2016.05.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-983/12/16-6/S/MT
z 20 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 609/13 (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.) - stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

uznania otrzymanych w darowiźnie składników majątku za zorganizowana część przedsiębiorstwa – jest nieprawidłowe,

uznania otrzymanych w darowiźnie składników majątku za przedsiębiorstwo – jest prawidłowe,

skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania otrzymanych w drodze darowizny składników majątku za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część oraz skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Ojciec Wnioskodawcy Radosław G. prowadzi działalność gospodarczą w dwóch następujących formach:

jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą P. (dalej zwana także: „P.”) oraz

jako wspólnik spółki cywilnej R. Spółka Cywilna.

Ww. działalności gospodarcze prowadzone przez Radosława G. w ww. formach wpisane są do Ewidencji Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Burmistrza Gminy. Radosław G., jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą P., jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług.

R. Spółka Cywilna jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zasadniczym przedmiotem działalności P. jest prowadzenie i wydzierżawianie stacji benzynowych należących do P., wydzierżawianie nieruchomości wchodzących w skład majątku P. oraz prowadzenie działań mających na celu budowę nowej stacji benzynowej. Majątek P. obejmuje w szczególności:

nieruchomości (grunty, budynki i budowle) istniejących i funkcjonujących stacji benzynowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą;
nieruchomości wydzierżawiane przez P. na cele komercyjne (nieruchomości te są obecnie przedmiotem użytkowania wieczystego, a zgodnie z zamierzeniami, w dniu dokonywania planowanej przez ojca Wnioskodawcy oraz jego żonę darowizny na rzecz ich dzieci, będą stanowiły własność P.);
nieruchomości ma zostać wybudowana stacja paliw płynnych z myjnią samochodów osobowych oraz towarzyszącą infrastrukturą techniczną (do dnia złożenia niniejszego wniosku zostały wykonane prace porządkowo-rozbiórkowe mające na celu przygotowanie terenu do budowy stacji paliw płynnych z myjnią samochodów osobowych oraz towarzyszącą infrastrukturą techniczną oraz uzyskana została decyzja z dnia 5 października 2011 roku na podstawie której Starosta zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę stacji paliw płynnych obejmująca budowę budynku stacji z myjnią samochodów osobowych, wiaty z dystrybutorami i zbiornikiem retencyjnym oraz towarzysząc infrastrukturą techniczna);
ruchomości, środki trwałe, wyposażenie, towary handlowe P.,
dokumenty i księgi związane z działalnością, gospodarczą prowadzoną pod firmą P.,
wierzytelności P..

Radosław G. jest w związku małżeńskim z Marią G. i pozostaje z nią w ustawowym ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej w rozumieniu art. 31 par. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w związku z czym składniki majątku P., które będą przedmiotem darowizny, objęte są tą wspólnością. Radosław G. wraz ze swoją żoną Marią G. mają zamiar dokonać na rzecz swych dzieci tj. syna Rafała G. (Wnioskodawcy), syna Jarosława G. i córki Magdaleny G. darowizny składników majątkowych należących do P., które w ocenie stron planowanej umowy stanowią przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług. Radosław G. wraz ze swoją żoną Marią G. darują swym dzieciom ww. przedsiębiorstwo na współwłasność (w równych częściach ułamkowych). Po dokonaniu ww. darowizny Radosław G. będzie prowadził działalność gospodarczą jedynie jako wspólnik spółki cywilnej R. Spółka Cywilna, nie będzie natomiast prowadził jednoosobowej działalności gospodarczej pod firmą P. (działalność ta zostanie zlikwidowana po dokonaniu ww. darowizny).

Do zawarcia ww. umowy darowizny Rafał G. (Wnioskodawca), Jarosław G. i Magdalena G. przystąpią po stronie obdarowanych jako osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej i nie będące podatnikami podatku od towarów i usług.

W wyniku opisanej wyżej darowizny Rafał G. , Jarosław G. i Magdalena G. otrzymają ww. przedsiębiorstwo P. na współwłasność (będzie ono przedmiotem współwłasności w częściach ułamkowych, przy czym każdy ze współwłaścicieli będzie posiadał udział we współwłasności w wysokości jednej trzeciej). Zgodnie z planem w tym samym dniu, w którym ww. umowa darowizny zostanie zawarta, Rafał G. (Wnioskodawca), Jarosław G. i Magdalena G. wniosą majątek P. otrzymany tytułem ww. darowizny (stanowiący, w ocenie stron umowy, przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług i będący przedmiotem współwłasności w częściach ułamkowych), jako wkład (aport) do utworzonej uprzednio spółki komandytowej pod firmą J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, w której są komandytariuszami, komplementariuszem w ww. spółce komandytowej jest spółka J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wniesienie ww. wkładu (aportu) nastąpi w trybie art. 199 kodeksu cywilnego, a więc jako rozporządzenie rzeczą wspólną za zgodą wszystkich współwłaścicieli. W związku z wniesieniem ww. wkładu (aportu), Rafał G., Jarosław G. i Magdalena G. jako komandytariusze spółki J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa ustalą w odpowiedniej wysokości (odpowiadającej wartości ich udziałów w ww. przedsiębiorstwie tj. 1/3 wartości całego przedsiębiorstwa) udziały kapitałowe każdego z nich. Zgodnie z planem wniesienie ww. wkładu (aportu) zostanie dokonane w tym samym dniu, w którym Jarosław G., Rafał G. i Magdalena G. otrzymają ww. darowiznę od swych rodziców. Następnie ww. spółka komandytowa, w oparciu o wniesione do niej tytułem wkładu (aportu) przedsiębiorstwo P., będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie, w jakim była ono uprzednio prowadzona przez P., a więc działalność gospodarczą obejmującą prowadzenie i wydzierżawianie stacji benzynowych należących do ww. spółki komandytowej oraz wydzierżawianie należących do tej spółki nieruchomości.

Jarosław G., Rafał G. i Magdalena G. przy wnoszeniu ww. wkładu (aportu) do spółki J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa wystąpią w charakterze osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i nie będących podatnikami podatku od towarów i usług.

Poza wnioskodawcą także Radosław G. - ojciec wnioskodawcy, Maria G. - matka wnioskodawcy, Magdalena G. - siostra wnioskodawcy, Jarosław G. - brat wnioskodawcy, spółka J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, w związku z zamiarem dokonania opisanych wyżej czynności, wystąpili do tutejszego organu z wnioskami o udzielenie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę oraz jego rodzeństwo od rodziców darowizny, opisanej w części niniejszego wniosku zawierającej opis stanu faktycznego, będzie korzystać po stronie Wnioskodawcy ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn?
Czy składniki majątku otrzymane przez Wnioskodawcę i jego rodzeństwo od rodziców tytułem darowizny, opisanej w części niniejszego wniosku zawierającej opis stanu faktycznego, wniesione następnie przez Wnioskodawcę i jego rodzeństwo tytułem wkładu (aportu) do spółki komandytowej J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa winny być dla celów podatkowych traktowane jako przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część?
Czy wniesienie przez Wnioskodawcę i jego rodzeństwo ww. składników majątku tytułem wkładu (aportu) do ww. spółki komandytowej J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa nie spowoduje powstania przychodu po stronie wnoszącej wkład (aport) Wnioskodawcy, a jeśli, zdaniem organu podatkowego powodowałoby to powstanie przychodu po stronie wnoszącego wkład (aport) Wnioskodawcy, to czy byłby to przychód zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych?
Czy będzie prawidłowym wykazanie przez Wnioskodawcę, jako komandytariusza spółki komandytowej J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (a więc spółki nie będącej osobą prawna), kosztów uzyskania przychodów przypadających na niego z tytułu uczestnictwa w ww. spółce komandytowej m.in. w tej ich części, która będzie odpowiadać podatkowym odpisom amortyzacyjnym dokonywanym przez ww. spółkę komandytową od wartości początkowej składników majątkowych stanowiących środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będących przedmiotem wkładu (aportu) opisanego w stanie faktycznym i wniesionego do tej spółki m.in. przez Wnioskodawcę, obliczonym zgodnie z art. 22g ust 1 pkt 4 ppkt „c” ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwana także: „updof’), a więc obliczonym od wartości tych składników określonej zgodnie z art. 19 updof tj. ich wartości rynkowej?
Czy ustalona w sposób określony w pkt 4 wartość początkowa środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem wkładu (aportu) opisanego w stanie faktycznym (tj. ich wartość rynkowa), będzie podstawą dokonywania podatkowych odpisów amortyzacyjnych, przez ww. spółkę komandytową, do której opisany wyżej aport zostanie wniesiony m.in. przez Wnioskodawcę?
Czy wniesienie przez Wnioskodawcę i jego rodzeństwo ww. wkładu (aportu) do ww. spółki komandytowej J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy w związku z otrzymaniem ww. darowizny po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek dokonania korekty naliczonego podatku VAT przewidziany przez stosowne przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku nabycia przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa?

Przedmiotem zaskarżonej interpretacji indywidualnej była odpowiedź na pytanie nr 2 i 3 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 4 i 5) wydana została odrębna interpretacja Nr IPPB1/415-983/12-3/MS z dnia 13 listopada 2012 r. Interpretacja ta nie została zaskarżona.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2

W wyniku otrzymania darowizny, opisanej w części niniejszego wniosku ORD-IN prezentującej stan faktyczny, Wnioskodawca (oraz jego rodzony brat i siostra), którzy zwrócili się do tutejszego organu z analogicznymi wnioskami ORD-IN) otrzymają na współwłasność majątek P. (będzie ono przedmiotem współwłasności w częściach ułamkowych, przy czym każdy ze współwłaścicieli będzie posiadał udział we współwłasności w wysokości jednej trzeciej). Zgodnie z planem w tym samym dniu, w którym ww. umowa darowizny zostanie zawarta, Wnioskodawca oraz jego rodzony brat i siostra wniosą majątek otrzymany tytułem ww. darowizny (który w ich ocenie stanowi otrzymane na współwłasność przedsiębiorstwo P., będące przedmiotem współwłasności w częściach ułamkowych, gdzie każdy ze współwłaścicieli będzie posiadał udział we współwłasności w wysokości jednej trzeciej) jako wkład (aport) do utworzonej już spółki komandytowej pod firmą J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, w której są oni komandytariuszami. Komplementariuszem w ww. spółce komandytowej jest spółka J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zdaniem Wnioskodawcy wnoszony przez niego i jego rodzeństwo tytułem wkładu (aportu) do ww. spółki komandytowej majątek P. (który uprzednio otrzymał na współwłasność ze swym rodzeństwem tytułem ww. darowizny od rodziców), winien być dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług traktowany jako przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwana także: „updof5) przez przedsiębiorstwo dla celów tej ustawy rozumie się przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 55 ze znakiem 1 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzy stania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 4 updof przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa dla celów tej ustawy rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ustawa o podatku do towarów i usług nie zawiera własnej definicji przedsiębiorstwa. W związku z brakiem definicji przedsiębiorstwa dla potrzeb ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest odwołanie się w tym zakresie do przytoczonej wyżej definicji zawartej w kodeksie cywilnym.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku do towarów i usług przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W analizowanej sytuacji przedmiot darowizny dokonanej przez rodziców na rzecz ich dzieci na współwłasność, a następnie przedmiot wkładu (aportu) wniesionego przez te dzieci do ww. spółki komandytowej, stanowi funkcjonujące przedsiębiorstwo P., obejmujące prowadzenie i wydzierżawianie istniejących stacji benzynowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą, wydzierżawianie nieruchomości na cele komercyjne oraz prowadzenie działań mających na celu budowę nowej stacji benzynowej. Przedsiębiorstwo to obejmuje w szczególności:

nieruchomości (grunty, budynki i budowle) istniejących i funkcjonujących stacji benzynowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą;
nieruchomości wydzierżawiane przez P. na cele komercyjne (nieruchomości te są obecnie przedmiotem użytkowania wieczystego, a zgodnie z zamierzeniami, w dniu dokonywania planowanej przez ojca Wnioskodawcy oraz jego żonę darowizny na rzecz ich dzieci, będą stanowiły własność P.);
nieruchomości Działki Ewidencyjne nr 30/2, 30/5 oraz, na których ma zostać wybudowana stacja paliw płynnych z myjnią samochodów osobowych oraz towarzyszącą infrastrukturą techniczną (do dnia złożenia niniejszego wniosku zostały wykonane prace porządkowo-rozbiórkowe mające na celu przygotowanie terenu do budowy stacji paliw płynnych z myjnią samochodów osobowych oraz towarzyszącą infrastrukturą techniczną oraz uzyskana została decyzja z dnia 5 października 2011 roku na podstawie której Starosta zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę stacji paliw płynnych obejmująca budowę budynku stacji z myjnią samochodów osobowych, wiaty z dystrybutorami i zbiornikiem retencyjnym oraz towarzysząc infrastrukturą techniczną);
ruchomości, środki trwałe, wyposażenie, towary handlowe firmy P.,
dokumenty i księgi związane z działalnością gospodarczą prowadzoną pod firmą P.,
wierzytelności, o ile na dzień darowizny, a następnie wniesienia wkładu (aportu) będą występować.

Zdaniem Wnioskodawcy opisany wyżej przedmiot darowizny (a następnie wkładu (aportu) do ww. spółki komandytowej) wyczerpuje wskazane w powołanych wyżej przepisach definicje przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i w związku tym winien być traktowany jako przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Kwalifikacji tej nie zmienia fakt, iż z punktu widzenia Wnioskodawcy (oraz jego rodzeństwa) majątek otrzymany od rodziców w drodze darowizny (a następnie wniesiony tytułem wkładu (aportu) do ww. spółki komandytowej) stanowić będzie przedmiot współwłasności w częściach ułamkowych. Kryterium decydującym o tym czy dany zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część jest okoliczność, czy jest on przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych i czy za jego pomocą zadania gospodarcze mogą być realizowane. Z uwagi na to, iż w analizowanym przypadku przedmiot darowizny, a następnie wkładu (aportu), stanowi zespół składników majątkowych przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych za pomocą którego zadania takie są i mogą być realizowane, uznać należy, iż winien być on traktowany dla celów podatkowych jako przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie przez niego ww. składników majątku tytułem wkładu (aportu) do ww. spółki komandytowej (nabytych przez niego i jego rodzeństwo na współwłasność od rodziców na podstawie umowy darowizny) nie spowoduje powstania przychodu po stronie wnoszącego wkład (aport) Wnioskodawcy.

Z regulacji art. 17 ust. 1 pkt 9 updof wynika, iż za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Z literalnego brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 9 updof wynika, iż przychód ustała się jedynie, gdy wnoszący obejmuje udziały (akcje) w spółce kapitałowej lub spółdzielni. Z przepisu tego a contrario wynika zatem, iż przychodu tego nie ustała się jeśli wnoszący aport obejmuje wkłady w spółce osobowej. Przepis ten nie zawiera rozróżnienia co do przedmiotu wkładu, stąd też należy przyjąć, iż znajduje on zastosowanie zarówno w przypadku, gdy przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, jak i w sytuacji, gdy przedmiotem aportu są poszczególne składniki majątkowe nie stanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje Wnioskodawca jest zdania, iż wniesienie przez nią tytułem wkładu (aportu) do spółki komandytowej majątku otrzymanego uprzednio na współwłasność tytułem darowizny od rodziców (a więc otrzymanego na współwłasność z rodzeństwem przedsiębiorstwa P.), które wg. Wnioskodawcy winno być traktowane dla celów podatkowych jako przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana części, nie. spowoduje powstania po jego stronie przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli jednak zdaniem organu podatkowego, wniesienie przez Wnioskodawcę ww. majątku tytułem wkładu (aportu) do spółki komandytowej, powodowałoby powstanie przychodu po stronie wnoszącego wkład (aport) Wnioskodawcy to i tak jego zdaniem byłby to przychód zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 50b updof wolne od podatku są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą ( prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

W interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2012 r. Nr IPPB1/415-983/12-2/MS Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

uznania otrzymanych w drodze darowizny składników majątku za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część -jest nieprawidłowe,

skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca w dniu 3 grudnia 2012 r. wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 6 grudnia 2012 r.).

Po dokonaniu analizy szczegółowego uzasadnienia powyższych zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 8 stycznia 2013 r. Nr IPPB1/415-983/12-5/MS.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono w dniu 22 stycznia 2013 r.

W dniu 29 stycznia 2013 r. do Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynęła skarga, w której Wnioskodawca zaskarżył stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 listopada 2012 r. Nr IPPB1/415-983/12-2/MS.

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 609/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pana Rafała G. na interpretację Ministra Finansów z dnia 13 listopada 2012 r. Nr IPPB1/415-983/12-2/MS w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w części uznającej za nieprawidłowe stanowisko skarżącego Rafała G. wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji oraz stwierdził, że przedmiotowa interpretacja nie może być wykonana w części, w jakiej została uchylona.

Od powyższego wyroku Organ podatkowy wniósł w dniu 7 sierpnia 2013 r. skargę kasacyjną.

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2016 r. Sygn. akt II FSK 2642/13 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dostarczył prawomocny wyrok w sprawie z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 609/13 (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.).

W uzasadnieniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej jako „p.p.s.a.”, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach. Oceniając zaskarżoną interpretację indywidualną, według wskazanych kryteriów, to jest jej zgodności V przepisami prawa materialnego i przepisami postępowania, stwierdzić należy, że skarga jest uzasadniona bowiem Minister Finansów w wydanej interpretacj indywidualnej naruszył przepis art. 5a pkt 4 u.p.d.o.f. oraz art. 14 c) § 1 O.p. W przedmiotowej interpretacji indywidualnej odniesiono się do kwestii podniesionych przez Skarżącego w pkt 2 i 3 wniosku o interpretację. Kwestia oznaczona pkt 2 dotyczyła oceny podatkowej darowanego majątku, wnoszonego następnie przez wnioskodawcę i jego rodzeństwo jako obdarowanych do spółki komandytowej jako przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część. Wnioskodawca dowodził, że udziały jego i jego rodzeństwa, przypisane im wszystkim w równej części w majątku, stanowią udziały w przedsiębiorstwie. Minister Finansów ocenił wskazany przez Wnioskodawcę stan faktyczny w ten sposób, że składniki majątku darowane Wnioskodawcy i jego rodzeństwu przez rodziców, które mają być wniesione do Spółki osobowej, nie stanowią przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Nie stanowią też zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Kwestia oznaczona Nr 3 dotyczyła skutków podatkowych wniesienia majątku otrzymanego w darowiźnie od rodziców jako aportu do spółki osobowej. Wnioskodawca dowodził, że będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych, Minister Finansów stosując treść art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f., przyznał Wnioskodawcy rację. W tym zakresie Wnioskodawca nie wniósł skargi. Skoro art. 57 p.p.s.a. wymaga, aby skarga wniesiona była od wskazanej w niej decyzji czy aktu, Sąd uznał że skarga została złożona jedynie w części interpretacji indywidualnej niekorzystnej dla Wnioskodawcy . Jak wskazał J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi..., 2004, s. 112): „Przepis ten nie ustala zbyt rygorystycznych warunków formalnych skargi. W literaturze uznano nawet, że mankamentem artykułu jest brak sformułowania w tym przepisie ostrzejszych wymagań cp do treści skargi (Część autorów uważa jednak, że rozwiązanie prawne przyjęte w art. 57 § 1 jest zgodne z tendencją ustawodawcy do odformalizowania postępowania sądowo-administracyjnego, a przede wszystkim pozostaje w zgodzie z zasadą niezwiązania sądu administracyjnej granicami skargi (T. Woś (w:) T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Postępowanie..., 2004, s. 213; podobnie, na tle art. 31 ustawy o NSA, J. Świątkiewicz, Komentarz do ustawy..., s. 250).

Natomiast rozważając kwestię postawioną pod Nr 2 wniosku o interpretację indywidualną, Sąd stwierdza, że została ona nieprawidłowo oceniona przez Ministra Finansów.

Przepis art. 5a pkt 3u.p.d.o.f. (słowniczek) wskazuje, że przedsiębiorstwo to przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ K.c. Przepis ten wskazuje, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Tak więc przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników, a zorganizowana jego cześć to wyodrębniony zespół składników, mogących stanowić przedsiębiorstwo. Wnioskodawca opisał we wniosku składniki prowadzonego przedsiębiorstwa i podał, że on i jego rodzeństwo będą posiadali równe udziały, gdyż otrzymają całość majątku w częściach równych. W Kodeksie cywilnym w art. 155 K.c. wskazano: Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości iub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły, a jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy wypadku, gdy przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy przyszłe. Natomiast w art. 195 i 196 K.c. postanowiono, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Z cytowanych przepisów wynika, że w tej sprawie, przedmiotem nabycia przez Wnioskodawcę i jego rodzeństwo jest niezniesiona współwłasność przedsiębiorstwa. Ta współwłasność może, ale nie musi, być zniesiona, na co wskazuje art. 210 K.c., który stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

W ocenie Sądu, skoro ustawa podatkowa w art. 5a ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. powołuje się na pojęcie prawne, występujące w innym akcie prawnym - Kodeksie cywilnym, nie może być tak, aby stosując jedno z używanych tam pojęć, pomijać pozostałe pojęcia stosowane w tym samym akcie prawnym. Najdalej idąca odrębność prawa podatkowego nie powoduje, że może być ono sprzeczne z obowiązującym systemem prawnym w zakresie stosunków cywilno - prawnych, tym bardziej, że odwołując się do systemu charakterystycznego dla prawa cywilnego musi przyjąć zasady tego systemu. Skoro zaś udział we współwłasność to udział we własności, to również udział w przedsiębiorstwie. Udział oznaczony wielkością 1/3 całości oznacza, że jest to 1/3 prawa własności w każdym składniku materialnym i niematerialnym przedsiębiorstwa. Pożytki płynące z każdego udziału będą równe, oznaczone 1/3 zysków z całości przedsiębiorstwa, w konsekwencji aportu wniesionego do spółki osobowej.

Sąd nie podzielił więc stanowisko Ministra Finansów, uznając je za dowolne, nie poparte przepisami prawa materialnego, a jednocześnie przyjmujące za podstawę wniosku odmienny stan faktyczny od wskazanego w tymże wniosku. Wnioskodawca wyraźnie wskazał, że przedsiębiorstwo nie zostało podzielone, posiadać ma wraz z rodzeństwem równe udziały w jego całości. Tymczasem Minister Finansów przyjął, że udział w przedsiębiorstwie musi dotyczyć oznaczonego jego fragmentu. Wnioskodawca nie zawarł takiego stwierdzenia w podanym stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie 13 czerwca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 609/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

uznania otrzymanych w darowiźnie składników majątku za zorganizowana część przedsiębiorstwa – jest nieprawidłowe,

uznania otrzymanych w darowiźnie składników majątku za przedsiębiorstwo – jest prawidłowe,

skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013r., poz. 1030) spółka komandytowa jest spółką osobową.

Stosownie do art. 8 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie są one podmiotami obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają odpowiednio opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. i o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) albo opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm).

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawa z dnia 26 lipca 191 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Pojęcie wkładu do spółki osobowej uregulowane zostało w art. 48 § 2 ustawy Kodeks spółek handlowych. Wynika z niego, że wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Z powyższego wywieść należy, że:

wniesienie do spółki osobowej określonych rzeczy, czy też praw majątkowych jako wkładu niepieniężnego, jest formą ich zbycia,

wspólnik przystępujący do spółki osobowej, uzyska w niej udział, stosownie do wartości wprowadzonego do spółki wkładu.

Należy także wskazać na treść art. 28 k.s.h., według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 1 tej ustawy stanowiącego, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę. Zarówno te przepisy, jak i wcześniej przytoczony art. 8 w sposób jednoznaczny przesądzają, iż majątek spółki osobowej jest wyodrębniony od majątku wspólników.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki komandytowej, w formie wkładu niepieniężnego udział w składnikach majątku stanowiących zdaniem Wnioskodawcy przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część. Przedmiotowy udział Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od swoich rodziców. Pozostałe udziały w składnikach majątku darowane zostały rodzeństwu Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późń. zm.)- Kodeks cywilny, stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 55² ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem, wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, iż dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Odnosząc powyższe przepisy na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że składniki majątku, które Wnioskodawca otrzyma w darowiźnie od rodziców, nie stanowią zespołu składników materialnych i niematerialnych wyodrębnionych w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że składniki materialne i niematerialne otrzymane w darowiźnie winny być dla celów podatkowych traktowane jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, wniesienie przez Wnioskodawcę składników materialnych i niematerialnych do spółki komandytowej w myśl art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin