Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP1.4512.37.2016.3.AK
z 29 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2016r. (data wpływu 28 stycznia 2016r.) uzupełnionym pismem w dniu 14 marca 2016r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług długoterminowej opieki pielęgnacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2016r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług długoterminowej opieki pielęgnacyjnej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 14 marca 2016r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

… to przedsiębiorca wpisany do rejestru Podmiotów Leczniczych Wojewody … Nr Księgi …. Świadczenia medyczne obejmują: opiekę ambulatoryjną, leczenie szpitalne, stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne.

Jednostki organizacyjne przedsiębiorstw podmiotu leczniczego obejmują: poradnie, szpital oraz hostel. Świadczą opiekę medyczną w ramach opieki ambulatoryjnej: poradni medycyny rodzinnej, poradni lekarza poz, poradni lekarza poz dla dzieci, poradni internistycznej, poradni chorób wewnętrznych, poradni ginekologiczno-położniczej, poradni neurologicznej, poradni stomatologicznej, poradni chirurgii ogólnej, poradni urologicznej oraz zespołu transportu sanitarnego.

W ramach leczenia szpitalnego funkcjonuje oddział jednego dnia w zakresie dermatologii, urologii, ginekologii i położnictwa, chirurgii onkologicznej, okulistyki. Natomiast w ramach całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne działa hostel na zasadzie długoterminowej opieki pielęgnacyjnej. W zakresie wykonywanych świadczeń przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. l pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Świadczenia w ok. 99% są refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Około 1% przychodu stanowią przychody z działalności komercyjnej.

W dniu 1 maja 2015r. roku Wnioskodawca zawarł umowę na świadczenie długoterminowej opieki pielęgnacyjnej w trybie hotelowym z … Centrum Diagnostyki i Terapii Onkologicznej w … Sp. z o. o.

Centrum … prowadzi kompleksową diagnostykę oraz terapię onkologiczną. Pacjenci onkologiczni zamieszkujący poza … w trakcie leczenia onkologicznego – radioterapii mogą pozostawać, nocować w oddziale - jeżeli wymaga tego ich stan zdrowia lub w hostelu – w podmiocie leczniczym Wnioskodawcy, gdzie objęci są opieką medyczną. W ramach leczenia dla pacjentów zakwalifikowanych do terapii onkologicznej w warunkach ambulatoryjnych, CDiTO … winien bowiem zapewnić pacjentom zakwaterowanie, oraz transport z miejsca zakwaterowania do miejsca wykonywania świadczenia i z powrotem, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2014 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz. U. 2014, 1441).

Dla zapewnienia zakwaterowania będącego elementem całego procesu leczenia, Wnioskodawca zawarł umowę, w której zapewni możliwość zakwaterowania pacjentów na zasadach długoterminowej opieki pielęgnacyjnej świadczonej w trybie hostelowym, połączoną z nadzorem pielęgniarskim (dyżur 24-godzinny). W tym celu Zainteresowany dokonał zmiany sposobu użytkowania części obiektu - (wydzielono pokoje z łazienkami), w którym świadczy usługi jako podmiot leczniczy oraz dokonał rejestracji w Rejestrze Wojewody …, odpowiedniej komórki w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego oraz rozszerzył zakres usług działalności gospodarczej o podklasę 55.20Z.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, ani czynnym ani biernym. W zakresie wykonywanej działalności gospodarczej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług - w zakresie wykonywanej opieki medycznej podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług- w zakresie innych czynności, tj. sterylizacja narzędzi, najem, usługi hotelowe na zasadach komercyjnych nie związane z ww. umową.

Świadczone usługi długoterminowej opieki pielęgnacyjnej są usługami w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu, poprawie zdrowia, ponieważ wspierają procedury medyczne podczas leczenia radioterapią trwającą od 7 do 60 dni, są ściśle związane z usługą podstawową - terapią onkologiczną, bezwzględnie służącą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Ponadto tak jak usługa podstawową są refundowane przez NFZ. Opieka pielęgnacyjna w przypadku Wnioskodawcy polega na odjęciu pacjenta 24-godzinną opieką przez personel medyczny oraz monitorowania stanu zdrowia pacjenta, oraz udzielenia stosownej pomocy medycznej w sytuacji pogorszenia stanu zdrowia co służy realizacji celów wskazanych w ustawie.

Od 1 stycznia 2015r. pacjenci z podejrzeniem nowotworu są leczeni w ramach szybkiej terapii onkologicznej. Dzięki wprowadzonemu „pakietowi onkologicznemu” pacjenci poddawani radioterapii, czyli tacy którzy do tej pory musieli być hospitalizowani w czasie radioterapii (np. w związku z odległym miejscem zamieszkania), zyskują możliwość zakwaterowania blisko placówki ochrony zdrowia, w której korzystają ze świadczeń opieki zdrowotnej. O tym, którzy pacjenci będą mogli zostać zakwaterowani poza szpitalem, decyduje lekarz, biorąc pod uwagę ich stan zdrowia. Aby zapewnić pacjentom możliwość korzystania z szybkiego leczenia Centrum Diagnostyki i Terapii Onkologicznej … w … zgłosiło się do Wnioskodawcy z ofertą nawiązania współpracy polegającej na kompleksowej obsłudze pacjentów: transporcie, zakwaterowaniu oraz stałej opiece medycznej (stały nadzór nad pacjentem, monitorowana stanu zdrowia). Transport sanitarny Zainteresowany wykonuje własnymi środkami transportowymi przystosowanymi do tego rodzaju usług, zakwaterowanie odbywa się w specjalnie przystosowanym do tego celu budynku, a opieka medyczna zapewniona jest w ramach usług pielęgnacyjnej opieki długoterminowej prowadzonej zgodnie z rejestrem świadczeń zdrowotnych prowadzonego przez Wojewodę …. Dzięki takiej współpracy pacjenci Ci nie muszą czekać w długiej kolejce na liście oczekujących na świadczenie (terapię, leczenie). Zarówno zakwaterowanie, jak i transport pomiędzy miejscem zakwaterowania, a placówką ochrony zdrowia, w której udzielane są świadczenia onkologiczne stanowią całość leczenia onkologicznego. Koszty zakwaterowania i transportu pacjentów pokrywa NFZ, ponieważ są to elementy udzielanych pacjentom świadczeń zdrowotnych.

Przedmiotowe usługi wynikające z umowy z Centrum Diagnostyki i Terapii Onkologicznej … Wnioskodawca świadczy jako podmiot leczniczy w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej.

Obowiązki dla Wnioskodawcy wynikające z przedmiotowej umowy zawartej z Centrum … Sp. z o. o.: to transport sanitarny - na terapię i z powrotem oraz zakwaterowanie pacjentów na zasadach długoterminowej opieki medycznej w trybie hostelowym.

Przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę są ściśle związane z usługą podstawową (terapią onkologiczną). Na podmioty realizujące terapię onkologiczną nałożono ww. obowiązki na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz. U. 2014, 1441) poprzez dodanie § 4a pkt 2:

„Świadczeniodawca udzielający świadczeń gwarantowanych w chemioterapii i radioterapii onkologicznej powinien zapewnić, w przypadkach określonych w art. 33b ust. 2 ustawy, zakwaterowanie albo zakwaterowanie i transport świadczeniobiorcy z miejsca tego zakwaterowania do miejsca udzielania świadczeń”.

Ustawa zawiera również definicję: „38) świadczenie towarzyszące - zakwaterowanie i adekwatne do stanu zdrowia wyżywienie w szpitalu lub w innym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, usługi transportu oraz transportu sanitarnego, a także zakwaterowanie poza przedsiębiorstwem podmiotu leczniczego, jeżeli konieczność jego zapewnienia wynika z warunków określonych dla danego świadczenia gwarantowanego”.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego określa obowiązki świadczeniodawcy udzielającego świadczeń z zakresu leczenia onkologicznego: „Świadczeniodawca udzielający świadczeń gwarantowanych w chemioterapii i radioterapii onkologicznej powinien zapewnić, w przypadkach określonych w art. 33b ust. 2 ustawy, zakwaterowanie albo zakwaterowanie i transport świadczeniobiorcy z miejsca tego zakwaterowania do miejsca udzielania świadczeń”.

Z drugiej strony punkt 3 art. 33b ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych stanowi „3. Świadczeniodawca, który zapewnił zakwaterowanie na podstawie ust. 1 ponosi odpowiedzialność za szkody, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, wynikające wyłącznie z udzielania lub zaniechania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej”.

Podpisanie przez Centrum Diagnostyki i Terapii Onkologicznej … umowy z podmiotem leczniczym, który zapewnia opiekę medyczną w trybie hostelowym może świadczyć o zabezpieczeniu się podmiotu w celu uniknięcia ewentualnej odpowiedzialności za pacjenta, u którego dopiero po pewnym czasie od zabiegu mogą wystąpić powikłania.

Usługi długoterminowej opieki pielęgnacyjnej świadczone przez Wnioskodawcę jako podmiot leczniczy w czasie pobytu pacjenta w hostelu są niezbędne do wykonania usługi podstawowej (terapii onkologicznej), gdyż taka możliwość zakwaterowania pacjentów pozwala na podjęcie leczenia w bardzo szybkim czasie (niezwłocznie po potwierdzeniu diagnozy choroby nowotworowej), bez dodatkowych obciążeń dla pacjenta.

Nie można jednoznacznie stwierdzić czy głównym celem usług długoterminowej opieki pielęgnacyjnej w trybie hostelowym jest osiągnięcie dodatkowego dochodu w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia, gdyż Wnioskodawca nie ma punktu odniesienia. Firma Wnioskodawcy jest pierwszą tego rodzaju placówką świadczącą tego typu usługi. Można jedynie porównać usługi Wnioskodawcy do sytuacji takiej, że placówka ochrony zdrowia, w której pacjent korzysta z leczenia onkologicznego mogłaby sama prowadzić takie usługi, gdyby miałaby możliwości lokalowe, a rozliczając z NFZ świadczenia związane z zakwaterowaniem faktura jest wystawiana ze zwolnieniem podatkowym z VAT. A zatem usługi Wnioskodawcy są czymś w rodzaju umowy podwykonawstwa dla Centrum Diagnostyki i Terapii Onkologicznej ….

Usługi zakwaterowania oraz opieka pielęgnacyjna są usługami równorzędnymi i nierozłącznymi. Podstawowym założeniem umowy Wnioskodawcy o współpracę było możliwość zakwaterowania pacjentów z zapewnieniem im stałej opieki medycznej, dzięki której w sytuacji nagłego pogorszenia stanu zdrowia (która w czasie terapii onkologicznej jest bardzo prawdopodobne) powinna zapewnić odpowiednią reakcję personelu medycznego świadczącego 24-godzinny dyżur.

Długoterminowa opieka pielęgnacyjna obejmuje w swym zakresie, szeroko pojęte połączenie opieki zdrowotnej i socjalnej na rzecz pacjentów z przewlekłą chorobą lub niepełnosprawnością bądź ograniczoną możliwością niezależnego wykonywania codziennych funkcji życiowych może być wykonywana przez personel medyczny w warunkach domowych lub stacjonarnych. PKWiU usług objętych zakresem wniosku - 86.90.1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie usługi w ramach długoterminowej opieki pielęgnacyjnej w trybie hostelowym korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr.177, poz. 1054 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług( Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, ze zm.) ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT korzystają „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze”.

Świadczenie usług w ramach długoterminowej opieki pielęgnacyjnej w trybie hostelowym korzysta z tego zwolnienia. … to przedsiębiorca wpisany do rejestru Podmiotów Leczniczych Wojewody … Nr Księgi …. W zakresie wykonywanych świadczeń przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Centrum Diagnostyki i Terapii Onkologicznej … zajmuje się diagnostyką oraz terapią chorób onkologicznych. Diagnozowanie oraz leczenie chorób nowotworowych należy do priorytetów służby zdrowia. Podejmowane są działania w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce-badania, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia- terapia onkologiczna. Pacjenci onkologiczni zamieszkujący poza … w trakcie trwającej kilka tygodni radioterapii mogą pozostawać, nocować w oddziale, jeżeli wymaga tego ich stan zdrowia lub w hostelu - w naszym podmiocie leczniczym gdzie objęci są opieką medyczną. Ich powrót do domu na noc jest niemożliwy ze względu na odległość od miejsca zamieszkania, podróż mogłaby spowodować pogorszenie stanu zdrowia.

W ramach leczenia dla pacjentów zakwalifikowanych do terapii onkologicznej w warunkach ambulatoryjnych CDiTO … winien zapewnić pacjentom zakwaterowanie oraz transport z miejsca zakwaterowania do miejsca wykonywania świadczenia i z powrotem, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz.U.2014.1441). Dla zapewnienia realizacji świadczenia medycznego pacjentom onkologicznym, która jest kontynuacją całego procesu leczenia, zapewniamy możliwość zakwaterowania pacjentów na zasadach długoterminowej opieki pielęgnacyjnej świadczonej w trybie hostelowym, połączoną z nadzorem pielęgniarskim (dyżur 24-godzinny).

Świadczenie pielęgnacyjnej opieki długoterminowej w trybie hostelowym stanowi więc element terapii onkologicznej, „służy ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia”, a więc zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr. 177, poz. 1054, ze zm.) korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Z kolei, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),
4. psychologa.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Należy zatem podkreślić, że ww. przepisy art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ww. ustawy zwalniające z podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie zwalniają wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi. Zatem wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem – nie ma prawa do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu lekarza, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli nie odpowiadają one koncepcji opieki medycznej. Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących prawne konsekwencje, nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku. Jeżeli usługa polega na wydaniu ekspertyzy lekarskiej lub orzeczenia to chociaż wyniki tej usługi należą do kompetencji świadczącego usługi medyczne i mogą obejmować działania, które są typowe dla zawodów medycznych, to jednak, aby do takiego katalogu świadczeń zastosować przedmiotowe zwolnienie muszą one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Z powyższego wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą mianowicie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę podmioty (lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki, położne, psychologów i osoby świadczące powyższe usługi w ramach wykonywania zawodów medycznych). Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu (wyłącznie te, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia) przez określone osoby (podmioty).

Powyższe przepisy stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) i lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 ze zm.), (dalej zwana „Dyrektywą”), zgodnie z którymi zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze, a także świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE. Ponadto, jak wskazuje Trybunał, pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy jednoznacznie wynika, że zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowo. Ze zwolnienia korzystają bowiem usługi mające cel diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy), świadczone przez podmioty lecznicze. Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone podmioty.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego czy działalności leczniczej. Wobec powyższego, przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 618, z późn. zm.).

W oparciu o art. 2 ust. 1 pkt 5 cyt. wyżej ustawy, za podmiot wykonujący działalność leczniczą uznaje się podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza lub pielęgniarkę wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, przez świadczenie zdrowotne należy rozumieć działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

W świetle art. 3 ust. 1 cyt. wyżej ustawy, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Natomiast, w myśl ust. 2 przytoczonego wyżej artykułu, działalność lecznicza może również polegać na:

1. promocji zdrowia lub
2. realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.
   
   

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt a omawianej ustawy, podmiotami leczniczymi są przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, iż spełnione są przesłanki o charakterze podmiotowym, wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Wnioskodawca jest bowiem podmiotem leczniczym.

Przy czym dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT do opisanych w złożonym wniosku usług decydujące znaczenie będzie miała okoliczność, czy są to usługi w zakresie opieki medycznej, a ich celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia opieki medycznej. Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że pojęcie „opieka medyczna” dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Wyrażenie „opieka medyczna” dotyczy działalności mającej na celu ochronę zdrowia ludzkiego i obejmuje opiekę na pacjentem. Celem zwolnienia jest ułatwienie ochrony zdrowia ludzkiego, która obejmuje diagnozę i badania w celu sprawdzenia czy osoba cierpi na jakąś chorobę i jeżeli to możliwe zapewnienia jej leczenia. Nie obejmuje diagnozy i badania w innym celu. Innymi słowy, aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny.

Należy podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem TSUE pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych. (wyrok w sprawie Peter dAmbrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01). Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tj. świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT. Takie stanowisko było prezentowane przez TSUE w licznych orzeczeniach (wyrok ETS z 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d’Ambrumenil C-307/01; wyrok ETS z 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok ETS z 10 września 2002 r. w sprawie Kügler, C-141/00).

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE jednoznacznie wynika, że zwolnieniu od podatku nie powinny podlegać takie usługi, których celem nie jest ochrona zdrowia. W wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05) Trybunał stwierdził: „(...) pojęcie „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (...) odnosi się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia”. Innymi słowy, aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny. Tym samym liczy się nie charakter, ale cel usługi.

W sprawie C-212/01 podkreślono, że „o tym, czy dana usługa powinna zostać zwolniona z podatku VAT warunkuje jej cel. Dlatego, jeżeli kontekst, w jakim realizowana jest dana usługa medyczna pozwala określić, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, zwolnienie w ramach art. 13 część A ust. 1 lit. c) nie ma zastosowania”.

Podkreślenia wymaga, iż orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01). Zgodnie z orzeczeniem w tej sprawie „celu terapeutycznego nie należy określać w sposób szczególnie wąski, świadczenie profilaktycznych usług medycznych może być również zwolnione od podatku nawet, jeśli okaże się że osoby, które są poddane badaniom lub innym zabiegom medycznym o charakterze profilaktycznym nie cierpią na żadną chorobę lub anomalię zdrowotną.”

Wskazać należy, iż profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

Z kolei, interpretując termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.

Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia „przywracanie zdrowia”, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

Omawiane na wstępie zwolnienia odnoszą się do świadczeń, które mają bezpośrednio na celu diagnozę, opiekę lub terapię. W przypadku jedynie hipotetycznego związku świadczenia ze wskazanymi celami, zwolnienie nie przysługuje. Powyższe stanowisko wyraził Europejski Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie Future Health Technologies Limited sygn. C-86/09. Przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału była kwestia objęcia zwolnieniem z VAT czynności polegających na wysyłce zestawu do poboru krwi pępowinowej noworodka oraz na analizie i przetwarzaniu tej krwi, a także na konserwacji komórek macierzystych w celu ewentualnego przyszłego wykorzystania jej w celach terapeutycznych. Trybunał uznał, że jeżeli powyższe czynności „mają jedynie zagwarantować, że szczególny środek będzie dostępny w celu leczenia medycznego w hipotetycznej sytuacji, gdy stanie się on niezbędny (…), to takie czynności (…) nie są objęte zakresem pojęcia „opieka szpitalna i medyczna”, znajdującego się w art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112, ani zakresem pojęcia „świadczenie opieki medycznej” znajdującego się w art. 132 ust. 1 lit c) tej Dyrektywy. Inaczej by było gdyby analiza krwi pępowinowej rzeczywiście miała na celu umożliwienie dokonania diagnozy lekarskiej (…)”.

Określony w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakres zwolnienia (usługi opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia) odpowiada, co do zasady, używanym przez Trybunał określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika ponadto, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok TSUE z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01, pkt 40).

Wobec tego, jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tj. świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług (wyrok TSUE z 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok TSUE z 10 września 2002 r. w sprawie Ambulanter Pfegedienst Kügler GmbH, C-141/00).

Natomiast w sprawie CopyGene A/S, o sygn. akt C-262/08, w której istotą sporu była odmowa przyznania prawa do zwolnienia od podatku dla usług polegających na pobraniu, transporcie, badaniu i przechowywaniu krwi pępowinowej w celu wykorzystania komórek macierzystych wskazano, że działalność tego typu nie korzysta ze zwolnienia z VAT. Trybunał orzekł, że świadczenia wchodzą w zakres pojęcia działalności „ściśle związanej” z „opieką szpitalną i medyczną” tylko wówczas, gdy są rzeczywiście świadczone, jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców. Jak podkreślił TSUE, świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego usługodawcy. W odniesieniu do świadczeń medycznych Trybunał stwierdził, że zważywszy na cel zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 pkt b VI Dyrektywy, jedynie świadczenie usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i medycznej i które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą stanowić „działalność ściśle […] związaną” w rozumieniu tego przepisu. W konsekwencji, w opinii TSUE wykładnia pojęcia działalności „ściśle związanej” z „opieką szpitalną i medyczną” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. b) VI Dyrektywy należy dokonywać w ten sposób, że nie obejmuje ono działalności polegającej na pobraniu, transporcie, badaniu i przechowywaniu krwi pępowinowej oraz przechowywaniu komórek macierzystych zawartych w tej krwi, jeżeli opieka medyczna udzielana w warunkach szpitalnych, z którą działalność ta powiązana jest wyłącznie potencjalnie, nie jest przeprowadzona, rozpoczęta bądź też planowana.

Dodatkowo w przytoczonej sprawie TSUE stwierdził, że „usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku”.

Aby ustalić, czy dane czynności mają ścisły związek z usługami udzielania świadczeń opieki medycznej w zakresie ratownictwa medycznego, należy zastosować w pierwszym rzędzie wykładnię językową przepisu posiłkując się w tym zakresie definicją słownikową. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s. 1170), „związek” to stosunek różnych elementów łączących się ze sobą, wpływających na siebie, oddziaływających na siebie; spójność, łączność, powiązanie.

Usługi są ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców.

Świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego usługodawcy. W odniesieniu do świadczeń medycznych Trybunał stwierdził, że zważywszy na cel zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. b) Szóstej Dyrektywy, jedynie świadczenie usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i medycznej, i które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą stanowić „działalność ściśle (…) związaną” w rozumieniu tego przepisu.

Wskazać ponadto należy, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, całe świadczenie kompleksowe podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym w zakresie stosowania właściwej stawki VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Oznacza to, że opodatkowanie świadczeń pomocniczych, składających się na świadczenie kompleksowe, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega świadczenie główne. Pogląd taki został ukształtowany w orzeczeniu TSUE w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), w którym Trybunał stwierdził, że „Z jedną usługą mamy do czynienia zwłaszcza wtedy, gdy jeden lub kilka elementów należy uznać za usługę główną, a jeden lub kilka elementów za usługi pomocnicze, objęte tym samym reżimem podatkowym, co usługa główna.” (podobnie w orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV).

Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast, czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej usługi głównej. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Natomiast, zgodnie z powołanymi wyżej regulacjami art. 43 ust. 17 i ust. 17a ustawy zwolnienia dotyczące dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi mają zastosowanie, jeżeli:

• usługi te są wykonywane przez podmiot korzystający ze zwolnienia przy świadczeniu usługi podstawowej,
  

• usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,
  

• ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  

Ponadto należy wskazać, że świadczenie na rzecz zlecającego usługi, która nie stanowi wprawdzie usługi medycznej, lecz stanowi usługę (dostawę towaru) ściśle związaną z usługą podstawową podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy pod warunkiem że:

• usługa (dostawa towaru) jest niezbędna do wykonania usługi podstawowej,
  

• podwykonawca jest podmiotem leczniczym, w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej.
  

• celem wykonania tej usługi nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług długoterminowej opieki pielęgnacyjnej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Z opisu sprawy wynika, iż świadczone usługi długoterminowej opieki pielęgnacyjnej są usługami w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu, poprawie zdrowia, ponieważ wspierają procedury medyczne podczas leczenia radioterapią trwającą od 7 do 60 dni, są ściśle związane z usługą podstawową - terapią onkologiczną, bezwzględnie służącą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Przedmiotowe usługi wynikające z umowy z Centrum Diagnostyki i Terapii Onkologicznej … Wnioskodawca świadczy jako podmiot leczniczy w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej. Przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę są ściśle związane z usługą podstawową (terapią onkologiczną). Usługi długoterminowej opieki pielęgnacyjnej świadczone przez Wnioskodawcę jako podmiot leczniczy w czasie pobytu pacjenta w hostelu są niezbędne do wykonania usługi podstawowej (terapii onkologicznej), gdyż taka możliwość zakwaterowania pacjentów pozwala na podjęcie leczenia w bardzo szybkim czasie (niezwłocznie po potwierdzeniu diagnozy choroby nowotworowej), bez dodatkowych obciążeń dla pacjenta.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, powołanych przepisów prawa oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do stwierdzenia, że w przedmiotowej sprawie usługi długoterminowej opieki pielęgnacyjnej w trybie hostelowym nie będą stanowiły celu same w sobie, gdyż nie będą realizowały celu, który chcą osiągnąć nabywcy usług. Celem tym będzie bowiem wykonanie usługi polegającej na przeprowadzeniu terapii onkologicznej, w efekcie której pacjenci uzyskają niezbędną stałą opiekę medyczną, dzięki której w sytuacji nagłego pogorszenia stanu zdrowia (która w czasie terapii onkologicznej jest bardzo prawdopodobne) powinna zapewnić odpowiednią reakcję personelu medycznego świadczącego 24-godzinny dyżur.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż usługi długoterminowej opieki pielęgnacyjnej w trybie hostelowym wykonywane przez Wnioskodawcę będącego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności leczniczej podmiotem leczniczym, spełniają przesłanki do objęcia ich zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Usługi te bowiem spełniają wymogi umożliwiające zastosowanie zwolnienia, tj. są one usługami ściśle związanymi oraz niezbędnymi do świadczenia opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Usługi te „wspierają” przeprowadzenie terapii onkologicznej przez co wpływają na przywrócenie i poprawę zdrowia.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy wskazać, iż usługi długoterminowej opieki pielęgnacyjnej w trybie hostelowym świadczone przez Wnioskodawcę jako usługi towarzyszące terapii onkologicznej, korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie dokumentu stanowiącego załącznik do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.