Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-330/16-5/BC
z 10 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2016 r. (data wpływu do BKIP w Lesznie 11 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniach: 5 maja 2016 r. oraz 20 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia zeznania podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lutego 2015 r. Pani złożyła do Urzędu Skarbowego wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia zeznania podatkowego. Pismem z dnia 8 marca 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego – działając na podstawie przepisu art. 170 § 1 w związku z art. 13 § 1 pkt 2 lit. b oraz art. 14b § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) – przekazał wniosek Pani do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Ww. wniosek wpłynął do Biura KIP w Lesznie w dniu 11 marca 2016 r.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3, art. 14f § 1, art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. nr ILPB2/4511-1-330/ 16-2/BC Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 25 kwietnia 2016 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 27 kwietnia 2016 r.), zaś w dniu 5 maja 2016 r. (data nadania 4 maja 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest matką samotnie wychowującą dziecko. Córka Zainteresowanej uczyła się i studiowała do końca roku 2015. Córka Wnioskodawczyni ma 24 lata. Ojciec córki zrezygnował z wszelkich ulg podatkowych na córkę.

Zatem w roku 2013 i 2014 Wnioskodawczyni skorzystała z ulg podatkowych na córkę, tzn. na dziecko i jako matka samotnie wychowująca dziecko.

W 2015 roku, pomimo faktu, że córka Zainteresowanej nadal uczyła się, dnia 2 grudnia 2015 roku otworzyła własną działalność i jest na zryczałtowanym podatku dochodowym 8,5%.

Mając wątpliwości co do tego, czy Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi na dziecko i jako matka samotnie wychowująca dziecko, telefonicznie pytała pracownika Urzędu Skarbowego w Z. Pracownik ten odpowiedział twierdząco.

Zainteresowana zwróciła się o jej rozliczenie do księgowego posiadającego firmę księgową. Potwierdził on słowa urzędniczki Urzędu Skarbowego w Z i rozliczył Zainteresowaną uwzględniając ulgę na dziecko i ulgę dla matki samotnie wychowującej dziecko studiujące, uczące się.

Wnioskodawczyni przedstawiła księgowemu dokumenty potwierdzające, że jej córka się uczy, studiuje – dokument, w którym ojciec córki oświadczył, że rezygnuje z należnej mu ½ ulgi podatkowej oraz to, że córka od 2 grudnia 2015 roku otworzyła własną działalność i jest na zryczałtowanym podatku dochodowym.

Natomiast księgowy córki Zainteresowanej stwierdził, że nie ma ona prawa do tych ulg, ponieważ córka otworzyła własną działalność.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że uzyskała w 2015 roku dochody z tytułu umowy o pracę.

Córka Zainteresowanej uzyskała w 2015 roku dochody z tytułu umowy o pracę oraz uzyskała przychody z działalności (usługowej) gospodarczej opodatkowanej ryczałtem ewidencjonowanym. Działalność opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym córka Wnioskodawczyni otworzyła 2 grudnia 2015 r. Przychody opodatkowane ryczałtem zostały rozliczone przez córkę na formularzu PIT-28. Ponadto Wnioskodawczyni podała, że rozwód uzyskała 19 listopada 2013 roku, a ojciec jej córki nie został pozbawiony praw rodzicielskich. Zdaniem Wnioskodawczyni rozwód był jedynie dokumentem potwierdzającym stan faktyczny trwający od wielu lat. Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2010 r. sąd zasądził alimenty na rzecz córki Zainteresowanej, co jest dowodem na to, że ojciec nie łożył na utrzymanie córki od lat. Pozostawała ona na całkowitym utrzymaniu Wnioskodawczyni przed wyrokiem, a także długo po wyroku. Wnioskodawczyni podała, że mimo braku rozwodu była matką samotnie wychowującą dziecko. Po jakimś czasie komornik sądowy ściągnął część alimentów. Ojciec dziecka zamieszkiwał z Zainteresowaną i jej córką, ale prowadził odrębne gospodarstwo domowe. Wyrokiem z dnia 25 października 2011 r. sąd zasądził kwotę na zaspokajanie potrzeb rodziny, czyli stałą kwotę na wydatki związane z zamieszkiwaniem (opłatami) w wspólnym domu. W opinii Wnioskodawczyni ww. fakty, na które Zainteresowana jest skłonna przedstawić ksero wyroków, świadczą o tym, że samotnie wychowuje córkę od lat, a także utrzymuje dom, w którym mieszka były mąż. Ponadto Zainteresowana podała, że nie występowałaby do sądu o alimenty na córkę i alimentację domu, gdyby sama nie utrzymywała córki i domu. Wnioskodawczyni może poprosić komornika sądowego o zaświadczenie jaka była ściągalność ww. świadczeń pieniężnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z powyższym prawidłowym jest uwzględnienie ulg podatkowych – na dziecko i jako matka samotnie wychowująca dziecko – w zeznaniu rocznym Wnioskodawczyni? Jeśli tak – w jakiej wysokości (ojciec córki zrezygnował z ulg podatkowych)?
2. Czy w sytuacji, kiedy dziecko osiągało w 2015 roku:
   • dochody z tytułu umowy o pracę
   • od 2 grudnia 2015 roku przychody opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym,
   Wnioskodawczyni ma prawo do ulg na dziecko i na osobę samotnie wychowującą dziecko?
3. Czy za okres gdy Zainteresowana faktycznie sama wychowywała córkę, ale nie miała jeszcze rozwodu tylko zasądzone wcześniej alimenty na córkę, może skorzystać z ulgi na osobę samotnie wychowującą dziecko – dotyczy lat 2011 i 2012 (czyli przepisowe 5 lat wstecz)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, rozliczenie z uwzględnieniem ulg podatkowych przysługuje. Córka Zainteresowanej osiągnęła przychody z tytułu umowy o pracę, które w opinii Wnioskodawczyni może ona uwzględnić w swoim rozliczeniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.): od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

– podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że: sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1, tj. po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,
• wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka),
• wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.
  
  

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta – w roku podatkowym – musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w latach 2011 i 2012 mieszkała wraz ze swoim mężem, a ojcem córki, ale prowadzili osobne gospodarstwa domowe. Ponadto sąd zasądził na rzecz córki alimenty od ojca. Ojciec córki Zainteresowanej nie był pozbawiony praw rodzicielskich, ani nie odbywał kary pozbawienia wolności. Zainteresowana uzyskała rozwód dopiero 19 listopada 2013 r. Należy więc zauważyć, że w latach 2011 i 2012 Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim, a jej małżonek nie został pozbawiony praw rodzicielskich w stosunku do ich dziecka, jak również nie był pozbawiony wolności, a fakty te stanowią negatywne przesłanki do możliwości skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Tym samym za lata 2011 i 2012 Wnioskodawczyni nie może skorzystać z możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Nie ma przy tym znaczenia, że Zainteresowana faktycznie samotnie wychowywała córkę i miała zasądzone alimenty, ponieważ nie spełnia warunków zawartych w art. 6 ust. 4 przywoływanej ustawy.

Z ulgi podatkowej dla osoby samotnie wychowującej dziecko Zainteresowana może skorzystać tylko za te lata podatkowe, w których spełniała wszystkie warunki uprawniające do tej ulgi.

Ponadto Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość co do możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko za 2015 rok w sytuacji, gdy była już rozwódką, a jej córka studiowała, a także osiągała przychody ze stosunku pracy i prowadziła działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym.

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że studiująca córka Wnioskodawczyni, w 2015 roku otworzyła działalność gospodarczą, opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym. Ponadto ojciec dziecka zrezygnował z wszelkich ulg na córkę. Zatem należy stwierdzić, że skoro córka Zainteresowanej prowadziła działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym, wyklucza to możliwość rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W tym miejscu należy podkreślić, że – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Wskazać również należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że skoro córka Wnioskodawczyni w roku podatkowym 2015 prowadziła działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym, to Wnioskodawczyni za ten rok podatkowy nie przysługuje prawo do rozliczenia swoich dochodów na preferencyjnych zasadach, o których mowa w art. 6 ust. 4 ww. ustawy, tj. jako rodzica samotnie wychowującego dziecko.

Ponadto Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego może skorzystać z ulgi prorodzinnej za 2015 rok.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie natomiast do art. 27f ust. 2 ww. ustawy: odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

W myśl art. 27f ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy: odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 27f ust. 7 tej ustawy: przepis art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W związku z tym należy ponownie odwołać się do art. 6 ust. 8 przywoływanej ustawy, zgodnie z którym: sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jak już wyżej wskazano córka Wnioskodawczyni w 2015 roku studiowała, a ponadto 2 grudnia 2015 r. otworzyła działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym. Zatem należy stwierdzić, że do dziecka Zainteresowanej mają zastosowanie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, więc wyklucza to możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej na to dziecko.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawczyni nie ma możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej na dziecko za rok podatkowy 2015, ponieważ córka Zainteresowanej w tym roku podatkowym prowadziła działalność gospodarczą opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym. W konsekwencji powyższego zastosowanie ma art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wyklucza w takim przypadku skorzystanie z ulgi prorodzinnej.

Z ulgi prorodzinnej Zainteresowana może skorzystać tylko za te lata podatkowe, w których spełniała wszystkie warunki uprawniające do tej ulgi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.