Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-185/12-4/SP
z 6 czerwca 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB4/415-185/12-4/SP
Data
2012.06.06



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody z działalności wykonywanej osobiście

Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Katalog źrodeł przychodów


Słowa kluczowe
deklaracje
korekta
płatnik
przychód
składki na ubezpieczenia zdrowotne
zwrot


Istota interpretacji
Obowiązki płatnika z tytułu nadpłaconej składki zdrowotnej.



Wniosek ORD-IN 309 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 01.03.2012 r. (data wpływu 05.03.2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 18.05.2012 r. (data nadania 21.05.2012 r., data wpływu 23.05.2012 r.) na wezwanie z dnia 09.05.2012 r. (data nadania 09.05.2012 r., data doręczenia 14.05.2012 r.) Nr IPPB4/415-185/12-2/SP o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu nadpłaconej składki zdrowotnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu nadpłaconej składki zdrowotnej.

Z uwagi na braki formalne pismem z dnia 09.05.2012 r. Nr IPPB4/415-185/12-2/SP tut. organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie jakiego okresu podatkowego dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny, przeformułowanie pytań, które winny być związane z przepisami prawa podatkowego, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej, przyporządkowane do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz dotyczyć Państwa indywidualnej sprawy, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanych pytań, przedstawienie aktualnego ciągu dokumentów (oryginały lub urzędowo poświadczone kopie za zgodność z oryginałem), prowadzących do mocodawcy, z których wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy, z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego przez osobę, która przedmiotowy wniosek podpisała.

Pismem z dnia 18.05.2012 r. (data nadania 21.05.2012 r., data wpływu 23.05.2012 r.) wniosek został uzupełniony w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25.07.2007 roku Spółka (Wnioskodawca) zawarła umowę zlecenia z firmą Y, przedmiotem której było świadczenie usług administracyjno-biurowych. Do realizacji tej usługi Wnioskodawca zatrudniał osoby – głównie studentów na podstawie umowy zlecenia, w ramach których zleceniobiorcy realizowali tzw. akcje specjalne – weryfikacja danych, archiwizacja dokumentów. Realizacja zleceń odbywała się zgodnie z dyspozycjami koordynatora oddelegowanego ze strony Klienta Wnioskodawcy – spółki Y. Wśród osób, które realizowały zlecenie znalazła się jedna osoba – Pan X, którą łączył stosunek pracy z firmą Y. Osoba ta, po wypełnieniu niezbędnych kwestionariuszy, była zgłaszana do ZUS na drukach ZZA. Z tytułu zawieranych umów Wnioskodawca odprowadzał składkę na ubezpieczenie zdrowotne od uzyskanego przez Pana X przychodu. Pan X współpracował z Wnioskodawcą od 01.2008 r. do 12.2011 r.

W wyniku kontroli ZUS przeprowadzonej u Wnioskodawcy w okresie od 12.12.2011 roku do 04.01.2012 roku, sposób rozliczeń z Panem X został zakwestionowany. Inspektor ZUS uznał, iż zgodnie z:

  • art. 8 ust. 2a oraz art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych;
  • art. 66 ust. 1 pkt 1 oraz art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych;

pracodawca, a więc podmiot na rzecz którego wykonywana jest praca w ramach umowy cywilnoprawnej (firma Y), jest zobowiązany do rozliczenia i opłacenia należnych składek tak jak za osoby wykonujące pracę w ramach umowy cywilnoprawnej zawartej z własnym pracodawcą. W związku z tym analogiczne zasady przyjmuje się również wobec osób, które w ramach umowy zlecenia z innym podmiotem niż własny pracodawca wykonują pracę na rzecz swojego pracodawcy. Przychód uzyskany z tej umowy należy wykazać z przychodem ze stosunku pracy, w imiennym raporcie miesięcznym składanym za pracownika przez Pracodawcę. Natomiast Wnioskodawca nie zgłasza takiego zleceniobiorcy do ubezpieczeń i nie odprowadza z tytułu wypłaconego wynagrodzenia składki na ubezpieczenie zdrowotne.

W związku z powyższym w wyniku kontroli ZUS nakazał Wnioskodawcy skorygowanie deklaracji za ww. Pana X pomniejszając je o składkę zdrowotną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy Wnioskodawca powinien dokonać korekty PIT-11 w pozycji dotyczącej składki zdrowotnej – zerując tą pozycję...
  2. Czy zwróconą na konto Pracownika X składkę zdrowotną należy wykazać na PIT-8C

Zdaniem Wnioskodawcy.

Po dokonaniu korekt deklaracji ZUS, Wnioskodawca w rozliczeniu rocznym PIT-11 za 2011 rok dla Pana X powinien wykazać osiągnięty przez Zleceniobiorcę przychód oraz podatek. Nie wykazywać natomiast składki zdrowotnej (która została skorygowana).

Po dokonaniu korekt deklaracji ZUS z poprzednich lat, Wnioskodawca powinien wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o zwrot nadpłaty z tytułu skorygowanej składki zdrowotnej.

Wnioskodawca powinien skorygować rozliczenia roczne PIT-11 Pana X za lata: 2008, 2009, 2010, wykazując tylko osiągnięty przez niego przychód oraz zaliczkę na podatek. Dołączając do deklaracji informację, iż korekta deklaracji spowodowana jest wynikiem przeprowadzonej kontroli ZUS.

Kwotę skorygowanej składki zdrowotnej Wnioskodawca powinien zwrócić na rachunek bankowy Pana X wystawiając mu tym samym deklarację PIT-8C, tak aby samodzielnie mógł się z niej rozliczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określone zostały źródła przychodów, gdzie m. in. w ust. 1 pkt 2 wymieniono działalność wykonywaną osobiście.

Przepis art. 13 pkt 8 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 1a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Natomiast w myśl art. 41 ust. 1a cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 2009 r., zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (PIT-4R).

Z kolei ust. 2. art. 42 ustawy stanowi, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

  1. w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11);
  2. w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Biorąc pod uwagę zacytowane przepisy prawa należy stwierdzić, iż ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia, poboru i odprowadzania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od świadczeń wypłaconych lub postawionych do dyspozycji m. in. zleceniobiorcom, a także sporządzenia i przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu w ustawowym terminie informacji według ustalonego wzoru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w wyniku kontroli ZUS przeprowadzonej u Wnioskodawcy w okresie od 12.12.2011 roku do 04.01.2012 roku został zakwestionowany sposób rozliczeń z Panem X, z którym Wnioskodawca współpracował od 01.2008 r. do 12.2011 r. na podstawie podpisanej umowy zlecenia. Przychód uzyskany z tej umowy winien być wykazany z przychodem ze stosunku pracy, w imiennym raporcie miesięcznym składanym za pracownika przez pracodawcę, gdyż Pan X w ramach umowy zlecenia z innym podmiotem niż własny pracodawca wykonał pracę na rzecz swojego pracodawcy. Inspektor ZUS uznał, iż Wnioskodawca nie zgłasza takiego zleceniobiorcy do ubezpieczeń i nie odprowadza z tytułu wypłaconego wynagrodzenia składki na ubezpieczenie zdrowotne. ZUS nakazał Wnioskodawcy skorygowanie deklaracji za ww. Pana X pomniejszając je o składkę zdrowotną.

Na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. – podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 2009 r. – podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 45 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Sytuacja zwrotu składek na ubezpieczenia zdrowotne, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych została uregulowana przez ustawodawcę w art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z brzmienia art. 45 ust. 3a cytowanej ustawy, obowiązującego od dnia 01 stycznia 2011 r. wynika, że jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

Jak zatem wynika z zacytowanego art. 45 ust. 3a ww. ustawy, w przypadku otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconych i odliczonych składek na ubezpieczenie zdrowotne to podatnik (zleceniobiorca) obowiązany jest doliczyć do podatku kwoty uprzednio odliczone i dokonać tego w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym składki zostały mu zwrócone. Zwrot ten nie rodzi jednak obowiązku dokonania przez podatnika korekty złożonego zeznania podatkowego za rok, którego dotyczy nadpłata przedmiotowej składki zdrowotnej.

Stąd też, mając na uwadze stan faktyczny sprawy należy wyjaśnić, że w takiej sytuacji, rola płatnika sprowadza się co do zasady jedynie do pośredniczenia w wypłacie na rzecz zleceniobiorcy całej kwoty przekazanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nadpłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

W świetle powyższego, jeżeli Wnioskodawca zwróci w 2012 roku kwoty pobranych w latach 2008 – 2011 składek na ubezpieczenie zdrowotne, podatnik (zleceniobiorca) składając roczne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu za 2012 rok, obowiązany będzie, na podstawie art. 45 ust. 3a cytowanej ustawy doliczyć do należnego podatku za 2012 rok, kwoty składek zwróconych, uprzednio odliczonych. W związku z czym Wnioskodawca, jako płatnik powinien poinformować na piśmie zleceniobiorcę o zwróconych składkach na ubezpieczenie zdrowotne oraz o obowiązku doliczenia do podatku kwoty uprzednio zapłaconych i odliczonych od podatku składek zdrowotnych.

Należy zauważyć, iż w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma regulacji określającej jaki dokument winien sporządzić w tej sytuacji płatnik. Należy przyjąć, iż ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko, co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Ustawodawca ukształtował rolę płatnika, jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno – technicznych. Obowiązek podatkowy ciąży ostatecznie na podatniku. Płatnik natomiast, przekazuje organowi podatkowemu pieniądze podatnika. Z chwilą pobrania podatku i przekazania jego równowartości na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązek płatnika wygasa.

Jednakże przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przewidują odpowiedzialność płatnika za jego nieprawidłowe wywiązanie się z obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Dlatego też powołane wyżej przepisy znajdują zastosowanie do korekt informacji PIT-11. Poza tym należy wskazać, iż możliwość złożenia korekty informacji PIT-11 jest związana z istnieniem konsekwencji, jakie rodzi pobranie zaliczek na podatek w niewłaściwych kwotach.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz stan faktyczny sprawy organ podatkowy stwierdza, iż zaistniała sytuacja nie nakłada na Wnioskodawcę obowiązku dokonania korekty wystawianych informacji PIT-11, bowiem wystawione deklaracje sporządzone były prawidłowo, odzwierciedlały zaistniały w tamtych latach stan faktyczny, a więc wysokość pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenie zdrowotne, a nie wysokość składek należnych, w związku z czym brak jest podstaw prawnych do ich korygowania. Podkreślić przy tym należy, iż płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 26 Ordynacji podatkowej, podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki. Odpowiedzialność podatnika za niektóre zobowiązania ogranicza art. 26a § 1 ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu, podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik.

Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, o której mowa w § 1 lub 2, organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku, przy czym organ podatkowy może wydać tę decyzję również po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego (art. 30 § 4 i 6 Ordynacji podatkowej). Stosownie do art. 30 § 5 omawianej ustawy, przepisów o odpowiedzialności płatnika nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika – w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika.

Jak wynika z powołanych uregulowań, odpowiedzialność płatnika dotyczy podatku niepobranego lub podatku pobranego a niewpłaconego. Zobowiązanie płatnika nie jest jednak oderwane od zobowiązania podatkowego podatnika. Niewpłacone przez płatnika w terminie należności z tytułu zaliczek na podatek dochodowy stanowią zaległość podatkową (art. 51 § 3 w zw. z art. 51 § 2 Ordynacji podatkowej). Od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę (art. 53 § 1 cytowanej ustawy).

Z chwilą zapłaty podatku przez podatnika dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego po stronie płatnika. Brak zobowiązania powoduje natomiast, że nie można mówić o odpowiedzialności podatkowej jakiegokolwiek podmiotu, w tym płatnika, za jego zapłatę.

W analizowanym przypadku, zapłata podatku dochodowego przez podatników (zleceniobiorców) Wnioskodawcy skutkuje wygaśnięciem zobowiązania Wnioskodawcy (płatnika) do obliczenia, poboru i wpłaty we właściwym terminie organowi podatkowemu zaliczek na podatek dochodowy. W związku z wygaśnięciem zobowiązania podatkowego Wnioskodawca nie jest zobowiązany do uiszczenia odsetek za zwłokę jak dla zaległości podatkowych od niewpłaconej w terminie części zaliczki, ze względu na brak podstawy ich naliczenia.

Reasumując, należy stwierdzić, iż:

  • w sytuacji zwrotu przez Wnioskodawcę Panu X nienależnie naliczonych składek na ubezpieczenie zdrowotne, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty wystawianych informacji PIT-11, bowiem wystawione informacje sporządzone były prawidłowo, odzwierciedlały zaistniały w tamtych latach stan faktyczny, a więc wysokość pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenie zdrowotne, a nie wysokość składek należnych, w związku z czym brak jest podstaw prawnych do ich korygowania,
  • w sytuacji zwrotu w danym roku podatkowym przez Wnioskodawcę nadpłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, Wnioskodawca zobligowany jest poinformować Pana X na piśmie (bez wystawiana informacji PIT-8C) o konieczności doliczenia w zeznaniu za dany rok podatkowy do należnego podatku dochodowego kwoty składek na ubezpieczenie zdrowotne uprzednio odliczonych od podatku, bez konieczności korygowania przez Pana X zeznań podatkowych za lata, których dotyczy zwrócona nadpłacona składka zdrowotna.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawione we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj