Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.224.2016.2.PRP
z 13 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2016 r. (data wpływu 18 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2016 r. (data wpływu 4 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla czynności wniesienia aportem gruntu do Spółki z o.o. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia aportem gruntu do Spółki z o.o. oraz określenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 czerwca 2016 r. poprzez wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto … z dniem 1 stycznia 1993 r. zawiązało spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z wyłącznym jego udziałem – Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Spółka z o.o. w ….

Spółka prowadzi działalność gospodarczą należącą do zadań własnych gminy, o charakterze użyteczności publicznej, obejmującą sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości, urządzeń sanitarnych, utylizacji odpadów komunalnych, zieleni komunalnej i zadrzewień, cmentarzy komunalnych, a wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 3, 12, 13 ustawy o samorządzie gminnym.

Spółka zachowuje ciągłość usług jako następca prawny przedsiębiorstwa – Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej w …. Na mocy aktu notarialnego przekształcenia Repertorium A Nr … z dnia 30.12.1992 r., sporządzonego w Kancelarii Notarialnej notariusza … w …, MPGK w … zostało przekształcone w jednoosobową spółkę – Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w ….

Miasto … jest jedynym udziałowcem Spółki Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w …. Dnia 20 marca 2007 r. pomiędzy Miastem a Spółką zawarta została umowa użyczenia Nr … nieruchomości położonych w …, oznaczonych wg ewidencji gruntów Miasta …: w obrębie ….. numerem działki 34/5 o pow. 1159 m², stanowiącej własność Miasta …, dla której prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych księga wieczysta KW Nr … i w obrębie ….. numerami działek 35/4 o pow. 1206 m², 36/4 o pow. 1024 m², 37/4 o pow. 1178 m², stanowiącej własność Miasta …, dla której prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych księga wieczysta KW Nr …. Umowa użyczenia była zmieniana kolejno aneksami od nr 1 do nr 6.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta …uchwalonym uchwałą Nr … Rady Miejskiej w … z dnia 28 grudnia 2001 r. (Dz. Urz. Województwa … Nr 7 poz. 255) działki nr: 34/5, 35/4, 36/4, 37/4 wchodzą w skład terenów przeznaczonych pod miejską oczyszczalnię ścieków, zakład utylizacji odpadów (symbol F1.NO-2).

Grunt ten jest przeznaczony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę.

Na przedmiotowym gruncie Spółka wybudowała z własnych środków finansowych część hali osadu (PKOB 1252), dojazd z kostki brukowej do hali osadu i do automatycznej stacji zlewnej ścieków przy oczyszczalni ścieków (PKOB 2112), ogrodzenie hali osadu i dojazdów (PKOB 2420). Wszystkie obiekty są trwale związane z gruntem. Inwestycja ta została oddana do użytkowania w listopadzie 2008 r. Przedmiotowa inwestycja wykorzystywana jest przez Spółkę dla prowadzonej przez nią działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, tj. działalności między innymi związanej z kanalizacją oraz usuwaniem i oczyszczaniem ścieków komunalnych, a wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym. W trakcie realizacji inwestycji Spółka skorzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących przedmiotowe zakupy inwestycyjne. Ponadto Spółka poniosła wydatki na ulepszenie hali osadu, które wynoszą w latach 2011-2012 – 9,27 % wartości początkowej tego obiektu, a w roku 2015 – 0,83%.

Miasto … planuje obecnie czynność wniesienia gruntu będącego przedmiotem umowy użyczenia aportem do Spółki. Czynność ta będzie miała miejsce po 1 czerwca 2016 r. Wniesienie aportem gruntów nastąpi w celu realizacji przez Spółkę w imieniu Miasta … zadań własnych, tj. budowy i utrzymywania urządzeń publicznych służących do oczyszczania i odprowadzania ścieków, czyli zadań związanych z działalnością statutową Spółki.

Strony umowy umówią się w ten sposób, że wartość przedmiotu aportu stanowić będzie sumę wartości gruntu bez wartości budynków i budowli, ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego i kwoty podatku VAT naliczonego od wartości gruntu.

Wobec powyższego, całkowite wynagrodzenie Miasta … z tytułu aportu gruntu stanowić będą udziały w kapitale zakładowym Spółki (o wartości odpowiadającej wartości nieruchomości netto wynikającej z wyceny rzeczoznawcy) oraz dopłata pieniężna stanowiąca równowartość podatku VAT naliczonego od wartości gruntu netto.

Jednocześnie strony nie dokonają przed wniesieniem aportu rozliczenia nakładów poniesionych przez Spółkę na wybudowanie na użyczonym od Miasta … gruncie hali osadu automatycznej stacji zlewnej ścieków przy oczyszczalni ścieków, dojazdu z kostki brukowej do automatycznej stacji zlewnej ścieków do hali osadu oraz ogrodzenia. Przedmiotem dostawy będzie sam grunt, a nie nieruchomość zabudowana ww. obiektami budowlanymi.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca od 2007 roku użycza działki nr 34/5, 35/4, 36/4, 37/4 Miejskiemu Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej Spółka z o.o. w ..., którego jest jedynym udziałowcem i które w imieniu Miasta wykonuje zadania własne gminy o charakterze użyteczności publicznej, obejmujące sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości, urządzeń sanitarnych, utylizacji odpadów komunalnych, zieleni komunalnej, cmentarzy komunalnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Miasto nabyło aktami notarialnymi trzy działki w roku 1992 i jedną działkę skomunalizowało w roku 1993. Miastu nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sposób obliczenia podstawy opodatkowania czynności opisanej we wniosku jest prawidłowy? (oznaczone we wniosku ORD-IN jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Miasta, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 tej ustawy, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy o VAT, przez wartość rynkową – rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju. W przypadku, gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

W ocenie Miasta, przy czynności wniesienia nieruchomości do Spółki jako wkładu niepieniężnego podstawą opodatkowania będzie wartość rynkowa towarów, o której mowa w art. 2 pkt 27b lit. a ustawy o VAT, pomniejszona o kwotę podatku.

Wobec powyższego, całkowite wynagrodzenie Miasta z tytułu aportu gruntu (wartość rynkowa, o której mowa w art. 2 pkt 27b, w związku z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT) stanowić będą udziały w kapitale zakładowym Spółki (o wartości odpowiadającej wartości nieruchomości netto wynikającej z wyceny rzeczoznawcy) oraz dopłata pieniężna stanowiąca równowartość podatku VAT.

Tak więc podstawą opodatkowania będzie wartość rynkowa, wyliczona w sposób wskazany powyżej, pomniejszona o kwotę podatku VAT.

W przypadku dokonania czynności wniesienia nieruchomości do spółki prawa handlowego jako wkładu niepieniężnego (aportu), nie występuje kwota należna (cena) w zamian za wniesiony towar, lecz formę należności stanowią udziały w Spółce objęte w zamian za wniesiony towar. Stąd też w powyższym przypadku podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wniesienia nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego do spółki handlowej należy określić na podstawie art. 29a ust. 6 ustawy o VAT.

Miasto planuje obecnie grunt, będący przedmiotem umowy użyczenia, wnieść do Spółki aportem. Czynność ta będzie miała miejsce po dniu 1 czerwca 2016 r. Strony umowy umówią się w ten sposób, że wartość przedmiotu aportu stanowić będzie wartość gruntu ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego i kwota podatku VAT naliczonego od wartości tego gruntu. Wobec powyższego, całkowite wynagrodzenie Miasta z tytułu aportu gruntu stanowić będą udziały w kapitale zakładowym Spółki (o wartości odpowiadającej wartości nieruchomości netto wynikającej z wyceny rzeczoznawcy) oraz dopłata pieniężna stanowiąca równowartość podatku VAT naliczonego od wartości gruntu netto. Jednocześnie strony nie dokonają rozliczenia nakładów poniesionych przez Spółkę na wybudowanie części hali osadu i innych budowli. Przedmiotem dostawy będzie sam grunt, a nie nieruchomość zabudowana wymienionymi wyżej obiektami budowlanymi.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z zasadą swobody umów, w ramach której strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego – mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo, toteż uzgodniono, że przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt.

Reasumując, podstawą opodatkowania w przedmiotowej sprawie będzie w myśl art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, wartość rynkowa wniesionego aportu (wartość gruntu netto wynikająca z wyceny rzeczoznawcy) oraz dopłata pieniężna stanowiąca równowartość podatku VAT.

Stanowisko takie potwierdza interpretacja indywidualna znak ILPP2/443-318/13-3/MR z dnia 4 lipca 2013 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego w imieniu Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego może być wszystko, co nie będąc pieniądzem, przedstawia jakąkolwiek wartość ekonomiczną mogącą się składać na kapitał zakładowy.

Za aport uważa się wkład niepieniężny wniesiony do spółki na pokrycie kapitału zakładowego, w postaci wartości niematerialnych (praw) lub rzeczy. Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

Wniesienie aportu w postaci nieruchomości do spółki kapitałowej spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, zatem podlega opodatkowaniu.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) – zgodnie z którym – krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi, iż podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Z kolei, w art. 29a ust. 7 ww. ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

Wskazać należy, że art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) stanowi, że cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową.

W przypadku wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki ekwiwalentem dla wnoszącego wkład będzie wartość udziałów/akcji otrzymanych w zamian za ten wkład.

Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania mających wpływ na jej wielkość.

Należy zauważyć, że w ramach nowelizacji nie wprowadzono do art. 29a przepisu art. 29 ust. 9 ustawy określającego podstawę opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przepisy Dyrektywy również nie przewidują w takim przypadku odwołania do wartości rynkowej, gdyż takie odwołanie nie wpisuje się w cel Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). W związku z tym, do określonej wyżej sytuacji należy zastosować zasadę ogólną ustalania podstawy opodatkowania w oparciu o wszystko, co stanowi zapłatę. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem gruntu do Spółki w zamian za objęcie udziałów tej spółki – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 ustawy – jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od Spółki, z tytułu dokonania przedmiotowego aportu, tj. wartość nominalna otrzymanych udziałów w kapitale zakładowym Spółki oraz kwota dopłaty pieniężnej stanowiąca równowartość podatku VAT, pomniejszone o kwotę należnego podatku VAT.

Wobec powyższego oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe. Wnioskodawca dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania przyjął m.in. wartość rynkową wniesionego aportu. Jednakże obecnie obowiązujące przepisy nie przewidują możliwości określenia podstawy opodatkowaniu w oparciu o wartość rynkową.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla czynności wniesienia aportem gruntu do Spółki z o.o. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia aportem gruntu do Spółki z o.o., został rozpatrzony odrębną interpretacją Nr 1061-IPTPP2.4512.214.2016.2.PRP.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.