Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-772/11-2/AJ
z 3 listopada 2011 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.08.2011 r. (data wpływu 16.08.2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie

• kwalifikacji prawnopodatkowej opłaty za uprawnienie do sprzedaży określonych produktów wskazanym klientom, powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej oraz przekazywanie zamówień - jest prawidłowe,

• określenia momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów - jest prawidłowe,

• obowiązku pobrania podatku u źródła z tytułu uregulowania ww. opłaty - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej opłaty za uprawnienie do sprzedaży określonych produktów wskazanym klientom, powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej oraz przekazywanie zamówień, a także w zakresie określenia momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów oraz obowiązku pobrania podatku u źródła z tytułu uregulowania ww. opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) należy do międzynarodowej grupy A. (dalej: Grupa) działającej w branży chemicznej. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja oraz dystrybucja produktów chemicznych, m.in. żelkotu (ang. „G.”).

Na podstawie umowy kupna - sprzedaży (ang. „Agreement of Purchase and Sale”) z dnia 30 września 2010 r. (dalej: Umowa Sprzedaży) Spółka trwale nabyła za wynagrodzeniem (dalej: „Opłata”) od spółki F. OY z siedzibą w Finlandii (dalej: F.) Biznes będący w istocie portfelem klientów F., którzy byli w przeszłości zaopatrywani przez F. w produkty z żelkotu (dalej: Portfolio Klientów). Przedmiotowe Portfolio Klientów było tymczasowo wykorzystywane przez Wnioskodawcę w okresie od dnia 1 października 2009 r. do dnia 30 września 2010 r. na podstawie zawartej umowy najmu (ang. „Customer Portfolio Lease Agreement”).

Zgodnie z Umową Sprzedaży, Spółka nabyła Portfolio Klientów, czyli uprawnienie do sprzedaży produktów z żelkotu na rzecz podmiotów wskazanych w Portfolio Klientów, którzy w przeszłości kupowali od F. produkty z żelkotu. Intencją stron zawierających Umowę Sprzedaży było umożliwienie trwałej sprzedaży produktów z żelkotu przez Spółkę odbiorcom wskazanym w Portfolio Klientów, z jednoczesnym zobowiązaniem się F. do powstrzymania się od działalności konkurencyjnej wobec powyższych klientów, w tym od sprzedaży na ich rzecz produktów z żelkotu. Wykonanie Umowy Sprzedaży nastąpiło poprzez dostarczenie Spółce przez F. listy odbiorców żelkotu obsługiwanych dotychczas przez F. oraz wsparcie organizacji procesu zamówień w taki sposób, żeby wszelkie zamówienia produktów z żelkotu złożone przez odbiorców wskazanych w Portfolio Klientów były obsługiwane oraz wykonywane przez Wnioskodawcę. Dodatkowo, F. zobowiązał się powstrzymać od produkcji żelkotu, którą w odpowiednim zakresie przejęła Spółka.

W celu jednoznacznego potwierdzenia opisanych powyżej intencji stron w odniesieniu do przedmiotu Umowy Sprzedaży oraz w celu uniknięcia wszelkich niejasności w ww. zakresie, Spółka wraz z F. w dniu 19 lipca 2011 r. podpisały dokument (tzw. „Letter of Understanding”), stanowiący integralną część Umowy Sprzedaży od dnia jej podpisania, w którym przedstawiono sposób rozumienia charakteru zrealizowanej transakcji. W wyniku realizacji przez Spółkę ww. transakcji (tj. nabycia uprawnienia do sprzedaży produktów z żelkotu do klientów wskazanych w Portfolio Klientów) Spółka w sposób znaczący zwiększyła obroty (przychody) w porównaniu do okresów wcześniejszych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opisana w powyższym stanie faktycznym Opłata, którą Spółka nabyta od F. na podstawie Umowy Sprzedaży powinna być zakwalifikowana jako wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji dla celów podatkowych, czy też wprost jako koszt uzyskania przychodów ?
2. W którym momencie i w jaki sposób Spółka powinna rozpoznać Opłatę jako koszt uzyskania przychodów - biorąc pod uwagę fakt, że dla celów rachunkowych ww. Opłata została zakwalifikowana jako wynagrodzenie za prawo majątkowe stanowiące wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji ?
3. Czy Spółka, jako płatnik, jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu uregulowania i zapłaty na rzecz F. Opłaty ?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki, opłata z tytułu nabycia od F. Portfolio Klientów na podstawie Umowy Sprzedaży nie powinna byó kwalifikowana jako wartość niematerialna i prawna w rozumieniu art. 16b ust. 1 UPDOP, podlegająca amortyzacji dla celów podatkowych, ale jako koszt uzyskania przychodów inny niż koszt uzyskania przychodów bezpośrednio związany z przychodami, o którym mowa w art. 15 ust. 4d i 4e UPDOP (tj. jako tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów).

Ad. 2

Zdaniem Spółki - z uwagi na fakt, że nabyte przez Spółkę prawo do Portfolio Klientów zostało zakwalifikowane jako wartość niematerialna i prawna dla celów rachunkowych - momentem rozpoznania Opłaty jako kosztu uzyskania przychodów będzie moment ujęcia jako koszt w księgach Spółki odpisu amortyzacyjnego dokonanego z ww. tytułu dla celów księgowych. Tym samym, dla celów podatkowych Opłata będzie stanowiła w istocie koszt uzyskania przychodów rozłożony w czasie na okres odpowiadający okresowi amortyzacji księgowej wartości niematerialnej i prawnej.

Ad. 3

Zdaniem Spółki, w opisanym we wniosku stanie faktycznym Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania, jako płatnik, zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu uiszczenia Opłaty na rzecz F. z uwagi na fakt, że ww. Opłata nie może być kwalifikowana jako przychód z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 UPDOP ani też jako należność licencyjna określona w art. 12 Umowy polsko - fińskiej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1 i 2

W celu ustalenia, w jaki sposób Opłata powinna być ujęta dla celów podatkowych, należy przede wszystkim ustalić, czy Portfolio Klientów nabyte przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy Sprzedaży stanowi wartość niematerialną i prawną w rozumieniu UPDOP.

Zgodnie z treścią art. 16b ust. 1 UPDOP:

„Amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
   
   
   

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.” Powyższa lista praw, które mogą być zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych, powiększona o takie kategorie jak wartość firmy i koszt prac rozwojowych (o których mowa w art. 16b ust. 2 UPDOP) jest katalogiem zamkniętym i wyczerpującym. Oznacza to, że:
  1. amortyzacji dla celów podatkowych podlegać mogą tylko i wyłącznie prawa majątkowe wskazane w art. 16b UPDOP, oraz
     
  2. wydatki poniesione przez podatników na nabycie praw majątkowych innych niż określone w art. 16b UPDOP stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych określonych w art. 15 ust. 4 - 4e UPDOP.
     
  
  
  

Wnioskodawca podkreślił, że dla kwalifikacji określonych praw majątkowych, jako wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych bez znaczenia jest kwalifikacja ww. prawa przyjęta przez podatnika dla celów księgowych. Takie stanowisko zajął też m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2010 r. (sygn. IPPB5/423-618/09-4/MB):

„Rezerwacja częstotliwości wynikająca z decyzji UKE nie spełnia warunków uznania za wartość niematerialną i prawną (dalej: WNiP) dla celów podatkowych. WNiP podlegające amortyzacji podatkowej zostały bowiem w sposób enumeratywny określone w art. 16b UPDOP i żadna ze wskazanych tam kategorii nie obejmuje swym zakresem tego prawa (w szczególności rezerwacja częstotliwości nie jest prawem majątkowym określonym w ustawie o prawie własności przemysłowej). Oznacza to, że dla celów podatkowych rezerwacja częstotliwości nie może zostać uznana za WNiP, odmiennie niż dla celów rachunkowych. Odmienność traktowania wynika z tego, że na gruncie ustawy o rachunkowości (art. 3 ust. 1 pkt 14) definicja WNiP odwołuje się do otwartego katalogu aktywów majątkowych, które podlegają amortyzacji rachunkowej. Rozliczenie kosztów opłaty rezerwacyjnej dla celów podatkowych powinno nastąpić nie w oparciu o przepisy regulujące dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, lecz w oparciu o art. 15 ust. 4d UPDOP.”

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego objętego niniejszym wnioskiem stwierdzić należy, że prawo majątkowe, z tytułu którego Spółka uiści Opłatę, nie stanowi (a nawet nie jest zbliżone swoim charakterem) do żadnej z kategorii praw majątkowych wskazanych przez ustawodawcę w art. 16b UPOOP. Prawo majątkowe nabyte przez Spółkę na podstawie Umowy Sprzedaży obejmuje bowiem:

• uprawnienie do sprzedaży produktów z żelkotu do wskazanych w Portfolio Klientów nabywców, którzy byli w przeszłości zaopatrywani przez F. w produkty z żelkotu,
  

• powstrzymanie się F. od działań konkurencyjnych wobec Spółki prowadzącej dystrybucję produktów z żelkotu do nabywców wskazanych w Portfolio Klientów,
  

• wsparcie organizacji procesu zamówień produktów z żelkotu w ten sposób, że wszelkie zamówienia produktów z żelkotu złożone przez odbiorców wskazanych w Portfolio Klientów będą obsługiwane oraz wykonywane przez Wnioskodawcę.
  
  
  

Żadne ze wskazanych powyżej uprawnień - nabytych przez Spółkę na podstawie Umowy Sprzedaży - nie mieści się na liście praw majątkowych wskazanych przez ustawodawcę w art. 16b UPDOP. Zdaniem Spółki, Opłata z tytułu nabycia od F. Portfolio Klientów na podstawie Umowy Sprzedaży nie powinna być zatem kwalifikowana jako wartość niematerialna i prawna w rozumieniu art. 16b UPDOP, podlegająca amortyzacji dla celów podatkowych, ale jako koszt uzyskania przychodów inny niż koszt uzyskania przychodów bezpośrednio związany z przychodami, o którym mowa w art. 15 ust. 4d i 4e UPDOP (tj. jako tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów).

Skoro zatem Portfolio Klientów nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu UPDOP, dla ustalenia momentu zakwalifikowania poniesionej Opłaty w ciężar kosztów uzyskania przychodów, Spółka powinna ustalić, czy powiązanie tego kosztu z przychodami podatkowymi generowanymi przez Spółkę ma charakter bezpośredni, czy też charakter pośredni. W oparciu o ww. kryterium bezpośredniości i pośredniości powiązania koszty podatkowa można podzielić na:

• koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnego przychodu (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) - tzw. koszty bezpośrednie,
  

• koszty podatkowe inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do konkretnego przychodu, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia – tzw. koszty pośrednie.
  
  
  

Zdaniem Spółki, Opłata powinna być zaliczona do pośrednich kosztów podatkowych, których nie można przypisać do konkretnego przychodu generowanego przez Spółkę - jakkolwiek jej poniesienie przyczynia się do rozwoju działalności podatników, w ramach której generowane są przychody podatkowe. Poniesienie przez Spółkę Opłaty jest bezsprzecznie wydatkiem dotyczącym wsparcia sprzedaży Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, moment zaliczenia Opłaty, jako pośredniego kosztu podatkowego powinien zostać ustalony na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e UPDOP. Zgodnie z normą art. 15 ust. 4d UPDOP:

„Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą”.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 4e UPDOP za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu, w przypadku braku faktury (rachunku). Z literalnego brzmienia powyższej normy wynika jednoznacznie, że ustawodawca uzależnia moment, w którym wydatek staje się kosztem uzyskania przychodów od momentu ujęcia kosztu w księgach dla celów rachunkowych. Przy czym nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach, lecz o jego ujęcie jako kosztu - tzn. rozpoznanie przez podatnika kosztu dla celów rachunkowych. Jak wskazują zaś organa podatkowe:

„Oznacza to, iż podstawowe znaczenie ma dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, jako dzień do którego dany wydatek powinien zostać przypisany. Zgodnie bowiem z brzmieniem powołanego przepisu, data ta stanowi również moment rozpoznania kosztu do celów podatkowych Oznacza to więc, że w przypadku, gdy koszt rozpoznany zostanie jednorazowo dla celów księgowych, to również jednorazowo powinien zostać rozpoznany dla celów podatkowych. Zasada ta obowiązuje również w sytuacji przeciwnej, jeżeli koszt zostaje rozpoznany dla celów księgowych na przestrzeni lat, również dla celów podatkowych powinien być rozpoznany na przestrzeni lat.” [Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2011, sygn. IPPB5/423-753/10-7/IŚ].

Z uwagi na fakt, że dla celów rachunkowych Spółka zaliczyła prawo, w związku z którym poniesiono Opłatę, do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji księgowej - ujęcie Opłaty jako kosztu w księgach Spółki następować będzie poprzez dokonanie odpisów amortyzacyjnych w równej wysokości w każdym miesiącu, przez cały przyjęty okres amortyzacyjny.

W związku z powyższym oraz mając na względzie art. 15 ust. 4e UPDOP, koszt podatkowy z tytułu Opłaty powinien zostać rozpoznany przez Spółkę w dacie dokonania odpisu amortyzacyjnego i w wartości odpowiadającej wysokości tego odpisu. Tym samym, dla celów podatkowych Opłata będzie stanowiła w istocie koszt uzyskania przychodów rozłożony proporcjonalnie w czasie na okres odpowiadający okresowi amortyzacji księgowej wartości niematerialnej i prawnej. Jeżeli Spółka dla celów bilansowych przyjmie np. 10 letni okres amortyzacji Portfolio Klientów (jako okres systematycznego, planowego rozłożenia jej wartości początkowej z uwzględnieniem ekonomicznej użyteczności), dokonany w danym okresie każdorazowy odpis amortyzacyjny Portfolio Klientów będzie odpowiadał w istocie wysokości kosztów podatkowych, które powinny być rozpoznane przez Spółkę w związku z uiszczeniem Opłaty w tym okresie.

Analogiczne stanowisko dotyczące momentu rozpoznania kosztu podatkowego w przypadku odmiennej kwalifikacji danego wydatku na gruncie zasad rachunkowych (tj. jako wydatku stanowiącego lub zwiększającego wartość początkową środka trwałego i wartości niematerialnej i prawnej) oraz na gruncie UPDOP jako wydatku niestanowiącego wartości początkowej środka trwałego i wartości niematerialnej i prawnej) potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2009 r., (sygn. ITPB3/423-224/09/PS), w której stwierdził, iż:

„Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zgodnie ze stosowanymi przez Spółkę zasadami rachunkowości, nakłady poniesione w związku z realizacją znaczących remontów są wykazywane jako element majątku trwałego i podlegają amortyzacji do następnego znaczącego remontu (zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, MSR 16 pkt 14) natomiast okres, przez który odpowiednie nakłady są amortyzowane, jest prognozowany przez Spółkę. Przyjęta zatem przez podatnika polityka rachunkowa nakazująca amortyzować wydatki remontowe dotyczące posiadanych składników majątku przez z góry prognozowany okres decydować będzie o sposobie ujęcia tych wydatków z punktu widzenia podatkowego. (...) Reasumując, z treści przywołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika podstawowa reguła: moment uznania wydatku za koszt podatkowy jest w obecnym stanie prawnym uzależniony od uznania go za taki koszt w ujęciu bilansowym. Skoro wydatki remontowe zgodnie z przyjętymi Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości są amortyzowane przez podatnika w określonym z góry okresie, to powinny one w tym samym czasie być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych. Co do zasady, stanowi art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

W związku z powyższym prawidłowe jest przedstawione przez Spółkę stanowisko w odniesieniu do pytania 1 i 2 - tj. że:

• Opłata z tytułu nabycia od F. Portfolio Klientów na podstawie Umowy Sprzedaży nie powinna być kwalifikowana jako wartość niematerialna i prawna w rozumieniu art. 16b ust. 1 UPDOP, podlegająca amortyzacji dla celów podatkowych, ale jako koszt uzyskania przychodów inny niż koszt uzyskania przychodów bezpośrednio związany z przychodami, o którym mowa w art. 15 ust. 4d i 4e UPDOP (tj. jako tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów);
  

• Z uwagi na fakt, że nabyte przez Spółkę prawo do Portfolło Klientów zostało zakwalifikowane jako wartość niematerialna i prawna dla celów rachunkowych - momentem rozpoznania Opłaty jako kosztu uzyskania przychodów będzie moment ujęcia jako koszt w księgach Spółki odpisu amortyzacyjnego dokonanego z ww. tytułu dla celów księgowych. Tym samym, dla celów podatkowych Opłata będzie stanowiła w istocie koszt uzyskania przychodów rozłożony proporcjonalnie w czasie na okres odpowiadający okresowi amortyzacji księgowej wartości niematerialnej i prawnej.
  
  
  

Ad. 3

W opinii Spółki, opisana w stanie faktycznym niniejszego wniosku Oplata, która zgodnie z Umową Sprzedaży należna jest F. nie mieści się w katalogu płatności, które co do zasady podlegać powinny opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym (tzw. podatkiem źródła) na terytorium Polski.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 UPDOP, podatnicy - którzy nie mają siedziby ani zarządu na terytorium Polski, a uzyskują na jej terytorium przychody podlegają opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychodów wskazanych w tym przepisie - m.in. należności licencyjnych, odsetek, wynagrodzenia z tytułu świadczeń doradczych, reklamowych i im podobnych, etc. Powyższe zasady opodatkowania w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlegają dodatkowo modyfikacji (ograniczeniu) w świetle regulacji odpowiednich umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Zgodnie z art. 12 Umowy polsko-fińskiej (znajdującej zastosowanie w niniejszej sprawie z uwagi na fakt, że F. jest podatnikiem fińskim) należności licencyjne wypłacane przez podmiot polski na rzecz fińskiego rezydenta podatkowego podlegają opodatkowaniu 5% podatkiem u Źródła. Przedmiotowy podatek jest pobierany przez podmiot wypłacający (płatnika) w momencie dokonywania wypłaty ww. należności licencyjnych. Z tej perspektywy istotne jest ustalenie, czy Oplata mieści się w zakresie definicji należności licencyjnej. Zgodnie z art. 12 ust. 3 Umowy polsko-fińskiej:

„Określenie należności licencyjne użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane w związku z korzystaniem lub prawem do korzystania z wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami transmitowanymi w radiu lub telewizji, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za korzystanie lub prawo do korzystania z urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.”

Wnioskodawca podkreślił, że definicja należności licencyjnych zawarta w art. 12 ust. 3 umowy polsko-fińskiej oraz wyliczenie przychodów zawarte w art. 21 ust.1 UPDOP ma charakter zamknięty. Oznacza to, że wszelkie płatności niebędące płatnościami wskazanymi wyraźnie w art. 21 ust. 1 UPDOP oraz art. 12 ust. 3 Umowy polsko-fińskiej nie podlegają w ogóle opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na terytorium Polski. Zdaniem Wnioskodawcy, Opłata należna F. w związku z zawartą Umową Sprzedaży nie jest tożsama w swoim charakterze, ani nawet zbliżona do żadnego z przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 UPDOP. Jednocześnie, nie jest możliwe także zakwalifikowanie ww. Opłaty do któregokolwiek z tytułów wskazanych w art. 12 ust. 3 Umowy polsko-lińskiej.

Jak wskazano w stanie faktycznym objętym niniejszym wnioskiem prawo majątkowa nabyte przez Spółkę w sposób trwały / definitywny od F. na podstawie Umowy Sprzedaży swym zakresem obejmuje w istocie:

1. uprawnienie do sprzedaży produktów z żelkotu do nabywców, wskazanych w Portfolio Klientów, którzy w przeszłości kupowali od F. produkty z żelkotu, (ii) zobowiązanie się F. do powstrzymania się od działań konkurencyjnych wobec działalności Spółki jako podmiotu zaopatrującego określonych klientów w produkty z żelkotu,
   
2. zobowiązanie się F. do wsparcia organizacji procesu zamówień w ten sposób, że wszelkie zamówienia produktów z żelkotu złożone przez odbiorców wskazanych w Portfolio Klientów będą obsługiwane oraz wykonywane przez Wnioskodawcę.
   

Przedmiotem Umowy Sprzedaży nie jest zaś przyznanie Spółce użytkowania lub ustanowienie na jej rzecz prawa do użytkowania praw na dobrach niematerialnych stanowiących własność F. - o których mowa w art. 21 ust. 1 UPDOP lub art. 12 ust. 3 Umowy polsko-fińskiej.

Wnioskodawca dodał, że analogiczne stanowisko w zakresie braku opodatkowania podatkiem u źródła płatności dokonanej przez polski podmiot w związku z zakupem listy klientów od nierezydenta (zbliżona sytuacja do tej objętej niniejszym wnioskiem) zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 25 stycznia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-119/10/SD):

„Z przedstawionego we wniosku etanu faktycznego wynika iż, przedmiotem zawartych umów miedzy Spółkami: niemiecką i polską była sprzedaż i przekazanie przez spółkę niemiecką - spółce polskiej: listy klientów i znaków towarowych zarejestrowanych w Polsce przez poprzedniego właściciela. (...) Przedmiotem zawartych umów nie jest więc przyznanie Spółce użytkowania lub ustanowienie na jej rzecz prawa do użytkowania praw na dobrach niematerialnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop. W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż nabycie praw do znaków towarowych oraz listy Klientów nie mieści się w zakresie zastosowania art. 21 ust. 1 ustawy o pdop, nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem u źródła.”

Zgodnie z art. 26 ust. 1 UPDOP obowiązek płatnika do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego dotyczy podmiotów dokonujących na rzecz zagranicznego podmiotu wypłaty wyłącznie z tytułów, o których mowa w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 UPDOP - z uwzględnieniem preferencyjnych stawek podatku u źródła wynikających z odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak zostało wykazane powyżej, Opłata należna F. od Spółki na podstawie Umowy Sprzedaży, nie mieści się w katalogu przychodów określonych w art. 21 ust. 1 UPDOP ani nie stanowi należności licencyjnej w rozumieniu art. 12 ust. 3 Umowy polsko-fińskiej.

Należy zatem uznać, że w ww. zakresie nie znajdzie zastosowania również art. 26 ust. 1 UPDOP.

Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu uregulowania na rzecz F. Opłaty będącej wynagrodzeniem za Portfolio Klientów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytań oznaczonych nr 1-3 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.