Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-791/14/JD
z 29 sierpnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2014 r. (wpływ do tut. Biura 6 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

  • zespół wszystkich możliwych do przeniesienia składników majątkowych Zbywcy (a więc z wyłączeniem tylko zobowiązań niezbywalnych z mocy prawa i środków finansowych niezbędnych dla ich zaspokojenia) stanowi przedsiębiorstwo, a w razie jego wniesienia przez Zbywcę w formie wkładu niepieniężnego do Spółki, jego wartość nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
  • zespół składników majątkowych, ale z wyłączeniem posiadanych przez Zbywcę akcji innej spółki stanowić będzie nadal przedsiębiorstwo (albo też będzie stanowić jego zorganizowaną część), a w razie jego wniesienia przez Zbywcę w formie wkładu niepieniężnego do Spółki, jego wartość nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2014 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

  • zespół wszystkich możliwych do przeniesienia składników majątkowych Zbywcy (a więc z wyłączeniem tylko zobowiązań niezbywalnych z mocy prawa i środków finansowych niezbędnych dla ich zaspokojenia) stanowi przedsiębiorstwo, a w razie jego wniesienia przez Zbywcę w formie wkładu niepieniężnego do Spółki, jego wartość nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
  • zespół składników majątkowych, ale z wyłączeniem posiadanych przez Zbywcę akcji innej spółki stanowić będzie nadal przedsiębiorstwo (albo też będzie stanowić jego zorganizowaną część), a w razie jego wniesienia przez Zbywcę w formie wkładu niepieniężnego do Spółki, jego wartość nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jedną ze spółek Grupy zajmującej się produkcją i dystrybucją napojów spożywczych. Aktualnie rozważana jest zmiana struktury grupy spółek, w wyniku, której możliwe jest m.in. podjęcie decyzji o wniesieniu przez inną spółkę kapitałową z siedzibą w Polsce (dalej: „Zbywca”) jej aktywów i pasywów posiadanych na moment transakcji i związanych z prowadzoną przez nią działalnością, w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do Spółki. W wyniku wniesienia aportu Zbywca obejmie udziały (akcje) w kapitale zakładowym Spółki.

Analizowany aport obejmie w szczególności:

  • prawa własności gruntów oraz użytkowanie wieczyste gruntów,
  • prawa własności budynków (m.in. hale produkcyjne, hale magazynowe) oraz budowle (m.in. parkingi, drogi wewnętrzne, place manewrowe, sieci techniczne), w tym niezbędne do korzystania z budynków,
  • urządzenia techniczne (m.in. linie rozlewnicze) wykorzystywane w działalności,
  • inne aktywa trwałe (np. sprzęt komputerowy i wyposażenie biurowe, samochody osobowe i ciężarowe), wartości niematerialne i prawne (prawa do znaków towarowych, licencje na specjalistyczne oprogramowanie graficzne),
  • udziały lub akcje w innych spółkach,
  • aktywa obrotowe (m.in. wyroby gotowe, zapasy surowców),
  • należności, w tym z tytułu dostaw i usług w ramach działalności gospodarczej Zbywcy,
  • środki pieniężne w kasie i zgromadzone na rachunkach bankowych Spółki (winno być Zbywcy),
  • zobowiązania, w tym z tytułu umów cywilnoprawnych, umów handlowych, dostaw i usług,
  • księgi rachunkowe i inną dokumentację związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej,
  • umowy dotyczące dostawy mediów oraz pozostałych usług związanych z eksploatacją nieruchomości,
  • należności i zobowiązania wynikające z rozliczeń między grupowych z podmiotami powiązanymi, w tym z tytułu pożyczek;
  • pracowników Zbywcy.

Aport wnoszony przez Spółkę obejmowałby również prawa i obowiązki z umów dostaw produktów wytwarzanych przez Spółkę.

Dla pracowników Zbywcy analizowana transakcja będzie oznaczała przejście zakładu pracy w rozumieniu art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Zasadniczo planowane jest przeniesienie przez Zbywcę na rzecz Spółki wszystkich składników jego aktywów oraz pasywów, z wyłączeniem jedynie tych, które będą nieprzenoszalne z mocy prawa np. zobowiązań publicznoprawnych oraz środków finansowych (gotówki) niezbędnych w celu ich zaspokojenia. Możliwe jest również, że posiadane przez Zbywcę akcje w jednej ze spółek, które nie będą wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki i które są niezwiązane z głównym przedmiotem działalności przedsiębiorstwa Zbywcy mogą nie zostać przeniesione na rzecz Spółki w ramach aportu przedsiębiorstwa Zbywcy. Należy jednak podkreślić, że wyłączone z transakcji pojedyncze aktywa (akcje i środki finansowe niezbędne w celu zaspokojenia nieprzenoszalnych zobowiązań publicznoprawnych Zbywcy) i pasywa (nieprzenoszalne zobowiązania publicznoprawne) nie będą stanowić składników istotnych dla dalszego prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorstwa Zbywcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wskazany w opisie zdarzenia przyszłego zespół wszystkich możliwych do przeniesienia składników majątkowych Zbywcy (a więc z wyłączeniem tylko zobowiązań niezbywalnych z mocy prawa i środków finansowych niezbędnych w celu ich zaspokojenia) stanowi przedsiębiorstwo, a w razie jego wniesienia przez Zbywcę w formie wkładu niepieniężnego do Spółki, jego wartość nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Czy opisany w pytaniu l zespół składników majątkowych, ale z wyłączeniem posiadanych przez Zbywcę akcji innej spółki stanowić będzie nadal przedsiębiorstwo (albo też będzie stanowić jego zorganizowaną część), a w razie jego wniesienia przez Zbywcę w formie wkładu niepieniężnego do Spółki, jego wartość nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany w opisie zdarzenia przyszłego zespół składników majątkowych Zbywcy (a więc z wyłączeniem tylko zobowiązań niezbywalnych z mocy prawa i środków finansowych niezbędnych w celu ich zaspokojenia) stanowi przedsiębiorstwo, a w razie jego wniesienia przez Zbywcę w formie wkładu niepieniężnego do Spółki, jego wartość nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, dalej „ustawa o CIT”).

W ocenie Spółki, powyższy zespół składników majątkowych, z wyłączeniem posiadanych przez Spółkę akcji w innej spółce również powinien stanowić przedsiębiorstwo (ewentualnie jego zorganizowaną cześć), a w razie jego wniesienia przez Zbywcę w formie wkładu niepieniężnego do Spółki, jego wartość nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 ustawy o CIT.

Termin przedsiębiorstwo został zdefiniowany w art. 4a pkt 3 ustawy o CIT poprzez odwołanie do definicji przedsiębiorstwa zawartej w przepisach Kodeksu cywilnego. Zgodnie z regulacją art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo definiowane jest jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

  • oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  • własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  • prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  • wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  • koncesje, licencje i zezwolenia;
  • patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  • majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  • tajemnice przedsiębiorstwa;
  • księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Powołany katalog składników tworzących przedsiębiorstwo ma charakter otwarty (ustawodawca posłużył się zwrotem „w szczególności”). Przedsiębiorstwo tworzy zatem przede wszystkim zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, niekoniecznie zawierający wszystkie wymienione wyżej składniki. Co istotne, przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, a wartość przedsiębiorstwa nie jest równa wartości jego składników, ale może być odpowiednio wyższa o wartość czynnika organizacyjnego. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny zatem pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o luźnym, niezorganizowanym zbiorze pewnych elementów. W sytuacji, w której dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa, istotne jest, aby zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym przedmiotem aportu będzie zespól składników materialnych i niematerialnych obejmujących w szczególności:

  • środki trwałe,
  • wartości niematerialne i prawne, w tym zarejestrowane znaki towarowe, licencje na oprogramowanie i inne prawa majątkowe,
  • aktywa obrotowe, w tym należności i środki pieniężne oraz udziały i akcje w innych spółkach,
  • księgi rachunkowe i inną dokumentację związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej,
  • należności i zobowiązania.

Analiza zastosowania oraz roli, jaką w działalności gospodarczej spełniać mogą poszczególne składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem planowanego aportu prowadzi do wniosku, że stanowią one samodzielne przedsiębiorstwo, które może prowadzić działalność gospodarczą. Do tej pory, wymienione składniki materialne i niematerialne skutecznie służyły do prowadzenia przez Zbywcę działalności gospodarczej. Stanowią one zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, a pomiędzy poszczególnymi składnikami istnieją związki funkcjonalne. W rezultacie, wnoszone aportem przez Zbywcę składniki w pełni umożliwią podjęcie i prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej dotychczas prowadzonej przez Zbywcę.

Powyższej konkluzji nie zmienia fakt, że zobowiązania Zbywcy nieprzenoszalne z mocy prawa (przede wszystkim zobowiązania publicznoprawne - podatkowe) oraz środki finansowe niezbędne w celu ich zaspokojenia nie zostaną, w ramach przedmiotowego aportu, wniesione do Spółki. Analogicznie, konkluzji powyższej nie zmienia fakt, że posiadane przez Zbywcę akcje jednej ze spółek mogą, w ramach przedmiotowego aportu, nie zostać wniesione przez Zbywcę do Spółki (i wówczas pozostaną u Zbywcy).

Zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że jedynie w przypadku pominięcia istotnych składników wykorzystywanych w dotychczasowej działalności gospodarczej (np. nieruchomości, urządzeń produkcyjnych, kluczowych umów, znaków towarowych) można byłoby powziąć wątpliwość, czy składniki będące przedmiotem planowanego aportu w dalszym ciągu stanowią przedsiębiorstwo. Tymczasem, opisane składniki majątkowe, które mogą nie zostać zbyte na rzecz Spółki, w tym akcje innej spółki, nie są kluczowe dla funkcjonowania przedsiębiorstwa Zbywcy, rozumianego jako zorganizowany zespół składników materialnych niematerialnych koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej. Brak tych składników majątkowych nie wpłynie zatem w żaden sposób na zdolność Spółki do kontynuowania działalności gospodarczej Zbywcy w oparciu o składniki materialne i niematerialne nabyte w ramach aportu, a zatem nie powinien dyskwalifikować zespołu składników materialnych i niematerialnych będącego przedmiotem planowanego aportu jako przedsiębiorstwa.

Wskazany pogląd jest powszechnie akceptowany w praktyce podatkowej, w tym także w orzecznictwie sądowym. Podkreśla się, że aby dokonać przeniesienia przedsiębiorstwa, przeniesienie to musi dotyczyć minimum środków koniecznych do prowadzenia przedsiębiorstwa. Przykładowo, w wyroku z dnia 23 kwietnia 2010 r. (sygn. I SA/Kr 332/10), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał, że (...) Przedsiębiorstwem jest zatem zorganizowany kompleks składników materialnych i niematerialnych, który przeznaczony jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawodawca w przepisie art. 551 k. c. wskazał jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia takiej działalności czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę aby można było uznać że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Ocena czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto a miarodajne jest przy tym ustalenie czy nabyto minimum środków bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe (vide wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2008 r. III SA/Wa 540/08, LEX nr 399685). Podnieść także należy, że zgodnie z orzecznictwem sądowym (vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2000 r. sygn. akt I CKN 850/98, LEX nr 50895) strony - jak wynika z art. 552 k. c. - mają pozostawioną swobodę, co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym, że swoboda w wyłączaniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko aby zakres włączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. (...).

Potwierdzenie powyżej tezy można odnaleźć także w wyrokach Sądu Najwyższego; przykładowo w wyroku z 8 kwietnia 2003 r. (sygn. IV/CKN 51/01), gdzie Sąd wskazał, że (...) nawet wyłączenie niektórych składników nie uniemożliwia przyjęcia, że doszło do zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k. c, jeśli na nabywcę przeszło to minimum dóbr materialnych i niematerialnych oraz środków i sposobów, jakie konieczne są do podjęcia przez niego takiej działalności gospodarczej, jaką prowadził zbywca. Wbrew stanowisku Sądu Apelacyjnego, dla oceny, że doszło do wniesienia przedsiębiorstwa jako aportu do spółki z o.o., nie jest konieczne ani decydujące stwierdzenie w akcie aportu, że przedmiot aportu wyczerpuje wszystkie składniki przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c. (...).

Z orzecznictwa wynika ponadto, że podstawową cechą przedsiębiorstwa jest samodzielność (tak: wyrok NSA z 26 czerwca 2008 r., sygn. I FSK 688/07). Znajduje ona wyraz w odrębności jego składników majątkowych, samodzielności organizacyjnej, podporządkowaniu realizacji określonego zadania (zadań) gospodarczego, indywidualizacji za pomocą własnych oznaczeń firmy, posiadaniu własnej dokumentacji księgowej, a także byciu (jako całość) podmiotem określonych obowiązków o charakterze publicznym i prywatnym, przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą jego składników, lecz ich zorganizowanym zespołem, a wartość przedsiębiorstwa nie jest równa wartości jego składników, ale jest odpowiednio wyższa o wartość czynnika organizacyjnego (wyrok NSA z 24 listopada 1999 r., sygn. I SA/Kr 1189/99).

Powyżej zaprezentowane wnioski znajdują potwierdzenie również w indywidualnych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 2 lipca 2013 r. (sygn. IBPP4/443-153/13/LG) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach podkreślił, że Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej (...) w przedmiotowej sprawie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa, gdyż przedmiot tej transakcji obejmował będzie całość składników materialnych i niematerialnych składających się na przedsiębiorstwo Spółki, z wyłączeniem pewnych składników, co jednak pozostałe bez wpływu na możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki przez ich nabywcę w takim zakresie jak Wnioskodawca.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w szeregu innych interpretacji organów podatkowych; przykładowo w:

  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 maja 2013 r. (sygn. IPTPP2/443-I50/13-4/KW);
  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 kwietnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-95/13-2/MN).

Wobec powyższego należy podkreślić, że składniki majątkowe, które Zbywca zamierza wnieść aportem do Spółki są organizacyjnym zespołem, który może zostać wykorzystany do prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę. Konkluzji tej nie powinna zmieniać okoliczność, że przedmiotem aportu może nie być cały majątek Zbywcy - wyłączone mogą zostać posiadane przez Zbywcę akcje jednej ze spółek, gdyż te nie służą bezpośrednio prowadzeniu działalności gospodarczej Zbywcy, a jedynie mogą pozwalać na osiąganie dodatkowego dochodu w postaci dywidendy.

W konsekwencji, zespół składników majątkowych opisany powyżej (nawet po wyłączeniu posiadanych przez Zbywcę akcji innej spółki), który zostanie wniesiony przez Zbywcę na rzecz Spółki w formie wkładu niepieniężnego będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu Kodeksu cywilnego oraz ustawy o CIT.

W ocenie Spółki, nawet gdyby uznać, że wkład niepieniężny Zbywcy nieobejmujący wszystkich jej składników majątkowych (np. zobowiązań Zbywcy nieprzenaszalnych z mocy prawa i środków finansowych niezbędnych w celu ich zaspokojenia oraz posiadanych przez Zbywcę akcji w innej spółce) nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego, to z uwagi na fakt, że wkład ten będzie w dalszym ciągu stanowił funkcjonalną całość zdolną do realizacji określonych działań gospodarczych możliwe będzie jego zakwalifikowanie, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pk 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Mając na uwadze brzmienie wskazanych wyżej przepisów ustawy o CIT, a także wnioski płynące z wydawanych przez Ministra Finansów interpretacji indywidualnych prawa podatkowego oraz orzecznictwa sądów administracyjnych, można stwierdzić, że o zorganizowanej części przedsiębiorstwa mówić można w sytuacji, gdy zespół składników majątkowych i niemajątkowych będący przedmiotem określonej w ustawie o CIT czynności prawnej posiada następujące cechy:

  • stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, które pozostają w funkcjonalnym związku i są przeznaczone do wykonywania określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);
  • posiada określone miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa podatnika (wyodrębnienie organizacyjne);
  • został finansowo wyodrębniony w przedsiębiorstwie podatnika (wyodrębnienie finansowe);
  • przedmiotowy zespół składników niematerialnych i materialnych mógłby stanowić odrębne przedsiębiorstwo, w sposób samodzielny realizujące określone zdania gospodarcze.

Odnosząc się do wskazanych wyżej kryteriów pozwalających na stwierdzenie występowania w ramach przedsiębiorstwa Zbywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w ocenie Spółki, wyłączenie z przedmiotu aportu posiadanych przez Spółkę akcji innej spółki może spowodować, że wnoszony aportem zespół składników majątkowych będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wyłączenie, bowiem pojedynczych aktywów Zbywcy z przedmiotu jego aportu nie spowoduje, że pozostałe nabywane przez Spółkę składniki aportu nie będą mieć zorganizowanego charakteru.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się m. in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się m.in. kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy.

W związku z powyższym wartość wkładu niepieniężnego, jaki Spółka otrzyma od Zbywcy, która zostanie alokowana na jej kapitał zakładowy (częściowo albo w całości) lub na kapitał zapasowy (częściowo) nie będzie stanowić przychodu podatkowego Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z uwagi na fakt, że stanowisko Spółki w zakresie uznania przedmiotu aportu za przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy CIT uznano za prawidłowe, zawarte we własnym stanowisku rozważania dot. uznania tego przedmiotu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa są bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 3-6 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj