Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-159/16/PB
z 2 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia obrotów o kwoty rabatu na podstawie pisemnego zobowiązania kontrahenta do zapłaty wynagrodzenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia obrotów o kwoty rabatu na podstawie pisemnego zobowiązania kontrahenta do zapłaty wynagrodzenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.) dalej „ustawa o lasach”, Lasy Państwowe w ramach sprawowanego zarządu nad lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa, prowadzą gospodarkę leśną, gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustalają jego wartość. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach, gospodarka leśna to działalność w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskania – z wyjątkiem skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu. Nadleśnictwo jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia, która wchodzi w skład Lasów Państwowych na podstawie art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy o lasach. Nadleśnictwo jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – dalej „ustawa o podatku od towarów i usług” i prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 tej ustawy. Sprzedaż produktów z gospodarki leśnej (np. drewna, sadzonek, szyszek, nasion, choinek, kory, igliwia, zwierzyny) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług i stanowi główne źródło sprzedaży wykonywanej przez Nadleśnictwo. Na 2016 rok obowiązują zasady sprzedaży drewna wprowadzone Zarządzeniem nr 64 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 16 września 2015 r. w sprawie zasad sprzedaży drewna w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe na 2016 rok. W § 5 ww. zarządzenia w ust. 12 postanowiono: Bez względu na umowny termin płatności w przypadku przedpłaty lub zapłaty należności w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury ma zastosowanie skonto. Skonto (upust) nie ma zastosowania w sprzedaży detalicznej. Wysokość skonta i zasady jego stosowania podawane są w odrębnym komunikacie na stronie internetowej PL-D www.drewno.zilp.lasy.gov.pl.drewno. Dyrektor Generalny LP w dniu 26 października 2015 r. wydał komunikat w sprawie zasad stosowania skonta w 2016 r.: „Informujemy, że zgodnie z Zarządzeniem nr 64 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 16 września 2015 r. w sprawie zasad sprzedaży drewna w PGL LP bez względu na umowny termin płatności w przypadku: przedpłaty; zapłaty należności w terminie do 14 dni włącznie od daty wystawienia faktury ma zastosowanie w 2016 roku jednakowe skonto w wysokości 1,5 %”.

Nadleśnictwo wystawia fakturę na całość dostawy, a następnie po uiszczeniu przez klienta zapłaty rozpatruje prawo do skonta i jeżeli okaże się, że klient spełnił warunek i zapłacił w ciągu 14 dni od daty wystawienia faktury udziela skonta. Operacja udzielenia skonta dokumentowana jest przez Nadleśnictwo fakturą korygującą wystawianą do faktury VAT dokumentującej dostawę drewna. W momencie skorzystania ze skonta Nadleśnictwo wystawia fakturę korygującą zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT in minus do faktury wcześniej wystawionej na całość dostawy na rzecz danego klienta. Stosowane rozwiązanie jest bardzo uciążliwe i pracochłonne zarówno do sprzedającego – Nadleśnictwa, jak i kupującego drewno. Zważywszy na fakt, iż generalnie wszyscy klienci mają prawo do skorzystania ze skonta i w praktyce spełniają warunki do jego uzyskania, na okoliczność sprzedaży w warunkach dotychczas stosowanych zasad dokumentowania skonta – generowana jest podwójna ilość faktur. Nadleśnictwo w celu usprawnienia procesu udzielania skonta zamierza w umowach na sprzedaż drewna określić nowe zasady ich udzielania poprzez wprowadzenie do nich zapisów o następującej treści:

8.1 Kupujący zapewnia i zobowiązuje się wobec Sprzedawcy, że za każdą zrealizowaną sprzedaż drewna dokona zapłaty w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury VAT.

8.2 W związku ze zobowiązaniem zapłaty należności przez kupującego określonego w pkt 8.1 niniejszej umowy – Sprzedawca będzie każdorazowo wystawiał fakturę VAT na wartość drewna z uwzględnieniem skonta w wysokości 1,5%.

8.3 W przypadku nie wywiązania się Kupującego z zobowiązania określonego w pkt 8.1 Sprzedawca wystawi fakturę korektę zwiększającą wartość zakupionego drewna o kwotę będącą równowartością zastosowanego skonta oraz odpowiednio do niniejszej wartości dokona zwiększenia podatku VAT należnego.

W oparciu o tak skonstruowaną umowę podpisaną przez kupującego i sprzedającego Nadleśnictwo uwzględniałoby skonto (rozumiane jako rabat) w wystawionej fakturze VAT dokumentującej dostawę drewna kupującemu. W przypadku gdy kupujący spóźniłby się z zapłatą tj. dokonał płatności po upływie 14 dni od daty wystawienia faktury tracąc prawo do skonta, Nadleśnictwo wystawiłoby fakturę korygującą zwiększającą podstawę opodatkowania oraz podatek należny. Procedura taka została opisana i uznana za prawidłową w interpretacji indywidualnej ITPP2/4512-271/15/AD z dnia 18 maja 2015 roku, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dla jednego z nadleśnictw, które również dokonuje sprzedaży drewna z zastosowaniem skonta. Rozwiązanie takie spowodowałoby uniknięcie konieczności wystawiania i ewidencjonowania faktur korygujących u sprzedającego oraz potrzebę zwrotu na rachunek kupującego nadpłat z tytułu skonta jak również usprawniłoby proces ewidencji u kupującego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Nadleśnictwo w oparciu o obowiązujące przepisy podatku od towarów i usług oraz wyżej przytoczone planowane zapisy umów (zawierające zobowiązania do zapłaty w terminie do 14 dni od daty wystawienia faktury) może zmniejszyć podstawę opodatkowania o kwotę stanowiącą obniżkę cen w formie skonta w momencie wystawienia faktury na dostawę drewna?

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu usprawnienia procesu udzielania skonta zamierza w umowach na sprzedaż drewna określić nowe zasady ich udzielania poprzez wprowadzenie do nich zapisów o następującej treści:

8.1 Kupujący zapewnia i zobowiązuje się wobec Sprzedawcy, że za każdą zrealizowaną sprzedaż drewna dokona zapłaty w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury VAT.

8.2. W związku ze zobowiązaniem zapłaty należności przez kupującego określonego w pkt 8.1 niniejszej umowy – Sprzedawca będzie każdorazowo wystawiał fakturę VAT na wartość drewna z uwzględnieniem skonta w wysokości 1,5%.

8.3. W przypadku niewywiązania się Kupującego ze zobowiązania określonego w pkt 8.1 Sprzedawca wystawi fakturę korektę zwiększającą wartość zakupionego drewna o kwotę będącą równowartością zastosowanego skonta oraz odpowiednio do niniejszej wartości dokona zwiększenia podatku VAT należnego.

Nadleśnictwo jest zdania, iż przy wyżej przedstawionych postanowieniach umowy o sprzedaż drewna, w świetle art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, właściwym będzie zmniejszenie podstawy opodatkowania o kwotę skonta rozumianego jako rabat stanowiący obniżkę cen z tytułu wcześniejszej zapłaty w momencie wystawienia faktury na sprzedaż drewna. Określając podstawę opodatkowania Nadleśnictwo właściwie przyjmie jako obrót rzeczywistą kwotę otrzymaną z tytułu sprzedaży. Tym samym podstawą opodatkowania dla Nadleśnictwa - zgodnie z art. 29a ust. 1 w związku z ust. 6 i 7 pkt 1 o podatku od towarów i usług tego artykułu - będzie wszystko, co stanowi zapłatę, którą otrzyma od nabywcy z tytułu sprzedaży drewna, tj. cena pomniejszona o kwotę podatku. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Z regulacji art. 106e ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi,
   z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem.

W oparciu o art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, na fakturze dokumentującej dokonaną dostawę drewna Nadleśnictwo nie będzie miało obowiązku wyszczególniać kwoty udzielonego rabatu, skoro został on już uwzględniony w wynagrodzeniu, do którego uiszczenia zobowiązał się pisemnie kontrahent. Dopiero w przypadku zapłaty po upływie 14 dni, prawo do skonta (rabatu) zostanie utracone i zostanie wystawiona faktura korygująca zwiększająca podstawę opodatkowania oraz podatek należny. Nadleśnictwo stoi na stanowisku, iż zaproponowane (jako zdarzenie przyszłe) rozwiązanie przy 14 dniowym terminie zapłaty uprawniającym do naliczenia skonta jest naturalne dla wyliczenia podstawy opodatkowania i wielkości podatku VAT za okres rozliczeniowy (miesiąc poprzedni) i w przeciwieństwie do aktualnego rozwiązania nie generuje podwójnej pracochłonności. Nadleśnictwo składając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej do zdarzenia przyszłego kierowało się interpretacją indywidualną nr ITPP2/4512-271/15/AD z dnia 18 maja 2015 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydaną na wniosek innego Nadleśnictwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 29a ust. 1 powołanej ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2−5, art. 30a−30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z ust. 6 ww. artykułu wynika, że podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
   
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Jak stanowi ust. 7 tego artykułu, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
   
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych
   w momencie sprzedaży;
   
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentująca sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z regulacji art. 106e ust. 1 ustawy wynika, że faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona
   i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
    (…).

W myśl art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o którym mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1, podatnik wystawia fakturę korygującą.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „skonto” i „rabat”, w związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Skonto to procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem („Mały słownik języka polskiego”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, str. 849). Natomiast przez „rabat”, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

• rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży - niemające wpływu na podstawę opodatkowania,
• rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży - bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta - wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu.

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany rabat winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że stosowane skonta będą to rabaty udzielone w momencie odbioru drewna przez kontrahentów i udokumentowania tych czynności fakturami – tym samym nie będą miały one wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 w związku z ust. 7 pkt 1 tego artykułu, ponieważ kwotą otrzymaną od nabywcy będzie kwota uwzględniająca już przyznany rabat.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż towaru z rabatem nastąpi po spełnieniu przez kontrahenta określonych warunków, tj. pisemnego zobowiązania do dokonania płatności w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury, a zatem nie będzie wynikiem przypadku, lecz relacji istniejących pomiędzy kontrahentem, a Nadleśnictwem. Zatem, określając podstawę opodatkowania, Nadleśnictwo winno jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę otrzymaną z tytułu sprzedaży. Tym samym w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania dla Nadleśnictwa – zgodnie z art. 29a ust. 1 w związku z ust. 6 i 7 pkt 1 tego artykułu - będzie wszystko, co stanowi zapłatę, którą otrzyma od nabywcy z tytułu sprzedaży drewna, tj. cena promocyjna pomniejszona o kwotę podatku.

Biorąc pod uwagę zapis art. 106e ust. 1 pkt 10 ustawy, na fakturze dokumentującej dokonaną dostawę drewna Nadleśnictwo nie będzie miało obowiązku wyszczególniać kwoty udzielonego rabatu, skoro zostanie on już uwzględniony w wynagrodzeniu, do którego uiszczenia będzie zobowiązany pisemnie kontrahent.

W przypadku natomiast niespełnienia warunków określonych przez strony w umowie, tj. jeżeli kontrahent nie zapłaci w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury kwoty należności określonej w fakturze, Nadleśnictwo zobowiązane będzie wystawić fakturę korygującą, zwiększającą podstawę opodatkowania i podatek należny wykazane na pierwotnej fakturze.

Należy wskazać, że interpretację udzielono przy założeniu, że zawarte z kontrahentem umowy są prawnie skuteczne i nie zmierzają do obejścia przepisów prawa podatkowego. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 199a § 1 Ordynacji podatkowej, właściwy organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności. Z § 2 tego artykułu wynika, że jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej.

Jednocześnie należy poinformować, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.