2016.03.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-71/16-2/MT
z 18 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2016 r. (data wpływu 1 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny znaku towarowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zarejestrować się jako podatnik od towarów i usług (VAT) czynny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza wytworzyć znak towarowy lub znaki towarowe, który następnie zostaną zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego w Alicante (dalej również jako: „OHIM”) na podstawie art. 6 w związku z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 luty 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U.UE.L Nr 78, str. 1, dalej jako: „rozporządzenie w.z.t.”). Najprawdopodobniej będą nimi oznaczenia (oznaczenie) przedstawione w formie graficznej i/lub słowno-graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji wspólnotowego znaku lub znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tego znaku (znaków) szczegółowo określone w ww. rozporządzeniu w.z.t. Wnioskodawcy przysługiwać będą autorskie prawa majątkowe (art. 17 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz.U. z 1994 r. Nr 24, poz. 83 z późn. zm., dalej, jako „u.p.a.p.p.”) do utworów / utworu (art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p.) w postaci ww. oznaczeń słowno-graficznych (dalej również jako: „oznaczenia identyfikacyjne”).

W związku z wytworzeniem (zaprojektowaniem) znaku towarowego lub znaków towarowych Wnioskodawca poniesie określone koszty, na które składa się m.in. wynagrodzenie za zaprojektowanie i przeniesienie autorskich praw majątkowych do znaku towarowego lub znaków towarowych, koszty rejestracji i utrzymania ochrony znaku towarowego lub znaków towarowych w OHIM, a także wynagrodzenie kancelarii patentowej.

Nie można wykluczyć, że przed zakończeniem procedury rejestracyjnej przed OHIM, Wnioskodawca przekaże oznaczenia identyfikacyjne w drodze darowizny (art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, Dz.U. 1964, Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej jako: „k.c.”) zawartej w formie aktu notarialnego. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego Wnioskodawcy, jako dysponenta autorskich praw majątkowych do tych oznaczeń, do majątku osobistego jego syna. Prawdopodobnym jest, że na potrzeby rozważanej darowizny dokonana zostanie wycena przedmiotowych oznaczeń identyfikacyjnych. Ich wartość na dzień dokonania darowizny zostanie określona przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego i będzie odzwierciedlać ich rynkową wartość. Obdarowany po otrzymaniu ich w drodze darowizny zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać ww. oznaczenia. Wykorzystanie może nastąpić np. przez oznaczanie nimi własnych towarów i usług, w następstwie czego może zwiększyć się identyfikacja przedsiębiorstwa oraz jego rozpoznawalność, co może mieć odzwierciedlenie w zwiększeniu przychodów. Możliwe jest również, że przedmiotowe oznaczenia zostaną oddane innemu podmiotowi lub podmiotom do używania na podstawie zawartej umowy lub umów licencyjnych.

W związku z darowizną poniesione zostaną koszty zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, wynagrodzenie biegłego rewidenta etc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, po stronie Wnioskodawcy w związku z darowizną utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w OHIM oznaczeń (oznaczenia) przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub opakowań, jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych powstanie obowiązek podatkowy w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług przez zapłatę podatku w stawce 23% od podstawy opodatkowania?
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 - jaka będzie podstawa opodatkowania w podatku od towarów i usług w związku z darowizną utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w OHIM oznaczeń przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub opakowań, jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, przekazanie w drodze darowizny oznaczeń identyfikacyjnych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju [...]”. Towarami w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 u.p.t.u. są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W związku z tym, że oznaczenia identyfikacyjne, jako utwory (art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p.) nie stanowią towarów w rozumieniu ww. przepisów umowa mająca za przedmiot ich darowiznę stanowić będzie rodzaj świadczenia usług. Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym między innymi przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od formy w jakiej dokonuje się tej czynności prawnej. Natomiast zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u.: „Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”.
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym nieodpłatne przekazanie utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w OHIM oznaczeń (oznaczenia) przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, kształtu towarów oraz/lub opakowań, jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza i w konsekwencji, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czynność darowizny oznaczeń identyfikacyjnych, jako wartości niematerialnych i prawnych będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23% (art. 41 ust. 1 u.p.t.u., art. 146a pkt 1 u.p.t.u.). Stawka podstawowa ma zastosowanie w odniesieniu do wszystkich transakcji dostaw towarów i świadczenia usług dla których nie została określona stawka obniżona, stawka 0% ani też zwolnienie przedmiotowe (zob. T. Michalik, „VAT. Komentarz.”, Wyd. 11, Warszawa 2015, System Informacji Prawnej Legalis).
W ocenie Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego, powinien być koszt świadczenia usług poniesiony przez Wnioskodawcę, tj. kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem oznaczeń identyfikacyjnych, a następnie zarejestrowaniem ich jako znak towarowy lub znaki towarowe, a także utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego lub znaków towarowych. Do podstawy opodatkowania w VAT nie należy, zdaniem Wnioskodawcy, wliczać kosztów związanych z dokonaniem darowizny (w tym: kosztów usług doradczych, notarialnych oraz wyceny znaku towarowego przez rzeczoznawcę).

ITPP2/443-449/14/AK

ILPP1/443-1135/14-2/AS

IPTPP2/443-907/14-2/AJB

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych m.in. w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zarejestrować się jako podatnik od towarów i usług (VAT) czynny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza wytworzyć znak towarowy lub znaki towarowe, który następnie zostaną zarejestrowane w OHIM na podstawie art. 6 w związku z art. 45 rozporządzenia w.z.t. Najprawdopodobniej będą nimi oznaczenia (oznaczenie) przedstawione w formie graficznej i/lub słowno-graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Dzięki rejestracji wspólnotowego znaku lub znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tego znaku (znaków) szczegółowo określone w ww. rozporządzeniu w.z.t. Wnioskodawcy przysługiwać będą autorskie prawa majątkowe do utworów / utworu w postaci ww. oznaczeń słowno-graficznych (oznaczenia identyfikacyjne).

Nie można wykluczyć, że przed zakończeniem procedury rejestracyjnej przed OHIM, Wnioskodawca przekaże oznaczenia identyfikacyjne w drodze darowizny zawartej w formie aktu notarialnego. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego Wnioskodawcy, jako dysponenta autorskich praw majątkowych do tych oznaczeń, do majątku osobistego jego syna. Prawdopodobnym jest, że na potrzeby rozważanej darowizny dokonana zostanie wycena przedmiotowych oznaczeń identyfikacyjnych. Ich wartość na dzień dokonania darowizny zostanie określona przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego i będzie odzwierciedlać ich rynkową wartość. Obdarowany po otrzymaniu ich w drodze darowizny zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać ww. oznaczenia. Wykorzystanie może nastąpić np. przez oznaczanie nimi własnych towarów i usług, w następstwie czego może zwiększyć się identyfikacja przedsiębiorstwa oraz jego rozpoznawalność, co może mieć odzwierciedlenie w zwiększeniu przychodów. Możliwe jest również, że przedmiotowe oznaczenia zostaną oddane innemu podmiotowi lub podmiotom do używania na podstawie zawartej umowy lub umów licencyjnych.

W związku z darowizną poniesione zostaną koszty zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, wynagrodzenie biegłego rewidenta etc.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać na rzecz syna w drodze darowizny znak towarowy lub znaki towarowe, którymi będą oznaczenia identyfikacyjne (Wnioskodawca nie wyklucza, że może to nastąpić przed zakończeniem procedury rejestracyjnej w OHIM).

Należy zauważyć, że znaki towarowe nie stanowią towarów, mieszczą się natomiast w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Wynika z tego, że przeniesienie ww. znaku jak również praw z rejestracji znaku w OHIM zalicza się do świadczenia usług.

W świetle powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, że opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów.

Zatem, przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Z kolei przez usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie powinny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot.

W związku z tym, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym służą do celów prowadzonej działalności, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, związane są z celami działalności gospodarczej.

Jak już zostało wyżej wskazane, syn Wnioskodawcy otrzyma nieodpłatnie (w drodze darowizny) znak towarowy lub znaki towarowe, którymi będą oznaczenia identyfikacyjne. Przeniesienie praw i obowiązków nastąpi więc bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Z uwagi na powyższe okoliczności, w niniejszej sprawie nie można uznać, że przekazanie przez Wnioskodawcę niezarejestrowanych oznaczeń identyfikacyjnych będzie miało wpływ na przyszłą sprzedaż Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, jego wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów. Tym samym trudno jest uznać, że czynność ta jest dokonywana na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Reasumując, czynność nieodpłatnego przekazania niezarejestrowanych oznaczeń identyfikacyjnych na rzecz syna nie nastąpi w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. W związku z tym, ww. czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wystąpi obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie określił w art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe. Przy czym, należy przyjąć, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia. Cyt. wyżej przepis art. 29a ust. 5 ustawy o VAT nie określa podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Wobec tego, podstawą opodatkowania zamierzonej przez Wnioskodawcę czynności, w myśl art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, będzie poniesiony przez Zainteresowanego koszt świadczenia tych usług, który stanowić będzie całkowitą kwotę wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego lub znaków towarowych, z wyłączeniem natomiast kosztów związanych z samym dokonaniem darowizny (np. kosztów usług doradczych, notarialnych oraz wyceny przez rzeczoznawcę).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin