2016.04.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-60/16-3/BC
z 28 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 1 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków ponoszonych na rzecz osób oddelegowanych do pracy na rzecz Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków ponoszonych na rzecz osób oddelegowanych do pracy na rzecz Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest działającą na terytorium Polski spółką należącą do międzynarodowego koncernu produkującego między innymi paliwa i środki smarne, jak oleje smary dla motoryzacji i przemysłu. Wnioskodawca jest dystrybutorem ww. produktów na rynku polskim.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka podejmuje różnego rodzaju działania marketingowe, administracyjne, finansowe, sprzedażowe, logistyczne, produkcyjne oraz związane z ochroną środowiska. Koordynacja i zarządzanie tymi procesami, z uwagi na specyfikę branży, wymaga specjalistycznej wiedzy i doboru odpowiedniego personelu na szczeblu menedżerskim. W związku z tym, Spółka zawiera umowy o świadczenie usług z podmiotami zagranicznymi z grupy T., które oddelegowują swoich pracowników do pracy na rzecz Spółki (dalej: Osoby oddelegowane). Spółka płaci zagranicznym podmiotom wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, zgodnie z zawieranymi umowami (wynagrodzenie to obejmuje, m.in. koszty wynagrodzenia, w tym podobne świadczenia, premie, składki na ubezpieczenia oraz inne koszty związane z oddelegowaniem, które są wypłacane Osobom oddelegowanym bezpośrednio przez ich zagranicznych pracodawców). Ponadto, Spółka finansuje szereg wydatków na pozapłacowe świadczenia związane z pobytem na terytorium Polski Osób oddelegowanych. Spółka zobligowana jest do bezpośredniego ponoszenia tych wydatków na podstawie porozumień w sprawie oddelegowania pracowników, zawartych ze spółkami zagranicznymi. Wydatki te obejmują między innymi:

koszty związane ze zmianą przyporządkowania,
czynsz za wynajem mieszkania,
koszty dostawy mebli i sprzętu AGD,
opłaty za media (prąd, woda, gaz, klimatyzacja itp.),
opłaty za przejazd do kraju zamieszkania,
opłaty za szkołę dla dzieci,
ubezpieczenie zdrowotne,
inne wydatki i opłaty związane z bezpośrednim pełnieniem funkcji (koszty funkcjonowania biura, sekretariatu, przejazdów, itp.),
kwoty stanowiące pokrycie podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, które przekazywane są przez Spółkę bezpośrednio na rachunki bankowe Osób oddelegowanych.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że w odniesieniu do w/w dodatkowych wydatków na pozapłacowe świadczenia związane z pobytem na terytorium Polski Osób oddelegowanych, z wyjątkiem kwot stanowiących pokrycie podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, została wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacja indywidualna prawa podatkowego z 18 czerwca 2013 r. o sygn. IPPB5/423-308/13-3/JO.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwoty na pokrycie podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, przekazywane bezpośrednio na rachunki bankowe Osób oddelegowanych, do ponoszenia których Spółka została zobligowana na mocy podpisanych umów, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone z tytułu pokrycia podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych stanowią koszty uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wydatki te są przewidziane w umowach oddelegowania i są ponoszone bezpośrednio przez Spółkę. Zobowiązanie się Spółki do finansowania tych kosztów było warunkiem koniecznym zawarcia umów z podmiotami zagranicznymi z grupy T.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodu uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Podstawą zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest wykazanie związku między ponoszonymi kosztami a osiąganymi przychodami.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących warunków:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W kontekście ostatniego z wymienionych powyżej warunków należy zauważyć, że przedmiotowe wydatki ponoszone przez Spółkę na pokrycie podatku dochodowego od osób fizycznych, należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zatrudnienie wysokiej klasy specjalistów przynosi pożądany przez Spółkę efekt w postaci zwiększenia przychodów. Celem Spółki jest pozyskanie najlepszych fachowców, gdyż wysoko wykwalifikowana kadra stanowi istotny element budowania przewagi konkurencyjnej, co w konsekwencji ma wpływ na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. Wiedza, doświadczenie i kompetencje wnoszone przez Osoby oddelegowane do Spółki są szczególnie istotne w branży paliwowej, w której o sukcesie rynkowym decyduje często umiejętność praktycznego zastosowania specjalistycznej wiedzy. Analizując możliwości zatrudnienia najlepszych dostępnych na rynku fachowców, okazało się, że spełnienie wymagań stawianych przez Spółkę w wielu przypadkach możliwe jest tylko przez osoby mieszkające i pracujące na stałe poza granicami Polski. Z kolei, nakłonienie Osób oddelegowanych ze spółek zagranicznych do podjęcia w Polsce pracy na rzecz Spółki wymagało zapewnienia im podobnych warunków bytowych, jakie mieli przed przyjazdem do Polski.

Wskazać należy więc, że wydatki na pokrycie przez Spółkę podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, do ponoszenia których Spółka została zobligowana na mocy podpisanych umów, stanowią, w ocenie Wnioskodawcy, jej koszt związany z pozyskaniem wysoko wykwalifikowanych pracowników. Ponadto, należy zauważyć, że w przypadku, gdyby Spółka nie wypłacała przedmiotowych kwot na pokrycie podatku bezpośrednio na rachunki bankowe Osób oddelegowanych, wynagrodzenie należne zagranicznym podmiotom z grupy T. byłoby powiększone o te kwoty. Wnioskodawca byłby więc zobowiązany do zapłaty na rzecz tych podmiotów większego wynagrodzenia. Tak więc, z ekonomicznego punktu widzenia, wysokość kosztu poniesionego przez Spółkę byłaby w obu przypadkach taka sama.

W świetle powyższego, przedmiotowe wydatki na pokrycie przez Spółkę podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, do ponoszenia których Spółka została zobligowana na mocy podpisanych umów, stanowią, w jej ocenie, koszt uzyskania przychodu.

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko zostało również potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPB5/423-597/11-3/RS), w której Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, iż koszty podatku dochodowego od osób fizycznych, pokrywanego przez spółkę będącą wnioskodawcą, na podstawie umowy, w imieniu oddelegowanego do spółki pracownika, mogą dla niej stanowić koszty uzyskania przychodów.

Reasumując, należy podkreślić, że korzystanie z wiedzy, doświadczenia i kompetencji wysokiej klasy specjalistów ma korzystny wpływ na przychody Spółki. Z związku z tym, kwalifikowanie wydatków ponoszonych przez Spółkę na pokrycie podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, do kosztów uzyskania przychodów Spółki, jest uprawnione na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT, biorąc także pod uwagę fakt, że nie mieszczą się one w katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014r., poz. 851 z późn. zm.; dalej: updop).

Art. 15 ust. 1 updop stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 updop. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 updop. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 15 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach.

Podnieść należy, że zakres powyższego przepisu dotyczy tylko kwoty podatku dochodowego, który ciąży bezpośrednio na podatniku. Nie dotyczy to zatem sytuacji, gdy dany podmiot jest jedynie płatnikiem danego podatku. Tym samym regulacja art. 16 ust.1 pkt 15 updop nie znajdzie zastosowania w przypadku Spółki.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że T. Sp. z o.o. jest działającą na terytorium Polski spółką należącą do międzynarodowego koncernu produkującego między innymi paliwa i środki smarne, jak oleje smary dla motoryzacji i przemysłu. Wnioskodawca jest dystrybutorem ww. produktów na rynku polskim. W ramach prowadzonej działalności, podejmuje różnego rodzaju działania marketingowe, administracyjne, finansowe, sprzedażowe, logistyczne, produkcyjne oraz związane z ochroną środowiska. Spółka zawiera umowy o świadczenie usług z podmiotami zagranicznymi z grupy T., które oddelegowują swoich pracowników do pracy na rzecz Spółki. Spółka płaci zagranicznym podmiotom wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, zgodnie z zawieranymi umowami. Dodatkowo Spółka finansuje szereg wydatków na pozapłacowe świadczenia związane z pobytem na terytorium Polski Osób oddelegowanych. Spółka zobligowana jest do bezpośredniego ponoszenia tych wydatków na podstawie porozumień w sprawie oddelegowania pracowników, zawartych ze spółkami zagranicznymi. Wydatki te obejmują między innymi:

koszty związane ze zmianą przyporządkowania,
czynsz za wynajem mieszkania,
koszty dostawy mebli i sprzętu AGD,
opłaty za media (prąd, woda, gaz, klimatyzacja itp.),
opłaty za przejazd do kraju zamieszkania,
opłaty za szkołę dla dzieci,
ubezpieczenie zdrowotne,
inne wydatki i opłaty związane z bezpośrednim pełnieniem funkcji (koszty funkcjonowania biura, sekretariatu, przejazdów, itp.),
kwoty stanowiące pokrycie podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, które przekazywane są przez Spółkę bezpośrednio na rachunki bankowe Osób oddelegowanych.

W toku prowadzonej działalności pomioty niejednokrotnie korzystają z zasobów kapitału ludzkiego innych Spółek. Co do zasady wydatki związane z ich pozyskaniem, jeżeli służą działalności umożliwiającej osiągnięcie przychodów, stanowią koszt uzyskania przychodów.

Spółka we wniosku o interpretację wskazała, że zobowiązanie do ponoszenia przez nią kosztów dotyczących oddelegowanych do niej pracowników wynika z umów zawartych pomiędzy spółkami i oddelegowanymi pracownikami.

Należy podkreślić, że w przedmiotowej sprawie zobowiązanie do ponoszenia przez Spółkę kosztów dotyczących oddelegowanych do niej pracowników wynika z umów zawartych pomiędzy spółkami i oddelegowanymi pracownikami.

Przedmiotowe wydatki na rzecz Osób oddelegowanych do pracy dla Spółki stanowią element wynagrodzenia podmiotu zagranicznego za świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy, mimo że te kwoty nie są uiszczane bezpośrednio do zagranicznego podmiotu. Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca bezpośrednio ponosi te koszty.

Jak podkreśla Wnioskodawca zobowiązanie Spółki do finansowania tych kosztów było warunkiem koniecznym zawarcia umów z podmiatani z grupy. Właściwe zarządzanie procesami w ramach prowadzonej działalności a także wzrost przychodów wymagało od Spółki zatrudnienia wysokiej klasy specjalistów.

Przy tak określonym przeznaczeniu, zawarte umowy bez wątpienia mają związek z osiąganymi przez Spółkę przychodami. Tym samym zasadne jest twierdzenie Wnioskodawcy, że kwoty stanowiące równowartość podatku u źródła, do zapłaty których zobowiązują go ww. umowy są wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej Spółki. Zatem wydatki te są dla Spółki kosztem uzyskania przychodu, w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz powyższe wyjaśnienia na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że wydatki na pokrycie podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, do ponoszenia których Spółka została zobligowana na mocy podpisanych umów , stanowią jej koszt uzyskania przychodu.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na pokrycie podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od wynagrodzeń Osób oddelegowanych, do ponoszenia których Spółka została zobligowana na mocy podpisanych umów jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin