Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-238/16-4/MP
z 1 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 19 kwietnia 2016 r. (doręczone w dniu 25 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 2a ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Wniosek uzupełniono w dniu 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 19 kwietnia 2016 r. (doręczone w dniu 25 kwietnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Teatr (dalej "Teatr" lub "Wnioskodawca") prowadzi działalność polegającą na upowszechnianiu kultury poprzez wystawianie spektakli. Powyższa działalność mieści się w pojęciu prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie pozycji 182 załącznika nr 3 do ustawy usługi kulturalne w zakresie wstępu na widowiska artystyczne są opodatkowane według stawki 7% (od dnia 01 stycznia 2011 roku stawka ta wynosi 8%). Poza usługami w zakresie wstępu na spektakle Teatr wynajmuje powierzchnię w budynku Teatru oraz sprzęt techniczny w celu umożliwienia innym instytucjom realizacji widowisk, gali i podobnych wydarzeń. Ponadto Teatr świadczy usługi promocyjno - reklamowe w odniesieniu do zainteresowanych podmiotów polegające na promocji wizerunku takiego podmiotu przy okazji realizowanych wydarzeń teatralnych jak premiery spektakli. Usługi te są jednak działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu stawką podstawową 23%. Ponadto wnioskodawca prowadzi działania wprawdzie nieodpłatne lecz wpisujące się w pojęcie działań autopromocyjnych służących skierowaniu uwagi potencjalnych widzów i zwróceniu uwagi na prezentowane przez Wnioskodawcę spektakle -zatem pozostające w związku z działalnością opodatkowaną VAT. Zdaniem szeroko rozumianych przedstawicieli Wnioskodawcy w wypadku Teatru nie sposób uznać, że opisywana działalność wykracza poza działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Jednakże Teatr ma status samorządowej instytucji kultury. Powyższe oznacza, że Teatr został zorganizowany przez samorząd województwa mazowieckiego, wyposażony w mienie. Teatr jest dotowany przez samorząd województwa mazowieckiego. Dotacja ta pozostaje głównym źródłem finansowania działalności Teatru. Zważywszy, że od 1 stycznia 2016 roku obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów, które wskazuje sposób określenia proporcji wprost dla samorządowych instytucji kultury Teatr chciałby poddać ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie stanowisko o braku konieczności stosowania tej proporcji w wypadku, gdy w będącym samorządową instytucją kultury Teatrze nie występuje działalność inna niż działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że Teatr umożliwia nieodpłatny wstęp na spektakl przedstawicielom instytucji oraz osobom fizycznym będącym „gośćmi specjalnymi” jak również przedstawicielom kontrahentów, z którymi teatr zawarł umowy na świadczenia promocyjne, co służy propagowaniu i promowaniu działalności teatru i co w przyszłości może przyczynić się do pozyskania dodatkowych źródeł finansowania na produkcję nowych spektakli, zwiększonego zainteresowania sztukami teatru i wpłynąć na zwiększenie wpływów ze spektakli. W interpretacji z dnia 6 lipca 2011 roku sygn. IPPP1-443-832/11-2/IGo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał słuszność stanowiska teatru, iż w opisywanym przypadku nieodpłatny wstęp na spektakl nie podlega opodatkowaniu VAT jako działanie wykonane z myślą o przyszłym świadczeniu usług kulturalnych w zakresie wstępu na spektakl -czyli związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Ponadto Teatr umożliwia widzom wolny wstęp na organizowane w Teatrze spotkania dyskusyjne, debaty z różnymi tematami przewodnimi poruszającymi kwestie istotne dla społeczeństwa, którym przyświeca myśl skłonienia do refleksji widzów nad otaczającą rzeczywistością, czasem też umożliwia wolny wstęp na organizowane aktorskie czytanie wybranych utworów literackich. Zdaniem Teatru wskazane usługi mieszczą się w kategorii usług kulturalnych w zakresie wstępu na widowiska/do obiektów. Teatr rozlicza podatek VAT od wskazanych usług na zasadzie samoopodatkowania - na podstawie faktury wewnętrznej według stawki 8%. Ponadto sporadycznie zdarza się, że Teatr organizuje nieodpłatnie warsztaty gry aktorskiej dla młodzieży, prowadzone przez zespół aktorski teatru, które służą zainteresowaniu młodych ludzi teatrem, grą aktorską, repertuarem Teatru, umiejętnościami zespołu artystycznego Teatru jak również mają za zadanie budować zainteresowanie Teatrem, jego spektaklami repertuarowymi i przyczynić się w przyszłości do uzyskania wpływów pieniężnych z biletów na spektakle. Zdarzyło się, że warsztaty były elementem większego projektu, zawierającego element konkursowy. Wybrani wykonawcy przedstawiali wówczas swoje inscenizacje na deskach teatru szerokiej publiczności a teatr sprzedawał bilety owej publiczności. Teatr nie jest placówką oświatową ani też zajmującą się kształceniem zawodowym natomiast nieodpłatne usługi w postaci warsztatów mają na celu zainteresowanie teatrem i jego ofertą repertuarową, przyciągnięciu widzów najlepiej na długi czas, a więc opisywane warsztaty mają związek z przyszłymi usługami w zakresie wstępu na spektakl - mają charakter autopromocyjny teatru, są formą aktywnego pozyskiwania i „wychowywania” widzów i z uwagi na związek z działalnością gospodarczą nie podlegają opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Podobnie przedstawia się kwestia nieodpłatnego uczestnictwa w warsztatach dedykowanych nauczycielom, których celem jest ukierunkowanie na interesujący przekaz młodzieży tematyki teatralnej. Działanie to również służy pozyskaniu młodego widza i pozostaje w związku z przyszłymi usługami wstępu na spektakle. Przedstawiciele teatru zaznaczają, że młodzież szkolna stanowi istotną dla teatru grupę widzów, W repertuarze Teatru aktualnie znajdują się: między innymi „Z”, czy też szereg utworów Szekspira. Są to pozycje, które adresowane są w znacznej mierze do młodzieży szkolnej. Nadto Teatr umożliwia wolny wstęp do obiektu w tzw. „Noc muzeów”. To działanie również służy przybliżeniu potencjalnym widzom klimatu teatru poprzez zwrócenie uwagi na wyszukane elementy wyposażenia teatru jak również na zainteresowanie potencjalnych widzów historią teatru oraz pozycjami repertuarowymi teatru - jest więc działaniem autopromocyjnym instytucji, służy pozyskaniu widzów i ma związek z przyszłym świadczeniem usług w zakresie wstępu na spektakle.

Podsumowując kwestię nieodpłatnych działań Teatr: umożliwia wolny od opłat wstęp na spektakle mając na uwadze propagowanie działalności teatru, promowanie wystawianych spektakli oraz pozyskanie środków na produkcje teatralne od różnych instytucji i przedsiębiorców, umożliwia wolny od opłat wstęp na inne widowiska o charakterze kulturalnym - ten podlega opodatkowaniu na podstawie faktury wewnętrznej, jak również umożliwia nieodpłatne uczestnictwo w warsztatach o tematyce teatralnej, które to warsztaty są działaniem autopromocyjnym teatru i zmierzają do pozyskania i utrzymania głównie młodego widza.

Zatem z wyjątkiem wstępu na spotkania, który podlega opodatkowaniu na podstawie faktury wewnętrznej pozostałe działania nieodpłatne mają związek z usługami kulturalnymi w zakresie wstępu na spektakl czyli działalnością opodatkowaną VAT według stawki 8% (działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

Natomiast w zakresie wskazania celów na jakie Teatr otrzymuje dotację od Samorządu Województwa Wnioskodawca wskazał, że stosownie do treści art. 12 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, Organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona. Zatem dotacja podstawowa jest przeznaczona na pokrycie kosztów prowadzonej działalności, to jest zarówno na koszty służące przygotowaniu spektakli jak i na wynagrodzenia zatrudnionych w instytucji pracowników, a także na koszty dotyczące utrzymania budynku teatru. Jednocześnie przedstawiciele Teatru podkreślają, że Teatr posiada osobowość prawną - przez co należy rozumieć odrębną podmiotowość w stosunkach prawnych od Samorządu Województwa. Poza tym, zdarza się, że Teatr otrzymuje dotacje celowe na pokrycie kosztów produkcji konkretnego spektaklu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będący samorządową instytucją kultury Teatr, prowadzący działalność mieszczącą się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu podatku od towarów i usług nie jest obowiązany stosować proporcji wynikającej z rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Teatru kluczowe znaczenie ma brzmienie art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określania proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Wobec faktu, iż Wnioskodawca nie dostrzega w swojej działalności sfery innej niż działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów o VAT oraz w związku z tym, że dokonywane nabycia mają związek z działalnością gospodarczą należy, zdaniem przedstawicieli Teatru uznać, że pomimo, że Teatr ma status samorządowej instytucji kultury, dla której Minister Finansów wprost wprowadził zasady ustalania proporcji, nie dochodzi do spełnienia ustawowej przesłanki zastosowania proporcji jaką jest niemożność przypisania nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika. Podsumowując, w opisywanym stanie faktycznym zasady określania proporcji wynikające z rozporządzenia Ministra Finansów w odniesieniu do Teatru nie mają zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a i b, kwotę podatku naliczonego stanowi - suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w cenie towarów i usług, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej, przy czym związek ten powinien mieć charakter bezsporny. Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych oraz nie podlegających opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

W myśl art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Należy zauważyć, że wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów w § 4 Minister Finansów wskazał samorządowe instytucje kultury.

Powołany art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenia usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W analizowanej sprawie mamy do czynienia z instytucją kultury, zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012 r. poz. 406 ze zm.), określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

Na mocy art. 12 ustawy organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Stosownie do art. 28 ust. 1 ustawy instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów. Natomiast przepisy art. 28 ust. 2 i 3 stanowią, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów oraz w formie dotacji celowych za realizację wskazanych zadań i programów.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Teatr (samorządowa instytucja kultury) prowadzi działalność polegającą na upowszechnianiu kultury poprzez wystawianie spektakli. Powyższa działalność mieści się w pojęciu prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie pozycji 182 załącznika nr 3 do ustawy usługi kulturalne w zakresie wstępu na widowiska artystyczne są opodatkowane według stawki 8%. Poza usługami w zakresie wstępu na spektakle Teatr wynajmuje powierzchnię w budynku Teatru oraz sprzęt techniczny w celu umożliwienia innym instytucjom realizację widowisk, gali i podobnych wydarzeń. Ponadto Teatr świadczy usługi promocyjno - reklamowe w odniesieniu do zainteresowanych podmiotów polegające na promocji wizerunku takiego podmiotu przy okazji realizowanych wydarzeń teatralnych, jak premiery spektakli. Usługi te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu stawką podstawową 23%.

Obok ww. działalności Teatr umożliwia nieodpłatny wstęp na spektakl przedstawicielom instytucji oraz osobom fizycznym będącym „gośćmi specjalnymi” jak również przedstawicielom kontrahentów, z którymi teatr zawarł umowy na świadczenia promocyjne, co służy propagowaniu i promowaniu działalności teatru oraz pozyskaniu w przyszłości dodatkowych źródeł finansowania. Ponadto Teatr umożliwia widzom wolny wstęp na organizowane w Teatrze spotkania dyskusyjne, debaty z różnymi tematami przewodnimi poruszającymi kwestie istotne dla społeczeństwa, którym przyświeca myśl skłonienia do refleksji widzów nad otaczającą rzeczywistością, czasem też umożliwia wolny wstęp na organizowane aktorskie czytanie wybranych utworów literackich.

Zdarza się również, że Teatr organizuje nieodpłatnie warsztaty gry aktorskiej dla młodzieży, prowadzone przez zespół aktorski teatru, które służą zainteresowaniu młodych ludzi teatrem, grą aktorską, repertuarem Teatru, umiejętnościami zespołu artystycznego Teatru jak również mają za zadanie budować zainteresowanie Teatrem, jego spektaklami repertuarowymi i przyczynić się w przyszłości do uzyskania wpływów pieniężnych z biletów na spektakle. Nieodpłatne usługi w postaci warsztatów mają na celu zainteresowanie teatrem i jego ofertą repertuarową, przyciągnięciu widzów najlepiej na długi czas – mają więc charakter autopromocyjny teatru, są formą aktywnego pozyskiwania i „wychowywania” widzów.

Teatr umożliwia również nieodpłatne uczestnictwo w warsztatach dedykowanych nauczycielom, których celem jest ukierunkowanie na interesujący przekaz młodzieży tematyki teatralnej. Działanie to służy pozyskaniu młodego widza i pozostaje w związku z przyszłymi usługami wstępu na spektakle. Nadto Teatr umożliwia wolny wstęp do obiektu w tzw. „Noc muzeów”. To działanie również służy przybliżeniu potencjalnym widzom klimatu teatru poprzez zwrócenie uwagi na wyszukane elementy wyposażenia teatru jak również na zainteresowanie potencjalnych widzów historią teatru oraz pozycjami repertuarowymi teatru - jest więc działaniem autopromocyjnym instytucji, służy pozyskaniu widzów i ma związek z przyszłym świadczeniem usług w zakresie wstępu na spektakle.

Teatr otrzymuje dotację od Samorządu Województwa, która jest przeznaczona na pokrycie kosztów prowadzonej działalności, to jest zarówno na koszty służące przygotowaniu spektakli jak i na wynagrodzenia zatrudnionych w instytucji pracowników, a także na koszty dotyczące utrzymania budynku teatru. Poza tym, zdarza się, że Teatr otrzymuje dotacje celowe na pokrycie kosztów produkcji konkretnego spektaklu.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej obowiązku rozliczenia podatku naliczonego i wyliczenia proporcji zgodnie z dyspozycją obowiązującego od dnia 1 stycznia 2016 r. art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia czy działalność lub czynności stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki. W przypadku więc wykonywania obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, również czynności niegenerujących opodatkowania VAT – w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności niegenerujące podatku należnego stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot działalności Teatru wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego (jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej) Teatr będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT, przy czym może skorzystać z metody zaproponowanej dla instytucji kultury w cytowanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów.

Zgodzić się należy w Wnioskodawcą, że wszystkie opisane we wniosku formy aktywności Teatru, tj. te wymienione w statucie jak i te podlegające opodatkowaniu VAT, składają się na działalność gospodarczą według definicji zawartej w ustawie o VAT. Nieodpłatny wstęp na spektakle dla kontrahentów i gości specjalnych służy propagowaniu i promowaniu działalności Teatru, a w przyszłości może przyczynić się do pozyskania dodatkowych źródeł finansowania na produkcję nowych spektakli i wpłynąć na zwiększenie wpływów ze spektakli.

Nieodpłatne usługi w postaci warsztatów gry aktorskiej dla młodzieży, warsztaty dla nauczycieli - które mają na celu ukierunkowanie na interesujący przekaz młodzieży tematyki teatralnej czy też organizowane w Teatrze spotkania dyskusyjne, debaty i aktorskie czytanie wybranych utworów literackich, mają na celu zainteresowanie Teatrem i jego ofertą repertuarową, przyciągnięciu widzów, są formą aktywnego pozyskiwania i „wychowania” widzów. Wszystkie te działania są działaniami autopromocyjnymi instytucji, służą pozyskaniu widzów, mają na celu zwiększenie wpływów ze sprzedaży opodatkowanej (bilety) i przez to służą celom prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, nieodpłatne przedsięwzięcia wpisujące się w pojęcie działań autopromocyjnych i służące skierowaniu uwagi potencjalnych widzów na prezentowane przez Wnioskodawcę spektakle, spełniają przesłanki do uznania ich za czynności związane z wykonywaną działalnością gospodarczą Teatru w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Analiza okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że wszystkie usługi świadczone przez Wnioskodawcę to czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro zatem Wnioskodawca nie wykonuje czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług , nie będzie miał obowiązku określania kwot podatku naliczonego do odliczenia zgodnie ze „sposobem określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania oraz stanowiska Wnioskodawcy. Interpretacja nie rozstrzyga zatem kwestii prawidłowości opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług, bowiem nie było to przedmiotem wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek z przedstawionych elementów stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swa aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.