Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.110.2016.2.IL
z 17 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2016 r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego …, wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości.

Pismem z dnia 1 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.), Nr 1010-OB3.7002.25.2016.BA.10545, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), powyższy wniosek został przekazany przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego … do załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 20 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.110.2016.1.IL, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 20 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 22 kwietnia 2016 r.), zaś w dniu 2 maja 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 29 kwietnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku):

W latach trzydziestych rodzice Wnioskodawcy oraz ….. nabyli działkę znajdującą się …. u zbiegu ulic …... W latach pięćdziesiątych ww. działka została geodezyjnie rozdzielona na dwie części. Przydzielono im osobne adresy i numery, tj. działka nr 278 o powierzchni 700 m², mieściła się przy ul. …. oraz działka nr 277 o powierzchni 620 m², mieściła się przy ul. …... Obie działki były jednak objęte nadal jedną księgą wieczystą Nr …...

Ww. działki zostały rozdzielone ogrodzeniami. Każdy ze współwłaścicieli użytkował swoją część, tj. działkę nr 278 rodzice Wnioskodawcy, zaś działkę nr 277 Pani …., która odkupiła udział od …. w 1972 r. Każdy też opłacał w Urzędzie Skarbowym podatek od tej części jaką zajmował, tj. ojciec Wnioskodawcy od działki oznaczonej nr 278, o powierzchni 700 m², zaś Pani …. od działki oznaczonej nr 277, o powierzchni 620 m².

Wnioskodawca posiada wystawione na swoje nazwisko (od dnia nabycia spadku do chwili sprzedaży działki nr 278) nakazy płatnicze wydane przez Urząd Miasta …., Referat Finansowy, a w późniejszych latach przez Prezydenta Miasta ….

Po śmierci matki Wnioskodawcy w dniu 6 marca 1993 r., postanowieniem z dnia 30 grudnia 1993 r., sygn. akt …., spadek po … nabyli: mąż … i dzieci …. (Wnioskodawca) i …., po 1/3 części każde z nich.

Po śmierci ojca Wnioskodawcy w dniu 3 sierpnia 1994 r., postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 27 października 1994 r., sygn. akt … spadek po … nabyły dzieci: …. (Wnioskodawca) oraz ….., po 1/2 każde z nich.

Dwa zaświadczenia wydane przez Urząd Skarbowy …. w dniu 2 listopada 1994 r. nr …. i w dniu 20 grudnia 1994 r. nr …, stwierdzając, że spadek po … oraz po …. został zgłoszony do opodatkowania, należny podatek został w całości zapłacony, wobec czego nie było przeszkód do ujawnienia w księdze wieczystej należnych praw majątkowych Wnioskodawcy i Jego siostry.

Dnia 6 lutego 1995 r. siostra Wnioskodawcy (…) darowała swoją część nieruchomości, objętej KW nr … położonej przy zbiegu ulic ….., Wnioskodawcy i Jego żonie (…) na podstawie umowy objętej aktem notarialnym z dnia 5 lutego 1995 r. (Kancelaria Notarialna, ….). Wnioskodawca i Jego żona zostali wpisani do księgi wieczystej, KW nr …., jako współwłaściciele w 1/4 części na prawach wspólności ustawowej.

Po śmierci żony Wnioskodawcy w dniu 17 stycznia 2009 r., postanowieniem Sądu Rejonowego …. z dnia 17 października 2011 r., sygn. akt …, spadek po żonie przypadł Wnioskodawcy oraz Jego córce.

Do Urzędu Skarbowego … w dniu 11 października 2012 r. do opodatkowania Wnioskodawca zgłosił nabycie spadku. Podatek nie należał się stosownie do art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn (nr sprawy ….).

Wnioskodawca podaje, że odziedziczona przez Niego działka była użytkowana przez Jego rodziców, przez kilkadziesiąt lat. Rodzice Wnioskodawcy byli współwłaścicielami wraz z Panią …, nieruchomości objętej KW nr …., położonej ….. Działka ta została jednak przed laty (lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku) rozdzielona geodezyjnie na dwóch właścicieli i dwa odrębne adresy:

• działka nr 277 położona przy ul. …. zawierająca obszar 620 m², stanowiąca jednostkę gruntów G-232, należąca do Pani …..,
  

• działka nr 278 położona przy ul. …., zawierająca obszar 700 m², stanowiąca jednostkę gruntów G-232, należała do rodziców Wnioskodawcy a następnie w drodze spadku do Wnioskodawcy i Jego córki.
  
  

Planując zbycie posiadanej działki nr 278, chcąc założyć odrębną księgę wieczystą, Wnioskodawca zwrócił się z prośbą do Pani …., zajmującej działkę nr 277, o zniesienie współwłasności obu działek. Niestety Pani …. od lat nie wyrażała na to zgody. Uważała, że posiadając mniejszą część działki nie będzie ponosić kosztów związanych ze zniesieniem współwłasności. Wobec powyższego Wnioskodawca dał Pani ….. kwotę 6 000 zł, bowiem bardzo zależało Jemu na formalnym uregulowaniu tej sprawy.

W dniu 17 października 2012 r., aktem notarialnym (Repertorium A, nr …., Kancelaria Notarialna …) została zniesiona współwłasność całej nieruchomości. Założono odrębne księgi wieczyste dla działki nr 278, o powierzchni 700 m², położonej przy ul. …., dla właścicieli …. (Wnioskodawca) i Jego córki oraz dla działki nr 277 Pani …..

Zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat. Wielkość przyznanych w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości odpowiadała wielkości udziału we współwłasności. Obie działki nr 277 i 278 utrzymały swoją powierzchnię i kształt, nie zmieniały się tym samym obciążenia związane z jej użytkowaniem, od czasów rodziców Wnioskodawcy podatek od nieruchomości ustalony był od powierzchni 700 m², a rozdział nie zmodyfikował udziałów i władztwa w tym zakresie.

Na działce nr 278 znajduje się budynek gospodarczy przystosowany do celów mieszkalnych, wybudowany w latach 50-tych przez ojca Wnioskodawcy (w granicy działki) ze środków własnych. Na działce nr 277 jest budynek, dobudowany przez Panią ….. (do budynku w granicy) za jej osobiste fundusze oraz budynek w budowie.

Pismem z dnia 23 października 2012 r. Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Skarbowego …. o weryfikację kwestii dotyczącej ewentualnego opodatkowania dokonanego zniesienia współwłasności. Wątpliwości Wnioskodawcy budził fakt, że z uwagi na niechęć sąsiadki Pani …. do dokonania formalnego rozdziału nieruchomości i zniesienia współwłasności, co motywowała tym, że była we władaniu mniejszej o 40m² części nieruchomości, tytułem rekompensaty, za większą powierzchnię ziemi użytkowanej przez Wnioskodawcę, dał On Pani …..6 000 zł.

Obie działki nr 277 i 278 utrzymały swój metraż i kształt. Nie nastąpiło żadne zwiększenie powierzchni działki po stronie Wnioskodawcy i córki. Zapłacona kwota nie stanowiła żadnej dopłaty i nie wiązała się ze zmianami w obrębie działek. Na tak wystosowane przez Wnioskodawcę pismo otrzymał On odpowiedź od Urzędu Skarbowego …., w którym jednoznacznie stwierdzono, że nie ciąży na Nim żaden obowiązek podatkowy.

Dnia 2 kwietnia 2015 r., aktem notarialnym (Repertorium A, nr …, Kancelaria Notarialna w ….) Wnioskodawca dokonał zbycia działki nr 278 (należącej do Wnioskodawcy i Jego córki) w całości. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wyniku działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy sprzedaż opisanej w stanie faktycznym nieruchomości znajdującej się ….. (działki nr 278), w jakikolwiek sposób wpływa na obowiązek zapłaty przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości bądź jej części, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia. Podstawową formę nabycia nieruchomości lub jej części jest zawarcie umowy kupna – sprzedaży, zamiany, darowizny, spadkobrania lub innej umowy czy zdarzenia, w wyniku którego prawa własności do nieruchomości z dotychczasowego właściciela przechodzą na nabywcę.

W przypadku Wnioskodawcy nabycie działki nr 278 nastąpiło zgodnie z ogólnymi zasadami po śmierci Jego rodziców i małżonki.

Późniejsze zniesienie współwłasności przeprowadzone w październiku 2012 r. było tylko podziałem formalnym, stwierdzającym stan prawny już istniejący.

Nie nastąpiło żadne zdarzenie odpłatne, powodujące przysporzenie czy zmianę wartości posiadanej własności, które rodziłoby obowiązek podatkowy.

Udział Wnioskodawcy w nieruchomości (działka nr 278) otrzymany w wyniku zniesienia współwłasności odpowiada udziałowi, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w chwili darowizny i nabycia spadku. Ponadto, zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat.

Ustawodawca powiązał powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości z momentem jej nabycia, który należy utożsamić z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym. Natomiast powyżej opisany podział nieruchomości nie powoduje zmiany właściciela wydzielonych działek. Na skutek dokonania podziału nie dochodzi do przeniesienia własności wydzielonych działek na nowego właściciela, a więc nie dochodzi do ich nabycia.

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2011 r., nr IPTPB2/11-4/MD, (…) nie jest istotny fakt, czy nieruchomość będzie sprzedana w całości, czy też po podziale nieruchomości na mniejsze działki. Istotne znaczenie ma tylko data nabycia własności nieruchomości (…).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu, ma moment i sposób jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w latach trzydziestych rodzice Wnioskodawcy, oraz ….. nabyli działkę znajdującą się ….u zbiegu ulic ….. W latach pięćdziesiątych ww. działka została geodezyjnie rozdzielona na dwie części. Przydzielono im osobne adresy i numery, tj. działka nr 278, o powierzchni 700 m², mieściła się przy ul. …. oraz działka nr 277, o powierzchni 620 m2² mieściła się przy ul. …... Obie działki były jednak objęte nadal jedną księgą wieczystą.

Ww. działki zostały rozdzielone ogrodzeniami. Każdy ze współwłaścicieli użytkował swoją część, tj. działkę nr 278 rodzice Wnioskodawcy, zaś działkę nr 277 Pani ….., która odkupiła udział od …. w 1972 r. Każdy też opłacał w Urzędzie Skarbowym podatek od tej części jaką zajmował, tj. ojciec Wnioskodawcy od 700 m² działki oznaczonej nr 278, zaś pani …. od powierzchni 620 m² działki oznaczonej nr 277.

Po śmierci matki Wnioskodawcy w dniu 6 marca 1993 r., spadek nabyli mąż i dzieci: Wnioskodawca oraz siostra, po 1/3 części każde z nich.

Po śmierci ojca Wnioskodawcy, w dniu 3 sierpnia 1994 r., spadek nabyły dzieci, tj. Wnioskodawca oraz siostra, po 1/2 każde z nich.

Dnia 6 lutego 1995 r. siostra Wnioskodawcy darowała swoją część nieruchomości, położonej przy zbiegu ulic ….., Wnioskodawcy i Jego żonie na podstawie umowy objętej aktem notarialnym z dnia 5 lutego 1995 r.

Po śmierci żony Wnioskodawcy w dniu 17 stycznia 2009 r., spadek przypadł Wnioskodawcy oraz Jego córce.

Planując zbycie posiadanej działki nr 278, chcąc założyć odrębną księgę wieczystą, Wnioskodawca zwrócił się do współwłaściciela - Pani ….., zajmującej działkę nr 277, o zniesienie współwłasności obu działek. Niestety Pani …. od lat nie wyrażała na to zgody, gdyż uważała, że posiadając mniejszą część działki nie będzie ponosić kosztów związanych ze zniesieniem współwłasności. Wobec powyższego, Wnioskodawca dał Jej kwotę 6 000 zł.

W dniu 17 października 2012 r., aktem notarialnym (Repertorium A nr …..) została zniesiona współwłasność całej nieruchomości. Założono odrębne księgi wieczyste: dla działki nr 278, o powierzchni 700 m², położonej przy ul. ….., właściciele Wnioskodawca i Jego córka oraz dla działki nr 277 Pani …..

Dnia 2 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca dokonał zbycia działki nr 278, należącej do Wnioskodawcy i Jego córki. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wyniku działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r.,poz. 121, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt notarialny poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez Wnioskodawcę jest data śmierci spadkodawcy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że do nabycia przez Wnioskodawcę udziałów we współwłasności ww. nieruchomości doszło w różnym czasie:

• w 1993 r., w dacie śmierci matki Wnioskodawcy,
  

• w 1994 r., w dacie śmierci ojca Wnioskodawcy,
  

• w 1995 r., w dacie dokonanej darowizny przez siostrę Wnioskodawcy przysługującego Jej udziału we współwłasności ww. nieruchomości,
  

• w 2009 r., w dacie śmierci żony Wnioskodawcy,
  

• w 2012 r., w dacie zniesienia współwłasności całej nieruchomości, w odniesieniu do udziału w tej nieruchomości, nabytego w części ponad udział jaki Wnioskodawcy przysługiwał we współwłasności.
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż nieruchomości (działki nr 278) w 2015 r., w części odpowiadającej udziałom Wnioskodawcy we współwłasności tej nieruchomości nabytych w okresie od 1993 r. do 2009 r. nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, gdyż zbycie tych udziałów we współwłasności nieruchomości nastąpi po upływie 5-cio letniego okresu liczonego od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie.

Odnosząc się natomiast do zbycia udziałów w ww. nieruchomości nabytych wskutek zniesienia współwłasności dokonanego w 2012 r., należy wskazać, że celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ww. ustawy, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 210 ww. ustawy, każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Natomiast gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu, czy też nie, nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela nieruchomości, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed zniesieniem współwłasności i po nim.

Tak więc co do zasady zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca planując zbycie posiadanej działki nr 278, zwrócił się do współwłaściciela, zajmującego działkę nr 277, o zniesienie współwłasności obu działek. Współwłaściciel nie wyrażał na to zgody, gdyż uważał, że posiadając mniejszą część działki nie będzie ponosić kosztów związanych ze zniesieniem współwłasności. Wnioskodawca dał współwłaścicielowi kwotę 6 000 zł, gdyż bardzo zależało Mu na formalnym uregulowaniu tej sprawy.

W dniu 17 października 2012 r., aktem notarialnym została zniesiona współwłasność całej nieruchomości. W skutek czego założono księgę wieczystą: dla działki nr 278, o powierzchni 700 m², położonej przy ul. …., współwłaściciele: Wnioskodawca i Jego córka.

Jeżeli zatem, w wyniku częściowo odpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości Wnioskodawca otrzymał nieruchomość (działkę nr 278), której wartość nie odpowiadała wartości przysługującego Mu udziału we współwłasności, to doszło po stronie Wnioskodawcy do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z treści wniosku zniesienie współwłasności odbyło się z dopłatą, w wyniku czego Wnioskodawca otrzymał większy udział w nieruchomości niż Mu przysługiwał przed dokonaniem czynności zniesienia współwłasności. Zatem, sprzedaż nieruchomości, w części przekraczającej udział we współwłasności, który został nabyty w 2012 r. w wyniku zniesienia współwłasności, stanowi źródło przychodu dla Wnioskodawcy w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 powołanej ustawy, ze względu na to, że nie upłynął określony w ww. przepisie okres czasu pomiędzy końcem roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału w nieruchomości, a jego sprzedażą.

Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie natomiast do jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Przepis art. 22 ust. 6e tej ustawy stanowi, że wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Na mocy art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Reasumując, należy podkreślić, że sprzedaż w 2015 r. udziałów w działce oznaczonej nr 278, nabytych na przełomie lat 1993 – 2009, nastąpiła po upływie pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży tej nieruchomości, proporcjonalnie przypadający na udziały nabyte w ww. latach, ponieważ ich sprzedaż nie stanowi w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do sprzedaży części nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności, na podstawie której Wnioskodawca otrzymał większą część nieruchomości niż mu przysługiwała przed dokonaniem czynności zniesienia współwłasności, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego, bowiem nie upłynął termin 5 lat od końca roku kalendarzowego jego nabycia do dnia sprzedaży nieruchomości, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Należy zauważyć, że dla niniejszego rozstrzygnięcia nie ma znaczenia dokonana w latach 50-tych, czynność polegająca na podziale i wyodrębnieniu geodezyjnym z nieruchomości wspólnej działek oznaczonych nr 297 i nr 298, bowiem powyższy podział sam w sobie nie jest równoznaczny ze zniesieniem współwłasności. Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychód ze sprzedaży w 2015 r. nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym 278 nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek zainteresowanego wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacja indywidualna wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego jest skierowana. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie dotyczy córki Wnioskodawcy.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.