Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-122/16/AJ
z 16 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2016 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 9 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia licencji i wniesienia w formie aportu prawa własności intelektualnej oraz odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „XXX” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 18 kwietnia i pismem z dnia 9 maja 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia licencji i opodatkowania wniesienia w formie aportu prawa własności intelektualnej oraz odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „XXX”.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Uniwersytet w ramach umowy konsorcjum zawartej z innymi podmiotami (9 podmiotów), zamierza zrealizować projekt w ramach programu STRAGMED. Będzie występował jako Lider konsorcjum. Powyższy projekt nosi nazwę „XXX”.

Projekt ten będzie finansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (dalej NCBiR). W tym przedmiocie została wydana decyzja z dnia 18 grudnia 2014 r. przez Dyrektora NCBiR. Wartość dofinansowania wynosi 15.105.984,o zł. W ramach projektu będą realizowane dwie fazy: badawcza oraz wdrożeniowa (faza przygotowań wyników fazy badawczej do zastosowania w działalności gospodarczej - komercjalizacja). Faza badawcza obejmuje badania podstawowe, badania przemysłowe lub badania rozwojowe, skierowane na zastosowanie w działalności gospodarczej. Faza przygotowań do wdrożenia obejmuje działania, których celem jest przygotowanie wyników fazy badawczej do zastosowania w działalności gospodarczej (tj. komercjalizacji). Jako wynik fazy A projektu przewiduje się wytworzenie:

1. prototypu produktu ... - system informatyczny,
2. prototypu produktu ... - usługa medyczna.

Zarówno system informatyczny, jak również opracowana procedura medyczna (usługa) będą wykorzystywane łącznie w procesie diagnostycznym. W tym celu będzie także zakupiona i zainstalowana infrastruktura biobanku niezbędna do realizacji usługi ... . Uniwersytet będzie właścicielem infrastruktury biobanku. Stosownie do zapisów umowy konsorcjum, prawa własności przemysłowej oraz prawa autorskie do rezultatów powstałych w wyniku wspólnej realizacji Projektu przysługują tej stronie, która je wykonała. Każda ze stron umowy konsorcjum będzie uprawniona do korzystania z rezultatów projektu wykonaną przez drugą stronę - wyłącznie w zakresie realizacji projektu i przez okres obowiązywania umowy (zakończenie trwałości projektu). Zostaną podpisane stosowane porozumienia z pozostałymi członkami konsorcjum biorącymi udział w projekcie, w ramach fazy B, regulujące prawa własności intelektualnej, z uwzględnieniem kosztów zadań w projekcie tak, aby po jego zakończeniu Politechnika i Uniwersytet mogły podejmować bez ograniczeń decyzje związane z komercjalizacją efektów powstałych w wyniku realizacji projektu. A.... (A...) podpisze umowę licencyjną przed rozpoczęciem fazy B, na wykorzystanie prototypu produktu, z wszystkimi właścicielami praw do patentu, gwarantującą możliwość wykorzystania patentu w fazie B oraz po zakończeniu projektu. Zostanie również zawarta umowa o współpracy A... i nowo powstałej spółki po zakończeniu projektu. Ostatecznie wskazać należy, iż w fazie B prawa własności intelektualnej zostaną wycenione i przygotowane do aportu do spółki. Spółka wdroży produkt na rynku po zakończeniu projektu. Kompleksowy i profesjonalny biznes plan produktu zostanie przygotowany jako wynik fazy B projektu. Na podstawie biznes planu zostanie założona spółka, która będzie operatorem systemu. Spółka będzie również rozwijać system informatyczny jako oddzielny produkt, po zakończeniu projektu. A..., pozostaje odrębnym podmiotem od Uniwersytetu. Posiada odrębny NIP.

Umowy licencyjne realizowane w ramach fazy B będą posiadały charakter nieodpłatny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w ramach realizowanego projektu Uniwersytet będzie realizować czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, polegające na udzieleniu licencji oraz wniesienie w formie aportu prawa własności intelektualnej do spółki?
2. Czy w związku z czynnościami objętymi stanem faktycznym Uniwersytet będzie posiadał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony - wynikający z zakupionych towarów i usług przy realizacji przedmiotowego projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku realizacji fazy A i B zostaną „wytworzone” określone wartości niematerialne i prawne - prototyp produktu - jako usługi medycznej. Tym samym Uniwersytet stanie się właścicielem określonych praw, które to w wyniku realizacji fazy B projektu zostaną przeniesione na inny podmiot. W tym celu zostaną podpisane umowy w zakresie udzielenia - poszczególnym podmiotom biorącym udział w projekcie - licencji. Jak zaznaczono w stanie faktycznym ostatecznie przysługujące Uniwersytetowi prawa zostaną wniesione do spółki w postaci aportu.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Uniwersytetu, wskazane czynności będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług. W przedstawionym stanie faktycznym sprawy będziemy mieli do czynienia z dwoma rodzajami czynności, tj. z udzieleniem licencji oraz aportem wartości niematerialnych i prawnych do utworzonej spółki.

Zdaniem Uniwersytetu, zarówno w jednym, jak i drugim przypadku czynności te będą posiadały charakter odpłatny.

W pierwszym przypadku ekwiwalentność świadczeń będzie związana z pozyskaniem prawa do korzystania z praw posiadanych przez innych konsorcjantów.

W drugim przypadku zapłatą za wniesienie - w formie aportu do nowej spółki wartości niematerialnych i prawnych - będzie wartość objętych udziałów w spółce (patrz stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 14 kwietnia 2014 r. nr ITPP2/443-114/14/EK).

W konsekwencji uznać należy, iż przedmiotowe usługi będą opodatkowane podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Ad.2

W opinii Uniwersytetu, z uwagi na fakt, że w wyniku podjętych działań w ramach faz projektu, powstaną czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, Uniwersytet będzie posiadał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z zakupionych towarów i usług w ramach projektu – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Zauważyć należy, że jak wynika z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 121, z późn. zm.), w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Dodać należy, że polski ustawodawca nie skorzystał z możliwości wynikającej z art. 11 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, po konsultacji z Komitetem ds. VAT, każde państwo członkowskie może uznać za jednego podatnika osoby mające siedzibę na terytorium tego samego państwa członkowskiego, które będąc niezależnymi pod względem prawnym, są ściśle powiązane pod względem finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym.

Konsorcjum – w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego – nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Powyższego nie zmienia okoliczność, że w przypadku umów konsorcjum dopuszczalne jest zawarcie ustaleń, że rozliczenia gospodarcze i księgowe, w tym dotyczące podpisywania umów i wystawiania faktur za prace wykonane przez uczestników konsorcjum na rzecz podmiotów zamawiających te prace na podstawie zawartego z nimi kontraktu – będzie dokonywał wytypowany przez uczestników konsorcjum podmiot wiodący.

Zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. Powyższe oznacza, że działając w ramach konsorcjum powinni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wyraża on zatem zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Ponadto stwierdzić należy, że ustawodawca w art. 88 ustawy przewidział sytuacje, w których prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z treści wniosku - udzielenie przez Uniwersytet licencji innym jego uczestnikom oraz wniesienie przez niego (po zakończeniu projektu) aportem do spółki prawa własności intelektualnej będą czynnościami odpłatnymi, to będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, że dla tego typu czynności ustawodawca nie przewidział zwolnienia od podatku, ani zastosowania stawki obniżonej będą opodatkowane stawką 23%. Wobec tego Uniwersytetowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów towarów i usług dokonanych w trakcie realizacji projektu, które wykorzystywane będą do wykonywania tych czynności opodatkowanych. Prawo to będzie przysługiwało, o ile nie zajdą ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.