Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-50/16-2/IZ
z 22 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 22 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika, podstawy opodatkowania, stawki podatku, możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z tytułu nabycia wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 22 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika, podstawy opodatkowania, stawki podatku, możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z tytułu nabycia wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

1. Uwagi ogólne
   
   

Pani Silvia B. (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada pośredni udział w kapitale zakładowym spółki kapitałowej (dalej: Spółka Kapitałowa), która natomiast posiada większość udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka Zależna).

2. Transakcja sprzedaży udziałów
   
   

Spółka Kapitałowa oraz pozostali udziałowcy Spółki Zależnej dokonali transakcji zbycia udziałów w Spółce Zależnej na rzecz kontrahenta - podmiotu niepowiązanego (dalej: Nabywca Udziałów).

W myśl umowy sprzedaży udziałów w Spółce Zależnej, która została zawarta pomiędzy udziałowcami Spółki Zależnej (w tym Spółką Kapitałową) a Nabywcą Udziałów zapłata ceny sprzedaży udziałów w Spółce Zależnej następuje w taki sposób, że część wynagrodzenia jest wpłacana przez Nabywcę Udziałów na specjalny rachunek bankowy (lub kilka rachunków bankowych) (dalej łącznie jako: Rachunek Zastrzeżony).

3. Umowa Rachunku Zastrzeżonego
   
   

Środki zdeponowane na Rachunku Zastrzeżonym mogą służyć:

1. zabezpieczeniu ewentualnych roszczeń Nabywcy Udziałów wobec podmiotów zbywających (w tym Spółki Kapitałowej), także w zakresie korekt potransakcyjnych ceny nabycia udziałów w Spółce Zależnej wynikających m.in. ze zmiany wartości określonych aktywów oraz zobowiązań na dzień przeniesienia aktywów (dalej jako: Kwota Zastrzeżona)
   oraz
2. wypłacie dodatkowej części wynagrodzenia podmiotom zbywającym (w tym Spółce Kapitałowej), w przypadku zrealizowania oszczędności w zakresie funkcjonowania Spółki Zależnej w terminie określonym w umowie sprzedaży udziałów (dalej jako: Dodatkowa część wynagrodzenia).

Umowa Rachunku Zastrzeżonego przewiduje ograniczenia w dysponowaniu zdeponowanymi środkami przez posiadaczy rachunku. Niemniej jednak, po upływie określonego okresu (dalej: Termin), określone kwoty pieniężne zostaną zwolnione (wypłacone z przedmiotowego rachunku) na rzecz:

1. podmiotów zbywających (w tym Spółki Kapitałowej), proporcjonalnie do posiadanego przez nich udziału w Spółce Zależnej (lub na rzecz innych podmiotów uprawnionych w przypadku zbycia praw do środków zdeponowanych na Rachunku Zastrzeżonym), w sytuacji, w której:
   • nie ziści się podstawa ewentualnych roszczeń Nabywcy Udziałów wobec podmiotów zbywających (nastąpi wypłata Kwoty Zastrzeżonej),
   • spełnione zostaną warunki wypłaty Dodatkowej części wynagrodzenia (nastąpi wypłata Dodatkowej części wynagrodzenia); lub na rzecz
2. Nabywcy Udziałów, w sytuacji, w której ziści się podstawa ewentualnych roszczeń Nabywcy Udziałów wobec podmiotów zbywających bądź nie zostaną spełnione warunki wypłaty Dodatkowej części wynagrodzenia.

4. Przeniesienie części praw i obowiązków wynikających z umowy Rachunku Zastrzeżonego
   
   

Może zdarzyć się, że przed upływem Terminu na wypłatę środków zdeponowanych na Rachunku Zastrzeżonym, Wnioskodawca nabędzie od Spółki Kapitałowej prawo do żądania wypłaty części kwoty pieniężnej znajdującej się na Rachunku Zastrzeżonym (dalej: Wierzytelność), w oparciu o instytucję cesji (przelewu) wierzytelności, o której mowa w art. 509 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj.: Dz. U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.).

Nabycie Wierzytelności nastąpi w ramach jednej lub kilku transakcji na podstawie porozumień zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Kapitałową, których przedmiotem będzie przejęcie części praw i obowiązków wynikających z umowy Rachunku Zastrzeżonego. W konsekwencji, w przypadku nieziszczenia się podstawy ewentualnych roszczeń Nabywcy Udziałów wobec podmiotów zbywających oraz / lub spełnienia warunków wypłaty Dodatkowej części wynagrodzenia, Wnioskodawcy będzie przysługiwało roszczenie do zwolnienia odpowiedniej części środków zgromadzonych na Rachunku Zastrzeżonym — proporcjonalnie do udziału (pośredniego) posiadanego przez Wnioskodawcę w Spółce Zależnej.

Wnioskodawca nabędzie Wierzytelność we własnym imieniu, na własny rachunek i na własne ryzyko. Nabycie Wierzytelności będzie miało charakter definitywny (bezwarunkowy) i bezzwrotny, a zatem Spółka Kapitałowa nie będzie mogła żądać zwrotu jakichkolwiek kwot pieniężnych w przypadku ich otrzymania lub wyegzekwowania przez Wnioskodawcę. Jednocześnie, Wnioskodawca (poza zapłatą ustalonej kwoty należnej z tytułu nabycia Wierzytelności) nie będzie obowiązany do dokonania jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Spółki Kapitałowej.

Jednocześnie Wnioskodawca zamierza nabyć Wierzytelność w celu uzyskania określonego świadczenia pieniężnego (tj. otrzymania środków zwolnionych z Rachunku Zastrzeżonego) lub w celu jej dalszej odsprzedaży.

5. Kwota należna z tytułu nabycia Wierzytelności
   
   

Kwota należna Spółce Kapitałowej od Wnioskodawcy, z tytułu nabycia Wierzytelności, będzie odpowiadać ekonomicznej wartości Wierzytelności, obliczonej przez Spółkę Kapitałową na podstawie posiadanych przez nią informacji (w szczególności danych dotyczących funkcjonowania Spółki zależnej), pomniejszonej o dyskonto stanowiące wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu przejęcia Wierzytelności.

1. Wartość ekonomiczna Wierzytelności
   
   

W celu oszacowania wartości rynkowej Wierzytelności, wartość nominalna Wierzytelności zostanie pomniejszona o:

1. prognozowany spadek wartości pieniądza w czasie; oraz
   
2. oszacowaną kwotę odpowiadającą wartości ryzyka nieuzyskania całości kwoty zdeponowanej na Rachunku Zastrzeżonym (tj. ryzyka zgłoszenia roszczeń przez Nabywcę Udziałów, wobec środków zgromadzonych na rachunku zastrzeżonym oraz niezaistnienia przesłanek wypłaty Dodatkowej części wynagrodzenia);
   (dalej jako: Wartość ekonomiczna).

2. Dyskonto z tytułu przejęcia Wierzytelności
   
   

Ponadto strony ustaliły, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwać wynagrodzenie, w postaci dyskonta, z tytułu przejęcia Wierzytelności. Wynagrodzenie to będzie miało stanowić dla Wnioskodawcy rekompensatę z tytułu kosztów poniesionych w związku z nabyciem Wierzytelności, w tym w szczególności:

1. kosztów administracyjnych,
   
2. kosztów obsługi prawnej,
   
3. udostępnienia Spółce Kapitałowej środków finansowych, itp.

Przykładowo zatem, w sytuacji gdy:

• wartość nominalna Wierzytelności będzie wynosić 100.000 zł,
• prognozowany spadek wartości nominalnej Wierzytelności, w okresie upływającym do Terminu wypłaty środków, zostanie oszacowany jako 5.000 zł,
• wartość ryzyka nieuzyskania całości kwoty zdeponowanej na rachunku zastrzeżonym skalkulowana zostanie jako 15.000 zł., natomiast
• kwota wynagrodzenia (dyskonta) zostanie ustalona w wysokości 4.000 zł
  
  

kwota należna Spółce Kapitałowej od Wnioskodawcy, z tytułu nabycia Wierzytelności, będzie wynosiła 76.000 zł (tj. 100.000 -5.000-15.000-4.000).

Należy przy tym wskazać, iż różnica pomiędzy Wartością ekonomiczną Wierzytelności a kwotą należną Spółce Kapitałowej -wynikająca z transakcji sprzedaży Wierzytelności - nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150 000 zł netto. Wnioskodawca nie przewiduje przy tym dokonywania innej sprzedaży w roku podatkowym, w którym rozpoczęta zostanie działalność w zakresie nabycia Wierzytelności.

6. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę
   
   

W związku z planowanym nabyciem Wierzytelności, Wnioskodawca zamierza podjąć działania przygotowawcze mające na celu zawarcie tej transakcji (lub ewentualną rezygnację z nich). W szczególności, przez Wnioskodawcę wykonana zostanie analiza kalkulacji Wartości ekonomicznej Wierzytelności dokonanej przez Spółkę Kapitałową oraz analiza rentowności transakcji.

Ponadto, Wnioskodawca korzystał będzie z usług doradczych oraz prawnych, dotyczących konsekwencji dokonywanych transakcji oraz poniesie ewentualne koszty obsługi administracyjnej nabycia Wierzytelności. Natomiast w przypadku zgłoszenia roszczeń przez Nabywcę Udziałów, Wnioskodawca podejmie ewentualne czynności administracyjne i prawne zmierzające do otrzymania wypłaty środków zgromadzonych na Rachunku Zastrzeżonym.

W przypadku uznania, że nabycie Wierzytelności przez Wnioskodawcę stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, Wnioskodawca zamierza dokonać rejestracji dla celów VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy nabycie Wierzytelności przez Wnioskodawcę będzie stanowiło odpłatne świadczenie przez niego usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) podlegające opodatkowaniu VAT?
   
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca:
   1. czy podstawą opodatkowania usługi świadczonej przez Wnioskodawcę będzie różnica pomiędzy Wartością rynkową Wierzytelności, obliczoną według metodologii wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego, a kwotą należną Spółce Kapitałowej od Wnioskodawcy?
      
   2. w przypadku, gdy Wnioskodawca nie zrezygnuje ze zwolnienia z VAT zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, czy usługa świadczona przez Wnioskodawcę będzie podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT?
      
   3. w przypadku, gdy Wnioskodawca zrezygnuje ze zwolnienia z VAT zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, czy usługa świadczona przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT (obecnie 23%)?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż:

1. Nabycie Wierzytelności przez Wnioskodawcę będzie stanowiło odpłatne świadczenie przez niego usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT podlegające opodatkowaniu VAT.
   
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca:
   1. podstawą opodatkowania usługi świadczonej przez Wnioskodawcę będzie różnica pomiędzy Wartością rynkową Wierzytelności, obliczoną według metodologii wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego, a kwotą należną Spółce Kapitałowej od Wnioskodawcy,
      
   2. w przypadku, gdy Wnioskodawca nie zrezygnuje ze zwolnienia z VAT zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, usługa świadczona przez Wnioskodawcę będzie podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT,
      
   3. w przypadku, gdy Wnioskodawca zrezygnuje ze zwolnienia z VAT zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, usługa świadczona przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT (obecnie 23%).
   
   
   

Uzasadnienie

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt l ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. „odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Należy przy tym zaznaczyć, iż zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347; dalej: Dyrektywa VAT), opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega „odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze” [podkreślenie - Wnioskodawca]. Pomimo tego, że warunek występowania przez osobę świadczącą usługę w charakterze podatnika VAT nie został sformułowany w treści przepisów ustawy o VAT określających zakres opodatkowania tym podatkiem, warunek ten uznaje się za dorozumiany, co wynika z praktyki organów podatkowych i orzecznictwa sądowo-administracyjnego. W konsekwencji, opodatkowaniu VAT podlega nie każde świadczenie usług na terytorium kraju, ale tylko takie, które dokonywane jest przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z powyższego wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności VAT jest łączne spełnienie dwóch podstawowych przesłanek:

1. czynność powinna być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem VAT,
2. czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT.
   
   

1. Wnioskodawca jako podatnik VAT w rozumieniu ustawy o VAT
   
   

Z zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż „podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalność.” [podkreślenie Wnioskodawca]

Działalność gospodarcza obejmuje zaś, zgodnie z ust. 2 cyt. regulacji „wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

1. Samodzielność podejmowanych działań
   
   

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że zacytowane definicje przewidują, iż w celu uznania danego podmiotu za podatnika VAT konieczne jest wykonywanie przez niego działalności gospodarczej w sposób samodzielny.

Pojęcie „samodzielności” („niezależności” zgodnie z anglojęzyczną wersją Dyrektywy VAT) doprecyzowane zostało w art. 10 Dyrektywy VAT, zgodnie z którym warunek, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników. Dodatkowo, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał lub TSUE), pojęcie to powinno być rozumiane przede wszystkim jako prowadzenie działalności na własne ryzyko (wyrok w sprawie C-23/98, J. Heerma v. Staatssecretaris van Financien). W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przez samodzielność należy w tym kontekście rozumieć przede wszystkim zdolność do podejmowania niewymuszonego działania oraz ponoszenie ryzyka gospodarczego związanego z takimi działaniami.

W analizowanej sytuacji należy zauważyć, iż wszelkie działania podejmowane przez Wnioskodawcę w związku z transakcją nabycia Wierzytelności spełniają wskazany powyżej wymóg samodzielności. Wynika to z faktu, iż:

• działania te nie są wykonywane przez Wykonawcę działającego w charakterze pracownika (Wnioskodawca jest bowiem udziałowcem, a nie pracownikiem Spółki Kapitałowej);
  
• Wnioskodawca będzie ponosił wszelkie ryzyko związane z wykonywanymi czynnościami (nabyciem Wierzytelności) - w tym w szczególności ryzyko nieotrzymania środków z Rachunku Zastrzeżonego (w przypadku zgłoszenia przez Nabywcę Udziałów odpowiednich roszczeń lub nieziszczenia się przesłanek do wypłacenia Dodatkowej części wynagrodzenia);
  
• wszelkie czynności realizowane przez Wnioskodawcę podejmowane będą dobrowolnie.
  
  
  

2. Zorganizowany charakter działań
   
   

Dodatkowo należy zauważyć, iż w celu uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter (działalność powinna być wykonywana „w sposób ciągły”).

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy zauważyć, iż w odniesieniu do transakcji Wnioskodawca będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu Wierzytelnościami, angażując środki podobne do tych wykorzystywanych przez producentów, handlowców oraz usługodawców.

W związku z planowanym nabyciem Wierzytelności, Wnioskodawca zamierza bowiem podjąć działania mające na celu zawarcie tej transakcji (lub ewentualną rezygnację z nich). W szczególności, przez Wnioskodawcę wykonana zostanie analiza kalkulacji Wartości ekonomicznej Wierzytelności dokonanej przez Spółkę Kapitałową oraz kalkulacja rentowności transakcji.

Ponadto, Wnioskodawca korzystał będzie z usług doradczych oraz prawnych, dotyczących konsekwencji dokonywanych transakcji oraz poniesie ewentualne koszty obsługi administracyjnej nabycia Wierzytelności. Natomiast w przypadku zgłoszenia roszczeń przez Nabywcę Udziałów, Wnioskodawca podejmie ewentualne czynności administracyjne i prawne zmierzające do otrzymania wypłaty środków zgromadzonych na Rachunku Zastrzeżonym.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe świadczy o tym, iż wykonywana przez niego działalność, w analizowanym zakresie, będzie miała zorganizowany charakter.

Jednocześnie, możliwe jest, iż nabywanie przez Wnioskodawcę Wierzytelności będzie czynnością powtarzalną (tj. zrealizowane zostanie w ramach kilku transakcji). Okoliczność ta, zdaniem Wnioskodawcy, dodatkowo podkreśla zorganizowany charakter podejmowanych działań. Nabycie Wierzytelności może bowiem nie mieć charakteru jednorazowego, ale będzie dokonywane w sposób powtarzalny.

3. Cele zarobkowe
   
   

Definicja działalności gospodarczej przewiduje również, iż działalność ta - w rozumieniu ustawy o VAT - wystąpi w szczególności w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca planuje wykorzystać Wierzytelność (tj. wartość niematerialną) dla celów zarobkowych. Wnioskodawca zamierza bowiem nabyć przedmiotową Wierzytelność w celu uzyskania określonego świadczenia pieniężnego przewyższającego wartość poniesionych nakładów lub w celu jej dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca podejmuje te działalność zatem w celach zarobkowych (zamierza on uzyskać dyskonto lub sprzedać Wierzytelność z zyskiem).

W świetle powyższego, w odniesieniu do planowanych transakcji nabycia Wierzytelności, wszystkie przesłanki uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT zostaną spełnione.

2. Nabycie Wierzytelności jako czynność opodatkowana
   
   

1. Świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT
   
   

Stosownie do uregulowań art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).”

Zgodnie z powołanym powyżej przepisem, pojęcie świadczenia usług w ustawie o VAT stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. Konsekwentnie, każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów jest traktowane na gruncie przepisów o VAT jako świadczenie usług. Takie podejście pozwala ustawodawcy na spełnienie zasady powszechności opodatkowania. Dodatkowo, w myśl przepisów ustawy o VAT, świadczenie usług obejmuje nie tylko każdy rodzaj działania podejmowanego przez podatników, który nie stanowi dostawy towarów, ale również zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonywania czynności oraz tolerowanie danej czynności lub sytuacji.

Jednocześnie w doktrynie podkreśla się, iż warunkiem koniecznym pozwalającym na uznanie danego świadczenia za usługę w rozumieniu przepisów o VAT jest ustalenie jej konsumenta, czyli beneficjenta podejmowanych przez usługodawcę działań. Za beneficjenta usługi można uznać podmiot, który czerpie z niej wyraźne i bezpośrednie korzyści. Kolejnym niezbędnym elementem jest istnienie stosunku prawnego pomiędzy podmiotem świadczącym usługę a jej beneficjentem. Dopiero spełnienie powyższych kryteriów pozwala uznać, iż dane świadczenie może być traktowane jako usługa na gruncie przepisów o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o VAT jest każde świadczenie (w tym powstrzymywanie się od dokonywania czynności oraz tolerowanie danej czynności lub sytuacji), w odniesieniu do którego możliwe jest ustalenie beneficjenta, przy jednoczesnym istnieniu stosunku prawnego pomiędzy podmiotem świadczącym usługę a przedmiotowym beneficjentem.

2. Nabycie Wierzytelności przez Wnioskodawcę jako świadczenie usług
   
   

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, może się zdarzyć, że Wnioskodawca nabędzie od Spółki Kapitałowej Wierzytelność, przed upływem Terminu na wypłatę środków zdeponowanych na Rachunku Zastrzeżonym. W konsekwencji, po zbyciu Wierzytelności na rzecz Wnioskodawcy, Spółka Kapitałowa uzyska środki pieniężne w określonej wysokości w terminie krótszym niż zostało to ustalone z Nabywcą Udziałów.

Jednocześnie, uzyskanie przedmiotowych środków będzie niezależne od tego, czy kwota zdeponowana na Rachunku Zastrzeżonym zostanie wypłacona (oraz niezależnie od wysokości wypłaconej kwoty). W konsekwencji, nabywając Wierzytelność, Wnioskodawca przejmie od Spółki Kapitałowej ryzyko obejmujące niepewność w zakresie wysokości wypłacanych środków (na skutek możliwego zgłoszenia roszczeń przez Nabywcę Udziałów lub niezaistnienia przesłanek wypłaty Dodatkowej części wynagrodzenia).

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż Spółka Kapitałowa będzie czerpać wyraźne korzyści z przeniesienia Wierzytelności na Wnioskodawcę, obejmujące w szczególności:

1. uwolnienie się od ryzyka nieotrzymania całości środków zdeponowanych na rachunku;
   
2. uzyskanie środków finansowych wcześniej niż w Terminie ustalonym z Nabywcą Udziałów; oraz
   
3. brak konieczności podejmowania ewentualnych czynności administracyjnych i prawnych zmierzających do otrzymania wypłaty środków zgromadzonych na rachunku zastrzeżonym (w przypadku zgłoszenia roszczeń przez Nabywcę Udziałów).

Co więcej, należy zaznaczyć, iż sprzedaż Wierzytelności zostanie dokonana w ramach porozumienia lub porozumień zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Kapitałową. W konsekwencji, pomiędzy beneficjentem usługi (w tym przypadku: Spółką Kapitałową) a Wnioskodawcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego realizowane będzie nabycie Wierzytelności.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nabycie przez nią Wierzytelności na zasadach określonych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

3. Odpłatny charakter świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę
   
   

Należy przy tym zaznaczyć, iż przepisy ustawy o VAT wyróżniają zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne świadczenie usług. Jednocześnie, definicja odpłatnego świadczenia usług na gruncie przepisów o VAT była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć TSUE. W wydawanych orzeczeniach Trybunał podkreślał, że usługi świadczone za wynagrodzeniem mają miejsce wyłącznie w przypadku, gdy wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazywaną w zamian za usługę wyświadczona jej odbiorcy (tj. odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która podlega opodatkowaniu VAT). Tak przykładowo TSUE w wyroku w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council oraz w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma.

Należy zatem podkreślić, że odpłatność za usługę powinna stanowić świadczenie wzajemne realizowane przez usługobiorcę na rzecz usługodawcy (tj. przejawiać się w wyraźnej, bezpośredniej korzyści podmiotu świadczącego usługę). Ponadto, aby dana czynność mogła zostać uznana za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowo skutkowym pomiędzy świadczoną usługą a wynagrodzeniem (świadczeniem wzajemnym).

1. Brak odpłatności w przypadku ustalenia kwoty należnej w wysokości równej Wartości ekonomicznej

W świetle powyższego należy zauważyć, iż w przypadku gdyby kwota należna z tytułu zbycia Wierzytelności przez Spółkę Kapitałową została ustalona jedynie w oparciu o Wartość ekonomiczną Wierzytelności kwota ta byłaby niższa od wartości nominalnej Wierzytelności, niemniej jednak odpowiadałaby jej wartości rynkowej (wycenionej przez strony w oparciu o prognozowany spadek wartości pieniądza oraz przy uwzględnieniu potencjalnego ryzyka nieuzyskania całości zdeponowanych środków). Biorąc bowiem pod uwagę spadek wartości pieniądza w czasie oraz niepewność w zakresie przyszłej wartości wypłat (wynikającej z możliwości podniesienia przez Nabywcę Udziałów roszczeń lub niezaistnienia przesłanek wypłaty Dodatkowej części wynagrodzenia), na dzień nabycia Wierzytelności byłaby ona realnie warta mniej niż wynikałoby z jej wartości nominalnej, co potwierdzone zostanie w drodze kalkulacji dokonanej przez Spółkę Kapitałowa. W konsekwencji, na skutek zakupu tej Wierzytelności według jej realnej, ekonomicznej wartości, po stronie Wnioskodawcy w sensie ekonomicznym nie pojawiłoby się żadne przysporzenie. Innymi słowy, Wnioskodawca zapłaciłby za Wierzytelność dokładnie tyle ile wynosi jej wartość nominalna urealniona na dzień dokonania transakcji — nie uzyskując przy tym dodatkowej premii w postaci odsetek lub dyskonta od tejże kwoty, które stanowić mogłoby premię za zaangażowanie przez Wnioskodawcę kapitału, poniesienie dodatkowych kosztów etc. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie TSUE. W szczególności, w wyroku w sprawie C-93/10 z dnia 27 października 2011 r. TSUE wskazał, że „różnica między wartością nominalną cedowanych wierzytelności a ceną ich sprzedaży nie stanowi bowiem wynagrodzenia za tego rodzaju usługę, lecz odzwierciedla rzeczywistą ekonomiczną wartość owych wierzytelności w chwili sprzedaży, która jest uzależniona od wątpliwych perspektyw na ich spłatę i zwiększonego ryzyka niewypłacalności dłużników” [podkreślenie - Wnioskodawca],

Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. ILPP2/4512-1-345/15-2/AK, w której organ uznał, że „w tym konkretnym przypadku, skoro - jak wskazał Wnioskodawca - cena, za jaką kupowana jest wierzytelność odpowiada ekonomicznej wartości za zakup tego rodzaju wierzytelności i nie zawiera dodatkowych wynagrodzeń - to w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy”;
  
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 września 2014 r., sygn. ILPP2/443-625/14-2/EN, w której organ ocenił że „skoro - jak wskazał Wnioskodawca - cena, jaką zapłaci cedentowi wierzytelności będzie odpowiadać rzeczywistej ekonomicznej wartości tej wierzytelności, a w związku z zawarciem umowy przelewu (cesji) nie otrzyma od cedenta jakiegokolwiek wynagrodzenia, to w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do odpłatnego świadczenia usług.”;
  
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 listopada 2014 r., sygn. IBPP2/443-815/14/WN;
  
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 lipca 2013 r., sygn.. ILPP1/443-341/13-2/AW;
  
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. ITPP1/443-958/14/KM.

2. Dyskonto jako odpłatność

Niemniej jednak jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, ustalenie kwoty należnej z tytułu nabycia Wierzytelności zostanie dokonane w taki sposób, że Wartość ekonomiczna Wierzytelności zostanie dodatkowo pomniejszona o dyskonto stanowiące kwotę należną Wnioskodawcy z tytułu nabycia Wierzytelności.

Należy przy tym zaznaczyć, iż różnica pomiędzy Wartością ekonomiczną Wierzytelności a kwotą należną będzie stanowiła dla Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu realizowanego przez niego świadczenia polegającego na przejęciu od Spółki Kapitałowej Wierzytelności i zwolnienie jej tym samym z konieczności dochodzenia jej od Nabywcy Udziałów. Przedmiotowe wynagrodzenie będzie miało na celu zrekompensowanie Wnioskodawcy wszelkich kosztów poniesionych w związku z realizacją transakcji nabycia Wierzytelności takich jak m.in.:

• koszty administracyjne oraz koszty obsługi prawnej, związane z analizowaną transakcją,
  
• koszty finansowania zakupu Wierzytelności.
  
  
  

W takiej sytuacji, w ocenie Wnioskodawcy należałoby uznać, iż świadczenie usług przez Wnioskodawcę, na rzecz Spółki Kapitałowej, będzie dokonywane odpłatnie. Po stronie Spółki pojawi się bowiem przysporzenie w postaci nabycia Wierzytelności po cenie niższej niż jej realna, ekonomiczna wartość.

Jednocześnie, przysporzenie to będzie bezpośrednio powiązane ze świadczeniem realizowanym przez Wnioskodawcę w postaci umożliwienia otrzymania środków finansowych wcześniej aniżeli w Terminie uzgodnionym z Nabywcą Udziałów, zwolnienia Spółki Kapitałowej z konieczności angażowania własnych aktywów w związku z windykacją Wierzytelności na własny rachunek, zwolnienia z konieczności ponoszenia ryzyka jej nieściągalności lub ściągalności w ograniczonym zakresie.

Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy należałoby uznać, iż w analizowanym przypadku, ustalone dyskonto od Wartości ekonomicznej Wierzytelności będzie stanowić wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia przez Wnioskodawcę usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT na rzecz Spółki Kapitałowej.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. ILPP2/4512-1-345/15-3/AK, w której organ wskazał, że „(...) wartość rynkowa Wierzytelności zostanie dodatkowo pomniejszona o kwotę (dyskonto) należną Wnioskodawcy z tytułu przejęcia Wierzytelności od Spółki zależnej, co stanowi wynagrodzenie za świadczenie usługi. Podsumowując, nabycie wierzytelności w okolicznościach wskazanych we wniosku (...) stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.”

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy należałoby uznać, iż nabycie Wierzytelności będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług.

Ad. 2 a)

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, „podstawą opodatkowania (...), jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, (...)”.

W konsekwencji, w celu ustalenia podstawy opodatkowania usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, konieczne jest ustalenie kwoty zapłaty należnej Wnioskodawcy z tytułu nabycia Wierzytelności w przypadku. gdy cena za jej nabycie ustalona zostanie zgodnie z założeniami przedstawionymi w opisie zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu podkreślić, iż jak zostało wskazane w punkcie 2c(i) uzasadnienia do pytania nr 1, w przypadku zakupu Wierzytelności według jej Wartości ekonomicznej, po stronie Wnioskodawcy w sensie ekonomicznym nie pojawiłoby się żadne przysporzenie. Wnioskodawca zapłaciłby bowiem za Wierzytelność tyle ile wynosi jej wartość nominalna urealniona na dzień dokonania transakcji - nie uzyskując przy tym żadnej wymiernej korzyści. W takiej sytuacji, czynność nabycia Wierzytelności stanowiłaby zatem nieodpłatne świadczenie usług (pozostające poza zakresem VAT). Zaś w przypadku ustalenia kwoty należnej Spółce Kapitałowej poprzez oszacowanie Wartości ekonomicznej Wierzytelności a następnie pomniejszenie jej o wartość dyskonta, w ocenie Wnioskodawcy kwotę dyskonta (tj. różnicę pomiędzy wartością nominalną Wierzytelności, a kwotą należną, którą Wnioskodawca uiści na rzecz Spółki Kapitałowej) należałoby potraktować jako premię za zaangażowanie przez Wnioskodawcę kapitału, poniesienie dodatkowych kosztów i ryzyka etc., a co za tym idzie za wynagrodzenie z tytułu świadczonej usługi. W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku należałoby uznać, iż zapłatą za świadczenie usług przez Wnioskodawcę będzie różnica pomiędzy Wartością ekonomiczna Wierzytelności w momencie jej nabycia a kwotą, którą Wnioskodawca będzie obowiązany uiścić na rzecz Spółki Kapitałowej (dyskonto). Innymi słowy, zapłatę od usługobiorcy należałoby ustalić w oparciu o wartość ekonomicznego przysporzenia, jakie pojawi się po stronie Wnioskodawcy na skutek nabycia analizowanej Wierzytelności.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania VAT świadczonych usług będzie realna ekonomiczna korzyść jaka zaistnieje po stronie Wnioskodawcy w związku z nabyciem Wierzytelności w sposób opisany w zdarzeniu przyszłym. Korzyść ta równa jest natomiast kwocie różnicy pomiędzy faktyczną rynkową wartością wierzytelności w momencie jej nabycia (Wartością ekonomiczną, tj. wartością nominalną pomniejszoną o prognozowany spadek wartości pieniądza w czasie oraz wartość ryzyka), a kwotą jaką Wnioskodawca będzie obowiązany uiścić na rzecz Spółki Kapitałowej.

Przykładowo, w sytuacji gdy Wartość ekonomiczna Wierzytelności zostanie określona przez Wnioskodawcę jako 80.000 zł (przy uwzględnieniu ryzyka oraz spadku wartości pieniądza w czasie), a kwota należna Spółce Kapitałowej od Wnioskodawcy, z tytułu nabycia Wierzytelności, będzie wynosiła 76.000 zł., podstawa opodatkowania usługi świadczonej przez Wnioskodawcę będzie równa 4.000 zł. (80.000 - 76.000).

Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. ILPP2/4512-1-345/15-3/AK, w której organ ocenił, że „skoro cesja wierzytelności jest tak skalkulowana, że zawiera wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowiące różnicę pomiędzy wartością nominalną wierzytelności a ceną zakupu od zbywcy w chwili nabycia, to podstawą opodatkowania z tytułu cesji wierzytelności jest wszystko co stanowi zapłatę z tytułu wykonania usługi. W konsekwencji podstawą opodatkowania opisanej w zapytaniu czynności polegającej na nabyciu wierzytelności będzie różnica pomiędzy Wartością rynkową Wierzytelności obliczoną według metodologii wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego, a kwotą należną Spółce zależnej od Wnioskodawcy, pomniejszoną o kwotę podatku VAT należnego.” [podkreślenie - Wnioskodawca].

Ad. 2 b)

Zgodnie z art. 113 ustawy o VAT, zwolnieniu z opodatkowania podlega sprzedaż dokonywana przez tzw. „drobnych przedsiębiorców” (zwolnienie podmiotowe).

Zgodnie bowiem z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT „zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.”

Jednocześnie, stosownie do uregulowań art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, „zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.”.

Natomiast pojęcie sprzedaży na gruncie VAT zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT. Zgodnie z tą regulacją przez sprzedaż rozumie się „odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów”.

Należy przy tym zauważyć, iż zastosowanie powyższego zwolnienia dla sprzedaży dokonywanej przez drobnych przedsiębiorców jest zasadą. Zwolnienie nie znajduje bowiem zastosowania jedynie w przypadku (i) podatników spełniających przesłanki wymienione w art. 113 ust. 13 oraz w przypadku (ii) podatników, którzy zrezygnowali ze zwolnienia (pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w odpowiednim terminie) - zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż jak zostało wykazane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w ramach pytania nr 1 i 2 a) - zdaniem Wnioskodawcy - analizowane nabycie Wierzytelności stanowi odpłatne świadczenie usług, w odniesieniu do których podstawą opodatkowania będzie realna ekonomiczna korzyść jaka zaistnieje po stronie Wnioskodawcy w związku z nabyciem Wierzytelności, a więc stanowiąca różnicę pomiędzy faktyczną Wartością ekonomiczną wierzytelności a kwotą jaką Wnioskodawca będzie obowiązany uiścić na rzecz Spółki Kapitałowej.

Zatem wartość sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę będzie równa różnicy pomiędzy Wartością ekonomiczną Wierzytelności a kwotą należną Spółce Kapitałowej z tytułu nabycia Wierzytelności. Jednocześnie jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego przedmiotowa różnica nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150 000 zł netto, a Wnioskodawca nie przewiduje dokonywania innej sprzedaży w roku podatkowym, w którym rozpoczęta zostanie działalność w zakresie nabycia Wierzytelności.

Dodatkowo należy zauważyć, iż w analizowanej sprawie nie znajdą zastosowania przesłanki wskazane w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

W związku z powyższym świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, pod warunkiem, że Wnioskodawca nie zrezygnuje ze zwolnienia dokonując zawiadomienia zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT.

Ad. 2c)

Niemniej jednak, w przypadku, w którym Wnioskodawca zrezygnuje ze zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, w jego ocenie, świadczone przez niego usługi będą podlegały opodatkowaniu według podstawowej (23%) stawki VAT.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT „stawka podatku wynosi 22%, (…).” Stosownie natomiast do uregulowań art. 146a pkt 1 oraz art. 146f ustawy o VAT, podstawowa stawka VAT wynosi obecnie 23%.

Jednocześnie, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż art. 43 ustawy o VAT przewiduje szereg czynności, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania. Wśród nich wskazane zostały m.in.: usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych (art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT), usługi w zakresie długów (art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT), a także usługi w zakresie udzielania poręczeń i gwarancji (art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy o VAT). W ocenie Wnioskodawcy świadczenie realizowane przez nią na rzecz Spółki Kapitałowej nie stanowi żadnej z usług wymienionych w powyższych przepisach a co za tym idzie - co do zasady - nie może korzystać ze zwolnienia z VAT. Należy również zwrócić uwagę z art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT, „zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do czynności ściągania długów, w tym factoringu” [podkreślenie – Wnioskodawca]. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż czynności ściągania długów, ani factoring nie zostały zdefiniowane w przepisach o VAT. Niemniej jednak, wykładnia analizowanego pojęcia była przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01 MKG-Kraftfahrzeuge-Factory GmbH. Przedmiotowy wyrok dotyczył sytuacji tożsamej do będącej przedmiotem niniejszego wniosku, tj. nabycia wierzytelności wraz z przejęciem ryzyka niewypłacalności dłużnika. Orzekając w tej sprawie TSUE zdecydował, iż „działalność gospodarcza, polegająca na zakupie wierzytelności i przyjmowaniu ryzyka niewypłacalności dłużnika w zamian za wynagrodzenie w postaci prowizji stanowi „windykację należności i factoring”, o którym mowa w końcowej części art. 13 (B) lit. d pkt 3 VI dyrektywy i tym samym jest wyłączona ze zwolnienia w podatku VAT uregulowanym w tym przepisie.”

W świetle powyższego należałoby uznać, iż w sytuacji, gdy świadczenie usługi obejmuje nabycie wierzytelności oraz przejęcie ryzyka niewypłacalności dłużnika, stanowi ono „czynności ściągania długów” w rozumieniu art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, czynności wskazane w opisie zdarzenia przyszłego spełniają wskazane powyżej przesłanki, tj. polegają na zakupie Wierzytelności oraz przejęciu ryzyka nieotrzymania środków zdeponowanych na Rachunku zastrzeżonym (lub otrzymania ich w niższej wysokości) w zamian za wynagrodzenie. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, świadczone usługi stanowią „czynności ściągania długów” w rozumieniu art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT. Konsekwentnie, podlegają one wyłączeniu ze zwolnienia z opodatkowania VAT, w związku z czym powinny zasadniczo podlegać opodatkowaniu podstawową (obecnie 23%) stawką VAT. Dlatego też w przypadku, gdy Wnioskodawca zrezygnuje ze zwolnienia z VAT zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, świadczona przez niego usługa będzie podlegała opodatkowaniu według 23% stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawce i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.