Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 13 grudnia 2010 r. nr IBPBI/1/415-884/10/RM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki cywilnej lub spółki jawnej, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 13 grudnia 2010 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki cywilnej. Interpretacja wydana została na wniosek z dnia 14 września 2010 r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w ramach indywidualnie wykonywanej działalności gospodarczej prowadzi przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów art. 55¹ Kodeksu cywilnego (zwane dalej „Przedsiębiorstwem”). Działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię w ramach posiadanego Przedsiębiorstwa, w głównej mierze polega na sprzedaży detalicznej odzieży prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach. W związku z planowaną zmianą struktury prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni rozważa przystąpienie jako Wspólnik do nowoutworzonej spółki jawnej. W tym celu, Wnioskodawczyni wniesie tytułem wkładu niepieniężnego Przedsiębiorstwo do nowopowstałej osobowej - spółki cywilnej lub spółki jawnej. Spółka ta przejmie zaś zakres prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawczynię jednoosobowej działalności gospodarczej w ramach aportowanego Przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zadała pytanie: Czy wniesienie wkładu w postaci Przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki osobowej - spółki cywilnej bądź spółki jawnej, spowoduje powstanie przychodu u Wnioskodawczyni w rozumieniu przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Wnioskodawczyni przedstawiła własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego stwierdzając, że nie powstanie po jej stronie przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wniesienia Przedsiębiorstwa do spółki osobowej - spółki cywilnej lub spółki jawnej. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych, źródłami przychodów osoby fizycznej są m.in. stosunek pracy, działalność wykonywana osobiście, pozarolnicza działalność gospodarcza, działy specjalne produkcji rolnej, kapitały pieniężne i prawa majątkowe (w tym odpłatne zbycie praw majątkowych), odpłatne zbycie nieruchomości i innych rzeczy oraz inne źródła. Oznacza to, iż osoba fizyczna uzyskuje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, o ile źródło takiego przychodu zostało wymienione w art. 10 cytowanej ustawy. Zdaniem Wnioskodawczyni, aport przedsiębiorstwa do spółki osobowej (w tym wypadku spółki cywilnej lub jawnej) nie mieści się w żadnym z wymienionych w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródeł przychodów, wobec czego nie może skutkować powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawczyni.

W szczególności, w ocenie Wnioskodawczyni wskutek wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki osobowej (cywilnej lub jawnej) nie powstaje przychód z kapitałów pieniężnych o którym mowa art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przychodem z kapitałów pieniężnych jest nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Wykładnia językowa powyższego przepisu prowadzi do jednoznacznego wniosku, iż ma on zastosowanie wyłącznie do wnoszenia wkładów do spółek kapitałowych (tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjnej) oraz spółdzielni. Tym samym, Wnioskodawczyni w zamian za wnoszony do spółki osobowej (cywilnej lub jawnej) wkład w postaci prowadzonego Przedsiębiorstwa nie obejmuje udziałów ani akcji, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem aport wnoszony jest do spółki osobowej. Gdyby wolą ustawodawcy było objęcie zakresem opodatkowania udziałów kapitałowych w spółce osobowej objętych w zamian za wkład niepieniężny, to wyraźnie rozszerzyłby zastosowanie omawianego przepisu także na udziały w zysku objęte w zamian za aporty do spółek nieposiadających osobowości prawnej. Skoro jednak brak jest takiej regulacji przyjęcie, iż omawiany przepis odnosi się również do wkładów wnoszonych do spółek osobowych, stanowiłoby niedopuszczalną w prawie podatkowym analogię na niekorzyść podatnika.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do spółki osobowej nie skutkuje także powstaniem przychodu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 2 pkt 2 cytowanej ustawy, powyższego przepisu nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie osiągnie także przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawczyni, aport przedsiębiorstwa do spółki osobowej nie spowoduje także powstania przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Przepis ten stanowi, iż przychodami z działalności gospodarczej są m.in. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą środków trwałych, ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wniesienie aportu rzeczowego w postaci składników majątkowych przedsiębiorstwa do spółki cywilnej w zamian za udziały w zysku tej spółki nie stanowi odpłatnego zbycia składników majątku przedsiębiorstwa. W przypadku aportów do spółek osobowych w ogóle nie dochodzi do odpłatnego zbycia. Z podatkowego punktu widzenia proces wniesienia wkładu w postaci przedsiębiorstwa należy rozpatrywać w kontekście transparentności podatkowej spółek osobowych. Ogólna zasada transparentności podatkowej osobowych spółek prawa handlowego została wyrażona w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tą zasadą, osobowe spółki prawa handlowego nie są odrębnymi podatnikami podatku dochodowego. Podatnikami są natomiast ich wspólnicy, którym dla celów podatku dochodowego jest przypisywany bezpośrednio zysk wypracowany przez spółkę. Zdaniem Wnioskodawczyni, transparentność spółki osobowej skutkuje także tym, że jej majątek powiązany jest na gruncie prawa podatkowego bezpośrednio ze wspólnikami, a nie z samą spółką osobową.

Wprawdzie, z punktu widzenia prawa cywilnego wniesienie przedsiębiorstwa aportem do spółki osobowej powoduje przeniesienie prawa własności, to z punktu prawa podatkowego czynność taka pozostaje neutralna podatkowo, skoro spółka osobowa nie jest odrębnym od jej wspólnika podatnikiem podatku dochodowego. Innymi słowy, Wnioskodawczyni wnosząc Przedsiębiorstwo do spółki jawnej nie dokonuje odpłatnego zbycia, gdyż czynność ta z punktu widzenia ww. ustawy polega jedynie na przesunięciu w ramach majątku tego samego podatnika podatku dochodowego, tj. właśnie Wnioskodawczyni. W rezultacie, wniesienie Przedsiębiorstwa do spółki osobowej jest wyłącznie formą alokacji majątku osobistego pomiędzy Wnioskodawczynią a spółką osobową, w ramach której prowadzona będzie działalność gospodarcza z wykorzystaniem wniesionego Przedsiębiorstwa, z której to działalności zyski będą opodatkowane nadal w rękach wspólnika.

Ponadto, na podstawie art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, spółka osobowa, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci przedsiębiorstwa staje się kontynuatorem prawnym dotychczasowego podmiotu, na analogicznych zasadach, jak osoba prawna zawiązana w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej. Regulacja ta w sposób jednoznaczny wskazuje, że wolą ustawodawcy było uznanie za neutralne podatkowo wniesienia przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki osobowej. Powyższy przepis wskazuje bowiem, że wniesienie aportu w postaci przedsiębiorstwa do osobowej spółki prawa handlowego, jest jedynie przesunięciem składników majątkowych w ramach tego samego podatnika (tutaj: Wnioskodawczyni), skoro powstała spółka osobowa jest kontynuatorem praw i obowiązków podatkowych związanych z wnoszonym przedsiębiorstwem. Tym samym, analiza art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, prowadzi do wniosku, iż na gruncie Ordynacji, aport przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki osobowej nie stanowi jego odpłatnego zbycia, z uwagi na przyjętą zasadę kontynuacji praw i obowiązków podatkowych, w przeciwnym wypadku, nie mielibyśmy do czynienia z sukcesją uniwersalną, o której mowa w art. 93a Ordynacji podatkowej, ale z solidarną odpowiedzialnością nabywcy przedsiębiorstwa uregulowaną w art. 112 Ordynacji podatkowej.

Ponadto, wskutek wniesienia Przedsiębiorstwa do nowopowstałej spółki osobowej, Wnioskodawczyni nie otrzyma akcji czy udziałów kapitałowych. Wnioskodawczyni stanie się jedynie podmiotem pewnej wiązki praw i obowiązków wynikających z uczestnictwa w spółce osobowej, z których wartość ekonomiczna ma głównie prawo do udziału w potencjalnych przyszłych zyskach wypracowanych przez spółkę. Prawo do udziału w ewentualnym zysku spółki osobowej nie może jednak podlegać opodatkowaniu na dzień wniesienia wkładu. Prawo to, może bowiem przynieść ewentualne korzyści dla Wnioskodawczyni dopiero w przyszłości, tj. w razie wypracowania zysku w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Możliwa jest sytuacja, że takiego zysku nie będzie przez kilka pierwszych lat działalności spółki, a w najgorszym przypadku nawet dłużej. Ponadto, kwota wypracowanych przez spółkę osobową w przyszłości zysków jest całkowicie niewiadoma w dacie wniesienia aportu. Co więcej, jeżeli zysk zostanie wypracowany, w związku z obowiązującą zasadą transparentności podatkowej spółek osobowych, ulegnie on automatycznie opodatkowaniu w rękach Wnioskodawczyni, jako wspólnika spółki osobowej i to niezależnie od tego, czy zostanie przez Wnioskodawczynię faktycznie otrzymany, tj. wypłacony przez spółkę. Opodatkowanie samego uprawnienia do partycypowania w takim potencjalnym zysku, już z chwilą przystąpienia Wnioskodawczyni do spółki osobowej, powodowałoby opodatkowanie samego źródła przychodu, bez otrzymania jakiegokolwiek przychodu podatkowego na tym etapie.

Samo prawo do udziału w przyszłych, potencjalnych zyskach spółki osobowej nie mieści się także w definicji przychodu podatkowego zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, przychodami są co do zasady, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Aby zatem uznać dane świadczenie za przychód podatkowy musi ono stanowić co do zasady przychód realny, który albo zostaje przez podatnika faktycznie otrzymany albo też zostaje mu postawiony do dyspozycji. Nabyte przez Wnioskodawczynię z chwilą wniesienia wkładu do spółki osobowej prawo do przyszłych zysków spółki nie stanowi przychodu podatkowego na dzień wniesienia aportu w rozumieniu powyższego przepisu. Na tym etapie Wnioskodawczyni nie uzyska żadnego realnego przysporzenia, a ewentualne zyski jakie w związku z uczestnictwem w spółce osobowej Wnioskodawczyni uzyska w przyszłości, będą podlegały odrębnemu opodatkowaniu po stronie Wnioskodawczyni na mocy art. 8 ww. ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, iż o przychodzie z tytułu odpłatnego zbycia można mówić wyłącznie wtedy, gdy następuje trwałe i definitywne przysporzenie majątkowe na rzecz drugiej strony. Tymczasem w przypadku wkładu wnoszonego przez wspólnika do spółki osobowej nie występuje definitywny przyrost majątku, ponieważ zgodnie z Kodeksem spółek handlowych wkład taki może zostać zwrócony temu wspólnikowi w całości lub części. Z kolei, przyznane wspólnikowi spółki osobowej prawo do partycypacji w potencjalnym zysku spółki, nie spełnia kryterium przysporzenia majątkowego na rzecz wspólnika. Na etapie przyznania powyższego uprawnienia, brak jest jakiegokolwiek trwałego i definitywnego przysporzenia ze strony spółki osobowej, skoro ewentualne korzyści wynikające z tego uprawnienia wspólnik może uzyskać dopiero w przyszłości.

Stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym aport przedsiębiorstwa do spółki osobowej (cywilnej lub jawnej) nie skutkuje powstaniem przychodu z działalności gospodarczej, potwierdza także analiza przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotycząca likwidacji działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 24 ust. 3 cytowanej ustawy, nie ustala się dochodu na dzień likwidacji działalności, jeżeli osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem. Skoro aport przedsiębiorstwa nie stanowi likwidacji działalności gospodarczej - w związku z czym nie powstaje przychód, o którym mowa w art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - to czynność ta nie może także skutkować dochodem z działalności gospodarczej z tytułu zbycia składników przedsiębiorstwa. Taka konstrukcja przepisów wskazuje jednoznacznie, iż wolą ustawodawcy było pozostawienie poza zakresem opodatkowania podatkiem dochodowym aportu przedsiębiorstwa do spółki osobowej

Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że ani art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani żaden inny przepis tej ustawy nie wiąże wniesienia aportu do spółki osobowej z powstaniem przychodu, a zgodnie z art. 84 i 217 konstytucji ustawa podatkowa powinna jednoznacznie przewidywać opodatkowanie danego zdarzenia, wskazywać na przedmiot tego opodatkowania i podatnika. Tymczasem w ustawie nie ma podstawy do nałożenia tego obowiązku, nie został też określony moment jego powstania i sposób kalkulacji dochodu.

Reasumując wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci Przedsiębiorstwa do spółki cywilnej nie rodzi po stronie Wnioskodawczyni żadnych skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie jego wniesienia, gdyż czynność ta nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2008 r. Znak: ILPB2/415-515/08-2/ES,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 lipca 2008 r. Znak: IPPB1/415-408/08-2/AJ,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 stycznia 2008 r. Znak: ITPB1-415-367/07/IG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2008 r., Znak: ILPB1/415-745/08-4/IM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 października 2008 r. Znak: ILPB1/415-542/08-2/AG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 listopada 2008 r., Znak: ILPB1/415-640/08-2/TW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 listopada 2008 r., Znak: ILPB3/423-506/08-2/EK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 listopada 2008 r., Znak: IPPB1/415-946/08-2/ES,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2008 r., Znak: IPPB1/415-595/08-2/EC,
• Dyrektora izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 27 listopada 2008 r., Znak: ITPB1/415-523/08/PSZ,

oraz postanowienia:

• Naczelnika I Urzędu Skarbowego w Olsztynie z dnia 14 marca 2007 r., Znak: US.I/415/123/06,
• Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zgierzu z dnia 16 lutego 2007 r., Znak: I-3/415/3/07,
• Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 10 lutego 2006 r., Znak: US I/1-415/26/2006.

Dodatkowo na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała następujące wyroki:

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 2926/08,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 346/09,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1383/09,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Ke 121/09,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 4 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Ke 71/10,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 912/09.
  
  

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 13 grudnia 2010 r., Nr IBPBI/1/415-884/10/RM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe, stwierdzając m.in. że (...) Art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, dlatego też odpłatne zbycie innych składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), wykorzystywanych w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tej działalności, na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (...) Przychód uzyskany z tego tytułu będzie stanowić przychód z prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.(...)

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a oraz art. 17 ust. 1 pkt 9 tej ustawy stanowi, iż za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych, a także nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Zagadnienie czy wniesienie przez osobę fizyczną do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje skutki prawnopodatkowe znalazło odzwierciedlenie w wyrokach sądów administracyjnych. Jednakże orzecznictwo w tym zakresie nie było jednolite.

Z uwagi na rozbieżne rozstrzygnięcia sądów administracyjnych, Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów w dniu 14 marca 2011 r. podjął uchwałę sygn. akt II FPS 8/10. W uchwale Sąd wskazał m.in., że (…) Wniesienie aportu do spółki osobowej nie jest zatem „zbyciem udziałów”, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a/ u.p.d.o.f. Relacja tego przepisu ustawy do jej art. 17 ust. 1 pkt 9 jest jak lex specjalis do lex generali. Jeśli w majątku podatnika pojawia się przychód otrzymany w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki, to przychód taki jest opodatkowany tylko wówczas, gdy spółka ta posiada osobowość prawną. Otrzymanie udziałów w spółce osobowej w zamian za wkład niepieniężny jest więc podatkowo obojętne. Tym samym w związku z wniesieniem wkładu do spółki osobowej w drodze aportu nie powstaje przychód, który mógłby być opodatkowany. (…).

Podjęcie uchwały w przedmiocie wyjaśnienia przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych, spowodowało wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych.

Minister Finansów, stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli stwierdzi nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej dokonuje, z urzędu, jej zmiany, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów administracyjnych.

Odnosząc się zatem do przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego stwierdza się brak podstaw do zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy, bowiem działanie jakie zamierza podjąć Wnioskodawczyni nie spowoduje powstania przychodu, gdyż czynność wniesienia do spółki cywilnej lub spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, nie stanowi odpłatnego zbycia, o którym mowa w tym przepisie. Zastosowania nie ma również art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy, który wprost definiuje jako przychód z kapitałów pieniężnych nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną objętych w zamian za wkład niepieniężny. Wymienione regulacje prawne nie dotyczą wkładów wniesionych do spółek niebędących osobą prawną.

Wniesienie do spółki cywilnej lub spółki jawnej wyżej wymienionego wkładu niepieniężnego, nie spowoduje także wystąpienia po stronie Wnioskodawczyni przychodu z tytułu odpłatnego zbycia składników majątkowych wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniesienie tego wkładu nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem składników majątkowych będących przedmiotem aportu.

Osoba fizyczna wnosząca wkład niepieniężny do spółki osobowej otrzymuje udziały w tej spółce, których wartość materialna nie stanowi ceny nabycia tych udziałów. Otrzymujący udziały wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym w ramach spółki, do której przystąpił przez wniesienie wkładu. Po stronie wspólnika nie powstaje jednak dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Czynność wniesienia do spółki cywilnej lub spółki jawnej wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, pozostaje neutralna podatkowo i nie skutkuje powstaniem przychodu po stronie wnoszącego wkład niepieniężny, co znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych np.: wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 912/09, wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 lutego 2011 r. sygn. akt VIII SA/Wa 1043/10, wyrok NSA z dnia 31 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 949/11, wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1202/10.

Ponadto wskazać należy, że stosownie do postanowień art. 24 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. nie ustala się dochodu na dzień likwidacji działalności gospodarczej, jeżeli osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem.

Mając na uwadze powyższe stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż jest nieprawidłowa.

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.