INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2011r. (data wpływu 13 września 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2011r. (data wpływu 12 grudnia 2011r.) oraz z dnia 8 grudnia 2011r. (data wpływu 13 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy Powiatowi przysługuje odszkodowanie w wysokości równej wartości oszacowanej przez rzeczoznawcę majątkowego, tj. w kwocie netto, którą należy pomniejszyć o należny podatek VAT, czy do oszacowanej wartości netto należy doliczyć należny podatek VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy Powiatowi przysługuje odszkodowanie w wysokości równej wartości oszacowanej przez rzeczoznawcę majątkowego, tj. w kwocie netto, którą należy pomniejszyć o należny podatek VAT, czy do oszacowanej wartości netto należy doliczyć należny podatek VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 grudnia 2011r. (data wpływu 12 grudnia 2011r.) oraz z dnia 8 grudnia 2011r. (data wpływu 13 grudnia 2011r.), będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 28 listopada 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Decyzją Burmistrza z dnia 14 sierpnia 2008r. został zatwierdzony podział nieruchomości stanowiącej własność Powiatu M. położonej w M. przy ul. W. ozn. nr 2917/5. Zgodnie z ww. Decyzją działki położone w M. przy ul. W. ozn. nr 2917/7 i 2917/11 o łącznej pow. 0,0367 ha przeszły na własność Gminy M. pod drogę gminną.

Zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami za działki gruntu wydzielone pod drogi gminne przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem, a właściwym organem. Gmina przesłała do Starostwa projekt Protokołu uzgodnień w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania przysługującego Powiatowi za działki ozn. nr 2917/7 i 2917/11 położone w M. przy ul. W. W ww. protokole Gmina zaproponowała Powiatowi odszkodowanie w wysokości 9 821,00 zł – równej wartości rynkowej nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym. Z operatu szacunkowego wynika, że oszacowana wartość nie zawiera podatku VAT, tj. że kwota 9 821,00 zł jest wartością netto.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów, a przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. W związku z powyższym Powiat wystąpił do Gminy o skorygowanie wysokości odszkodowania o należny podatek VAT w wysokości 23%, który Powiat będzie zobowiązany zapłacić po otrzymaniu odszkodowania od Gminy. Po skorygowaniu kwota odszkodowania wyniosłaby 12 079,83 zł.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 6 grudnia 2011r. wynika, że Powiat nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie ma nadanego numeru NIP i nie wystawia faktur VAT.

Decyzja z dnia 14 sierpnia 2008r. dot. zatwierdzenia podziału nieruchomości, o której mowa we wniosku została wydana na podstawie art. 93 ust. 1 i 4, art. 96 ust. 1 i 4, art. 97 ust. 1 i 1a i art. 98 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity z 2010r. Dz. U. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) i z dniem 2 września 2008r. stała się ostateczna.

Powiatowi przysługuje odszkodowanie na podstawie art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r., który stanowi, że za działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem a właściwym organem. Dopiero gdy do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości. Powołany wyżej przepis nie określa czy kwota odszkodowania obejmuje podatek VAT czy nie, jedynie stanowi, że wysokość odszkodowania ma być uzgodniona między stronami. Kwota należnego odszkodowania jest jedyną kwotą należną Wnioskodawcy z tytułu utraty własności nieruchomości wydzielonej pod drogę gminną. Gmina zaproponowała Powiatowi odszkodowanie w wysokości 9 821,00 zł równej wartości rynkowej nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym. Z operatu szacunkowego wynika, że oszacowana wartość nie zawiera podatku VAT i jest wartością netto. W związku z powyższym Powiat wystąpił do Gminy o skorygowanie wysokości odszkodowania o należny podatek VAT w wysokości 23% i wypłatę odszkodowania w wysokości 12 079,83 zł. Gmina nie zaaprobowała propozycji Powiatu, uznając że nie ma podstaw do podwyższenia kwoty zaproponowanego odszkodowania. W związku z powyższym Powiat wnioskiem z dnia 7 września 2011r. wystąpił o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

Do dnia sporządzenia uzupełnienia nie został podpisany protokół z uzgodnień w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania oraz nie została wydana decyzja o ustaleniu wysokości odszkodowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Powiatowi przysługuje odszkodowanie w wysokości równej wartości oszacowanej przez rzeczoznawcę majątkowego, tj. w kwocie 9 821,00 zł netto, którą należy pomniejszyć o należy podatek VAT, czy do oszacowanej wartości netto należy doliczyć podatek VAT w wysokości 23%, tj. 2 258,83 zł i jako kwotę odszkodowania przyjąć 12 079,83 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu odszkodowanie w wysokości 12 079,83 zł brutto, które obejmuje kwotę netto 9 821,00 zł równą wartości nieruchomości oszacowanej przez rzeczoznawcę oraz należny podatek VAT 23%, tj. 2 258,83 zł. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowej sprawie do wartości nieruchomości netto określonej przez rzeczoznawcę majątkowego należy doliczyć podatek VAT w wysokości 23% i tak powiększona kwota winna stanowić wysokość odszkodowania, które Powiat otrzyma od Gminy za ww. nieruchomości. Niedoliczenie należnego podatku VAT do kwoty odszkodowania spowoduje, że Powiat otrzyma odszkodowanie w wysokości niższej niż wartość rynkowa nieruchomości, gdyż wartość rynkowa nieruchomości zostanie pomniejszona o wysokość podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011r., t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – stosownie do art. 15 ust. 2 cyt. ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej. I tak na podstawie art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przytoczonego przepisu wynika, że organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy działają w charakterze podatników tylko wtedy, gdy:

• wykonują czynności, które nie mieszczą się w ramach ich zadań albo
• wykonują czynności, które wprawdzie mieszczą się w ramach ich zadań, jednak są wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011r. przepisem § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania powiatu należą zadania publiczne o charakterze ponadgminnym. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu gospodarki nieruchomościami (art. 4 ust. 1 pkt 10 cytowanej ustawy o samorządzie powiatowym).

W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami (art. 6 ust. 1 cyt. ustawy).

Organami powiatu są rada powiatu i zarząd powiatu (art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie). Zarząd powiatu jest organem wykonawczym powiatu (art. 26 ust. 1 ustawy o samorządzie). Zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy (art. 33 ustawy o samorządzie). Starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz (art. 34 ust. 1 ustawy o samorządzie).

Mając te regulacje na uwadze należy zauważyć, że samorządowa osoba prawna (powiat) nie ma własnych struktur organizacyjnych, zaś nałożone zadania wykonuje za pośrednictwem jednostek organizacyjnych powiatu.

Jak wynika z powyższego, starostwo powiatowe nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 6 ustawy o samorządzie powiatowym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Starostwo powiatowe jest aparatem pomocniczym służącym do wykonywania zadań powiatu oraz obsługi techniczno organizacyjnej powiatu. Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe powiatu i starostwa powiatowego, również na gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości powiatu podmiotowość starostwa powiatowego.

Jak już podano na wstępie zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle powyższego przepisu jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty, województwa), ze względu na przyznaną im ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, o ile spełnią pozostałe warunki wskazane w art. 15 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że decyzją z dnia 14 sierpnia 2008r. został zatwierdzony podział nieruchomości stanowiącej własność Powiatu ozn. nr 2917/5. Zgodnie z ww. decyzją działki ozn. nr 2917/7 i 2917/11 o łącznej pow. 0,0367 ha przeszły na własność Gminy pod drogę gminną.

Zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami za działki gruntu wydzielone pod drogi gminne przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem, a właściwym organem. Gmina przesłała do Starostwa projekt Protokołu uzgodnień w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania przysługującego Powiatowi za działki ozn. nr 2917/7 i 2917/11. W ww. protokole Gmina zaproponowała Powiatowi odszkodowanie w wysokości 9 821,00 zł – równej wartości rynkowej nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym. Z operatu szacunkowego wynika, że oszacowana wartość nie zawiera podatku VAT, tj. że kwota 9 821,00 zł jest wartością netto.

Powiat wystąpił do Gminy o skorygowanie wysokości odszkodowania o należny podatek VAT w wysokości 23%, który Powiat będzie zobowiązany zapłacić po otrzymaniu odszkodowania od Gminy. Po skorygowaniu kwota odszkodowania wyniosłaby 12 079,83 zł.

Z przywołanego ww. przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

We wskazanych okolicznościach uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną – objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

W analizowanym przypadku w roli organu władzy publicznej wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej występuje organ dokonujący wywłaszczenia. Organem tym może być wojewoda lub starosta, dokonujący wywłaszczenia w imieniu Skarbu Państwa. Czynność wykonywana przez organ dokonujący wywłaszczenia nie stanowi dostawy towaru, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podmiotem, który dokonuje dostawy towaru jest dotychczasowy właściciel nieruchomości, czyli Powiat. Zbywając nieruchomość Wnioskodawca nie realizuje ani zadań własnych, ani zadań zleconych.

Organ władzy publicznej (wójt, burmistrz) wydając nieruchomość za odszkodowaniem nie może skorzystać z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Organ władzy publicznej nie jest uznawany za podatnika w zakresie czynności, które mieszczą się w ramach zadań, dla realizacji których został on powołany, dodatkowo pod warunkiem, że czynności te nie są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przypadku przeniesienia z mocy prawa własności nieruchomości nie są realizowane zadania, dla realizacji których organ ten został powołany.

Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego nie może również skorzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w przepisie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Dokonując przeniesienia prawa do rozporządzania nieruchomością Powiat nie realizuje ani zadań własnych, ani zadań zleconych przez organ administracji rządowej.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny wskazać należy, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej prawa własności towaru (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji jest czynnością podlegającą opodatkowaniu uregulowaną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się zatem do kwestii budzącej wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie uznania, czy Powiatowi przysługuje odszkodowanie w wysokości równej wartości oszacowanej przez rzeczoznawcę majątkowego, tj. w kwocie netto, którą należy pomniejszyć o należy podatek VAT, czy do oszacowanej wartości netto należy doliczyć podatek VAT należy zauważyć, iż zgodnie art. 29 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT).

Ponadto, zgodnie z treścią art. 29 ust. 9 ww. ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w przypadku wywłaszczenia nieruchomości na cele budowy lub poszerzenia dróg w roli organu władzy publicznej wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej występuje organ dokonujący wywłaszczenia. Organem tym może być wojewoda lub starosta (na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami – t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 i ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych – t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) dokonujący wywłaszczenia w imieniu Skarbu Państwa.

W przedmiotowej sytuacji, opodatkowaniu podlega przeniesienie własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa w zamian za odszkodowanie (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy). Odszkodowanie to pełni funkcję wynagrodzenia z tytułu dostawy towaru, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Należy stwierdzić, że przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii, czy wynagrodzenie (odszkodowanie) wypłacone w zamian za przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów uwzględnia podatek od towarów i usług i stanowi kwotę brutto, czy nie uwzględnia podatku od towarów i usług i stanowi kwotę netto. Strony powinny ewentualnie sięgnąć do odpowiednich przepisów innych gałęzi prawa (np. w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym do przepisów regulujących przygotowanie i realizację inwestycji w zakresie dróg gminnych).

Jeśli zatem zgodnie z odpowiednimi przepisami innych gałęzi prawa lub ustaleniami pomiędzy stronami, dotyczącymi przyznania i wypłaty odszkodowania oraz jego wysokości, Wnioskodawca za wywłaszczoną nieruchomość otrzyma wyłącznie kwotę odszkodowania, która będzie jedyną kwotą należną Wnioskodawcy za oddane z mocy prawa Gminie grunty, to należy uznać, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, którą dla wyliczenia obrotu (podstawy opodatkowania) należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT, dla którego wyliczenia należy zastosować metodę „w stu”. Metoda „w stu” pozwala na obliczanie podatku należnego, w której podstawą opodatkowania, wbrew zasadzie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, nie jest kwota netto, lecz kwota brutto, czyli cena w rozumieniu ww. art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach.

Reasumując stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów, natomiast kwota odszkodowania, jeżeli jest jedynym wynagrodzeniem należnym Powiatowi z tytułu dostawy nieruchomości na rzecz Gminy, stanowi – w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT – kwotę należną zawierającą podatek od towarów i usług (o ile taki podatek od danej transakcji jest należny). Podstawą opodatkowania jest zatem kwota odszkodowania pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Jeśli natomiast zgodnie z odpowiednimi dokumentami, przepisami innych gałęzi prawa czy uzgodnieniami pomiędzy stronami, dotyczącymi przyznania i wypłaty odszkodowania oraz jego wysokości, kwota odszkodowania nie jest jedyną kwotą należną Powiatowi za wywłaszczoną nieruchomość i z dokumentów, przepisów czy też uzgodnień pomiędzy stronami wynika, że jest to kwota, do której należy doliczyć podatek VAT według właściwej stawki, to kwota ta będzie kwotą netto.

Trzeba mieć bowiem na uwadze, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT (zwolnienia od podatku) dla dostawy działek objętych wywłaszczeniem, gdyż Wnioskodawca nie zadał pytania w tym zakresie i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. W niniejszej sprawie przyjęto bowiem opis stanu faktycznego przedstawiony przez Wnioskodawcę, który stwierdził m.in., że „(…) Powiat wystąpił do Gminy o skorygowanie wysokości odszkodowania o należny podatek VAT w wysokości 23%, który Powiat będzie zobowiązany zapłacić po otrzymaniu odszkodowania od Gminy”. Ponadto należy zaznaczyć, iż tut. organ nie dokonał oceny prawidłowości wyliczeń dokonanych przez Wnioskodawcę, bowiem w myśl art. 14b § 1 ww. ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny poprawności kwot wskazanych przez Podatnika.

W przypadku jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem indywidualnej interpretacji w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku VAT (zwolnienia od podatku) dla dostawy wskazanych działek, winien wystąpić z odrębnym wnioskiem, w którym opisze zaistniały w tej sprawie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), przedstawi własne stanowisko, zada stosowne pytanie oraz uiści należną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.