Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-98/15/MK
z 27 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2015 r. (data wpływu 6 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych nabycia od spółki komandytowej w drodze umowy sprzedaży (w wyniku potrącenia wierzytelności i zobowiązań) zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca – zamierza dokonać nabycia w drodze umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP") od spółki komandytowej (dalej: „Spółka"). Cena sprzedaży ZCP może zostać uiszczona (w całości lub części) przez Wnioskodawcę w wyniku potrącenia ze Spółką wzajemnych wierzytelności i zobowiązań wynikających, np. z tytułu wypłaty środków w związku z udzieloną Wnioskodawcy pożyczką, z tytułu zapłaty ceny za nabyte obligacje. W skład nabywanego przez Wnioskodawcę ZCP wejdą m.in.:

• składniki majątkowe spełniające definicję aktywów w rozumieniu ustawy o rachunkowości, w tym środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji na podstawie art. 16a i 16b ustawy o CIT oraz inne składniki niespełniające definicji środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych według ustawy o CIT (dalej: „Aktywa");
• inne składniki, np. umowy z kontrahentami;
• zobowiązania związane funkcjonalnie z ZCP;

Cena sprzedaży ZCP może zostać skalkulowana z uwzględnieniem długów funkcjonalnie związanych z ZCP albo bez uwzględnienia przedmiotowych długów.

Cena sprzedaży skalkulowana z uwzględnieniem długów funkcjonalnie związanych z ZCP będzie wyższa od wartości rynkowej Aktywów.

Cena sprzedaży skalkulowana bez uwzględnienia długów funkcjonalnie związanych z ZCP będzie wyższa od wartości rynkowej Aktywów pomniejszonych o przedmiotowe długi.

Nabycie ZCP przez Wnioskodawcę zostanie dokonane w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę ZCP powstanie dodatnia wartość firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy CIT w wysokości różnicy między ceną nabycia ZCP a wartością rynkową Aktywów pomniejszonych o długi funkcjonalnie związane z ZCP, w sytuacji, gdy przedmiotowe długi nie zostaną uwzględnione w cenie nabycia ZCP?
2. Czy w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę ZCP powstanie dodatnia wartość firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy CIT w wysokości różnicy między ceną nabycia ZCP a wartością rynkową Aktywów, w sytuacji, gdy długi ZCP zostaną uwzględnione w cenie nabycia ?
3. W razie uznania stanowiska Wnioskodawcy wyrażonego w pytaniu nr 1 i 2 za prawidłowe:

Czy wartość firmy powstała w związku z nabyciem ZCP podlega amortyzacji zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy CIT?

4. Czy odpisy amortyzacyjne od Aktywów oraz wartości firmy powstałej w związku z nabyciem ZCP będą stanowić koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy?
5. Czy uiszczenie ceny za ZCP poprzez potrącenie wierzytelności Wnioskodawcy wobec Spółki będzie stanowiło formę uregulowania zobowiązania Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15b ustawy o CIT?

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

W związku z nabyciem przez Wnioskodawcę ZCP powstanie dodatnia wartość firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy CIT w wysokości różnicy między ceną nabycia ZCP a wartością rynkową Aktywów pomniejszonych o długi funkcjonalnie związane z ZCP.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

W związku z nabyciem przez Wnioskodawcę ZCP powstanie dodatnia wartość firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy CIT w wysokości różnicy między ceną nabycia ZCP a wartością rynkową Aktywów.

Uzasadnienie do pytania nr 1 i 2

Zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy CIT „wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną przedsiębiorstwa łub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną."

Wyjaśniając pojęcie „wartość firmy" należy podkreślić, że dodatnia wartość firmy wystąpi, gdy nabywca przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest skłonny zapłacić za nie więcej niż wynosi wartość rynkowa składników majątkowych (w tym środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, należności) wchodzących w skład takiego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na taką ocenę może wpłynąć pozycja rynkowa przedsiębiorstwa, kontrakty handlowe, struktury organizacyjne oraz inne czynniki, które decydują o wizerunku firmy. W uproszczeniu można powiedzieć, że te elementy będą tworzyć wartość firmy.

Do powstania wartości firmy niezbędne jest więc, aby:

• przedmiotem transakcji było przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa, oraz
• nabycie nastąpiło w drodze kupna/przyjęcia do odpłatnego korzystania/wkładu niepieniężnego.

Jak wynika z treści art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa/przedsiębiorstwa wartość początkowa firmy kalkulowana, jest jako różnica pomiędzy:

• ceną nabycia ustaloną przez strony transakcji, a
• wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa będącego przedmiotem transakcji.

Definicja składników majątkowych zawarta została w art. 4a pkt 2 ustawy o CIT, który stanowi, że pojęcie składników majątkowych oznacza „aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ".

Z kolei cenę nabycia art. 16g ust. 3 ustawy o CIT definiuje jako „kwotę należną zbywcy".

Ze wskazanej powyżej definicji składników majątkowych wynika jednoznacznie, że przy kalkulacji wartości firmy dla celów podatkowych, na gruncie art. 16g ust. 2 ustawy CIT, powinny być brane pod uwagę przejęte przez nabywcę długi związane z nabywanym przedsiębiorstwem (co skutkuje zwiększeniem wysokości wartości początkowej wartości firmy dla celów podatkowych o kwotę przejętych zobowiązań), o ile jednak długi te nie zostały wzięte pod uwagę przy kalkulacji ceny.

Minister Finansów w piśmie z dnia 8 września 2004 r., znak PB2/MW-068-0234-1121/03 wskazał, iż:

„(...) dług musi spełniać dwa warunki, aby być uwzględniony w składnikach majątkowych przy ustalaniu wartości firmy - musi być funkcjonalnie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy oraz nie może być uwzględniony w cenie nabycia z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższa definicja zapobiega sytuacjom, w których przejmowane długi wpływałyby podwójnie na koszty uzyskania przychodów. Dotyczy to takiego przypadku, w którym kwota należna zbywcy podwyższona zostanie o wartość przejętych do spłaty długów zbywcy, jako element ceny nabycia. W tej sytuacji przejęte długi nie mogą ponownie pomniejszać wartości składników majątkowych przy ustalaniu łącznej wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych. o, iż celem wprowadzenia definicji składników majątkowych na gruncie przepisów ustawy o CIT była chęć zapobieżenia sytuacjom, w których wartość długów ujmowana byłaby podwójnie w kosztach uzyskania przychodu".

Jak wynika z treści wskazanego przepisu oraz wyjaśnień Ministra Finansów, istnieją dwa alternatywne sposoby kalkulacji wartości firmy.

Dla celów kalkulacji wartości firmy podatnik może:

1. zaliczyć równowartość długów do ceny/wartości nabycia (czyli w celu kalkulacji ceny/wartości podwyższyć wartość zorganizowanej części przedsiębiorstwa o równowartość długów).

W takiej sytuacji w celu określenia wartości rynkowej składników majątkowych (w celu kalkulacji wartości firmy) wartość przedmiotowych długów nie pomniejszy wartości aktywów. W przedmiotowym przypadku schemat kalkulacji wartości firmy przedstawia się następująco:

wartość firmy = cena nabycia - wartość rynkowa aktywów

gdzie: cena nabycia = wartość ZCP podwyższona o równowartość zobowiązań/długów związanych z ZCP

2. nie zaliczyć wartości długu do ceny nabycia. W takiej sytuacji w celu określenia wartości rynkowej składników majątkowych (w celu kalkulacji wartości firmy) wartość przedmiotowych długów pomniejszy wartości aktywów. W przedmiotowym przypadku schemat kalkulacji wartości firmy przedstawia się następująco:

wartość firmy = cena nabycia - (wartość rynkowa aktywów - wartość długów)

gdzie: cena nabycia = wartość ZCP (która nie została podwyższona o równowartość zobowiązań/długów związanych z ZCP)

Mając na uwadze fakt, iż wartość rynkowa składników majątkowych w rozumieniu art. 4a pkt 2 ustawy o CIT wchodzących w skład ZCP będzie niższa niż cena ZCP (z uwzględnieniem długów, albo bez uwzględnienia długów), stwierdzić należy, iż w skutek zbycia ZCP na rzecz Wnioskodawcy w drodze umowy sprzedaży powstanie dodania wartość firmy.

W przypadku, gdy wartość długów zostanie uwzględniona w cenie nabycia ZCP, przedmiotowa dodatnia wartość firmy stanowić będzie różnicę miedzy ceną nabycia ZCP a wartością rynkową Aktywów.

W przypadku, gdy wartość długów nie zostanie uwzględniona w cenie nabycia dodatnia wartość firmy stanowić będzie różnicę między ceną nabycia ZCP a wartością rynkową Aktywów pomniejszoną o wartość długów związanych z ZCP.

Powyższe stanowisko potwierdza praktyka organów podatkowych, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2014 r., znak IPPB3/423-255/14-2/AG, w której uznał za prawidłowe następujące stanowisko podatnika, zgodnie z którym „nabycie Przedsiębiorstwa/ZCP będzie miało charakter nabycia odpłatnego, a cena nabycia Przedsiębiorstwa/ZCP będzie wyższa od sumy wartości rynkowej składników majątkowych wchodzących w skład kupowanego Przedsiębiorstwa/ZCP, w związku z czym powstanie dodatnia wartość firmy."

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatnia wartość firmy powstała w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę ZCP w drodze umowy sprzedaży będzie podlegała amortyzacji zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 3

W myśl art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT amortyzacji podlegają m.in., z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:

1. kupna,
2. przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,
3. wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.

Z przedmiotowego przepisu wynika, iż przedmiotem amortyzacji może być wyłącznie dodatnia wartość firmy nabyta w jeden ze wskazanych wyżej sposobów.

W myśl art. 16c pkt 4 ustawy o CIT, amortyzacji nie podlega wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2.

Powyższy warunek zostanie spełniony, albowiem ZCP zostanie nabyta przez Wnioskodawcę w drodze umowy sprzedaży.

Reasumując, dodatnia wartość firmy powstała na skutek sprzedaży ZCP na rzecz Wnioskodawcy podlegać będzie amortyzacji zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko potwierdza praktyka organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2014 r., znak IPPB3/423-256/14-2/AG, w której uznał za prawidłowe następujące stanowisko Wnioskodawcy:

„Jak wskazano powyżej, w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę Przedsiębiorstwa/ZCP od Zbywcy wystąpi tzw. wartość firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy CIT. W niniejszej sprawie bowiem — zgodnie z treścią art. 16g ust. 2 ustawy CIT — wystąpi dodatnia różnica między ceną nabycia Przedsiębiorstwa/ZCP, a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład nabytego przez Wnioskodawcę Przedsiębiorstwa/ZCP.

Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że w przedmiotowej sprawie powstała wartość firmy będzie podlegała amortyzacji zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy CIT. Zgodnie bowiem z tym przepisem, amortyzacji podlega, niezależnie od przewidywanego okresu używania, wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna."

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 4

Odpisy amortyzacyjne od Aktywów oraz wartości firmy powstałej w związku z nabyciem ZCP będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 4

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Ponadto w myśl powoływanego już art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, amortyzacji podlega, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej

części w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną.

Reasumując powyższe, biorąc pod uwagę fakt, iż:

• nabycie ZCP przez Wnioskodawcę zostanie dokonane w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów;
• nabycie Aktywów nastąpiło w drodze umowy sprzedaży;
• wartość firmy, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego powstała na skutek umowy sprzedaży, a tym samym w sposób określony w art. 16b ust. 2 pkt 2 i w konsekwencji podlega amortyzacji oraz
• odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami ustawy o CIT co do zasady stanowią koszt uzyskania przychodów;
• w ustawie o CIT brak jest przepisu wyłączającego możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od Aktywów nabytych w drodze umowy sprzedaży oraz wartości firmy powstałej na skutek umowy sprzedaży

• odpisy amortyzacyjne od Aktywów oraz wartości firmy powstałej w związku z nabyciem ZCP będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 5

Uiszczenie ceny za ZCP poprzez potrącenie wierzytelności Wnioskodawcy wobec Spółki będzie stanowiło formę uregulowania zobowiązania Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15b ustawy o CIT.

W konsekwencji, w sytuacji w której przedmiotowe potrącenie nastąpi w terminach wskazanych w art. 15b ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 15b ust. 112 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 5

Zgodnie z art. 15b ust. 1 ustawy o CIT „w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów ".

Zgodnie natomiast z art. 15b ust. 2 ustawy o CIT „jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.”

Jednocześnie na podstawie art. 15b ust. 6 ustawy o CIT „przepisy art. 15b ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych, do tej części odpisów amortyzacyjnych, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskaniu przychodów."

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż:

• wydatki związane z nabyciem usług, czy też towarów niestanowiących środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych;
• odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych

• mogą być co do zasady zaliczone do kosztów podatkowych, jeżeli cena ich nabycia wynikająca z faktury lub innego dokumentu została uregulowana przez podatnika we wskazanych w ustawie terminach.

W przeciwnym wypadku podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o tę część:

• wydatków które faktycznie nie zostały uiszczone (w przypadku nabycia usług i towarów niebędących środkami trwałymi/wartościami niematerialnymi i prawnymi)
  
• odpisów amortyzacyjnych, które zostały dokonane od nieuregulowanej części ceny nabycia środka trwałego i wartości niematerialnej i prawnej

Przedmiotowa korekta kosztów uzyskania przychodów ma charakter czasowy - ponowne zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów jest możliwe po uregulowaniu ceny - w myśl art. 15b ust. 7 ustawy o CIT).

W tym miejscu podkreślić należy, iż ustawa o CIT nie uszczegóławia w jakiej formie cena powinna zostać uiszczona, aby mogła zostać uznana za uregulowaną w myśl art. 15b ustawy o CIT. Ustawodawca nie przewidział żadnych ograniczeń w przedmiotowej kwestii. Tym samym, każda forma zapłaty ceny (czyli wykonania świadczenia którego skutkiem jest wygaśnięcie zobowiązania z tytułu ceny) powinna zostać uznana za uregulowanie, o którym mowa w powołanym art. 15b ustawy o CIT.

W konsekwencji, za uregulowanie ceny uznać należy również zapłatę ceny na skutek potrącenia zobowiązania z wierzytelnością przysługującą podatnikowi. Podkreślić należy, iż nie ma przy tym znaczenia rodzaj wierzytelności przysługującej podatnikowi, która potrącana jest w celu uregulowania zobowiązania podatnika (przez uregulowanie ceny uznać należy zapłatę na skutek potrącenia z tytułu wypłaty środków w związku z udzieloną podatnikowi pożyczką, z tytułu zapłaty ceny za nabyte obligacje, itp.).

Za takim stanowiskiem przemawia również fakt, iż na gruncie ustawy o CIT rozliczenie zobowiązania w drodze potrącenia traktowane jest jako forma uregulowania należności - wprost przedmiotową kwestię wskazują, np. przepisy w zakresie różnic kursowych (art. 15a ust. 7 ustawy o CIT) oraz wypłat należności od których pobierany jest podatek u źródła (art. 26 ust. 7 ustawy o CIT).

Stanowisko, zgodnie z którym przez uregulowanie zobowiązań rozumie się nie tylko uregulowanie ceny w formie pieniężnej, ale również inne formy, np. potrącenie podzielają również organy podatkowe. Przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 16 września 2014 r., znak ITPB3/423-264/14/PS):

„(...) termin „uregulowanie", którym posługuje się ustawodawca w powołanych powyżej przepisach jest pojęciem szerokim, obejmującym wszelkie typy rozliczeń, takich jak: gotówka, czek gotówkowy, dowód wpłaty na rachunek bankowy, polecenie przelewu, polecenie zapłaty, czek rozrachunkowy, akredytywa, weksel własny, weksel trasowany, okresowe rozliczenia saldami, rozliczenia planowe, karta płatnicza, potrącenie (kompensata). Przez termin „ uregulowanie ", o którym mowa w powołanych wyżej przepisach należy więc rozumieć każdą dopuszczalną prawnie formę efektywnego spełnienia świadczenia skutkującym wygaśnięciem zobowiązania...

Tym samym, również wykładnia systemowa wewnętrzna wskazuje, ze pojęcie „uregulowanie ", którym posługuje się ustawodawca, w szczególności w art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinno być interpretowane szeroko, w konsekwencji powinno obejmować każdą prawnie dopuszczalną formę wykonania zobowiązania przez podatnika, w tym również potrącenie (kompensatę).”

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 listopada 2014 r., znak IBPBI/2/423-1071/14/CzP, w której uznał za prawidłowe stanowisko podatnika zgodnie z którym

„(…) potrącenie powinno być uznane za formę „uregulowania" kwoty odpowiadającej cenie nabycia, o którym mowa w art. 15b ustawy o CIT. W konsekwencji, w przypadku uregulowania przez Wnioskodawcę zobowiązania z tytułu zapłaty za nabyte przedsiębiorstwo w drodze potrącenia w terminach wskazanych w ustawie, możliwe będzie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów pełnych odpisów amortyzacyjnych od nabytych w ramach przedsiębiorstwa wartości niematerialnych i prawnych (autorskich praw majątkowych).

Reasumując powyższe, zaplata ceny nabycia wartości niematerialnej i prawnej na skutek potrącenia w terminie wskazanym w powołanym art. 15b ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT, powoduje, iż podatnik nie ma obowiązku korekty kosztów uzyskania przychodów (dokonanych w formie odpisów amortyzacyjnych) przewidzianej w art. 15b ust. 6 ustawy o CIT."

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, uiszczenie ceny za ZCP poprzez potrącenie wierzytelności Wnioskodawcy wobec Spółki będzie stanowiło formę uregulowania zobowiązania Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15b ustawy o CIT.

W konsekwencji, w sytuacji, gdy przedmiotowe potrącenie nastąpi w terminach wskazanych w art. 15b ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 15b ust. 6 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, w tym wynikające z własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogły być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Przy czym organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności (art. 199a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego. Postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego, czy też kontrolnego, w których organ podatkowy zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania dowodowego, w którym bada okoliczności danej sprawy. W przypadku wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany treścią przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które stanowią podstawę do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, w ramach tego postępowania właściwy organ nie może jednak dokonywać weryfikacji przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, gdyż wykraczałoby to poza zakres przedmiotowego postępowania. Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego.

Podkreślić również należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ wskazuje, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.