2016.05.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/4512-1-47/16-4/AG
z 10 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wydzielonej części majątku w postaci działalności związanej z najmem nieruchomości oraz opodatkowania podatkiem VAT czynności przeniesienia tej części majątku przedsiębiorstwa do innego podmiotu dokonanej w związku z podziałem spółki przez wydzielenie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wydzielonej części majątku w postaci działalności związanej z najmem nieruchomości oraz opodatkowania podatkiem VAT czynności przeniesienia tej części majątku przedsiębiorstwa do innego podmiotu dokonanej w związku z podziałem spółki przez wydzielenie (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 kwietnia 2016 r. o opłatę i wskazanie sposobu doręczenia rozstrzygnięcia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapZałową prawa polskiego (dalej: „Spółka Z”), która podlega (i na moment opisanego zdarzenia będzie podlegać) nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce. Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Jednym z przedmiotów działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest wynajem lokali użytkowych (dalej: „działalność zw. z najmem nieruchomości”).

Planowane jest przeprowadzenie reorganizacji działalności Spółki Z poprzez wyodrębnienie i przeniesienie do istniejącej Spółki z o.o. (dalej: „Spółka A”) działalności zw. z najmem nieruchomości na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu Spółek Handlowych w ramach podziału przez wydzielenie, tj. przeniesienia części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę.

W związku z podziałem Spółki Z, w Spółce A zostaną ustanowione nowe udziały, które zostaną wydane wspólnikowi lub wspólnikom Spółki Z. Jednocześnie w Spółce A zostanie podniesiony kapZał zakładowy. Przeprowadzenie opisanej wyżej reorganizacji umożliwi jednostce skupienie się na jej kluczowej działalności operacyjnej związanej z oprogramowaniem i zwiększeniu efektywności jej funkcjonowania poprzez odpowiednie zarządzanie spółką.

Aktualnie działalność zw. z najmem nieruchomości stanowi w ramach struktury Spółki Z odrębną działalność. W szczególności, działalność zw. z najmem nieruchomości jest wyodrębniona w strukturze w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny.

1. Wyodrębnienie organizacyjne.

Działalność zw. z najmem nieruchomości jest wyposażona we wszystkie niezbędne składniki materialne i niematerialne potrzebne do prowadzenia działalności w zakresie najmu, obejmujące w szczególności:

nieruchomość położoną w B, na którą składa się działka oraz budynek administracyjno-biurowy;
nieruchomość w trakcie budowy o przeznaczeniu administracyjno-biurowym, zlokalizowaną w B;
prawo własności innych składników majątku Spółki Z odnoszących się do działalności zw. z najmem nieruchomości, takich jak np. wyposażenie biurowe, urządzenia i inne ruchomości;
wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących działalności zw. z najmem nieruchomości (głównie umowy zawarte z dostawcami mediów), w tym umowa o kredyt inwestycyjny;
środki pieniężne w kasie związane z działalnością zw. z najmem nieruchomości;
co najmniej jeden pracownik zajmujący się obsługą działalności zw. z najmem nieruchomości;
dokumentacja związana z prowadzoną działalnością zw. z najmem nieruchomości.

2. Wyodrębnienie finansowe.

Spółka korzysta z jednego systemu księgowo-rachunkowego. W zakładowym planie kont istnieją wyodrębnione konta księgowe właściwe do ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych dotyczących działalności zw. z najmem nieruchomości. Prowadzona ewidencja umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań wyodrębnionej działalności w ramach Spółki Z. Spółka Z posiada możliwość wygenerowania bilansu oraz rachunku zysków i strat dla działalności zw. z najmem nieruchomości.

3. Wyodrębnienie funkcjonalne.

Działalność w zakresie najmu lokali użytkowych nie powinna być traktowana jako zbiór aktywów przeznaczonych do pełnienia określonych funkcji, lecz organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, wystarczający do utworzenia odrębnego przedsiębiorstwa prowadzącego działalność operacyjną, z uwagi na fakt, że swoim zakresem obejmuje:

składniki rzeczowego majątku trwałego, w tym nieruchomość, nieruchomość w budowie, urządzenia i inne składniki wyposażenia;
środki pieniężne w kasie;
kadrę pracowniczą;
zobowiązania długoterminowe i krótkoterminowe wynikające z umów dotyczących działalności zw. z najmem nieruchomości, w tym umowa o kredyt inwestycyjny.

Opisana wyżej działalność zw. z najmem nieruchomości zostanie w wyniku podziału Spółki Z przejęta przez Spółkę A, a nowe udziały w podwyższonym kapitale Spółki A zostaną przyznane wspólnikowi lub wspólnikom Spółki Z. Zobowiązania alokowane do działalności zw. z najmem nieruchomości zostaną przejęte przez Spółkę A. W ramach podziału Spółki Z zostanie przejęta struktura organizacyjna obejmująca odpowiednią grupę składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia odrębnej działalności gospodarczej. W rezultacie, w wyniku podziału Spółki Z działalność zw. z najmem nieruchomości będzie kontynuowana przez Spółkę A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydzielony w związku z podziałem Spółki Z do Spółki A zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z funkcjonowaniem działalności zw. z najmem nieruchomości stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym transakcja podziału Spółki Z przez wydzielenie nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)?

Zdaniem Wnioskodawcy, majątek wydzielony do Spółki A stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy o podatku od towarów i usług, czyli będzie to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zatem na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, transakcja podziału Spółki Z pozostaje poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z czym, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek rozpoznania momentu powstania obowiązku podatkowego i ustalenia podstawy podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść tytułu IV działu II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), zwanej dalej k.s.h.

W art. 529 § 1 k.s.h. wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Zgodnie z ww. przepisem, podział może być dokonany przez:

przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie),
zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek),
przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki),
przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy – przeniesienie własności.

Zatem podział spółki przez wydzielenie jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, o ile przedmiotem dostawy jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb interpretacji przepisu art. 6 pkt 1 ustawy należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział Zp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników materialnych i niematerialnych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa polskiego. Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Jednym z przedmiotów działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest wynajem lokali użytkowych tzw. działalność zw. z najmem nieruchomości. Wnioskodawca planuje przeprowadzenie reorganizacji działalności Spółki Z poprzez wyodrębnienie i przeniesienie do istniejącej Spółki z o.o. – Spółka A – działalności zw. z najmem nieruchomości na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu Spółek Handlowych w ramach podziału przez wydzielenie, tj. przeniesienia części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę. W związku z podziałem Spółki Z, w Spółce A zostaną ustanowione nowe udziały, które zostaną wydane wspólnikowi lub wspólnikom Spółki Z. Jednocześnie w Spółce A zostanie podniesiony kapitał zakładowy. Przeprowadzenie opisanej wyżej reorganizacji umożliwi jednostce skupienie się na jej kluczowej działalności operacyjnej związanej z oprogramowaniem i zwiększeniu efektywności jej funkcjonowania poprzez odpowiednie zarządzanie spółką. Aktualnie działalność zw. z najmem nieruchomości stanowi w ramach struktury Spółki Z odrębną działalność. W szczególności, działalność zw. z najmem nieruchomości jest wyodrębniona w strukturze w sposób organizacyjny, finansowy i funkcjonalny. Działalność zw. z najmem nieruchomości jest wyposażona we wszystkie niezbędne składniki materialne i niematerialne potrzebne do prowadzenia działalności w zakresie najmu, obejmujące w szczególności:

nieruchomość położoną w B, na którą składa się działka oraz budynek administracyjno-biurowy;
nieruchomość w trakcie budowy o przeznaczeniu administracyjno-biurowym, zlokalizowaną w B;
prawo własności innych składników majątku Spółki Z odnoszących się do działalności zw. z najmem nieruchomości, takich jak np. wyposażenie biurowe, urządzenia i inne ruchomości;
wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących działalności zw. z najmem nieruchomości (głównie umowy zawarte z dostawcami mediów), w tym umowa o kredyt inwestycyjny;
środki pieniężne w kasie związane z działalnością zw. z najmem nieruchomości;
co najmniej jeden pracownik zajmujący się obsługą działalności zw. z najmem nieruchomości;
dokumentacja związana z prowadzoną działalnością zw. z najmem nieruchomości.

Działalność zw. z najmem nieruchomości jest formalnie wyodrębniona w strukturach Spółki Z na podstawie stosownej uchwały podjętej przez zarząd Spółki Z, która co do zasady określa przedmiot działalności, formalne przypisanie aktywów materialnych i niematerialnych służących wykonywaniu działalności, przypisanie pracowników oraz potwierdzenie odrębności finansowej (własny majątek, oddzielne konta księgowe, wykaz umów gospodarczych związanych z najmem nieruchomości itp.) działalności zw. z najmem nieruchomości. Spółka korzysta z jednego systemu księgowo-rachunkowego. W zakładowym planie kont istnieją wyodrębnione konta księgowe właściwe do ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych dotyczących działalności zw. z najmem nieruchomości. Prowadzona ewidencja umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań wyodrębnionej działalności w ramach Spółki Z. Spółka Z posiada możliwość wygenerowania bilansu oraz rachunku zysków i strat dla działalności zw. z najmem nieruchomości. Działalność w zakresie najmu lokali użytkowych stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, wystarczający do utworzenia odrębnego przedsiębiorstwa prowadzącego działalność operacyjną, z uwagi na fakt, że swoim zakresem obejmuje:

składniki rzeczowego majątku trwałego, w tym nieruchomość, nieruchomość w budowie, urządzenia i inne składniki wyposażenia;
środki pieniężne w kasie;
kadrę pracowniczą;
zobowiązania długoterminowe i krótkoterminowe wynikające z umów dotyczących działalności zw. z najmem nieruchomości, w tym umowa o kredyt inwestycyjny.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwość, czy wydzielony do Spółki A zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z funkcjonowaniem działalności związanej z najmem nieruchomości, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a w konsekwencji przeniesienie go – na skutek podziału przez wydzielenie – do innego podmiotu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak wyjaśniono powyżej, podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z opisu sprawy – część przedsiębiorstwa stanowiąca działalność związaną z najmem nieruchomości jest wydzielona pod względem finansowym, funkcjonalnym oraz organizacyjnym z całości przedsiębiorstwa Zainteresowanego i stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczony do prowadzenia odrębnej i samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stosownie do treści art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, czynność przekazania do Spółki A składników materialnych i niematerialnych w postaci działalności związanej z najmem nieruchomości, w wyniku podziału przez wydzielenie, w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h., nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

A zatem, należy podkreślić, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo wskazać należy, że Wnioskodawca błędnie wskazał – zarówno w zredagowanym pytaniu, jak i we własnym stanowisku – na przepisy „ art. 2 ust. 27e” i „ art. 6 ust. 1”. Biorąc pod uwagę, że powyższe przepisy nie istnieją w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), jako przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej, uznano, że jest to oczywista omyłka pisarska i przyjęto, że intencją Wnioskodawcy było powołanie „ art. 2 pkt 27e” i „ art. 6 pkt 1” ustawy.

Tut. Organ informuje ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wydzielonej części majątku w postaci działalności związanej z najmem nieruchomości oraz opodatkowania podatkiem VAT czynności przeniesienia tej części majątku przedsiębiorstwa do innego podmiotu dokonanej w związku z podziałem spółki przez wydzielenie. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin