Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-25/16-4/MM
z 1 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2016 r. (data nadania 19 lutego 2016 r., data wpływu 22 lutego 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4511-25/16-2/MM o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

S.A. („Spółka”, „Wnioskodawca”) wprowadziła program motywacyjny skierowany m.in. do menedżerów Spółki w celu zwiększenia ich motywacji do osiągnięcia coraz lepszych wyników finansowych Spółki. W tym celu Spółka zaproponowała menedżerom Spółki („Uprawnieni”) podpisanie odrębnych od umów o pracę i niezwiązanych z nimi umów pochodnego instrumentu finansowego („Umowa”).

Zgodnie z treścią Umowy, Uprawnionemu przysługiwać będzie warunkowe prawo („Prawo”) do otrzymania od Spółki w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego („Kwota Rozliczenia”), którego wysokość uzależniona będzie od wartości zysku netto Spółki wykazanego w sprawozdaniu finansowym za dany rok obrotowy (rozumiany, jako rok kalendarzowy).

Zawarcie Umowy między Spółką a Uprawnionym jest dobrowolne.

Realizacja Prawa przez Uprawnionego dokonuje się poprzez wypłatę przez Spółkę Kwoty Rozliczenia za poszczególne lata obrotowe na rachunek bankowy Uprawnionego po zakończeniu badania sprawozdania finansowego wykazującego wynik finansowy Spółki w poprzednim roku obrotowym. Wypłata ta może być dokonana w ustalonym przez strony Umowy terminie oraz po spełnieniu określonych w Umowie warunków.

Wysokość Kwoty Rozliczenia, którą Uprawniony może otrzymać w wyniku realizacji Prawa za wskazany w Umowie okres wylicza się w oparciu o ustalony indywidualnie dla każdego z Uprawnionych % zysku netto Spółki za dany rok obrotowy, wykazanego według MSSF.

Zysk netto według MSSF za wskazany w Umowie okres jest określony w oparciu o:

• Jeśli Spółka sporządza statutowe roczne sprawozdania finansowe według MSSF - na podstawie takiego sprawozdania finansowego, zbadanego przez audytora zgodnie z rozdziałem 7 ustawy o rachunkowości oraz Krajowymi standardami rewizji finansowej wydanymi przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów w Polsce;
  

• Jeśli Spółka sporządza statutowe roczne sprawozdania finansowe według polskich standardów rachunkowości - na podstawie skróconych rocznych danych finansowych sporządzonych przez Spółkę na potrzeby konsolidacji Grupy Kapitałowej F. S.A. wg Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej stosowanych przez Grupę Kapitałową F. S.A., poddanych przeglądowi przez audytora i o których audytor wydaje raporty z przeglądu, zgodnie z Międzynarodowym Standardem Usług Przeglądu 3000 „Usługi atestacyjne inne niż badanie lub przegląd historycznych informacji finansowych”.
  
  
  

Zysk netto według MSSF nie podlega korektom, ani wyłączeniom w zakresie wzajemnych przychodów i kosztów dotyczących transakcji dokonywanych pomiędzy jednostkami wchodzącymi w skład Grupy Kapitałowej F. SA lub Grupy E. SA.

Zmiana wysokości % zysku netto Spółki i/lub okresu, za jaki zysk netto ma być osiągnięty, może zostać dokonana wyłącznie w formie aneksu do Umowy. Aneks musi zostać zawarty nie później niż do dnia 31 marca roku obrotowego.

Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia przyznawane jest Uprawnionym odpłatnie. Cena nabycia Prawa oraz termin zapłaty za Prawo są/będą określone przez strony w Umowie.

Przyznane Uprawnionemu Prawo jest niezbywalne aż do chwili, gdy jego realizacja stanie się możliwa (tj. Prawo to będzie zbywalne dopiero w momencie, w którym Uprawniony będzie mógł je zrealizować).

W przypadku rozwiązania Umowy w trakcie roku obrotowego, wysokość Kwoty Rozliczenia, będzie pomniejszona proporcjonalnie do czasu obowiązywania Umowy w roku obrotowym, którego dotyczy Kwota Rozliczenia.

Kwota Rozliczenia jest wypłacona jedynie pod warunkiem, że Spółka osiąga w danym roku zysk netto na z góry określonym w Umowie poziomie. Prawo to ma zatem charakter warunkowy a otrzymanie Kwoty Rozliczenia przez Uprawnionych na moment przyznania Prawa jest wyłącznie potencjalne (brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Uprawnionego Kwoty Rozliczenia).

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 11 lutego 2016 r. Nr IPPB2/4511-25/16-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

• czy przyznawane przez Wnioskodawcę warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.)?
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 19 luty 2016 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, przyznane przez niego warunkowe prawo do otrzymania rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) w zw. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r. poz. 94 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uprawnionych z tytułu przyznania i realizacji Prawa, powstanie tylko w momencie realizacji tego Prawa (tj. w momencie, kiedy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 UPDOF, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 UPDOF i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów UPDOF?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uprawnionych z tytułu przyznania i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 UPDOF, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 UPDOF. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika, jednak zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędów skarbowych i Uprawnionych imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) zgodnie z art. 39 ust. 3 UPDOF.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Art. 11 ust. 1 UPDOF stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Według stanowiska Wnioskodawcy, przychód po stronie Uprawnionych nie powstaje w momencie przyznania im Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymują oni jeszcze żadnych środków pieniężnych ani żadnego innego realnego przysporzenia.

Przyznanie Prawa stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłaty w formie Kwoty Rozliczenia w przyszłości, po spełnieniu warunków określonych w Umowie. Ponadto, Uprawnieni nie mogą rozporządzać przyznanym im Prawem aż do momentu jego realizacji. Przysporzenie, które otrzymuje Uprawniony w chwili przyznania Prawa jest więc jedynie potencjalne.

Z powyższego wynika, iż po stronie Uprawnionych nie powstaje przychód w chwili przyznania im Prawa, tym samym Spółka nie ma / nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach UPDOF. Dopiero w momencie realizacji Prawa możliwe jest określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Pogląd taki został również zaprezentowany w licznych interpretacjach wydanych przez Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych, np.:

1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5.12.2013 r., ILPB2/415-839/13-4/WM, w której stwierdzono, że „przyznanie w ramach programu motywacyjnego pochodnych instrumentów finansowych spowoduje powstanie po stronie Uczestników przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie Realizacji Prawa. W konsekwencji, przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno na moment przyznania warunkowego Prawa do otrzymania Kwoty Rozliczenia, jak również w chwili Realizacji Praw z niego wynikających. Zastrzec jednak należy, że na Spółce będą jednak ciążyć obowiązki informacyjne w rozumieniu art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podmiocie wypłacającym świadczenie z tytułu realizacji przez Uczestników Prawa do otrzymania Kwoty Rozliczenia.”
2. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11.10.2013 r., IPPB2/415-564/13-2/MK, w której stwierdzono, że: „Otrzymanie jednostek uczestnictwa nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej jednostki uczestnictwa. W momencie ich przyznania nie można stwierdzić czy ich realizacja przyniesie pracownikowi wymierne korzyści ekonomiczne a tym bardziej oszacować wartości tej korzyści. Dodatkowo należy podkreślić, iż prawo Uprawnionego do dysponowania jednostkami uczestnictwa jest ograniczone. W okresie do dnia realizacji, Uprawniony nie może zrealizować praw związanych z ich posiadaniem. Przede wszystkim nie ma on w tym czasie prawa zbycia jednostek uczestnictwa i praw z nich wynikających.”
3. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17.04.2013 r., IPPB2/415-77/13-2/MK, w której stwierdzono, że „Przyznanie pracownikom w ramach programu motywacyjnego odroczonych pochodnych instrumentów finansowych w postaci jednostek instrumentów finansowych powoduje powstanie po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji praw wynikających z jednostek instrumentów finansowych (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani w momencie przyznania jednostek instrumentów finansowych, ani w chwili realizacji praw z nich wynikających przez uprawnionego. Na Spółce będą jednak ciążyć obowiązki informacyjne w rozumieniu art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podmiocie wypłacającym świadczenie z tytułu realizacji przez uprawnionego praw wynikających z jednostek instrumentów finansowych.”
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych, co wynika z analizy poniższych przepisów UPDOF.

Art. 10 ust. l pkt 7 UPDOF wskazuje, iż źródłem przychodów są „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów”. Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 UPDOF, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. „przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających”.

Zgodnie z definicją pochodnych instrumentów finansowych zawartą w art. 5a pkt 13 UPDOF, pochodnymi instrumentami finansowymi są „instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi” (Dz.U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.), dalej jako „UOIF”, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego. Należy podkreślić, iż pojawiające się w UOIF pojęcia „prawo”, „umowa” i „instrument finansowy” to określenia mające w zasadzie to samo znaczenie. W praktyce instrumenty finansowe mogą w sensie cywilnoprawnym stanowić wiązkę umów lub złożone konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych. Powyższe oznacza, że umowy cywilnoprawne (w tym Umowa, jaką Spółka zawarła / planuje zawrzeć z Uprawnionymi), mogą być, po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 c) UOIF, kwalifikowane jako instrumenty finansowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 c) UOIF, instrumentami finansowymi są m.in. „niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne”. Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 28a UOIF przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć „opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego”.

Jak wynika z powyższego, instrumentem bazowym dla pochodnych instrumentów finansowych mogą być również w szczególności wskaźniki finansowe. Przyjmuje się powszechnie, że wskaźniki finansowe są współczynnikami tworzonymi na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniu finansowym przedsiębiorstwa. Wysokość wskaźnika, od którego zależeć będzie Kwota Rozliczenia, tj. zysk netto Spółki, jest ustalana na podstawie danych zawartych w sprawozdaniach finansowych Spółki.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia przez Uprawnionych, może być uznane zarówno jako:

1. instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a UOIF, ze względu na to, że Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia jest prawem majątkowym, którego cena (tj. wartość Kwoty Rozliczenia) zależy bezpośrednio od wartości zysku netto Spółki, oraz jako
2. instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 c) UOIF, gdyż Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia jest (jak wskazano powyżej w punkcie a) instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym jest zysk netto Spółki i jest ono wykonywane przez rozliczenie pieniężne.
   
   

Z Umów, które Spółka podpisała / zamierza podpisać z Uprawnionymi wynika, iż są oni uprawnieni z tytułu posiadanego Prawa do uzyskania świadczenia, zaś Spółka jest zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach. Jest to charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. Zgodnie z UOIF, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tj. poprzez zapłatę Kwoty Rozliczenia) jest właśnie realizowane Prawo nabyte przez Uprawnionych. W rezultacie, zgodnie z UOIF, Prawo do żądania przez Uprawnionych wypłaty Kwoty Rozliczenia po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansowy, którego cena (Kwota Rozliczenia) zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości zysku netto Spółki. W związku z tym spełniona jest definicja pochodnego instrumentu finansowego zawarta w art. 5a pkt 13 UPDOF.

W konsekwencji, realizacja Prawa dokonana przez Uprawnionych stanowi realizację instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 UPDOF. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m. in. w treści interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 29.10.2014 r. (IPTPB2/415-451/14-2/JR), w dniu 22.08.2014 r. (IPTPB1/415-302/14-2/MD), w dniu 30.07.2014 r. (IPTPB1/415-266/14-2/AP), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 21.10.2014 r. (IPPB2/415-674/14-2/AS), w dniu 27.06.2014 r. (IPPB2/415-295/14-2/MK1), w dniu 24.06.2014 r. (IPPB2/415-664/10/14-9/S/MK), w dniu 14 kwietnia 2014 r., (sygn. IPPB2/415-110/14-2/AS), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 21 maja 2013 r. (sygn. IPPB2/415-181/13-4/MK) oraz w dniu 11 października 2013 r. (sygn. IPPB2/415-564/13-2/AK), a także w treści interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r. (sygn. ILPB2/415-274/13-2/TR) oraz w dniu 5 grudnia 2013 r. (sygn. ILPB2/415-839/13-4/WM).

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 UPDOF, uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 UPDOF po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy Kwota Rozliczenia wynikająca z realizacji Prawa przez Uprawnionych (w oparciu o wartość zysku netto Spółki) stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 UPDOF, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 UPDOF.

W rezultacie, w chwili realizacji Prawa Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 UPDOF, Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla każdego Uprawnionego imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, i przesłania jej do Uprawnionych i właściwych urzędów skarbowych.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że przychód po stronie Uprawnionych powstaje dopiero w momencie realizacji Prawa (a nie na żadnym wcześniejszym etapie). Przychód ten stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 UPDOF, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 UPDOF. W rezultacie, na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika w rozumieniu UPDOF, natomiast Spółka będzie zobowiązana do wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

Biorąc powyższe pod uwagę, wnoszę o potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W tym miejscu organ podatkowy wskazuje, że Spółka w treści własnego stanowiska powołała przepis art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym wg stanu prawnego na dzień 31 grudnia 2015 r., od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje nowe brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy wprowadzone ustawą z dnia 16 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 251), co nie miało wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.