Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-291/16/JŁ
z 14 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2016 roku (data wpływu 25 marca 2016 roku) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego w oparciu o model zwany dropshippingiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2016 roku został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego w oparciu o model zwany dropshippingiem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą z siedzibą w Warszawie w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem. Działalność ta będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (pojęcie znane z ekonomii jako dropshipping) i będzie prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje, ogłoszenia internetowe na portalach ogłoszeniowych, jak i serwisach społecznościowych oraz własną stronę internetową z ofertami. Rola Wnioskodawcy sprowadzać się będzie do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na rachunek działalności gospodarczej oraz do przesyłania zamówień do dostawców, którzy znajdują się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Dostawca realizuje wysyłkę do klienta, pozostając nieujawnionym względem niego. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafia do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Klient najpierw przelewa pieniądze na konto bankowe działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, a dopiero później są one przekazywane do dostawcy, który znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej. Zobowiązanym z tytułu należności celnych i podatku VAT z tytułu importu towaru jest klient (przy czym, ze względu na wartość towaru nieprzekraczającą 150 euro należności celne nie występują). Wystawiając towar na sprzedaż na aukcji internetowej, w sklepie internetowym bądź w ogłoszeniu podkreśla w regulaminie, że nie jest posiadaczem tego towaru lecz tylko zajmuje się pośrednictwem polegającym na zamówieniu danego towaru bezpośrednio u dostawcy, wszelkie opłaty celne związane ze sprowadzeniem towaru i wprowadzeniem w obieg ponosi bezpośredni importer, czyli osoba zakupująca/zlecająca zakup. Wnioskodawca będzie wystawiał rachunki za pośrednictwo handlowe, opiewające na kwotę w wysokości marży, jaką uzyska w pośredniczeniu w sprzedaży danego produktu.

Model działania (cały proces pośrednictwa w handlu) Wnioskodawcy w ramach opisywanej działalności gospodarczej:

1. Wnioskodawca wystawia towar na sprzedaż na aukcji internetowej, serwisie/portalu ogłoszeniowym, serwisie społecznościowym, własnej stronie internetowej z ofertą. W regulaminie zaznacza, że nie jest posiadaczem tego towaru lecz tylko zajmuje się pośrednictwem polegającym na zamówieniu danego towaru bezpośrednio u producenta, wszelkie opłaty celne związane ze sprowadzeniem towaru i wprowadzeniem w obieg ponosi bezpośredni importer, czyli osoba zakupująca/zlecająca zakup,
2. Klient zamawia dany produkt,
3. Klient przelewa na konto firmowe działalności Wnioskodawcy ustaloną kwotę, np. 500 zł (gdzie faktyczna cena tego towaru u dostawcy wynosi 450 zł, przy czym 50 zł stanowi marża za zorganizowanie zamówienia, czyli pośrednictwo w handlu, w ramach którego dba On o poprawność przekazania danych klienta dotyczących wysyłki do dostawcy, przekazanie środków pieniężnych oraz ewentualną pomoc klientowi w postępowaniu reklamacyjnym u dostawcy),
4. Wnioskodawca zamawia dany produkt z bezpośrednim dostarczeniem do klienta,
5. Dostawca wysyła bezpośrednio do klienta towar (wraz z wszelkimi fakturami, rachunkami). Wnioskodawca jako pośrednik w handlu, działający w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, dodatkowo wystawia klientowi rachunek na swoją usługę, tj. marżę (czyli na przytoczone w przykładzie 50 zł), od dostawcy osobiście nie otrzymuje On żadnych rachunków ani faktur.
6. Zamówiony produkt trafia do klienta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Co stanowi przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi prowizja należna z tytułu wykonanej usługi pośrednictwa handlowego, tj. różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu na rachunek bankowy prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia, na którą to prowizję klient otrzymuje rachunek. Powyższe jest konsekwencją faktu, że Wnioskodawca nie jest właścicielem towaru, nie jest również importerem, ponieważ nie sprowadza towaru na własny rachunek, a jedynie pośredniczy w płatnościach i zamówieniach.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1999 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W oparciu o przepis art. 14 ust. 1 c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodem – w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych — uzyskiwanym ze świadczenia usług pośrednictwa handlowego będzie prowizja uzyskana z tego tytułu, a więc różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przykazaną do partnera.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołuje się również na interpretacje indywidualne wydane przez działającego w imieniu Ministra Finansów:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 stycznia 2012 roku Znak: ILPB1/415-1183/11-2/TW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 maja 2013 roku Znak: ITPB1/415-367/13/DP,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 lipca 2013 roku Znak: IPTPB1/415-218/13-4/DS,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 listopada 2013 roku Znak: IBPB1/1/415-827/13/AP,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 grudnia 2015 roku Znak: IPPB1/4511-1329/15-2/ES.
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny. Będzie ona polegała na przeniesieniu wysyłki towaru na dostawcę (dropshipping) i prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje, ogłoszenia internetowe na portalach ogłoszeniowych, serwisach społecznościowych oraz własną stronę internetową. Wnioskodawca będzie jedynie zbierać zamówienia, inkasować wpływy pieniężne oraz przesyłać zamówienia od dostawców spoza krajów należących do Unii Europejskiej, zaznaczając w regulaminie, iż nie jest On posiadaczem tego towaru, lecz jedynie pośrednikiem. Towar trafiać będzie bezpośrednio do klienta, który zamówi produkt i uiści pieniądze na koncie bankowym działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wpłacona kwota jest później przekazywana dostawcy. Przychód Wnioskodawcy stanowić będzie prowizja należna z tytułu wykonanej usługi pośrednictwa handlowego, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego od klienta, a kwota wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia. Wnioskodawca wystawia klientowi rachunek (na kwotę w wysokości opisywanej prowizji) na świadczoną przez siebie usługę.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedynie pośredniczy w sprzedaży towarów handlowych (nie dokonuje sprzedaży we własnym imieniu oraz nie jest ich właścicielem), to przychodem uzyskanym z tego tytułu jest wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez Niego do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo wyjaśnić należy, że podstawę opodatkowania zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi (z zastrzeżeniem art. 29–30c, art. 30e i art. 30f) dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b–3e, 4–4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wynikających z tytułów wymienionych w tym przepisie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.