2016.05.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-160/16-2/JKu
z 6 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

jest prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów oraz
jest nieprawidłowe – w zakresie braku obowiązku naliczania podatku VAT należnego od nieodpłatnego przekazania towarów.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów oraz braku obowiązku naliczania podatku VAT należnego od nieodpłatnego przekazania towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Grupa jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT na terytorium Polski. Grupa jest wpisana do rejestru grup producentów rolnych, zgodnie z ustawą o grupach producentów rolnych i ich związkach. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2000 r., Nr 88, poz. 983, z późn. zm.), dalej: „Ustawa o grupach producentów rolnych”, określa zasady organizowania się producentów rolnych w grupy producentów i ich związki oraz zasady, i warunki udzielania ze środków publicznych pomocy finansowej związanej z ich organizowaniem i funkcjonowaniem.

Wpis do Rejestru Grup Producentów Rolnych Grupa otrzymała na mocy decyzji z dnia 14 listopada 2013 r. wydanej przez Marszałka Województwa. Wnioskodawca został wpisany do Rejestru Grup Producentów Rolnych w grupie produktów: „drób żywy (bez względu na wiek), mięso lub jadalne podroby drobiowe: świeże, chłodzone, mrożone: kurczaki” pod pozycją.

Grupa nie posiada środków trwałych, inwentarza oraz nie prowadzi własnej hodowli. Grupa prowadzi działalność gospodarczą polegającą na skupowaniu towarów (kurczaka – brojler żywy PKWiU 01.47.1) od producentów rolnych będących członkami grupy producentów rolnych (,,Członkowie Grupy”) – będącymi jednocześnie wspólnikami Grupy – i sprzedaży tych towarów do zewnętrznych odbiorców.

Grupa nabywa towary (towary zużywane w procesie produkcji – środki produkcji rolnej oraz towary zaliczane do środków trwałych) potrzebne do produkcji brojlera żywego, a następnie przekazuje te towary nieodpłatnie Członkom Grupy w celu wykorzystania tych towarów do produkcji brojlera żywego, które później Grupa odkupuje od Członków Grupy, a następnie sprzedaje na rzecz podmiotów zewnętrznych.

Sprzedaż kupionych towarów przez Grupę od Członków Grupy na rzecz klientów zewnętrznych jest opodatkowana podatkiem VAT.

Grupa odlicza podatek VAT od towarów przekazanych nieodpłatnie Członkom Grupy w celu wykorzystania tych towarów do produkcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Grupy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, Grupa nie dokonuje dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, ani nie świadczy usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, przekazując towary będące środkami produkcji rolnej oraz towarami zaliczanymi do środków trwałych nieodpłatnie Członkom Grupy w celu prowadzenia przez nich produkcji brojlera żywego, które później Grupa odkupuje od Członków Grupy, a następnie sprzedaje na rzecz podmiotów zewnętrznych (sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT), a więc Grupa:

ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem tych towarów, oraz
nie ma obowiązku naliczania podatku VAT należnego od tych przekazań Członkom Grupy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, Grupa nie dokonuje dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, ani nie świadczy usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, przekazując towary będące środkami produkcji rolnej oraz towarami zaliczanymi do środków trwałych nieodpłatnie Członkom Grupy w celu prowadzenia przez nich produkcji brojlera żywego, które później Grupa odkupuje od Członków Grupy, a następnie sprzedaje na rzecz podmiotów zewnętrznych (sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT), a więc Wnioskodawca:

ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem tych towarów, oraz
nie ma obowiązku naliczania podatku VAT należnego od tych przekazań.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o grupach producentów rolnych – grupa producentów rolnych (,,Grupa Producentów”) prowadzi działalność jako przedsiębiorca mający osobowość prawną, pod warunkiem, że:

została utworzona przez producentów jednego produktu rolnego, lub grupy produktów;
działa na podstawie statutu lub umowy;
składa się z członków, udziałowców lub akcjonariuszy, z których żaden nie może mieć więcej niż 20% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników;
przychody ze sprzedaży produktów lub grup produktów wytworzonych w gospodarstwach członków grupy stanowią więcej niż połowę przychodów grupy ze sprzedaży produktów lub grup produktów, dla których grupa została utworzona;
oraz określi obowiązujące członków grupy zasady produkcji, w tym dotyczące jakości ilości produktów lub grup produktów oraz sposoby przygotowania produktów do sprzedaży.

Grupa spełnia wszystkie ww. warunki, czego potwierdzeniem jest wpisanie Wnioskodawcy przez Marszałka Województwa do Rejestru Grup Producentów Rolnych. Grupa przekazując więc środki produkcji rolnej na rzecz Członków Grupy, a następnie odkupując od Członków Grupy efekty tej produkcji w celu ich sprzedaży na rynku, działa zgodnie z Ustawą o grupach producentów rolnych, tj. prowadzi wspólne przedsiębiorstwo produkujące jeden rodzaj produktu rolnego (art. 3 ust. 1 Ustawy o grupach producentów rolnych).

Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi zastrzeżeniem niemającymi zastosowania w tej sprawie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z ww. przepisów ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega również (tak jak „odpłatna dostawa towarów”) co do zasady – każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

W ocenie Grupy, w stanie faktycznym opisanym we wniosku, przekazanie towarów przez Grupę na rzecz Członków Grupy nie posiada jednak cechy nieodpłatności, oraz cechy przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jakkolwiek bowiem towary są faktycznie wydawane przez Grupę na rzecz Członków Grupy bez odrębnej odpłatności, to jednak wydanie tych towarów nie jest przecież dokonywane w oderwaniu od umowy sprzedaży towarów przez Członków Grupy na rzecz Grupy: ustalone warunki uwzględniają bowiem m.in. nabycie towarów koniecznych do produkcji rolnej przez Grupę i ich wydanie na rzecz Członków Grupy. Dodatkowo, wydanie towarów nie ma cechy przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, gdyż wydane towary do produkcji rolnej mają być wykorzystane wyłącznie w celu produkcji przez Członków Grupy, której efekty mają być sprzedane w całości na rzecz Grupy.

Potwierdza ww. wykładnię również treść art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, a contrario, zgodnie z którym jeżeli nieodpłatne przekazanie towarów jest związane z celem prowadzonej działalności gospodarczej – a nie z celem osobistym, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, nie zostanie spełniona.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, a contrario, nie można mówić w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o spełnieniu przesłanki dokonania darowizny, albowiem środki produkcji są przekazywane na rzecz Członków Grupy w celu wyprodukowania na rzecz Wnioskodawcy produkcji brojlera żywego, a nie są oddawane do dysponowania Członkom Grupy w formie darowizny (nie są oddawane do dysponowania Członkom Grupy ,,jak właściciel”).

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; oraz świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również: użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych; oraz nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie zatem z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie jest związane z celem prowadzonej działalności gospodarczej Grupy, wówczas przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, nie zostanie spełniona.

Grupa dokonuje zakupu środków koniecznych do prowadzenia produkcji rolnej, które następnie są nieodpłatnie przekazywane Członkom Grupy do użytkowania w celu prowadzenia tej produkcji, przy jednoczesnym zachowaniu prawa własności towarów i środków produkcji przez Grupę.

Zdaniem Grupy, należy stwierdzić zatem, że skoro Członkowie Grupy nie otrzymują tytułu własności, ani innego tytułu uprawniającego ich do dysponowania środkami do produkcji rolnej jak właściciele, to nieodpłatnie przekazanie – na rzecz Członków Grupy do użytkowania zakupionych przez Grupę towarów do produkcji brojlera żywego oraz środków trwałych służących tej produkcji, w sytuacji, gdy stanowić one będą własność Grupy – nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, ani nie jest odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym Grupa nie jest zobowiązana do naliczania podatku VAT naliczonego w przypadku nieodpłatnego przekazania towarów (towarów będących środkami produkcji rolnej i towarów zaliczanych do środków trwałych) na rzecz Członków Grupy.

Analogiczne stanowisko do stanowiska Grupy przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lipca 2013 r. (nr ITPP1/443-372/13/KM) stwierdzając, że „czynność nieodpłatnego przekazania członkom grupy producenckiej na podstawie zawartych umów zakupionych przez Spółkę środków do produkcji rolnej, które pozostają jej własnością i przy nabyciu których Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zarówno na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, jak i na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług” oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2014 r. (nr ITPP2/443-812/14-2/AO).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

jest prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów oraz
jest nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku naliczania podatku VAT należnego od nieodpłatnego przekazania towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnikami – zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Dnia 14 listopada 2013 r. Spółka została wpisana do rejestru grup producentów rolnych decyzją Marszałka Województwa, zgodnie z ustawą o grupach producentów rolnych, w grupie produktów: „drób żywy (bez względu na wiek), mięso lub jadalne podroby drobiowe: świeże, chłodzone, mrożone: kurczaki” pod pozycją 115. Wnioskodawca nie posiada środków trwałych, inwentarza oraz nie prowadzi własnej hodowli. Prowadzi działalność gospodarczą polegającą na skupowaniu towarów (kurczaka – brojler żywy PKWiU 01.47.1) od producentów rolnych będących członkami grupy producentów rolnych – będącymi jednocześnie wspólnikami Grupy – i sprzedaży tych towarów do zewnętrznych odbiorców. Grupa nabywa towary (towary zużywane w procesie produkcji – środki produkcji rolnej oraz towary zaliczane do środków trwałych) potrzebne do produkcji brojlera żywego, a następnie przekazuje te towary nieodpłatnie Członkom Grupy w celu wykorzystania tych towarów do produkcji brojlera żywego, które później Grupa odkupuje od Członków Grupy, a następnie sprzedaje na rzecz podmiotów zewnętrznych. Sprzedaż kupionych towarów przez Grupę od Członków Grupy na rzecz klientów zewnętrznych jest opodatkowana podatkiem VAT. Grupa odlicza podatek VAT od towarów przekazanych nieodpłatnie Członkom Grupy w celu wykorzystania tych towarów do produkcji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów do produkcji rolnej.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W analizowanym przypadku obie przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego są spełnione, bowiem Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a towary będące środkami produkcji rolnej oraz towary zaliczone do środków trwałych przekazywane nieodpłatnie Członkom Grupy – jak wynika z opisu sprawy – służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (opodatkowana sprzedaż na rzecz klientów zewnętrznych towarów kupionych od Członków Grupy). Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych środków do produkcji rolnej. Prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy.

W konsekwencji za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Grupa ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem ww. towarów.

W złożonym wniosku Zainteresowany wniósł również o potwierdzenie, czy prawidłowe jest stanowisko, że Wnioskodawca nie ma obowiązku naliczenia podatku należnego od czynności nieodpłatnego przekazania środków do produkcji rolnej Członkom Grupy.

Ustawodawca w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy precyzyjnie określił, jakie czynności w obrocie krajowym wykonywane odpłatnie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy wskazał, które czynności wykonywane nieodpłatnie będą podlegały opodatkowaniu.

I tak, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Odpłatność czynności (dostawy towarów, czy świadczenia usług) oznacza wykonanie czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług. W art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy prawodawca wskazał, które czynności wykonywane nieodpłatnie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
wszelkie inne darowizny

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Co należy rozumieć przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, ustawodawca sprecyzował w art. 7 ust. 4, natomiast definicję próbki zawarł w art. 7 ust. 7 ustawy.

Z powyższego przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że dostawą towarów, mieszczącą się w przedmiocie opodatkowania określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. w pojęciu „odpłatnej dostawy towarów”, są także niektóre nieodpłatne przekazania towarów. W przepisie tym ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie z zastrzeżeniem wynikającym z ust. 3 tego artykułu (wyłączenie zrównania z uwagi na przedmiot objęty czynnością nieodpłatną). W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Co istotne, nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z treścią art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. W konsekwencji za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Jak już wskazano powyżej, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W analizowanym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem przez Wnioskodawcę Członkom Grupy, towarów (zużywanych w procesie produkcji – w postaci środków do produkcji rolnej oraz towarów zaliczanych do środków trwałych). Z opisu sprawy nie wynika, by towary te stanowiły prezenty o małej wartości lub próbki. Wydane towary są wykorzystywane do produkcji brojlera żywego przez Członków Grupy. Wnioskodawca dokonuje więc nieodpłatnego przekazania towarów koniecznych do produkcji brojlerów, które są następnie przez Członków Grupy sprzedawane Wnioskodawcy.

Należy zaznaczyć, że z treści przytoczonych wyżej przepisów wynika, że za dostawę towarów uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Spośród czynności „przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel” można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

W kontekście przedstawionych okoliczności sprawy należy wskazać, że skoro Członkowie Grupy mają prawo sprzedaży wyprodukowanych przez siebie brojlerów, to oznacza że mają prawo do dysponowania wyprodukowanymi brojlerami jak właściciel, a tym samym mają również prawo do dysponowania jak właściciel środkami zużytymi do produkcji tych brojlerów, przekazanymi przez Wnioskodawcę. Członkowie Grupy nabędą zarówno uprawnienia do korzystania z nabytych środków do produkcji rolnej, ale i wyzbycia się ich własności w momencie sprzedaży wyprodukowanych brojlerów. Również w odniesieniu do towarów zaliczanych do środków trwałych należy wskazać, że skoro – jak wskazano w opisie sprawy – Grupa nie posiada środków trwałych, nabywa towary zaliczane do środków trwałych potrzebne do produkcji brojlera żywego, a następnie przekazuje je nieodpłatnie Członkom Grupy, to na Członków Grupy przejdzie prawo do dysponowania tymi towarami jak właściciel.

W konsekwencji nieodpłatnie przekazanie Członkom Grupy do użytkowania zakupionych przez Wnioskodawcę środków do produkcji rolnej oraz towarów zaliczanych do środków trwałych, przy nabyciu których – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Grupa nie dokonuje dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy przekazując towary (będące środkami produkcji rolnej oraz towarami zaliczanymi do środków trwałych) nieodpłatnie Członkom Grupy w celu prowadzenia przez nich produkcji brojlera żywego, które później Grupa odkupuje od Członków Grupy, a następnie sprzedaje na rzecz podmiotów zewnętrznych (sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT).

Mając na uwadze treść powołanych powyżej przepisów oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że z uwagi na fakt spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka postąpi prawidłowo odliczając podatek naliczony od zakupionych, a następnie nieodpłatnie przekazanych swoim Członkom towarów (środków do produkcji rolnej oraz towarów zaliczanych do środków trwałych). Podkreślenia wymaga jednak, że Spółka może zrealizować prawo do odliczenia pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Spółka przekazując nieodpłatnie Członkom Grupy ww. towary dokonuje dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Tym samym Wnioskodawca ma obowiązek „naliczania” podatku VAT od nieodpłatnego przekazania towarów według stawki właściwej dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, chyba, że dostawa danego towaru korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wyjaśnić należy, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. Organ nie jest nimi związany.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny pokrywać się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona interpretacja straci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu

na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin