Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-276/16/WLK
z 6 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 stycznia 2016 r.), uzupełnionym 25 marca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wniesienie przez nowego wspólnika do SPK aportu w postaci ZCP, w którego skład będą wchodziły m.in. zrejestrowane w OHIM wspólnotowe Znaki towarowe, amortyzowane jako to prawo w księgach wnoszącego aport, będą podlegać amortyzacji w księgach SPK jako wartości niematerialne i prawne - prawa ochronne do znaków towarowych i będą mogły być nadal amortyzowane w ten sam sposób, tj. jako prawa ochronne do znaków towarowych, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach SPK (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wniesienie przez nowego wspólnika do SPK aportu w postaci ZCP, w którego skład będą wchodziły m.in. zrejestrowane w OHIM wspólnotowe Znaki towarowe, amortyzowane jako to prawo w księgach wnoszącego aport, będą podlegać amortyzacji w księgach SPK jako wartości niematerialne i prawne - prawa ochronne do znaków towarowych i będą mogły być nadal amortyzowane w ten sam sposób, tj. jako prawa ochronne do znaków towarowych, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach SPK. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 marca 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-15/16/WLK, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 25 marca 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego. Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej z siedzibą w Polsce działającej jako X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (spółka będzie dalej zwana: „SPK”).

Planowane jest przystąpienie nowego wspólnika do SPK, który będzie osobą fizyczną. Nowy wspólnik nabędzie status komandytariusza w SPK. Nowy wspólnik wniesie do SPK wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”), w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). W skład ZCP będą wchodziły m.in. zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (dalej: „OHIM”) znaki towarowe (dalej: „Znaki towarowe”).

Znaki towarowe stanowiące element aportowanego ZCP przed wniesieniem aportu będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nowego wspólnika SPK, natomiast po wniesieniu aportu będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych SPK. Znaki towarowe w chwili przyjęcia do użytkowania będą zdatne do użytku oraz będą wykorzystywane dla potrzeb działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Przed wniesieniem aportu ZCP, Znaki towarowe będą amortyzowane przez nowego wspólnika SPK jako prawa, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), wniesienie przez nowego wspólnika do SPK aportu w postaci ZCP, w którego skład będą wchodziły m.in. zrejestrowane w OHIM wspólnotowe Znaki towarowe, amortyzowane jako to prawo w księgach wnoszącego aport, będą podlegać amortyzacji w księgach SPK jako wartości niematerialne i prawne - prawa ochronne do znaków towarowych i będą mogły być nadal amortyzowane w ten sam sposób, tj. jako prawa ochronne do znaków towarowych, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach SPK? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia przez nowego wspólnika SPK do SPK wkładu niepieniężnego w postaci ZCP, w którego skład będą wchodziły m.in. zrejestrowane w OHIM wspólnotowe Znaki towarowe amortyzowane jako prawa własności przemysłowej w księgach wnoszącego aport, Znaki te będą podlegać amortyzacji w księgach SPK jako wartości niematerialne i prawne - prawa ochronne do znaków towarowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) i będą mogły być nadal amortyzowane w ten sam sposób, tj. jako prawa ochronne do znaków towarowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy zgodnie z udziałem Wnioskodawcy w zyskach SPK.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Mając na uwadze wyżej przywołane przepisy należy wskazać, że przychody oraz koszty spółki komandytowej są w istocie przychodami i kosztami wspólników spółki komandytowej, proporcjonalnie do prawa poszczególnych wspólników do udziału w jej zysku. Tym samym, przychód (dochód) spółki komandytowej podlega opodatkowaniu u każdego ze wspólników proporcjonalnie do określonego w umowie spółki prawa poszczególnych wspólników do udziału w zysku spółki. Ustalenie wartości przychodów oraz kosztów z tym przychodem związanych odbywa się, dla potrzeb podatkowych osób prawnych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustalony w oparciu o przepisy ww. ustawy dochód, jako różnica pomiędzy wartością przychodów oraz kosztów podatkowych, przypadający na poszczególnych wspólników, podlega bieżącemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wyliczenie podatku dochodowego od osób prawnych w zeznaniu rocznym, w szczególności w oparciu o część przypadających na wspólnika spółki komandytowej przychodów i kosztów, stanowi ostateczne rozliczenie przychodu (dochodu) osiągniętego przez wspólnika ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy o CIT.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
   
   

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z ww. przepisu, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.
  
  

Ustawa o CIT przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Co oznacza, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Należy zaznaczyć, że przepisy prawa podatkowego nie dają podstaw do amortyzowania znaków towarowych. Amortyzacji podatkowej podlegają natomiast nabyte prawa autorskie do niezarejestrowanych znaków towarowych (art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT) oraz prawa ochronne do znaków towarowych, o których mowa w ustawie prawo własności przemysłowej (art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT).

Prawem ochronnym na znak towarowy w rozumieniu przepisów prawa własności przemysłowej jest m.in. zarejestrowane prawo na wspólnotowy znak towarowy, wynikające z rozporządzenia Rady WE nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. (dalej: „Rozporządzenie”) i podlegające ujawnieniu (rejestracji) w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante, jest prawem ochronnym na znak towarowy.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z 30 marca 2009 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1410, dalej: „ustawa PWP”), przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio do wspólnotowych znaków towarowych w sprawach nieuregulowanych w obowiązujących bezpośrednio w krajach członkowskich przepisach prawa Unii Europejskiej określających szczególny tryb udzielania ochrony na znaki towarowe, czyli w przedmiotowym przypadku w Rozporządzeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 Rozporządzenia, wspólnotowy znak towarowy ma charakter jednolity. Wywołuje on ten sam skutek w całej Wspólnocie; może on być zarejestrowany, zbyty, być przedmiotem zrzeczenia się lub decyzji stwierdzającej wygaśnięcie praw właściciela znaku lub unieważnienie znaku, a jego używanie może być zakazane jedynie w odniesieniu do całej Wspólnoty. W praktyce zasada ta oznacza jednolitość uregulowań dotyczących patentów, wzorów przemysłowych i znaków towarowych rejestrowanych w Państwach Członkowskich.

Zasada jednolitości wyraża się w:

1. jednolitej procedurze rejestracyjnej (rejestracji wspólnotowego znaku towarowego można dokonać za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP),
2. ochronie wspólnotowego znaku towarowego na całym terytorium Wspólnoty i skutkach, jakie wywołuje wspólnotowy znak towarowy w Państwach Członkowskich.
   
   

Prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy jest zatem traktowane analogicznie do prawa ochronnego na znak towarowy w rozumieniu ustawy PWP. W tym wypadku funkcjonuje tożsamość praw wynikających z rejestracji krajowej oraz wspólnotowej znaków towarowych.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy a także przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stanowiące przedmiot niniejszego wniosku, należy wskazać, że w przypadku aportu do SPK przez nowego wspólnika ZCP, w skład którego wchodzić będą m.in. zarejestrowane w OHIM Znaki towarowe, SPK a w zasadzie jej wspólnicy będą mogli wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przedmiotowe Znaki towarowe jako prawa ochronne do znaków towarowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT.

Każdy ze wspólników, w tym Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od ww. wartości niematerialnych i prawnych w części odpowiadającej ich udziałowi w zysku wynikającym z umowy spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) – niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki komandytowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.