2016.06.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-231/16/MJ
z 30 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z póżn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wydzielona część majątku w postaci Segmentu Nieruchomościowego będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, a w konsekwencji wydzielenie jej do innego podmiotu nie będzie skutkowało po stronie Spółki powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydzielona część majątku w postaci Segmentu Nieruchomościowego będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, a w konsekwencji wydzielenie jej do innego podmiotu nie będzie skutkowało po stronie Spółki powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka D (dalej: Spółka lub Spółka Dzielona) została utworzona w 1991 r. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność budowlana (przede wszystkim generalne wykonawstwo w obszarze zróżnicowanych usług z zakresu budownictwa, w tym w szczególności budownictwa hydrotechnicznego, przemysłowego i budowy obiektów użyteczności publicznej). Poza działalnością budowlaną Spółka prowadzi także działalność inwestycyjną polegającą na obrocie nieruchomościami oraz ich wynajmowaniu/wydzierżawianiu.

W konsekwencji powyższego w ramach Spółki funkcjonują dwa segmenty działalności:

Segment działalności operacyjnej Spółki (dalej: Segment Budowlany), która to działalność obejmuje realizację zadań Spółki z zakresu kompleksowej realizacji procesu budowlanego od zapoczątkowania procesu budowlanego (pozyskania zlecenia, zawarcia umów) poprzez realizację budowy, zgodnie z harmonogramem robót i budżetem inwestycji, aż po zakończenie, odbiór końcowy i rozliczenie inwestycji oraz jej obsługę gwarancyjną. Ten segment działalności Spółki skupiony jest przede wszystkim w Działach Handlowym, Kontraktacji, Umów, Zaopatrzenia, Energetycznym, Kierownictwa Budów, Budownictwa Gruntu, Zabezpieczenia Technicznego oraz Kontroli Jakości.
Segment działalności inwestycyjnej Spółki (dalej: Segment Nieruchomościowy) skupiony jest z kolei przede wszystkim w Dziale Inwestycji zajmującym się obsługą i zarządzaniem (stanowiącymi własność lub będących we władaniu Spółki) aktywami trwałymi, nieruchomościami (w tym gruntami zabudowanymi, niezabudowanymi i lokalami), a także planowaniem, wspieraniem i realizacją procesów o charakterze inwestycyjnym i finansowym związanych z tymi aktywami.

Dywersyfikacja ryzyka związanego z prowadzoną przez Spółkę działalnością, w tym ryzyka ekonomicznego, optymalizacja sfery finansowej, inwestycyjnej i zarządczej prowadzonej działalności, uproszczenie struktury organizacyjnej Spółki, jak również usprawnienie procesów inwestycyjnych i finansowych związanych z aktywami trwałymi Spółki, stały się podstawą decyzji o jej podziale w trybie przewidzianym przez art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.), przez przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa na spółkę nowo zawiązaną. Istotą planowanego podziału Spółki Dzielonej jest wydzielenie oraz przeniesienie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. zorganizowanej (w postaci opisanego powyżej Segmentu Nieruchomościowego) części majątku Spółki na nowo zawiązaną spółkę (dalej: Nowa Spółka).

Wyodrębnienie wewnętrzne Segmentu Budowlanego oraz Segmentu Nieruchomościowego w ramach struktury organizacyjnej Spółki nastąpiło poprzez podjęcie przez Zarząd Spółki w dniu 20 sierpnia 2015 r. uchwały nr 1 w sprawie utworzenia wydziałów w ramach struktury organizacyjnej Spółki (dalej: Uchwała).

Dla celów kontrolingowych Wnioskodawca jest w stanie ustalić wynik finansowy realizowany zarówno przez Segment Budowlany, jak i Segment Nieruchomościowy. W Spółce jest bowiem prowadzona ewidencja przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań przyporządkowanych wewnętrznie do poszczególnych Segmentów. Jednocześnie każdy z Segmentów posiada odrębne rachunki bankowe, za pośrednictwem których realizowane są przepływy pieniężne związane z działalnością każdej jednostki (w szczególności wynikające z realizacji transakcji z zewnętrznymi podmiotami). W konsekwencji, dla celów wewnętrznych Spółki zarówno Segment Budowlany, jak i Segment Nieruchomościowy jest w stanie sporządzać stosowne dokumenty w postaci odpowiedników bilansu (tzn. zestawienia wartości aktywów i pasywów) oraz rachunku zysków i strat (przychodów i kosztów alokowanych na poszczególne Segmenty). Ponadto, do każdego z Segmentów przypisana została odrębna osoba odpowiedzialna za prowadzenie stosownej ewidencji rachunkowo-podatkowej.

Do Segmentu Nieruchomościowego zostały przypisane etaty/części etatów pracowników posiadających wiedzę i doświadczenie umożliwiające realizację zadań gospodarczych ww. segmentu, to jest: Prezesa Zarządu, pracowników działu inwestycji, specjalisty ds. administracji, specjalisty ds. finansowych. Dokonanie podziału będzie wiązało się z przejściem zakładu pracy w rozumieniu art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2014 r., poz. 1502 z późn. zm.) w stosunku do osób, które na moment podziału będą zajmowały stanowiska alokowane do Segmentu Nieruchomościowego.

W ramach planowanego podziału na Nową Spółkę przeniesione zostaną m.in. następujące składniki majątkowe (materialne i niematerialne) niezbędne dla samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej przez Segment Nieruchomościowy:

składniki rzeczowego majątku trwałego (m.in. grunty inwestycyjne, grunty środki trwałe, lokale usługowe, lokale inwestycyjne, budowle, środki transportu, nisko cenne składniki majątku (komputery));
wartości niematerialne i prawne (w tym prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz oprogramowanie/licencje systemowe i użytkowe związane przekazywanymi komputerami);
zapasy;
środki pieniężne;
należności z tytułu dostaw i usług;
zobowiązania krótko i długoterminowe;

podział

Z operacyjnego punktu widzenia do Segmentu Nieruchomościowego zostaną przypisane również kontrakty handlowe związane z prowadzoną przez tę jednostkę działalnością, takie jak: dostawa energii elektrycznej, wywóz śmieci, monitoring, konserwacja systemów alarmowych, umowy najmu lokali etc. Do Nowej Spółki przeniesione zostaną także umowy ubezpieczeniowe dotyczące przenoszonych wraz z Segmentem Nieruchomościowym składników majątku (o ile dany składnik majątku został objęty polisą).

Należy podkreślić, iż intencją Wnioskodawcy jest przeniesienie na skutek podziału wszystkich zobowiązań oraz praw i obowiązków z tytułu umów przypisanych do Segmentu Nieruchomościowego lub dotyczących jego działalności. W konsekwencji Wnioskodawca podejmie niezbędne działania w celu uzyskania od kontrahentów zgód wymaganych przepisami prawa cywilnego oraz postanowieniami umownymi. Wystąpić jednak mogą sytuacje, w odniesieniu do których istnieje ryzyko, że przeniesienie praw lub obowiązków wynikających z umowy nie będzie możliwe - dotyczyć to może sytuacji, w których przeniesienie praw i obowiązków wynikających z takiej umowy nie jest możliwe z perspektywy prawnej, w szczególności umowy te są wspólne dla obu segmentów funkcjonujących w ramach Spółki - jeśli podpisanie odrębnych umów dla poszczególnych oddziałów nie będzie możliwe (przykładowo kontrahent nie wyrazi na to zgody).

Po dokonaniu podziału Segment Nieruchomościowy będzie kontynuował prowadzenie działalności w strukturze Nowej Spółki w takim samym lub bardzo zbliżonym zakresie, w jakim obecnie prowadzona jest działalność w ramach Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano min. następujące pytanie (oznaczone nr 1 wniosku):

Czy wydzielona część majątku w postaci Segmentu Nieruchomościowego obejmująca wskazane w opisie zdarzenia przyszłego składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji wydzielenie jej do innego podmiotu nie będzie skutkowało po stronie Spółki powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

(w zakresie pytania nr 2 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie)

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

Zdaniem Wnioskodawcy wydzielona część majątku w postaci Segmentu Nieruchomościowego obejmująca wskazane w opisie zdarzenia przyszłego składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a zatem wydzielenie Segmentu Nieruchomościowego do innego podmiotu będzie dla Spółki zdarzeniem neutralnym na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT przychód w spółce podlegającej podziałowi stanowi wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane, ustalona na dzień podziału lub wydzielenia, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle przytoczonego powyżej przepisu podział spółki, co do zasady, powodować może powstanie przychodu po stronie spółki podlegającej podziałowi. Jednak w przypadku, gdy majątek przejmowany na skutek podziału oraz majątek pozostający w spółce stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa przychód taki nie powstanie.

W konsekwencji, celem prawidłowego ustalenia skutków podatkowych podziału spółki niezbędnym jest odwołanie się do definicji pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartej w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, zgodnie z którą oznacza ono organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie powołanych powyżej przepisów oraz w zgodzie z utrwalonym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa przesłankami do uznania określonego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa są:

istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie i przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych,
organizacyjne wyodrębnienie zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie,
finansowe wyodrębnienie zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie,
możliwość samodzielnego funkcjonowania jako odrębne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze.

Mając na uwadze, iż ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób należy weryfikować, czy wskazane powyżej przesłanki zostały spełnione, niezbędnym jest przeprowadzenie każdorazowo odrębnej analizy w stosunku do danego stanu faktycznego.

Istnienie składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

Zarówno w doktrynie, jak i w praktyce organów podatkowych przyjmuje się, że w celu uznania określonego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zespół ten powinien obejmować co najmniej jeden składnik materialny oraz niematerialny. Podkreśla się również, że: „w kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE, nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa" (tak np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 2013 r., sygn. ILPP2/443-1186/12-3/MR).

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest jednak sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębną działalność, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, dzięki którym ma ona potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, lecz zorganizowanym ich zespołem, przy czym istotną kwestią jest w tym zakresie rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, to jest na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2014 r., sygn. IPPP1/443-660/14-4/EK).

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, spełnienie powyższej przesłanki jest bezsporne. W skład Segmentu Nieruchomościowego wchodzić będą zarówno składniki o charakterze materialnym jak i składniki niematerialne (w tym zobowiązania). Co więcej, składniki te będą są ze sobą funkcjonalnie powiązane - służyć będą do realizacji zadań gospodarczych określonych jako przedmiot działalności Segmentu Nieruchomościowego Składniki te pozostają, zdaniem Wnioskodawcy, w takich relacjach, że umożliwiają prowadzenie założonej działalności gospodarczej przez Segment Nieruchomościowy.

Ponadto, zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, intencją Spółki jest przeniesienie wszystkich zobowiązań oraz praw i obowiązków z tytułu umów przypisanych do Segmentu Nieruchomościowego, jednakże w odniesieniu do niektórych umów przeniesienie to może okazać się niemożliwe. Należy podkreślić, że umowy, w stosunku do których istnieje ryzyko, iż nie będą mogły zostać przeniesione, nie stanowią kluczowych kontraktów z perspektywy funkcjonowania Segmentu Nieruchomościowego i nie będą miały wpływu na możliwość kontynuowania prowadzenia przez Segment Nieruchomościowy działalności w pełnym, zamierzonym zakresie.

W konsekwencji, w ocenie Spółki nawet w przypadku braku przeniesienia zobowiązań oraz praw i obowiązków wynikających z niektórych umów dotyczących również Segmentu Nieruchomościowego, które nie są niezbędne do funkcjonowania tej jednostki zgodnie z zamierzonym przedmiotem jej działalności, przesłanka istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych powiązanych funkcjonalnie, przeznaczonych do realizacji działań gospodarczych będzie w dacie dokonania podziału spełniona.

Powyższe konkluzje znajdują potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 27 marca 2013 r. (sygn. II FSK 1896/11) stwierdził, że: „w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie muszą wchodzić wszelkie zobowiązania przedsiębiorstwa. Z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika bowiem jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej.

Z tych względów nie ma podstaw do uznania, że co do zasady utraci on tę samodzielność poprzez wyłączenie ze składników majątkowych niektórych zobowiązań (...). W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, a Naczelny Sąd Administracyjny w składzie orzekającym w tej sprawie poglądy te podziela, że możliwość uznania danej czynności prawnej za mającą za przedmiot zorganizowaną część przedsiębiorstwa zależna jest właśnie od tego, czy zespół ten pozwala na realizację działań gospodarczych, do których zorganizowana część przedsiębiorstwa została powołana."

Również w wyroku z dnia 30 marca 2012 r. (sygn. I FSK 815/11) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że „w kontekście uregulowań wspólnotowych, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienia zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług".

Stanowisko takie aprobują również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-1006/14/KP) uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym w przypadku gdy „nie można przesądzić, czy wszystkie takie zobowiązania oraz kontrakty zostaną przeniesione wraz z aportem. Niemniej jednak, z uwagi na okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, takie sytuacje nie będą miały wpływu na możliwość kontynuacji przez K S.A. działalności jubilerskiej", to „w razie nieprzejścia na K S.A. pojedynczych zobowiązań oraz praw i obowiązków z tytułu umów, nie będzie to miało znaczącego wpływu na możliwość kontynuacji przez K S.A Działalności Jubilerskiej, a przesłanka istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych będzie w dacie aportu spełniona", odstępując od uzasadnienia.

Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2014 r. (sygn. IBPP4/443-605/13/LG) wydanej w podobnym stanie faktycznym postanowił, iż: „Wnioskodawca wskazuje, że nie zamierza przenosić na nabywcę wierzytelności i zobowiązań związanych z „X". Ponadto spółka nabywająca tę jednostkę gospodarczą - która do tej pory dzierżawiła tę część przedsiębiorstwa - będzie kontynuowała działalność gospodarczą, którą prowadziła dotychczas na bazie tej część przedsiębiorstwa. Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy i regulacje prawne w tym zakresie, należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do sprzedaży zorganizowanej część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT".

Wyodrębnienie organizacyjne.

Ustawa o CIT ani ustawa o VAT nie zawierają definicji wyodrębnienia organizacyjnego, jednakże praktyka organów podatkowych wskazuje, iż: „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa „na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość" (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2013 r., sygn. ILPB3/423-340/13-2/JG).

Z kolei w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2015 r. (sygn. IBPBI/2/423-1284/IŻ) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził iż „O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze."

Powyższe rozumienie wyodrębnienia organizacyjnego potwierdzają także m.in.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 stycznia 2015 r., sygn. IPTPP2/443-738/14-4/DS,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 grudnia 2014 r., sygn. IPTPP1/443-746/14-2/MW.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze kryteria przemawiające za wyodrębnieniem organizacyjnym podnoszone przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, należy wskazać, iż w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego:

zgodnie z treścią Uchwały, Segment Nieruchomościowy stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w postaci wydziału;
działalność Segmentu Nieruchomościowego jako jednostki wyodrębnionej w strukturze Spółki koordynowana jest przez Prezesa Zarządu.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Segment Nieruchomościowy spełnia przesłanki uznania go za jednostkę wyodrębnioną organizacyjnie.

Wyodrębnienie finansowe.

W ocenie organów podatkowych wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 lutego 2015 r. sygn. IBPBI/2/423-1284/14/IŻ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 stycznia 2015 r. sygn. IPTPP2/443-738/14-4/DS, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. IPTPP1/443-747/14 2/AK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2014 r., sygn. ILPB3/423 27/14-4/JG).

O wyodrębnieniu finansowym Segmentu Nieruchomościowego świadczą, zdaniem Wnioskodawcy, następujące elementy:

na moment podziału Segment Nieruchomościowy będzie posiadać własne środki pieniężne, zdeponowane na odrębnym rachunku bankowym Spółki przypisanym do Segmentu Nieruchomościowego;
na moment dokonania podziału Spółki będzie ona w stanie wyodrębnić aktywa i pasywa (w tym zobowiązania) oraz koszty i przychody związane z funkcjonowaniem Segmentu Nieruchomościowego;
dla celów wewnętrznych Spółki Segment Nieruchomościowy jest w stanie sporządzać odpowiednie dokumenty w postaci odpowiedników bilansu (tzn. zestawienia wartości aktywów i pasywów) oraz rachunku zysków i strat (przychodów i kosztów alokowanych na Segment Nieruchomościowy);
do Segmentu Nieruchomościowego przypisana została odrębna osoba odpowiedzialna za prowadzenie stosownej ewidencji rachunkowo-podatkowej.

W konsekwencji istnieje możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów, należności oraz zobowiązań do Segmentu Nieruchomościowego jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów, zespół składników materialnych i niematerialnych, aby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinien być wyodrębniony w sposób funkcjonalny, tj. powinien być przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i mieć zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo.

Takie rozumienie wyodrębnienia funkcjonalnego potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 grudnia 2014 r. o sygn. IPTPP1/443-746/14-2/MW, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 czerwca 2014 r. o sygn. IBPP1/443-522/14/BM, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 7 listopada 2013 r. o sygn. ILPB3/423-368/13-2/EK.

W odniesieniu do konieczności wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy także wskazać na zdolność takiej jednostki do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. W konsekwencji, aby „część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa" (interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach dnia 3 lutego 2015 r. sygn. IBPBI/2/423-1284/14/IŻ).

Jak wskazano w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, na moment dokonania podziału Segment Nieruchomościowy będzie zdolny do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, gdyż będzie obejmował niezbędny do tego zespół składników majątku wraz z zobowiązaniami, a także kapitał ludzki. Po dokonaniu podziału działalność gospodarcza przypisana Segmentowi Nieruchomościowemu, tj. obsługa i zarządzanie nieruchomościami (w tym gruntami zabudowanymi, niezabudowanymi i lokalami), a także planowanie, wspieranie i realizacja procesów o charakterze inwestycyjnym nie będzie wykonywana w ramach Spółki, lecz w strukturze Nowej Spółki.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Segment Nieruchomościowy stanowi wyodrębniony funkcjonalnie zespół składników posiadający potencjalną zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo.

Zdaniem Wnioskodawcy na powyższą konkluzję nie powinien mieć wpływu fakt, że w ramach wydzielenia Segmentu Nieruchomościowego jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie dojdzie do przeniesienia wszystkich funkcji wspierających obecnie działalność Segmentu Nieruchomościowego, przykładowo w postaci obsługi kadrowej. W ocenie Spółki brak jest bowiem przesłanek do powielania funkcji pomocniczych w stosunku do głównej działalności gospodarczej bowiem;

funkcje te nie są kluczowe z perspektywy możliwości prowadzenia zamierzonej działalności i nie pozbawiają składników majątku przyporządkowanych do Segmentu Nieruchomościowego przymiotu samodzielności,
funkcje te będą zapewnione przez Nową Spółkę po przejęciu Segmentu Nieruchomościowego.

Powyższe stwierdzenie jest zgodne ze stanowiskiem prezentowanym przez Naczelny Sąd Administracyjny, przykładowo w wyroku z dnia 23 marca 2012 r. (sygn. II FSK 1643/10), w którym sąd wskazał, że: „zawarta w art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. definicja nie wymaga, aby zespół składników, o którym w niej mowa, obejmował wszelkie elementy obsługi funkcjonowania przedsiębiorstwa, gdyż zawęża ona pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do składników materialnych i niematerialnych pozwalających na realizację określonych zadań gospodarczych, jako niezależne przedsiębiorstwo. Brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych. (...) istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest prowadzenie działalności gospodarczej poprzez realizację określonych zadań gospodarczych. Mogą być one wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania, jak trafnie podniósł sąd I instancji, mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne /outsourcing/. Usługi te, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowanie jako podmiotu gospodarczego. Przyjęcie stanowiska organu prowadziłoby do wniosku, że podmiot gospodarczy, który realizując swoje zadania gospodarcze korzysta z zewnętrznych usług niematerialnych, na przykład w zakresie obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej, nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 K.c. Praktyka gospodarcza pokazuje natomiast coś przeciwnego - wiele przedsiębiorstw realizujących zadania gospodarcze, dla których zostały powołane, korzysta w powyższych zakresach z usług outsourcingowych, co nie wyklucza uznawania ich za przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 K.c."

Analogiczne stanowisko przyjął również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 września 2011 r. (I FSK 1383/10) w którym wskazał, iż: „istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest bowiem prowadzenie działalności gospodarczej, poprzez realizację określonych zadań gospodarczych, które mogą być wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te bowiem, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowania jako podmiotu gospodarczego. (...) Reasumując: dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...) konieczny jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, co oznacza, że zespół ten nie musi obejmować działów obsługujących przedsiębiorstwo pod względem niematerialnym, w zakresie obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej, które nie są niezbędne do realizacji, przez zespół tak wyodrębnionych składników majątkowych, jego określonych zadań gospodarczych."

Podobne wnioski za prawidłowe uznał również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2014 r. o sygn. IBPBI/2/423-1047/14/AK oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2014 r. o sygn. IPPB5/423-3/14-7/MK.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Segment Nieruchomościowy obejmujący wskazane w opisie zdarzenia przyszłego składniki materialne i niematerialne stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, w związku z czym wydzielenie Segmentu Nieruchomościowego ze Spółki do Nowej Spółki nie powinno skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego są prawidłowe.

Podział spółek handlowych regulowany jest przez ustawę z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.).

Stosownie do postanowień art. 528 § 1 ww. ustawy, spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek handlowych. Natomiast zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 tejże ustawy, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Jest to jedyny podział, który nie skutkuje rozwiązaniem spółki dzielonej (art. 530 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych).

W związku z powyższym, w przepisach dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych uregulowane zostały skutki podatkowe podziału spółek. Skutki te zależne są od faktu, czy majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w spółce – stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, czy też nie.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 14 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis oznacza, że gdyby majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w Spółce nie stanowiłby zorganizowanej części przedsiębiorstwa, po stronie Spółki dzielonej powstałby przychód w wysokości wartości rynkowej przenoszonych składników majątkowych ustalonej na dzień wydzielenia.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ww. ustawy pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Istnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej również: ZCP) potwierdzić zatem można, jeżeli spełnione są łącznie wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zatem, samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym. Ważne jest przypisanie jednostce uprawnień skutkujących samodzielnym prowadzeniem działalności „widocznym z zewnątrz”. Oznacza to, że wyodrębnienie musi wynikać z określonych decyzji statutowych (zarządczych itp.), które formalnie nadają jednostce wewnętrznej uprawnienia uzasadniające jej wydzielenie organizacyjne.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 i 552 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach Spółki funkcjonują dwa segmenty działalności:

Segment działalności operacyjnej Spółki (dalej: Segment Budowlany), która to działalność obejmuje realizację zadań Spółki z zakresu kompleksowej realizacji procesu budowlanego od zapoczątkowania procesu budowlanego (pozyskania zlecenia, zawarcia umów) poprzez realizację budowy, zgodnie z harmonogramem robót i budżetem inwestycji, aż po zakończenie, odbiór końcowy i rozliczenie inwestycji oraz jej obsługę gwarancyjną. Ten segment działalności Spółki skupiony jest przede wszystkim w Działach Handlowym, Kontraktacji, Umów, Zaopatrzenia, Energetycznym, Kierownictwa Budów, Budownictwa Gruntu, Zabezpieczenia Technicznego oraz Kontroli Jakości.
Segment działalności inwestycyjnej Spółki (dalej: Segment Nieruchomościowy) skupiony jest z kolei przede wszystkim w Dziale Inwestycji zajmującym się obsługą i zarządzaniem (stanowiącymi własność lub będących we władaniu Spółki) aktywami trwałymi, nieruchomościami (w tym gruntami zabudowanymi, niezabudowanymi i lokalami), a także planowaniem, wspieraniem i realizacją procesów o charakterze inwestycyjnym i finansowym związanych z tymi aktywami.

Dywersyfikacja ryzyka związanego z prowadzoną przez Spółkę działalnością, w tym ryzyka ekonomicznego, optymalizacja sfery finansowej, inwestycyjnej i zarządczej prowadzonej działalności, uproszczenie struktury organizacyjnej Spółki, jak również usprawnienie procesów inwestycyjnych i finansowych związanych z aktywami trwałymi Spółki, stały się podstawą decyzji o jej podziale w trybie przewidzianym przez art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, przez przeniesienie części przedsiębiorstwa na spółkę nowo zawiązaną. Istotą planowanego podziału Spółki Dzielonej jest wydzielenie oraz przeniesienie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. zorganizowanej (w postaci opisanego powyżej Segmentu Nieruchomościowego) części majątku Spółki na nowo zawiązaną spółkę (dalej: Nowa Spółka).

Do Segmentu Nieruchomościowego zostały przypisane etaty/części etatów pracowników posiadających wiedzę i doświadczenie umożliwiające realizację zadań gospodarczych ww. segmentu, to jest: Prezesa Zarządu, pracowników działu inwestycji, specjalisty ds. administracji, specjalisty ds. finansowych. Dokonanie podziału będzie wiązało się z przejściem zakładu pracy w rozumieniu art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 r., poz. 1502 z późn. zm.) w stosunku do osób, które na moment podziału będą zajmowały stanowiska alokowane do Segmentu Nieruchomościowego.

W ramach planowanego podziału na Nową Spółkę przeniesione zostaną składniki majątkowe (materialne i niematerialne) niezbędne dla samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej przez Segment Nieruchomościowy.

Z operacyjnego punktu widzenia do Segmentu Nieruchomościowego zostaną przypisane również kontrakty handlowe związane z prowadzoną przez tę jednostkę działalnością.

Intencją Wnioskodawcy jest przeniesienie na skutek podziału wszystkich zobowiązań oraz praw i obowiązków z tytułu umów przypisanych do Segmentu Nieruchomościowego lub dotyczących jego działalności. Po dokonaniu podziału Segment Nieruchomościowy będzie kontynuował prowadzenie działalności w strukturze Nowej Spółki w takim samym lub bardzo zbliżonym zakresie, w jakim obecnie prowadzona jest działalność w ramach Spółki.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym należy uznać, że po wydzieleniu i przeniesieniu działalności Spółki w zakresie Segmentu działalności inwestycyjnej Spółki (Segment Nieruchomościowy), do nowopowstałego podmiotu, w odniesieniu do wydzielonego zespołu składników majątkowych będzie istniała możliwość samodzielnego funkcjonowania tego podmiotu a co za tym idzie uznania tej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część.

Taka sama możliwość będzie istniała również w odniesieniu do pozostającej w Spółce działalności w zakresie Segment działalności operacyjnej Spółki (Segment Budowlany), o ile segment ten będzie spełniał ww. kryteria, tj. będzie dysponował: zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, zespół ten będzie organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, składniki te przeznaczone będą do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Reasumując, w sytuacji gdy przedmiotem wydzielenia do spółki nowopowstałej będzie zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością inwestycyjną Spółki (Segment Nieruchomościowy), zespół tych składników będzie spełniał definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, w przypadku podziału Spółki przez wydzielenie po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy, o którym stanowi art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli majątek pozostający w Spółce będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości zakwalifikowania składników majątkowych przeniesionych na spółkę nowopowstałą jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy – Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej organ interpretacyjny działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

W świetle powyższego, w procesie wydawania interpretacji indywidualnych właściwy organ nie dokonuje żadnych własnych ustaleń w ramach postępowania dowodowego, ale przedstawia wyłącznie ocenę stanowiska Wnioskodawcy na tle przedstawionego przez niego zdarzenia przyszłego. Innymi słowy, podane przez Wnioskodawcę fakty nie podlegają weryfikacji ani konfrontacji z dokumentami źródłowymi, ponieważ w oparciu o wydaną w indywidualnej sprawie interpretację, Wnioskodawca uzyskuje jedynie informację o poglądzie organu w konkretnej, przedstawionej we wniosku sprawie.

Reasumując, zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroków sądów wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczy tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach są wiążąca. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17,80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin