2016.04.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-46/16-2/DC
z 19 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2016 r. (data wpływu 11 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez komplementariusza – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez komplementariusza.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jedynym komplementariuszem Spółki jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Komplementariusz).

Zgodnie z umową Spółki, a w szczególności z § 7 ust. 1. „Sprawy Spółki prowadzi komplementariusz”. Natomiast zgodnie z § 7 ust. 5: „Komplementariuszowi za prowadzenie spraw Spółki przysługuje wynagrodzenie w wysokości i na warunkach szczegółowo określonych w uchwale wspólników, podjętej na zasadach określonych w § 8”. Ponadto na podstawie umowy Spółki Komplementariuszowi przysługuje również udział w zysku w wysokości 1%.

Komplementariusz jest spółką kapitałową, posiadającą osobowość prawną, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. Komplementariusz za prowadzenie spraw Spółki będzie pobierać co miesiąc wynagrodzenie. Wynagrodzenie będzie wypłacane na podstawie wystawionej przez Komplementariusza faktury VAT ze stawką podstawową (obecnie 23%) o treści „wynagrodzenie komplementariusza”.

Spółka zamierza odliczyć podatek VAT naliczony wynikający z wystawionych przez Komplementariusza faktur.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur, które otrzyma od Komplementariusza tytułem „wynagrodzenie komplementariusza” w zakresie, w jakim usługi te będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie przysługiwać mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Komplementariusza tytułem „wynagrodzenie komplementariusza” w zakresie w jakim usługi te będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Z powyższych przepisów wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz
gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem skorzystania z prawa do obniżeniu kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest zatem związek podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT przez podatnika.

W interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2015 r., sygn. ILPP1/4512-762/15-2/HW Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że „usługi wykonywane za wynagrodzeniem przez Komplementariusza – spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, na rzecz Spółki komandytowej będą usługami w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, świadczonymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

Wobec powyższego, prowadzenie za wynagrodzeniem spraw Spółki przez Komplementariusza powoduje, jako świadczenie usług, powstanie obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT. W związku z powyższym, Spółka będzie otrzymywać od Komplementariusza faktury VAT z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki (Komplementariusz będzie wystawiać fakturę tytułem „wynagrodzenie komplementariusza”) oraz obniży kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. IPPP1/4512-618/15-2/EK: „Skoro zatem w niniejszej sprawie czynność prowadzenia spraw i reprezentacji Spółki wykonywane przez Komplementariusza, za które przysługuje wynagrodzenie stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a ponadto wydatek ten jest związany z działalnością gospodarczą opodatkowaną, którą prowadzi Wnioskodawca (Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT) to Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach potwierdzających nabycie ww. usług”.

A także:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 listopada 2015 r., sygn. ILPP5/4512-1-204/15-2/AI;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 marca 2015 r., sygn. ILPP1/443-1169/14-4/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka komandytowa) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jedynym komplementariuszem Spółki jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z umową Spółki „Sprawy Spółki prowadzi komplementariusz” oraz „Komplementariuszowi za prowadzenie spraw Spółki przysługuje wynagrodzenie w wysokości i na warunkach szczegółowo określonych w uchwale wspólników, (...)”. Ponadto na podstawie umowy Spółki Komplementariuszowi przysługuje również udział w zysku w wysokości 1%.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur, które Zainteresowany w przyszłości otrzyma od komplementariusza tytułem „wynagrodzenia komplementariusza”.

Jak wskazano powyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

zostaną spełnione określone warunki z art. 86 ust. 1 ustawy, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz
nie zaistnieją ograniczenia określone w art. 88 ustawy, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Przenosząc powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w pierwszej kolejności należy ustalić, czy nabywane przez Wnioskodawcę usługi od komplementariusza nie stanowią transakcji zwolnionej od podatku, bądź niepodlegającej opodatkowaniu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie „świadczenia usług” ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika – niebędące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu.

Ponadto dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonanego świadczenia.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy według art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarczą obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika.

Należy podkreślić, że obie te przesłanki powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Tak więc wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika – nawet jeśli jest on podatnikiem z innego tytułu – pozostaje poza zakresem opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że jedynym komplementariuszem Wnioskodawcy uprawionym do samodzielnej reprezentacji jest sp. z o.o. (spółka kapitałowa, posiadająca osobowość prawną), zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, prowadząca działalność opodatkowaną tym podatkiem. Zgodnie z zapisami umowy Wnioskodawcy, spółka z o.o. (działając jako jedyny komplementariusz) za prowadzenie spraw i reprezentowanie Wnioskodawcy będzie pobierać co miesiąc wynagrodzenie. Wynagrodzenie będzie wypłacane na podstawie wystawionej przez Komplementariusza faktury VAT ze stawką podstawową (obecnie 23%) o treści „wynagrodzenie komplementariusza”.

W związku z powyższym przedstawione w opisie sprawy relacje łączące Wnioskodawcę z komplementariuszem (spółką z o.o.), wykraczają poza relacje spółka-wspólnik. Strony łączy stosunek cywilnoprawny (umowa) wynikający z podjętego przez komplementariusza zobowiązania do prowadzenia spraw i reprezentacji Wnioskodawcy oraz ze zobowiązania się przez Wnioskodawcę do wypłacania wynagrodzenia na rzecz komplementariusza z tytułu wykonanych przez niego usług.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz w odniesieniu do opisu sprawy należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Komplementariusza na rzecz Wnioskodawcy, za które Komplementariusz otrzymuje wynagrodzenie będą stanowiły działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, czynności polegające na prowadzeniu spraw Zainteresowanego przez jej Komplementariusza, wykonywane za wynagrodzeniem, będą usługami w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, świadczonymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na prowadzeniu spraw przez komplementariusza na rzecz Wnioskodawcy (Spółki komandytowej). Zatem nabywane od komplementariusza usługi nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku, lecz będą opodatkowane podatkiem VAT.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

zostaną spełnione określone warunki z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz
nie zaistnieją ograniczenia określone w art. 88 ustawy, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie warunki do odliczenia będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane od Komplementariusza usługi będą wykorzystywane do wykonywania sprzedaży opodatkowanej VAT. Jak wskazał Zainteresowany w opisie sprawy, faktury dokumentujące czynności wykonywane przez Komplementariusza na rzecz Wnioskodawcy, polegające na reprezentacji i prowadzeniu spraw Zainteresowanego, mają związek z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT prowadzoną przez Wnioskodawcę. Ponadto w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że nabywane od Komplementariusza usługi – jak rozstrzygnięto powyżej – nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku, lecz będą opodatkowane podatkiem VAT.

Podsumowując, Spółce będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur, które otrzyma od Komplementariusza tytułem „wynagrodzenie komplementariusza” w zakresie, w jakim usługi te będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin