Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-291/16/MMa
z 20 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 24 lutego 2016 r. (data otrzymania 1 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z odpłatnym przejęciem sieci wodociągowo-kanalizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z odpłatnym przejęciem sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina będąca Wnioskodawcą w trybie art. 31 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, od osób, które z własnych środków wybudowały sieć wodociągową i kanalizacyjną – na podstawie zawartych umów pomiędzy Wnioskodawcą a osobami fizycznymi, odpłatnie przejęła ww. sieć. Odpłatność za nabycie urządzeń jest dokonywana z środków własnych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy należności jakie otrzymują osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne w związku z odpłatnym przekazaniem tych urządzeń stanowią dla nich przychód ze zbycia innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i czy w związku z powyższym na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłaconą należność za odpłatne przekazanie urządzeń wodno-kanalizacyjnych należy zakwalifikować do źródła jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (…) innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zmiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zmiany.

Zgodnie z art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego urządzenia służące do doprowadzenia lub odprowadzenia płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa, co oznacza, że urządzenia wybudowane przez osoby prywatne, po ich fizycznym połączeniu z sieciami przedsiębiorstwa, uzyskują status rzeczy ruchomej, która może być przedmiotem odpłatnego zbycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma podstaw do kwalifikowania takiego przychodu do przychodu z innych źródeł, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, do którego należy zaliczyć tylko te przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, wymienionych w treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Biorąc pod uwagę, że przychód z tytułu odpłatnego zbycia urządzeń wodno-kanalizacyjnych stanowi przychód ze zbycia innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstaje obowiązek wystawienia informacji PIT-8C po upływie terminu 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodociągowo-kanalizacyjną. Ustanowiony w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek sporządzenia tej informacji nie dotyczy bowiem dochodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy. Opodatkowanie takiego dochodu odbywa się poprzez jego wykazanie przez podatników w zeznaniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Rodzaje przychodów, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zostały enumeratywnie wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie (zakup) nie stanowi źródła przychodu.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy – źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie zaś do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i można do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rzeczy, należy więc odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.). Zgodnie z art. 45 powołanej wyżej ustawy rzeczami są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego – część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 139 ze zm.) – osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego – urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w trybie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków przejął odpłatnie od osób fizycznych sieć wodociągowo-kanalizacyjną.

W świetle powyższych wyjaśnień należy stwierdzić, że odpłatne przejęcie przez Wnioskodawcę od osób fizycznych urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych spowoduje powstanie po stronie osób fizycznych przychodu. Przychód ten należy – stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zakwalifikować do źródła jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy.

Skoro bowiem mamy do czynienia z umową odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, oznacza to, że przedmiotem tej umowy są urządzenia, które – w świetle ww. art. 49 Kodeksu cywilnego – po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych.

W treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pkt 8 tego przepisu zostało m.in. wymienione odpłatne zbycie innych rzeczy, tym samym przychód z tego tytułu nie może zostać zakwalifikowany jako przychód z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzenia informacji o dochodach PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa, stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia ze zbyciem sieci wodno-kanalizacyjnej na rzecz Wnioskodawcy, a przychód uzyskany z jej zbycia, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zakwalifikować jako odpłatne zbycie innych rzeczy, a nie jako przychód z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji o dochodach PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek sporządzenia tej informacji nie dotyczy bowiem dochodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.