Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-346/16/JP
z 27 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 12 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 8 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2016 r. został złożony wniosek wspólny (ORD-WS), uzupełniony w dniu 8 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcy są małżeństwem pozostającym w ustroju małżeńskiej wspólnoty majątkowej. Wnioskodawcy są współwłaścicielami łącznymi nieruchomości gruntowej, położonej w xx, zabudowanej dwoma budynkami o przeznaczeniu handlowo-gospodarczym, o powierzchniach odpowiednio xx m2 i x m2 (dalej odpowiednio „budynki” oraz „nieruchomość”). Wnioskodawcy nabyli nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży z dnia 15 lutego 1978 r. Nieruchomość objęta jest małżeńską wspólnością majątkową. W związku z nabyciem nieruchomości Wnioskodawcom nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do nieruchomości.

Nieruchomość była w przeszłości przedmiotem umów dzierżawy zawieranych przez jednego z Wnioskodawców. W okresie dzierżawy nieruchomości, jeden z Wnioskodawców będący stroną umów dzierżawy był okresowo zarejestrowanym podatnikiem VAT, a dzierżawa nieruchomości w tym okresie podlegała opodatkowaniu z podstawową stawką VAT. Sytuacja ta miała miejsce w okresie od IV kwartału 2007 do początku 2009 r. Przed IV kwartałem 2007 r. oraz po wyrejestrowaniu się Wnioskodawcy z rejestru czynnych podatników VAT w 2009 r, Wnioskodawca w związku z dzierżawą korzystał ze zwolnienia z VAT na podstawie tzw. zwolnienia „podmiotowego” z art. 113 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług - z uwagi na brak przekraczania przez Wnioskodawcę limitów sprzedaży wskazanej w tym przepisie. Po raz pierwszy nieruchomość została wydzierżawiona w 1978 r. Ostatnia umowa dzierżawy, mająca za przedmiot nieruchomość została rozwiązana z dniem 1 lipca 2014 r, na skutek wypowiedzenia umowy przez dzierżawcę.

Wnioskodawcy nie ponosili wydatków na ulepszenie budynków, zlokalizowanych na nieruchomości, które byłyby w jednym roku i łącznie wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Na moment składania niniejszego wniosku:

1. nieruchomość nie jest przedmiotem dzierżawy ani nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej;
2. żaden z Wnioskodawców nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawcy zamierzają sprzedać przedmiotową nieruchomość. Stroną umowy będzie Wnioskodawca (zarejestrowany uprzednio jako podatnik VAT), działający za zgodą drugiego z Wnioskodawców (małżonki) zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 powołanego Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (wprowadzającym wymóg zgody drugiego małżonka m.in., do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia nieruchomości).

Przed planowaną sprzedażą nieruchomości:

1. Wnioskodawcy nie zamierzają przeprowadzać prac modernizacyjnych dotyczących budynków, których wartość (łącznie z uprzednio poniesionymi nakładami) przekroczyłaby 30% wartości początkowej budynków lub ich części,
2. jeden z Wnioskodawców, który uprzednio był zrejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i strona umów dzierżawy, zamierza zarejestrować się ponownie jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawcy przewidują możliwość, że nabywcą nieruchomości będzie podmiot mający status zarejestrowanego czynnego podatnika VAT (dalej „nabywca”). W takim przypadku Wnioskodawcy oraz nabywca zamierzają zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie VAT w stosunku do nieruchomości, o ile sprzedaż nieruchomości będzie mogła z takiego zwolnienia skorzystać. Przed dniem dokonania dostawy nieruchomości, Wnioskodawca i nabywca złożą właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania dostawy budynków, a w konsekwencji również zabudowanych nimi działek składających się na nieruchomość oraz spełniające wymogi określone w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, planowana sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów podlegającą zwolnieniu z opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a strony transakcji będą miały prawo do rezygnacji ze zwolnienia transakcji z VAT i objęcia jej opodatkowaniem tym podatkiem (po spełnieniu formalnych wymogów wynikających z przepisów ustawy VAT przewidzianych dla rezygnacji ze zwolnienia z VAT)?

W ocenie Wnioskodawców zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, planowana sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów podlegającą zwolnieniu

z opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a strony transakcji będą miały prawo do rezygnacji ze zwolnienia transakcji z VAT i objęcia jej opodatkowaniem tym podatkiem (po spełnieniu formalnych wymogów wynikających z przepisów ustawy VAT przewidzianych dla rezygnacji ze zwolnienia z VAT).

W przypadku gruntów zabudowanych, w celu ustalenia czy mamy do czynienia z dostawą zwolnioną z VAT konieczna jest analiza art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy VAT. Przepisy te dotyczą wprawdzie dostawy budynków i budowli lub ich części - jednak zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z powyższego wynika zatem, że ewentualne zwolnienie z VAT dostawy budynku lub budowli posadowionych na gruncie stosuje się również do dostawy tego gruntu.

Zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jednocześnie przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT określenie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy o VAT. Jako taką czynność należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowę dzierżawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak zostało to wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość gruntowa zabudowana budynkami mającymi status budynków użytkowych.

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawców w 1978 r. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu VAT. Od czasu nabycia nieruchomości przez Wnioskodawców, nie dokonywano ulepszeń budynków lub ich części znajdujących się na nieruchomości, których wartość przekroczyłaby w jednym roku lub łącznie 30% ich wartości początkowej. Przed planowaną sprzedażą nieruchomości, Wnioskodawcy nie zamierzają przeprowadzać prac modernizacyjnych których wartość (łącznie z uprzednio poniesionymi nakładami) przekroczyłaby 30% wartości początkowej budynków lub ich części.

Po nabyciu nieruchomości przez Wnioskodawców, cała nieruchomość została oddana w dzierżawę, która przejściowo (w latach 2007-2009) była opodatkowana podstawową stawką tego podatku.

Mając na uwadze powyższe, pierwsze zasiedlenie w stosunku do budynków miało miejsce nie później niż w momencie wydzierżawienia nieruchomości wraz z budynkami przez Wnioskodawców objętego opodatkowaniem VAT, która to czynność miała miejsce w IV kwartale 2007 r. Po tej dacie nie miały miejsca zdarzenia (tj. istotna modernizacja budynków o wartości przekraczającej 30% ich wartości początkowej) skutkujące koniecznością rozpatrywania na nowo kwestii „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Nie miało miejsca również wzniesienie nowych budynków lub budowli na nieruchomości.

W związku z tym, ze od ww. daty do czasu planowanej sprzedaży nieruchomości upłynął okres dłuższy niż dwa lata, transakcja będzie zasadniczo objęta zwolnienia z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, ze dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy,
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części,
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Zarówno jeden z Wnioskodawców, będący stroną planowanej transakcji, jak i nabywca na moment dokonania transakcji będą zarejestrowani, jako podatnicy VAT czynni. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawców, strony transakcji będą uprawnione do rezygnacji ze zwolnienia oraz opodatkowania przedmiotowej transakcji w zakresie dostawy gruntów zabudowanych Budynkami podatkiem VAT, pod warunkiem złożenia przed dniem sprzedaży Nieruchomości naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego dla Nabywcy zgodnego oświadczenia stron o wyborze opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem VAT.

Jednocześnie, sprzedaż gruntu składającego się na nieruchomość będzie opodatkowana wg takiej samej stawki jak znajdujące się na tym gruncie Budynki, zgodnie z treścią art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

W świetle przywołanych przepisów planowana transakcja powinna być traktowana jako opodatkowana dostawa towaru na terytorium kraju, pod warunkiem jednak, że strony wybiorą opcję opodatkowania sprzedaży Nieruchomości, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.