Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.93.2016.2.PM
z 18 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 11 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania w wyniku likwidacji lub rozwiązania spółki osobowej wierzytelności wskazanych we wniosku na skutek konfuzji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania w wyniku likwidacji lub rozwiązania spółki osobowej wierzytelności wskazanych we wniosku na skutek konfuzji.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 25 marca 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.93.2016.1.PM (doręczonym w dniu 30 marca 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 11 kwietnia 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 6 kwietnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (polski rezydent podatkowy) zawarł z inną osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym (dalej jako: „Powiernik”) umowę powierniczą. Na mocy tej umowy Wnioskodawca przekazał Powiernikowi określoną kwotę pieniężną, którą Powiernik zobowiązał się przeznaczyć (i przeznaczył) na nabycie akcji wskazanej przez Wnioskodawcę spółki, która obecnie jest spółką komandytową (dalej jako: Spółka A).

Akcje Spółki zostały nabyte przez Powiernika i nastąpiło to ze środków powierzonych Powiernikowi na ten cel przez Wnioskodawcę. Powiernik nabył akcje Spółki we własnym imieniu, ale na rzecz Wnioskodawcy. Zgodnie z umową powierniczą, Powiernik jest zobowiązany na każde żądanie Wnioskodawcy do przeniesienia na Niego (w wykonaniu umowy powierniczej) praw i obowiązków w Spółce A. Spółka A jest wspólnikiem w innej spółce komandytowej z siedzibą w Polsce (dalej jako: Spółka B). Spółka B udzieliła Spółce A kilku pożyczek.

Nie wykluczone, że w przyszłości w celu uproszczenia struktury biznesowej nastąpi likwidacja Spółki B lub jej rozwiązanie bez przeprowadzania likwidacji, na podstawie art. 58 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych.

W przypadku podjęcia decyzji o zakończeniu działalności Spółki B, na dzień rozwiązania Spółki B bez przeprowadzania likwidacji lub likwidacji Spółki B na jej majątek składać się będą mogły np. środki pieniężne, aczkolwiek może też zdarzyć się tak, że na majątek Spółki B będzie się składać częściowo lub wyłącznie wierzytelność Spółki B wobec Spółki A z tytułu udzielonych pożyczek.

W przypadku otrzymanej w toku rozwiązania lub likwidacji wierzytelności Spółki B wobec Spółki A dojdzie do konfuzji (wygaśnięcia) wzajemnych zobowiązań, tj. zobowiązania Spółki A wobec Spółki B z wymagalnym zobowiązaniem Spółki B wobec Spółki A, wynikającym z podziału majątku rozwiązywanej lub likwidowanej Spółki B.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• Powiernik, który zawarł z Wnioskodawcą umowę powierniczą nie jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą,
  

• nabycie akcji przez Powiernika nastąpiło na podstawie umowy przedwstępnej sprzedaży akcji, a następnie umowy przyrzeczonej sprzedaży akcji,
  

• Spółka wskazana przez Wnioskodawcę, której akcje nabył Powiernik, która jest obecnie spółką komandytową, była spółką komandytowo-akcyjną,
  

• przedmiotem działalności Spółki B jest udzielanie pożyczek,
  

• przez wierzytelność Spółki B wobec Spółki A z tytułu udzielonych pożyczek, na potrzeby wniosku Wnioskodawca rozumie wierzytelność odpowiadającą kwocie głównej pożyczki.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wygaśnięcie w wyniku konfuzji (przekazanie Spółce A w wyniku likwidacji Spółki B lub rozwiązania Spółki B bez przeprowadzenia likwidacji wierzytelności Spółki B wobec Spółki A, która to wierzytelność wygaśnie w chwili jej przekazania na skutek tzw. konfuzji), w związku z zakończeniem działalności Spółki B, zobowiązania Spółki A wobec Spółki B z tytułu umowy pożyczki (w zakresie kwoty głównej) nie spowoduje powstania dla Wnioskodawcy przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy w wyniku rozwiązania Spółki B bez przeprowadzenia likwidacji lub likwidacji Spółki B, Spółka A uzyska wierzytelność, jaka przysługuje Spółce B od Spółki A, w wyniku czego dojdzie do tzw. konfuzji zobowiązań po stronie Spółki A, a w konsekwencji po stronie wspólników Spółki A (w tym Wnioskodawcy) nie powstanie przychód/dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm., dalej jako: „KSH”) spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Ponieważ spółka osobowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa PIT) – przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 8 ust. 1 ustawy PIT, dochody z udziału w spółce osobowej opodatkowuje się osobno u każdej osoby w stosunku do jej udziałów. Udział wspólnika w zysku odpowiada wartości majątku wspólnego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, przy uwzględnieniu proporcji, w jakiej wspólnik uczestniczył w zyskach spółki.

Przepis art. 14 ust. 1 ustawy PIT stanowi, że za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 ustawy PIT.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 ustawy PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

• pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie,
  

• otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.
  
  

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy PIT do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. Jednocześnie zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy PIT, przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Wnioskodawca jednocześnie podkreśliła, że likwidacja oraz rozwiązanie spółki osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego prowadzi do tych samych rezultatów w postaci zakończenia działalności danego podmiotu. Tym samym, interpretacja art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy PIT nie powinna być zawężana jedynie do ścisłego rozumienia likwidacji (jako postępowania likwidacyjnego przewidzianego w KSH), ale również obejmować swoim zakresem rozwiązanie spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego (jako sposób na zakończenia bytu prawnego spółki jawnej). Zdaniem Wnioskodawcy, przez likwidację spółki niebędącej osobą prawną w rozumieniu przepisów ustawy PIT, należy więc rozumieć zakończenie działalności takiej spółki poprzez wykreślenie jej z KRS, bez względu na to czy będzie to poprzedzone czynnościami likwidacyjnymi, czy też decyzją wspólników, że postępowanie likwidacyjne nie będzie prowadzone.

Mając na uwadze powyższe regulacje, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy w wyniku likwidacji Spółki B lub jej rozwiązania bez przeprowadzenia likwidacji, Spółka A otrzyma majątek niepieniężny (wierzytelność), w momencie likwidacji lub rozwiązania Spółki B nie powstanie po stronie wspólników Spółki A (w tym Wnioskodawcy) przychód/dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W omawianym zdarzeniu przyszłym, istotne jest, że w wyniku likwidacji Spółki B lub rozwiązania Spółki B bez przeprowadzenia likwidacji, wierzytelność Spółki B wobec Spółki A zostanie przeniesiona na Spółkę A, wskutek czego stanie się ona jednocześnie wierzycielem i dłużnikiem.

W przypadku, gdy dochodzi do połączenia w rękach tej samej osoby/podmiotu wierzytelności i korelatywnie sprzężonego z nią obowiązku (zobowiązania), wygaśnięciu ulega prawo podmiotowe, tj. następuje konfuzja tego prawa podmiotowego. W przedstawionym zdarzeniu wygaśnie zatem wierzytelność Spółki B wobec Spółki A oraz zobowiązanie Spółki B wobec Spółki A z tytułu wydania majątku w ramach likwidacji lub rozwiązania bez przeprowadzenia likwidacji. Zobowiązanie przestanie istnieć wobec zaniku istotnych elementów stosunku zobowiązaniowego. Brak będzie bowiem stron, z których każda reprezentowałaby przeciwstawne, czy choćby inne interesy (W. Czachórski, Zobowiązania. Zarys wykładu, s. 355, Warszawa 2003 r.).

Należy jednak podkreślić, że do wygaśnięcia zobowiązania Spółki A dojdzie nie wskutek umorzenia, czy zwolnienia z długu lecz poprzez konfuzję prawa podmiotowego z mocy prawa, następującego w wyniku likwidacji Spółki B lub rozwiązania Spółki B bez przeprowadzenia likwidacji i podziału jej majątku (przekazania go wspólnikom).

Przepisy podatkowe nie określają wprost podatkowych skutków wygaśnięcia wierzytelności w wyniku połączenia dłużnika i wierzyciela (tzw. konfuzji).

Wnioskodawca wskazuje, że Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 sierpnia 2010 r. uznał za prawidłowe stanowisko podatnika w zakresie skutków podatkowych konfuzji i stwierdził, że w przypadku połączenia w jednej osobie dłużnika i wierzyciela wzajemne prawa i obowiązki ulegną wygaśnięciu. Wygaśnięcie zobowiązania z tytułu nabytych wierzytelności oraz wygaśnięcie wierzytelności z tytułu nabytych zobowiązań, w wyniku połączenia wierzyciela i dłużnika, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie dłużnika czy wierzyciela przychodu/dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca wskazuje, że takie stanowisko potwierdzają również organy podatkowe:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnych interpretacjach:
  • z dnia 8 stycznia 2013 r. o sygn. IPPB1/415-1510/12-2/EC;
  • z dnia 24 kwietnia 2012 r. o sygn. IPPB1/415-137/12-2/EC;
  • z dnia 21 sierpnia 2015 r. o sygn. IPPB4/4511-809/15-5/IM;
    
  • z dnia 12 stycznia 2016 r. o sygn. IPPB1/4511-1379/15-4/MT.

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 20 listopada 2007 r. o sygn. ILPB3/423-59/07-2/HS: „Reasumując, powyższe wyjaśnienia, skoro umorzenie zobowiązania wymaga dwustronnej umowy i akceptacji dłużnika, to w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca ta właśnie sytuacja. Dojdzie tu natomiast do wygaśnięcia zobowiązań spółki przejmującej (… z o.o.) w wyniku jej łączenia z wierzycielem (… S.A.). Tym samym dłużnik stanie się wierzycielem. Nie będzie to skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu”;
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnych interpretacjach:
  • z dnia 16 grudnia 2009 r. o sygn. IBPBI/2/423-1108/09/MO;
  • z dnia 22 grudnia 2015 r. o sygn. IBPB-1-1/4511-583/15/EN;

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnych interpretacjach:
  • z dnia 27 sierpnia 2015 r. o sygn. IPTPB1/4511-303/15-4/MM;
  • z dnia 21 października 2015 r. o sygn. IPTPB1/4511-422/15-4/AP.
  
  

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, pomimo że w drodze likwidacji Spółki B lub rozwiązania Spółki B bez przeprowadzania likwidacji dojdzie do nabycia przez Spółkę A wierzytelności pożyczkowej, nie powstanie z tego tytułu po stronie Wnioskodawcy zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż ta wierzytelność w momencie jej nabycia wygaśnie w drodze tzw. konfuzji.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy w wyniku likwidacji Spółki B lub rozwiązania Spółki B bez przeprowadzania likwidacji, Spółka A uzyska wierzytelność, jaka przysługuje Spółce B wobec Spółki A, w wyniku czego dojdzie do tzw. konfuzji zobowiązań po stronie Spółki A, nie spowoduje to powstania u Wnioskodawcy przychodu/dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, innymi słowy opisane zdarzenie przyszłe będzie dla Niego neutralne na gruncie ustawy PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 58 ww. ustawy rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Stosownie do treści art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z tym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3)
  

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit a)-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7).
  
  

Natomiast w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymienione zostały enumeratywnie przychody z kapitałów pieniężnych.

W myśl, natomiast art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Wyjaśnić jednocześnie należy, że likwidacja spółki osobowej nie jest obligatoryjna, gdyż zakończenie jej działalności może się odbyć bez jej przeprowadzenia, np. w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników o rozwiązaniu spółki osobowej. W związku z tym, zarówno likwidacja jak i rozwiązanie spółki osobowej bez przeprowadzenia procedury likwidacji, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywołują te same konsekwencje podatkowe.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (polski rezydent podatkowy) zawarł z inną osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym (dalej jako: „Powiernik”) umowę powierniczą. Na mocy tej umowy Wnioskodawca przekazał Powiernikowi określoną kwotę pieniężną, którą Powiernik zobowiązał się przeznaczyć (i przeznaczył) na nabycie akcji wskazanej przez Wnioskodawcę spółki, która obecnie jest spółką komandytową (dalej jako: Spółka A). Akcje Spółki zostały nabyte przez Powiernika i nastąpiło to ze środków powierzonych Powiernikowi na ten cel przez Wnioskodawcę. Powiernik nabył akcje Spółki we własnym imieniu, ale na rzecz Wnioskodawcy. Zgodnie z umową powierniczą Powiernik jest zobowiązany na każde żądanie Wnioskodawcy do przeniesienia na niego (w wykonaniu umowy powierniczej) praw i obowiązków w Spółce A. Spółka A jest wspólnikiem w innej spółce komandytowej z siedzibą w Polsce (dalej jako: Spółka B). Spółka B udzieliła Spółce A kilku pożyczek. Nie wykluczone, że w przyszłości w celu uproszczenia struktury biznesowej nastąpi likwidacja Spółki B lub jej rozwiązanie bez przeprowadzania likwidacji, na podstawie art. 58 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych.

Mocą ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328), wprowadzono do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulacje prawne, m.in. art. 14 ust. 8 – zawierający definicję użytego w art. 10 ust. 3 pkt 10 zwrotu „środki pieniężne”.

Zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Powyższe przepisy, w zależności od kategorii wierzytelności zrównują podatkowe traktowanie tych zdarzeń z wypłatą środków pieniężnych lub otrzymaniem przez wspólnika składnika majątkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że z wyłączenia na podstawie art. 14 ust. 8 w związku z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą korzystać tylko wierzytelności, które były uprzednio zarachowane jako przychód należny w spółce osobowej oraz wierzytelności wynikające z pożyczek udzielonych przez spółkę osobową.

Z powyższego wyłączenia nie mogą korzystać wierzytelności pożyczkowe wynikające z pożyczek udzielonych przez Spółkę kapitałową.

Otrzymanie tych wierzytelności należy utożsamiać z otrzymaniem składnika majątkowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Z treści art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.) wynika natomiast, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika również, że w przypadku otrzymanej w toku rozwiązania lub likwidacji wierzytelności Spółki B wobec Spółki A dojdzie do konfuzji (wygaśnięcia) wzajemnych zobowiązań, tj. zobowiązania Spółki A wobec Spółki B z wymagalnym zobowiązaniem Spółki B wobec Spółki A, wynikającym z podziału majątku rozwiązywanej lub likwidowanej Spółki B.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że otrzymanie wierzytelności wynikających z pożyczek udzielonych przez Spółkę B Spółce A, nie będzie skutkować dla Wnioskodawcy powstaniem przychodu, stosownie do art. 14 ust. 8 w związku z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku, gdy w wyniku rozwiązania Spółki B bez przeprowadzenia likwidacji lub likwidacji Spółki B, Spółka A otrzyma wskazane w treści wniosku wierzytelności pożyczkowe wynikające z pożyczek udzielonych przez Spółkę B, w momencie likwidacji lub rozwiązania Spółki B bez przeprowadzenia likwidacji, nie powstanie u Wnioskodawcy przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 i art. 14 ust. 3 pkt 12b.

W związku z powyższym Wnioskodawca słusznie uważa, że w przypadku gdy w wyniku rozwiązania Spółki B bez przeprowadzenia likwidacji lub likwidacji Spółki B, Spółka A uzyska wierzytelność, jaka przysługuje Spółce B wobec Spółki A, w wyniku czego dojdzie do tzw. konfuzji zobowiązań po stronie Spółki A, nie spowoduje to powstania u Wnioskodawcy przychodu/dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, innymi słowy opisane zdarzenie przyszłe będzie dla Niego neutralne na gruncie ustawy PIT.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki osobowej.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.