Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-168/16-3/AM
z 2 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późń. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji znaku towarowego:

• w części określenia wartości początkowej znaku towarowego – jest nieprawidłowe,
• w części możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji znaku towarowego: tj. określenia wartości początkowej znaku towarowego oraz możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza założyć spółkę jawną wraz z inną osobą fizyczną. Wnioskodawca jak i przyszły wspólnik spółki jawnej otrzymali tytułem darowizny od małżonków do majątku osobistego prawa do znaku słowno -graficznego (dalej: znak). Na skutek ww. darowizny Wnioskodawca i przyszły wspólnik spółki jawnej stali się współwłaścicielami praw do znaku w równych częściach (50/50).

Znak zostanie wyceniony wg wartości rynkowej na dzień darowizny. Znak stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie czerpał dotychczas korzyści majątkowych ze znaku towarowego. Znak zostanie objęty prawem ochronnym. Wnioskodawca planuje wnieść tytułem wkładu niepieniężnego (aport) prawa ochronne do zarejestrowanego znaku do spółki jawnej. Znak będzie wykorzystywany przez spółkę jawną do celów prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej, w szczególności stanowić będzie przedmiot umowy licencyjnej z podmiotami gospodarczymi. Wspólnicy spółki jawnej - Wnioskodawca oraz przyszły wspólnik - posiadać będą udziały w równych częściach, po połowie (50/50).

Wartość początkowa prawa majątkowego do znaku wniesionego przez wspólników spółki jawnej tytułem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej (nabytego uprzednio przez nich w drodze darowizny od małżonków) zostanie ustalona wedle wartości rynkowej z dnia dokonania tej darowizny. Od ustalonej wyżej wartości rynkowej prawa do znaku wspólnicy spółki jawnej zamierzają ustalić odpisy amortyzacyjne, stanowiące koszt podatkowy u wspólników stosownie do posiadanych udziałów w spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowym będzie ustalenie wartości początkowej dla wartości niematerialnej i prawnej w postaci praw ochronnych do znaku (wniesionego przez Wnioskodawcę i jego przyszłego wspólnika tytułem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej, nabytego uprzednio przez nich w drodze darowizny) w wysokości wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny?
2. Tym samym, czy odpisy amortyzacyjne obliczone od tak ustalonej wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej stanowić będą koszt podatkowy dla wspólników, stosownie do posiadanych przez nich udziałów w spółce jawnej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkową wniesionego przez Wspólników wkładu niepieniężny w postaci prawa do znaku, nabytego przez nich w drodze umowy darowizny, należy ustalić wedle wartości określonej w umowie darowizny, ustalonej na podstawie wyceny dokonanej przez profesjonalnego rzeczoznawcę na ten dzień i od takiej wartości wspólnicy spółki jawnej będą ustalali odpisy amortyzacyjne, stanowiące koszt podatkowy u wspólników stosownie do posiadanych udziałów w spółce. Zatem, odpisy amortyzacyjne ustalone we wskazany sposób stanowić będą dla Wnioskodawcy koszt podatkowy w wysokości proporcjonalnej do posiadanego przez niego prawa udziału w zysku ww. spółki.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) (dalej jako: ustawy o RIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o Prr kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Stosownie do treści art. 22b ust 1 powołanej ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
   
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
   
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
   
5. licencje,
   
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117,z późn. zm),
   
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej łub organizacyjnej (know-how),

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o PIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniaj następujące warunki:

1. zostały nabyte,
2. nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
3. przewidywany okres ich używania przekracza rok,
4. są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą

albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych dla których wydatki poniesione na ich nabycie rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Wskazać należy, że przepisy prawa podatkowego nie dają podstaw do amortyzowania znaków. Amortyzacji podatkowej podlegają nabyte przez podatnika autorskie prawa majątkowe lub prawa ochronne do znaków na zasadach, wynikających z przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. 2006.90.631 ze zm.) oraz z ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz, 1117 ze zm.). Zauważyć należy, że prawa ochronne na znaki graficzne (logotypy) udzielane są na warunkach, określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej (art 6 ust. 1 tej ustawy). Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 1 i 2 ww. ustawy).

W myśl art. 121 powołanej ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 ust. 1 ww. ustawy).

Ponadto, na gruncie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochroną objęte są prawa autorskie majątkowe do dzieła, którym jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wyrażone znakami graficznymi, plastyczne, wzornictwa przemysłowego (art. 1 ust. 1 i ust. 2 prawa autorskiego).

Wobec powyższego, bez wątpienia prawo ochronne znaku towarowego mieści się w kategorii praw, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt.. 6 ustawy o PIT. Wobec powyższego wniesione w przyszłości do spółki jawnej w formie wkładu niepieniężnego potwierdzonych urzędowo praw własności przemysłowej do znaku towarowego, zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT stanowić będą wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

1. nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
2. dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
3. nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
   
   

Zadaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy spółka jawna, której będzie on wspólnikiem może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze darowizny przez wspólników prawa ochronnego do znaku towarowego.

Ponadto, odnosząc się do zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów dotyczących amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a-22b ustawy o PIT).

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto art. 22g ustawy o PIT. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8,9,14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Art. 19 ust. 3 powołanej ustawy stanowi natomiast, że wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawę cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę w darowiźnie prawa ochronnego na znak towarowy, została określona przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego w wartości rynkowej na dzień dokonania darowizny.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne, należy wskazać, że Wnioskodawczyni będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej otrzymanego w drodze darowizny prawa ochronnego na znak towarowy oraz zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym, wartość początkową ww. wartości niematerialnej i prawnej stanowić będzie wartość określona w zawartej umowie darowizny, nie wyższa od wartości rynkowej.

W związku z tym, iż w umowie darowizny zawartej przez Wnioskodawczynię wartość przedmiotu darowizny określona została na podstawie dokonanej na ten dzień wyceny wartości rynkowej przez profesjonalnego rzeczoznawcę, zatem będzie ona stanowiła podstawę dokonania odpisów amortyzacyjnych.

Wartość początkową przekazanego w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego, spełniającego definicję wartości niematerialnej i prawnej należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 PIT tj. jako wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki jawnej zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osoba prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw w majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów utkania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne ustalone w oparciu o udział wspólników w zysku spółki jawnej, obliczone od wartości początkowej wniesionego do spółki w formie wkładu niepieniężnego prawa do zarejestrowanego znaku towarowego. Analogicznie orzekł Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2015 r. sygn.: IBPB-1-1/4511-377/15/AJ, w której stwierdził następująco:

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone regulacje prawne, należy wskazać, że Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej otrzymanego w drodze darowizny prawa ochronnego na znak towarowy (w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział Wnioskodawcy we własności tego składnika majątku) oraz zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, o ile spełnione zostaną ww. przesłanki, tzn. na otrzymany w darowiźnie znak towarowy, zostało udzielone prawo ochronne przez Urząd Patentowy, oraz spełnione zostaną warunki przewidziane w art. 22b ust 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, wartość początkową ww. wartości niematerialnej i prawnej stanowić będzie wartość określona w zawartej umowie darowizny, nie wyższa od wartości rynkowej, z uwzględnieniem postanowień art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, wspólnicy spółki jawnej mają prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonane od wartości początkowej znaku towarowego ustalonej jako wartość rynkowa z dnia zawarcia umowy darowizny nabycia tego znaku, w wysokości odpowiadającej udziałowi danego wspólnika w spółce jawnej. Zatem odpisy amortyzacyjne ustalone we wskazany sposób stanowiły będą dla Wnioskodawcy koszt podatkowy proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa udziału w ww. spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie amortyzacji znaku towarowego w części określenia wartości początkowej znaku towarowego jest nieprawidłowe. Natomiast w części dotyczącej możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest prawidłowe.

Na podstawie zaś art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z przepisem art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych uzależniony jest od sposobu nabycia środka trwałego i uregulowany został w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl 22g ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

• wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
  
• wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
  
• wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.
  
  

Stosownie do treści art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki osobowej prawa handlowego (w tym spółki jawnej), ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzi ta spółka, a nie poszczególni jej wspólnicy. Przy czym, aby w ogóle dany składnik majątku można było uznać za środek trwały, czy też wartość niematerialną i prawną, musi on stanowić składnik majątku spółki, co oznacza, iż na spółkę musi zostać przeniesione prawo własności tego składnika majątku. W konsekwencji przy określaniu sposobu ustalenia wartości początkowej ww. składników majątku należy brać pod uwagę formę czynności prawnej, na podstawie której prawo własności tych składników przejdzie na spółkę osobową.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jak i przyszły wspólnik spółki jawnej otrzymali tytułem darowizny od małżonków do majątku osobistego prawa do znaku słowno-graficznego. Znak został wyceniony wg wartości rynkowej na dzień darowizny. Znak zostanie objęty prawem ochronnym. Wnioskodawca planuje wnieść tytułem wkładu niepieniężnego (aport) prawa ochronne do zarejestrowanego znaku do spółki jawnej. Znak będzie wykorzystywany przez spółkę jawną do celów prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że wartość początkową składników majątku, o których mowa we wniosku, należy ustalić w oparciu o cytowany art. 22g ust. 1 pkt 4, tj. w sposób właściwy dla składników majątku nabywanych w formie wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki niebędącej osobą prawną. Wskazać przy tym należy, że sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnoszonych aportem do spółki osobowej w wysokości ich wartości rynkowej ma charakter szczególny i można go zastosować wyłącznie w przypadku, gdy spełnione zostaną łącznie dwie przesłanki:

• ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe oraz
  
• przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej.
  
  
  

Z powyższego należy wywieść, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko w wyjątkowych sytuacjach dopuszcza możliwość ustalenia wartości początkowej środków trwałych wniesionych aportem według wartości rynkowej. Sytuacja, gdy ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, nie jest możliwe, to przypadek gdy:

• wspólnik poniósł pewne wydatki na nabycie (wytworzenie) przedmiotu wkładu, lecz ich ustalenie jest już niemożliwe, np. z powodu upływu czasu,
  
• wspólnik w ogóle nie poniósł wydatków na nabycie (wytworzenie) przedmiotu wkładu, lecz otrzymał przedmiot wkładu nieodpłatnie (np. w drodze spadku, bądź darowizny).
  
  
  

Niemożność ustalenia wydatków na nabycie lub wytworzenie wnoszonych składników majątku musi jednakże wynikać z obiektywnych przesłanek, a nie być wynikiem świadomego działania, bądź zaniedbań podatnika.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nabył w drodze darowizny (tj. nieodpłatnie) prawo majątkowe do znaku słowno-graficznego, które planuje wnieść do spółki jawnej jako wkład niepieniężny w związku z czym stanie się wspólnikiem tej spółki, nie jest możliwe ustalenie wartości wydatków poniesionych na ich nabycie.

Zatem, w konsekwencji powyższego, wartość początkową prawa majątkowego do znaku towarowego, otrzymanego przez Wnioskodawcę w formie darowizny, wniesionego aportem do spółki jawnej, należy ustalić w wysokości wartości ustalonej na dzień wniesienia aportem do spółki osobowej (w umowie spółki), jednak nie wyższej od wartości rynkowej, co wynika z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie można więc zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że prawidłowym będzie ustalenie wartości początkowej dla wartości niematerialnej i prawnej w postaci praw ochronnych do znaku w wysokości wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Nie znajdzie również w powyższej sprawie zastosowania wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej określenia wartości początkowej znaku towarowego uznano za nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych tutejszy Organ stwierdza, że w myśl zaś art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 ustawy).

Zatem odpisy amortyzacyjne obliczone od ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c - wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej stanowić będą koszt podatkowy dla wspólników, stosownie do posiadanych przez nich udziałów w spółce jawnej.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych uznano za prawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia praw (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.