2016.05.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-62/16/BW
z 9 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze ) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 stycznia 2016 r. (data wpływu 29 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 11 kwietnia 2016 r. znak: WGN-II.6840.62.2013.AK, WGN-II.6840.28.2015.AK (data wpływu 15 kwietnia 2016r.), oraz pismem z 29 kwietnia 2016r. znak: WGN-II.6840.62.2013.AK, WGN-II.6840.28.2015.AK (data wpływu 29 kwietnia 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności gruntu działek nr 856/3, 401/3, 368, 6824/2 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu nr 402 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu działek: 856/3, 401/3, 368, 6824/2 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu nr 402.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 kwietnia 2016 r. (data wpływu 15 kwietnia 2016r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 4 kwietnia 2016 r. oraz pismem z 29 kwietnia 2016r. (data wpływu 29 kwietnia 2016r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

ZDARZENIE PRZYSZŁE NR 1:

Gmina X zamierza sprzedać należące do niego prawo własności nieruchomości niezabudowanych położonych w X oznaczonych geodezyjnie jako: działka nr 856, obręb 0012 X, powierzchnia 471201 m², objęta księgą wieczystą, działka nr 401, obręb 0012 X, powierzchnia 38749 m², objęta księgą wieczystą, działka nr 368, obręb 0012 X, powierzchnia 33096 m², objęta księgą wieczystą oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanych położonych w X, oznaczonych geodezyjnie jako działka nr 402, obręb 0012 X, powierzchnia 3945 m², objęta księgą wieczystą oraz działka nr 587, obręb 0012 X, powierzchnia 9568 m², objęta księgą wieczystą.

Działki nr 856, 587 oraz 401 są w trakcie podziałów geodezyjnych, w wyniku których zostaną z nich wydzielone: części zajęte pod planowaną budowę odcinka drogi szybkiego ruchu tzw. Drogowej Trasy Średnicowej, część zajęta przez cmentarz komunalny w X oraz część zajęta przez Stowarzyszenie Ogrodowe /.../" w X, które to nie będą przeznaczone do sprzedaży.

Dla przedmiotowych nieruchomości nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, nie została również wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z wyjątkiem obecnej działki nr 856, obręb 0012 X, która to w części jest objęta ważną decyzją o warunkach zabudowy z dnia 24 października 2012 r. nr 335/12/W wydaną przez Prezydenta Miasta X. Wydana decyzja o warunkach zabudowy obejmuje południową część obecnej działki nr 856, o powierzchni 14,6 ha. W wyniku rozpoczętego podziału geodezyjnego większa część tej działki zostanie wydzielona i przeznaczona do planowanej sprzedaży. Nadal jednak teren nowo powstałej działki będzie w części objęty w/w decyzją o warunkach zabudowy.

Przedmiotowe nieruchomości są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako: nieużytki (symbol "N") - działki nr 856 oraz 401, pastwiska trwałe (symbol "Ps") – działka nr 368 oraz tereny komunikacyjne-koleje (symbol "Tk") - działka nr 402 oraz 587. Obecnie trwa postępowanie w sprawie zmiany użytku dla działek nr 402 oraz 587. Natomiast w aktualnie obowiązującym "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta X" przedmiotowe nieruchomości objęte są zapisami: kształtujące się obszary zieleni miejskiej (intensyfikacja), nowe tereny zieleni miejskiej oraz użytek ekologiczny. Obecnie trwają prace nad uchwaleniem nowego „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta X". W projekcie nowego „Studium ..." nieruchomości te objęte są zapisami: tereny usług techniczno-transportowych, tereny produkcyjne.

Przedmiotowe nieruchomości są niezabudowane, przebiegają przez nie podziemne i naziemne sieci uzbrojenia technicznego.

Gmina X planuje sprzedać przedmiotowe nieruchomości łącznie, w drodze jednego pisemnego przetargu nieograniczonego zorganizowanego zgodnie z przepisami ustawy dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 1774 z poźn. zm. ) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r. poz. 1490).

Termin przetargu zostanie wyznaczony po zakończeniu podziałów geodezyjnych, sporządzeniu wyceny ich wartości oraz po upływie terminów przewidzianych przez przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przedmiotowe nieruchomości będą przeznaczone do sprzedaży pod zabudowę produkcyjną. Zamiarem Gminy jest bowiem sprzedaż nieruchomości niezabudowanych, które mogą zostać później przekształcone przez nowonabywcę w tereny budowlane pod zabudowę produkcyjną, po uzyskaniu przez niego decyzji o warunkach zabudowy dla całego obszaru przedmiotowych nieruchomości.

ZDARZENIE PRZYSZŁE NR 2:

Gmina X zamierza sprzedać należące do niej prawo własności nieruchomości niezabudowanej położonej w X, oznaczonej geodezyjnie jako działka 6824. obręb 0010 X, o powierzchni 18968 m², objętej księgą wieczystą. Przedmiotowa działka jest w trakcie podziału geodezyjnego w wyniku, którego zostanie z niej wydzielona część zajęta pod pas drogowy drogi publicznej.

Dla przedmiotowej nieruchomości nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, nie została również wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przedmiotowa nieruchomość jest sklasyfikowana w ewidencji gruntów i budynków jako: pastwisko trwałe (symbol „Ps V").

Natomiast w aktualnie obowiązującym "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta X" przedmiotowa nieruchomość objęta jest zapisem: nowe tereny zieleni miejskiej. Obecnie trwają prace nad uchwaleniem nowego „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta X". W projekcie nowego „Studium ..." nieruchomość ta objęta jest zapisem: tereny produkcji nieuciążliwej.

Przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana, przebiegają przez nią podziemne i naziemne sieci uzbrojenia technicznego m.in. sieć wodociągowa, ciepłownicza oraz gazociągowa.

Wnioskodawca planuje sprzedać przedmiotową nieruchomość w drodze pisemnego przetargu nieograniczonego zorganizowanego zgodnie z przepisami ustawy dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 1774 z poźn zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r. poz. 1490).

Termin przetargu zostanie wyznaczony po zakończeniu podziału geodezyjnego, sporządzeniu wyceny jej wartości oraz upływie terminów przewidzianych przez przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przedmiotowa nieruchomość będzie przeznaczona do sprzedaży pod zabudowę produkcyjną (nieuciążliwą). Zamiarem Gminy jest bowiem sprzedaż nieruchomości niezabudowanej, która może zostać później przekształcona przez nowonabywcę w teren budowlany pod zabudowę produkcyjną (nieuciążliwą), po uzyskaniu przez niego decyzji o warunkach zabudowy.

Natomiast w piśmie z 11 kwietnia 2016r. znak: WGN-II-6840.62.2013.AK, WGN-II 6840.28.2015.AK Wnioskodawca wskazał:

I. Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie objętych:

w ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 1: 5 (słownie: pięć) faktycznie wydzielonych działek ewidencyjnych o nr: 856/3, 587/1, 402, 368, 401/3.
w ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 2: 1 (słownie: jedna) faktycznie wydzielona działka ewidencyjna o nr 6824/2.

II. Pkt 1.

W ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 1:
Sieci techniczne uzbrojenia przebiegają przez następujące działki działka nr 856/3 - sieci napowietrzne SN będące własnością TD; działki nr 401/3, 402 oraz 368 - sieci napowietrzne SN będące własnością TD
Sieci techniczne uzbrojenia nie przebiegają przez działkę nr 587/1.
W ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 2:
Przez działkę nr 6824/2 przebiegają następujące sieci uzbrojenia technicznego: sieć kanalizacyjna RPWiK.; sieć wodociągowa będąca własnością RPWiK; wodociąg magistralny będący własnością GPW, nieczynny rurociąg będący własnością GPW; sieć ciepłownicza będąca własnością AMP; gazociąg średnioprężny PE będący własnością PSG; nieczynny gazociąg średnioprężny stalowy będący własnością PSG; sieć kanalizacji teletechnicznej będąca własnością OP.

Pkt 2 .

W ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 1:
Na dzień sprzedaży wyodrębnione działki (nr 856/3, 587/1, 402, 368, 401/3 ) nie będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie zostanie wydana dla tych działek decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 2:
Na dzień sprzedaży wyodrębniona działka (nr 6824/2) nie będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie zostanie wydana dla niej decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Pkt 3.

W ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 1 oraz NR 2: Przedmiotem planowanej sprzedaży będą działki (nr 856/3, 587/1, 402, 368, 401/3 oraz 6824/2), przez które przebiegają sieci uzbrojenia technicznego i właścicielem tych sieci nie jest Wnioskodawca, bowiem zgodnie z art. 49 Kodeksu cywilnego, stanowią one własność przedsiębiorstw branżowych (przesyłowych).

Z kolei w piśmie z 29 kwietnia 2016r., biorąc pod uwagę informacje zawarte w zakresie pkt 1 oraz z pkt 3 (ww. pisma z 11 kwietnia) Wnioskodawca poinformował, że przez działkę nr 587/1 nie przebiegają sieci uzbrojenia technicznego będące własnością Gminy X.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

PRZYSZŁE NR 1:

Czy planowana przez Wnioskodawcę dostawa należącego do niego prawa własności i prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanych położonych w X korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w części dotyczącej nieruchomości nieobjętych wydaną decyzją o warunkach zabudowy z dnia 24 października 2012 r. nr 335/12/W przez Prezydenta Miasta X - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)?

ZDARZENIE PRZYSZŁE NR 2:

Czy planowana przez Wnioskodawcę dostawa należącego do niego prawa własności nieruchomości niezabudowanej położonej w X korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054 z późn. zm.)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

ZDARZENIE PRZYSZŁE NR 1:

Zdaniem Wnioskodawcy planowana dostawa należącego do niego prawa własności oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanych położonych w X - w części dotyczącej nieruchomości nieobjętych decyzją o warunkach zabudowy z dnia 24 października 2012 r. nr 335/12/W wydanej przez Prezydenta Miasta X - korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT.

Tym samym dokonując dostawy terenu niezabudowanego należy w pierwszej kolejności ustalić czy grunt jest przeznaczony pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku ustalić czy grunt jest objęty decyzją o warunkach zabudowy. W sytuacji, gdy oba te warunki nie są spełnione, teren nie jest terenem budowlanym w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Bez znaczenia pozostaje również klasyfikacja terenu w ewidencji gruntów i budynków oraz zapisy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Z regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, wynika bowiem, że nie jest ważny ekonomiczny aspekt transakcji, powierzchnia terenu objętego dostawą, ani też zamiar dokonującego dostawy, który chce przeznaczyć go pod zabudowę produkcyjną - istotne jest jedynie spełnienie ustawowych przesłanek uprawniających do zwolnienia dostawy terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany.

Tym samym w przypadku gdy Wnioskodawca, planuje dokonać dostawy terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany przy jednoczesnym zamiarze przeznaczenia go pod zabudowę produkcyjną, może skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W takim przypadku Wnioskodawca nie musi przed planowaną dostawą terenu występować o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu ani też uchwalać dla niego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i przeznaczać go w nim pod zabudowę. Może w ogłoszeniu o przetargu zobowiązać nowonabywcę do późniejszego wystąpienia o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a sama zwolnić dostawę takiego terenu - w części nieobjętej decyzją o warunkach zabudowy z dnia 24 października 2012 r. nr 335/12/W wydaną przez Prezydenta Miasta X - od podatku VAT.

Natomiast dostawa części nieruchomości, która jest objęta decyzją o warunkach zabudowy z dnia 24 października 2012 r. nr 335/12/W wydaną przez Prezydenta Miasta X, będzie podlegała proporcjonalnie do powierzchni nieruchomości, opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem będzie ona stanowiła teren budowlany w rozumieniu ustawy o VAT.

ZDARZENIE PRZYSZŁE NR 2:

Zdaniem Wnioskodawcy planowana dostawa należącego do niej prawa własności nieruchomości niezabudowanej położonej X korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn.. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT „Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane". Definicja terenów budowlanych została zawarta w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, zgodnie z którym „rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym". Tym samym dokonując dostawy terenu niezabudowanego należy w pierwszej kolejności ustalić czy grunt jest przeznaczony pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku ustalić czy grunt jest objęty decyzją o warunkach zabudowy. W sytuacji, gdy oba te warunki nie są spełnione, teren nie jest terenem budowlanym w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Bez znaczenia pozostaje również klasyfikacja terenu w ewidencji gruntów i budynków oraz zapisy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Z regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, wynika bowiem, że nie jest ważny ekonomiczny aspekt transakcji, powierzchnia terenu objętego dostawą, ani też zamiar dokonującego dostawy, który chce przeznaczyć go pod zabudowę produkcyjną (nieuciążliwą) - istotne jest jedynie spełnienie ustawowych przesłanek uprawniających do zwolnienia dostawy terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany.

Tym samym w przypadku gdy Gmina, planuje dokonać dostawy terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany przy jednoczesnym zamiarze przeznaczenia go pod zabudowę produkcyjną (nieuciążliwą), może skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W takim przypadku Gmina nie musi przed planowaną dostawą terenu występować o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu ani też uchwalać dla niego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i przeznaczać go w nim pod zabudowę. Może w ogłoszeniu o przetargu zobowiązać nowonabywcę do późniejszego wystąpienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności gruntu działek nr 856/3, 401/3, 368, 6824/2 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu nr 402, - jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiazania zagadnień będących przedmiotem pytań: w zdarzeniu przyszłym nr 1 (działki nr 856/3, 401/3, 368, 402) oraz w zdarzeniu przyszłym nr 2 (działka nr 6824/2) tut. organ udzielił odpowiedzi na pytanie w zakresie zdarzenia przyszłego nr 1 oraz na pytanie w zakresie zdarzenia przyszłego nr 2, w jednej interpretacji.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina) zamierza sprzedać należące do niej:

w ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 1:

prawo własności nieruchomości (działek): nr 856/3, nr 401/3, nr 368 oraz
oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości (działek: nr 402, nr 587/1

w ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 2:

prawo własności nieruchomości (działki) nr 6824/2.

Przez działki nr 856/3, 401/3 368, 402 oraz 6824 mające być przedmiotem sprzedaży przebiegają podziemne lub nadziemne sieci uzbrojenia technicznego.V

W ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 1:

przez działki: nr 856/3, nr 401/3, nr 402 oraz nr 368 - przebiegają sieci napowietrzne SN będące własnością TD.

W ramach ZDARZENIA PRZYSZŁEGO NR 2 przez działkę nr 6824/2 przebiegają następujące sieci uzbrojenia technicznego:

sieć kanalizacyjna RPWiK;
sieć wodociągowa będąca własnością RPWIK;
wodociąg magistralny będący własnością GPW,
nieczynny rurociąg będący własnością GPW;
sieć ciepłownicza będąca własnością AMP;
gazociąg średnioprężny PE będący własnością PSG;
nieczynny gazociąg średnioprężny stalowy będący własnością PSG;
sieć kanalizacji teletechnicznej będąca własnością OP.

Sieci uzbrojenia technicznego nie przebiegają jedynie na działce nr 587/1 (wymienionej zdarzeniu przyszłym nr 1).

Na dzień sprzedaży wyodrębnione działki: nr 856/3, nr 587/1, nr 402, nr 368, nr 401/3 (wymienione w zdarzeniu przyszłym nr 1) oraz działka nr 6824/2 (wymieniona w zdarzeniu przyszłym nr 2) nie będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie zostanie wydana dla tych działek decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży ww. nieruchomości, przez które przebiegają opisane we wniosku sieci uzbrojenia technicznego, nie stanowiące własności Wnioskodawcy, lecz własność przedsiębiorstw branżowych (przesyłowych).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że aby stwierdzić czy dostawa nieruchomości będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, czy też będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku, w pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy dana nieruchomość (grunt) jest zabudowana, a w przypadku, gdy nie jest, to czy jest przeznaczona pod zabudowę, czy też nie.

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Przez budynek zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę, stosownie do art. 2 pkt 3 ww. ustawy - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Na mocy art. 3 pkt 3a ww. ustawy przez obiekt liniowy - należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2016r., poz. 380 ze zm.), zwanej dalej k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Według art. 48 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Przytoczony przepis łączy się z art. 191 k.c. wyrażającym klasyczną zasadę superficies solo cedit („własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową”).

Wzniesienie budowli w całości na cudzym gruncie ma miejsce z zachowaniem zasady superficies solo cedit.

Jednak stosownie do art. 49 § 1 k.c., urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Opisane we wniosku sieci: kanalizacyjna, wodociągowa, wodociąg, sieć ciepłownicza gazociąg, nieczynny rurociąg oraz sieć kanalizacji teletechnicznej, będące obiektami liniowymi w rozumieniu art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane, stanowiące budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane - jak wskazał Wnioskodawca – stanowią własność przedsiębiorstw branżowych (przesyłowych).

Zatem ww. budowle na moment sprzedaży będą wchodzić w skład przedsiębiorstw przesyłowych, a tym samym nie będą stanowić własności Gminy. W rezultacie ww. obiektów nie będzie można traktować jako części składowej nieruchomości będących przedmiotem zbycia przez Gminę.

W konsekwencji powyższego uznając, że opisane we wniosku sieci uzbrojenia technicznego, stanowiące budowle, są własnością przedsiębiorstw przesyłowych, należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie – w myśl ustawy o podatku od towarów i usług – przedmiotem transakcji sprzedaży będzie grunt niezabudowany.

W konsekwencji, o tym czy dostawa ww. nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, decydować będzie przeznaczenie tego gruntu. A zatem konieczne jest ustalenie, czy ww. niezabudowane nieruchomości gruntowe są gruntem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę, czy też nie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Przez tereny budowlane – stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 199 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowania i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że grunty, które Wnioskodawca planuje sprzedać nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla części działki nr 856/3 istnieje ważna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przez działki: nr 856/3, nr 401/3, nr 402, nr 368 oraz 6824/2 - przebiegają opisane szczegółowo we wniosku sieci uzbrojenia technicznego, będące własnością przedsiębiorstw przesyłowych. Jedynie przez działkę nr 587/1 nie przebiegają sieci uzbrojenia technicznego będące własnością Wnioskodawcy.

Dla gruntów będących przedmiotem sprzedaży na dzień dostawy nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy. Nieruchomości będą przeznaczone do sprzedaży pod zabudowę produkcyjną.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przez „inwestycje celu publicznego" należy rozumieć działania o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i krajowym), a także krajowym (obejmującym również inwestycje międzynarodowe i ponadregionalne), oraz metropolitalnym (obejmującym obszar metropolitalny) bez względu na status podmiotu podejmującego te działania oraz źródła ich finansowania, stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2015 r. poz. 1774 i 1777);

Stosownie do art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami celami publicznymi w rozumieniu ustawy są:

1. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne, drogi rowerowe i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji;

1a. wydzielenie gruntów pod linie kolejowe oraz ich budowa i utrzymanie;

1b. wydzielanie gruntów pod lotniska, urządzenia i obiekty do obsługi ruchu lotniczego, w tym rejonów podejść, oraz budowa i eksploatacja tych lotnisk i urządzeń;

2. budowa i utrzymywanie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń;

2a. budowa i utrzymywanie sieci transportowej dwutlenku węgla;

3. budowa i utrzymywanie publicznych urządzeń służących do zaopatrzenia ludności w wodę, gromadzenia, przesyłania, oczyszczania i odprowadzania ścieków oraz odzysku i unieszkodliwiania odpadów, w tym ich składowania;

4. budowa oraz utrzymywanie obiektów i urządzeń służących ochronie środowiska, zbiorników i innych urządzeń wodnych służących zaopatrzeniu w wodę, regulacji przepływów i ochronie przed powodzią, a także regulacja i utrzymywanie wód oraz urządzeń melioracji wodnych, będących własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego;

5. opieka nad nieruchomościami stanowiącymi zabytki w rozumieniu przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

5a. ochrona Pomników Zagłady w rozumieniu przepisów o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady oraz miejsc i pomników upamiętniających ofiary terroru komunistycznego;

6. budowa i utrzymywanie pomieszczeń dla urzędów organów władzy, administracji, sądów i prokuratur, państwowych szkół wyższych, szkół publicznych, państwowych lub samorządowych instytucji kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a także publicznych: obiektów ochrony zdrowia, przedszkoli, domów opieki społecznej, placówek opiekuńczo-wychowawczych, obiektów sportowych;

6a. budowa i utrzymywanie obiektów oraz pomieszczeń niezbędnych do realizacji obowiązków w zakresie świadczenia usług powszechnych przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz.U. poz. 1529), a także innych obiektów i pomieszczeń związanych ze świadczeniem tych usług;

7. budowa i utrzymywanie obiektów oraz urządzeń niezbędnych na potrzeby obronności państwa i ochrony granicy państwowej, a także do zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, w tym budowa i utrzymywanie aresztów śledczych, zakładów karnych oraz zakładów dla nieletnich;

8. poszukiwanie, rozpoznawanie, wydobywanie złóż kopalin objętych własnością górniczą;

8a. poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla oraz podziemne składowanie dwutlenku węgla;

9. zakładanie i utrzymywanie cmentarzy;

9a. ustanawianie i ochrona miejsc pamięci narodowej;

9b. ochrona zagrożonych wyginięciem gatunków roślin i zwierząt lub siedlisk przyrody;

9c. wydzielanie gruntów pod publicznie dostępne samorządowe: ciągi piesze, place, parki, promenady lub bulwary, a także ich urządzanie, w tym budowa lub przebudowa.

W świetle art. 50 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego, a w przypadku jego braku – w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. (…).

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego – zgodnie z art. 54 cyt. ustawy – określa:

rodzaj inwestycji;
warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych, a w szczególności w zakresie:
1. warunków i wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego,
2. ochrony środowiska i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej,
3. obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji,
4. wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich,
5. ochrony obiektów budowlanych na terenach górniczych;
linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w odpowiedniej skali, z zastrzeżeniem art. 52 ust. 2 pkt 1.

Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, powyższy przepis stosuje się odpowiednio do decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji, dla celów podatku VAT, należy traktować na równi z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

W niniejszej sprawie, na działkach nr 856/3, nr 401/3, nr 402, nr 368 oraz 6824/2 znajdują się istniejące sieci uzbrojenia technicznego tj. sieć kanalizacyjna, sieć wodociągowa, wodociąg, sieć ciepłownicza gazociąg, nieczynny rurociąg oraz sieć kanalizacji teletechnicznej.

Budowa powyżej wymienionych sieci uzbrojenia technicznego niewątpliwie stanowi inwestycję celu publicznego. Zapewnienie ludności dostarczania wody, gazu czy odprowadzania ścieków stanowi realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zatem dla zrealizowania inwestycji celu publicznego na ww. działkach niezbędnym było wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, którą należy traktować na równi z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w art. 2 pkt 33 ustawy. Na wskazanych gruntach inwestycje celu publicznego zostały już zrealizowane, zatem decyzje o lokalizacji inwestycji celu publicznego zostały „skonsumowane”.

W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie należy przyjąć, że dla działek gruntu nr 856/3, nr 401/3, nr 402, nr 368 oraz 6824/2 zostały wydane decyzje o lokalizacji inwestycji celu publicznego dla budowy obiektów liniowych, stanowiących budowle w rozumieniu prawa budowlanego. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca dla działki nr 856/3 istnieje ważna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zatem powyższy teren (działki gruntu nr 856/3, nr 401/3, nr 402, nr 368 oraz 6824/2) należy, w świetle art. 2 pkt 33 ustawy, uznać za grunt przeznaczony pod zabudowę. Tym samym planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. gruntów oraz prawa użytkowania wieczystego, dla których została wydana decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy co VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla dostawy działek: nr 856/3, nr 401/3, nr 368 oraz nr 6824/2 oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu nr 402 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się, że powyższa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie opodatkowania dostawy działek: nr 856/3, nr 401/3, nr 402, nr 368 oraz nr 6824/2). Natomiast odnośnie działki nr 587/1 (wymienionej w opisie zdarzenia przyszłego nr 1) będzie wydanie odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto zaznacza się, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania oraz stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9. W konsekwencji nie rozstrzyga w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem powyższe zwolnienie nie było przedmiotem wniosku.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin