INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2011r. (data wpływu do tut. Biura 16 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanej we wniosku maszyny wykorzystywanej w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu finansowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanej we wniosku maszyny wykorzystywanej w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu finansowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą i prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Zawarła umowę leasingu finansowego spełniającą warunki zawarte w art. 23f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na specjalistyczny sprzęt medyczny (laser medyczny zaliczony do grupy 8 KŚT). Jako mały podatnik skorzystała z możliwości jednorazowego odpisu amortyzacyjnego dotyczącego ww. środka trwałego zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącego pomoc de minimis. Laser medyczny został nabyty i wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 26 kwietnia 2011 r. W roku wprowadzenia ww. środka trwałego do ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni spełniała kryteria małego podatnika, zgodnie z art. 5a pkt 20 ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy amortyzacji maszyny „zakupionej” na podstawie umowy leasingu finansowego Wnioskodawczyni może skorzystać z prawa do jednorazowej amortyzacji na podstawie art. 22k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22k ust. 7-13 ww. ustawy, prawidłowo dokonała jednorazowego odpisu amortyzacyjnego maszyny „zakupionej” na podstawie umowy leasingu finansowego. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2006r. sygn. akt II FSK 921/05.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztem uzyskania przychodów są także odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.

W myśl art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Możliwość dokonywania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego przez małych podatników oraz podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej przewiduje art. 22k ust. 7 ww. ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3.500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22f ust. 3 (art. 22k ust. 9 ww. ustawy).

W myśl art. 22k ust. 12 ww. ustawy, przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis (art. 22k ust. 10 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 5a pkt 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych (art. 22k ust. 8 ww. ustawy).

Zasady podatkowego rozliczania opłat wynikających z zawartych umów leasingu finansowego określa art. 23f ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23f ust. 1 ww. ustawy wynika, iż do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:
   1. odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo
   2. finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Umowa leasingu finansowego charakteryzuje się zatem m.in. tym, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie trwania tej umowy dokonuje korzystający, o ile nie jest osobą nieprowadzącą dzialalności gospodarczej

Zgodnie z art. 23a pkt 3 ww. ustawy, ilekroć w rozdziale dotyczącym opodatkowania stron umowy leasingu jest mowa o odpisach amortyzacyjnych rozumie się przez to odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22m, z uwzględnieniem art. 23.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przypadku umów leasingu finansowego korzystający może stosować wszystkie metody amortyzacji przewidziane dla danego środka trwałego, również jednorazowy odpis amortyzacyjny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingu finansowego na specjalistyczny sprzęt medyczny (laser medyczny). Laser ten został nabyty i wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w dniu 26 kwietnia 2011r. Ww. laser zaliczony został do grupy 8 Klasyfikacji Środków Trwałych. W roku wprowadzenia ww. składnika majątku do ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni spełniała kryteria małego podatnika zgodnie z art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie w 2011r. Wnioskodawczyni spełniała kryteria małego podatnika, o których mowa w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wskazany we wniosku laser został poprawnie zakwalifikowany do grupy 8 KŚT, to Wnioskodawczyni mogła dokonać jednorazowej amortyzacji wskazanego we wniosku składnika majątku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.