bezpośrednią zdaniem Spółki jest przyporządkowanie nabycia licencji na program, wykorzystywany na potrzeby zarówno Podatnika, który rozlicza podatek VAT strukturą sprzedaży jak i wykorzystuje nabyty program do świadczenia usług na rzecz podmiotów z Grupy Kapitałowej. W przedmiotowej sytuacji klucz alokacji oparty o stosunek ilości podmiotów na rzecz których wykonywane są usługi opodatkowane z wykorzystaniem uprzednio nabytej usługi przez G.. Wykorzystanie usługi na rzecz danego podmiotu z Grupy Kapitałowej oraz na potrzeby własne G. w takim samym funkcjonalnym zakresie, pozwoli w sposób wiarygodny i miarodajny dokonać bezpośredniej alokacji i ustalić kwotę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Oznacza to, iż w przypadku świadczenia przykładowo na rzecz sześciu podmiotów oraz wykorzystywania na potrzeby własne usługi, G. będzie mogła dokonać bezpośredniej alokacji z faktury dokumentującej zakup usługi odnośnie sześciu siódmych wartości podatku naliczonego.

Podatnik stoi na stanowisku, że zaprezentowane przez niego powyżej przykłady są zgodne z zasadą neutralności podatku VAT.

W myśl powyższej zasady, system odliczeń podatku ma na celu całkowite uwolnienie podatnika VAT od obciążeń z tytułu podatku przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzenia działalności, w zakresie w jakim prowadzi on działalność opodatkowaną VAT. Zdaniem Spółki, klucz alokacji odnoszący się do ilości podmiotów w stosunku do których jest wykorzystywana usługa pozwala na wiarygodne i miarodajne powiązanie dokonywanych zakupów (lub ich części) z konkretnym rodzajem sprzedaży (np. sprzedażą opodatkowaną lub zwolnioną z opodatkowania).

Nadrzędność zasady neutralności, jako podstawowej wytycznej przy dokonywaniu wykładni przepisów w zakresie odliczenia VAT potwierdzał wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE"), np. w wyroku w sprawie 50/87. Opierając się na tezach prezentowanych przez TSUE w licznych wyrokach dotyczących prawa do odliczenia VAT, należy stwierdzić, że wyodrębnienie na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy o VAT kwot podatku naliczonego, które obniżą podatek należny, powinno następować w każdym przypadku, w jakim możliwe jest zastosowanie obiektywnych kryteriów takiego wyodrębnienia.

Spółka raz jeszcze pragnie zauważyć, że przepisy ustawy o VAT wymagają, aby podatnik określił odrębnie kwoty naliczonego podatku związane z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku, jednocześnie jednak, regulacje w zakresie podatku VAT nie określają metody, za pomocą której taka bezpośrednia alokacja powinna zostać dokonana. Tym samym, w opinii Spółki możliwe jest zastosowanie każdej metody, która wiarygodnie pozwala powiązać koszt z danym rodzajem działalności.

Analogiczne stanowisko zaprezentowano w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1-443-843/11-4/MP. W interpretacji tej stwierdzono, że „Wnioskodawca może dokonać odpowiedniego przyporządkowania podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając specyfikę i indywidualne cechy swojej działalności”.

Podsumowując, G. stoi na stanowisku, że na podstawie art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy o VAT jest ona uprawniona do odliczenia naliczonego podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie usług związanych zarówno z działalnością zwolnioną jak i opodatkowaną w wysokości wyodrębnionej na podstawie bezpośredniego klucza alokacji.

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W sytuacji, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego oraz czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych, zwolnionych od podatku czy też niepodlegających opodatkowaniu. Najistotniejszym bowiem warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jedynie w przypadku, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z czynnościami opodatkowanymi, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Obowiązek określony w art. 90 ust. 1 ustawy polega na faktycznym wyodrębnieniu kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w oparciu o rzeczywiste i racjonalne kryteria. Wyodrębnienie to winno nastąpić zgodnie ze stanem rzeczywistym, aby określić jaką część danego towaru czy usługi podatnik rzeczywiście wykorzystuje do czynności opodatkowanych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzenia swojej działalności gospodarczej G. wykonuje czynności opodatkowane jak i zwolnione z podatku VAT.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy nabywane w tym celu usługi i towary, w stosunku których G. będzie dokonywała bezpośredniej alokacji względem spółek z Grupy Kapitałowej, będą obejmowały w szczególności:

nabycie usług doradczych związanych z przystosowaniem sytemu IT do świadczenia usług kontrolingu finansowego, usług księgowych, kadrowych,

nabycie licencji do programu IT dotyczącego świadczenia wyżej wymienionych usług,

nabycie usług doradczych w tym doradztwa podatkowego, prawnego, biznesowego, finansowo - księgowego w celu świadczenia usług,

nabycie usług IT (usługi wsparcia) w celu świadczenia usług i w związku z obowiązkiem dostosowania się do wymogów regulatora oraz przepisów prawa oraz regulacji Grupy Kapitałowej,

nabycie usług marketingowych w szczególności w zakresie promocji i reklamy w celu świadczenia usług,

- nabycie usług w obszarze administracji tj. serwisu urządzeń i pomieszczeń biurowych, ochrony budynku, telefonii, usług biurowych oraz materiałów biurowych.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup usług w części związanej z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca jest zatem zobowiązany do przyjęcia przy odliczeniu podatku naliczonego obiektywnego kryterium, które będzie odzwierciedlało część wydatków przypadającą na Wnioskodawcę oraz część wydatków dotyczącą innych podmiotów z Grupy Kapitałowej.

Możliwe jest w tym przypadku zastosowanie jakiegokolwiek sposobu rozdziału dokonanych zakupów towarów i usług pod warunkiem jednak, że gwarantuje on najdokładniejsze ustalenie kwoty podatku naliczonego związanego z działalnością Wnioskodawcy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy.

Wobec obowiązku wynikającego z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie odrębnego określania kwot podatku naliczonego uprawniających do odliczenia, Spółka przyjęła następującą metodologię odrębnego określenia kwot podatku związanego z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi oraz kwot podatku dotyczącego podmiotów z Grupy Kapitałowej :

w przypadku, w którym zakupione usługi dotyczą wyłącznie pomieszczeń biurowych, G. będzie stosowało metodę alokacji w oparciu o stosunek metrażu powierzchni zajmowanej przez spółki z Grupy Kapitałowej do łącznego wymiaru wynajmowanej przez G. powierzchni.
W przypadku serwisu sprzętu/urządzeń lub usług dotyczących sprzętu/urządzeń metoda alokacji będzie oparta o stosunek ilości danych urządzeń przyporządkowanych do określonej spółki, co do których wykonywane są usługi.
W zakresie usług doradczych, które dotyczą spółek z Grupy Kapitałowej, G. przewiduje dwie możliwe metody alokacji. Pierwsza metoda alokacji w przypadku usług doradczych w stosunku do których można przyporządkować stawkę godzinową do poszczególnego podmiotu będzie polegała na przypisaniu całej kwoty wynikającej z zastosowania przelicznika opłaty za godzinę pracy doradcy zewnętrznego do danej spółki. W przypadku w którym projekt dotyczy większej ilości spółek z Grupy Kapitałowej w tym G. w takim samym zakresie, wówczas cena dzielona jest proporcjonalnie do wszystkich spółek z Grupy Kapitałowej. Metoda alokacji wymieniona w zdaniu poprzednim będzie miała również zastosowanie w stosunku do nabycia licencji IT i usług wsparcia, utrzymania IT oraz usług marketingowych, w przypadku w którym usługi te są wykorzystywane w ten sam sposób przez każdy z podmiotów (np. w sytuacji w której G. nabywa te usługi w celu świadczenia usług finansowych, księgowych, kadrowych na rzecz Grupy Kapitałowej oraz na potrzeby własne).
W odniesieniu do zakupu licencji stanowiskowych, G. będzie dokonywało alokacji na podstawie przyporządkowania danej licencji konkretnej spółce, w momencie poniesienia kosztów związanych z usługami utrzymania lub wsparcia tychże licencji kwota ta będzie dzielona na ilość poszczególnych licencji stanowiskowych przypadających danej spółce.
W odniesieniu do usług marketingowych dotyczących całej grupy G., G. będzie dokonywała alokacji na podstawie stosunku wysokości przychodów poszczególnych spółek. W odniesieniu do usług dotyczących promocji działalności poszczególnych spółek, wydatki ponoszone przez G. będą alokowane bezpośrednio do tych spółek.

Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że przepisy ustawy o VAT wymagają, aby podatnik określił odrębnie kwoty naliczonego podatku związane z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku, jednocześnie jednak, regulacje w zakresie podatku VAT nie określają metody, za pomocą której taka bezpośrednia alokacja powinna zostać dokonana. Tym samym, możliwe jest zastosowanie każdej metody (również takiej, która przyjęta została przez Wnioskodawcę w opisanych wyżej punktach a-d), która wiarygodnie pozwala powiązać koszt z działalnością Wnioskodawcy oraz z działalnością Spółek z Grupy.

Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi Spółki. Należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z jego działalnością gospodarczą, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Jak już wskazano prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, oraz że w ramach prowadzenia swojej działalności gospodarczej wykonuje czynności opodatkowane jak i zwolnione z podatku VAT.

W stosunku do wydatków przyporządkowanych do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, wyodrębnionych na podstawie przyjętych przez Wnioskodawcę metod alokacji opisanych wyżej, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wyłącznie od wydatków przyporządkowanych do czynności opodatkowanych. W sytuacji braku możliwości wyodrębnienia kwot podatku naliczonego przyporządkowanego działalności gospodarczej do poszczególnych rodzajów czynności, tj. opodatkowanych i zwolnionych, zastosowanie znajdzie zasada odliczenia częściowego, wynikająca z art. 90 ust. 2-3 ustawy o VAT tzn. w tej części, w jakiej nabyte usługi z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy i rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania. Przedstawione we wniosku sposoby przyporządkowania kwoty podatku naliczonego pomiędzy Spółki z Grupy Kapitałowej przyjęto jako element przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja nie zawiera potwierdzenia planowanej przez Spółkę metodologii alokacji a jedynie ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczania części podatku naliczonego wyodrębnionego według zastosowania klucza alokacji w zakresie nabytej usługi wykorzystywanej do działalności opodatkowanej. Ocena prawidłowości i zasadności przyjętego podziału kwot podatku naliczonego pomiędzy Spółki wchodzące w skład Grupy Kapitałowej może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji. W przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art.57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art.57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin