Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-14/16/MK
z 19 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2015 r. (data wpływu do Organu – 23 grudnia 2015 r.), uzupełnionym 3 i 8 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania tytułem darowizny znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania tytułem darowizny znaku towarowego.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 28 stycznia 2016 r. wezwano Wnioskodawczynię o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 3 lutego 2016 r. (uiszczenie opłaty) i 8 lutego 2016 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. W grudniu 2015 r. mąż Wnioskodawczyni darował jej znak towarowy słowno-graficzny powstały w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, który został uprzednio zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (dalej: UHRW) i na ten znak mężowi zostało przyznane prawo ochronne. Tak więc darowizna w istocie dotyczyła prawa ochronnego w zakresie znaku towarowego (dalej: znak towarowy). Darowizna znaku towarowego potwierdzona została w formie aktu notarialnego i Wnioskodawczyni zgodnie z umową darowizny nabyła znak towarowy do majątku osobistego.

Z uwagi na przepis art. 33 pkt 9 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, znak towarowy będący przedmiotem darowizny stanowił prawo własności przemysłowej przysługujące mężowi jako darczyńcy i należał do jego majątku osobistego.

W związku z darowizną znaku towarowego, Wnioskodawczyni stała się jedynym jego właścicielem i wystąpi o ujawnienie swoich praw do znaku towarowego do UHRW.

Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, do której wniosła ww. znak towarowy.

Przedmiotem tej działalność gospodarczej jest m.in. odpłatne udostępnianie prawa do korzystania ze znaków towarowych będących własnością Wnioskodawczyni na podstawie umów dzierżawy, umów o podobnym charakterze do umów leasingu bądź umów licencyjnych. Świadczenie tych usług będzie dotyczyło również znaku towarowego otrzymanego w drodze ww. darowizny.

Wnioskodawczyni nie może wykluczyć, iż w przyszłości nabędzie prawa również do innych znaków towarowych lub innych praw własności intelektualnych.

Wnioskodawczyni, ponieważ przewidywany okres wykorzystywania znaku towarowego w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej będzie dłuższy niż jeden rok, a wartość znaku towarowego otrzymanego w drodze darowizny jest wyższa niż 3.500 zł, dokonała w grudniu 2015 r. wniesienia znaku towarowego otrzymanego w drodze darowizny do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, przyjmując jako wartość początkową, wartość określoną w umowie darowizny (odpowiadającej wartości rynkowej znaku towarowego z dnia darowizny).

Wnioskodawczyni na moment składania niniejszego wniosku ma już zawartą umowę z podmiotem trzecim (dalej Korzystający) na używanie znaku towarowego (dalej Umowa). Umowa zawiera postanowienia, zgodnie z którymi:

• umowa zawarta jest na czas oznaczony tj. okres 24 miesięcy;
• suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej znaku towarowego jako wartości niematerialnej i prawnej,
• w podstawowym okresie umowy używania znaku towarowego odpisów amortyzacyjnych dokonywać będzie Wnioskodawczyni,
• umowa przewiduje harmonogram płatności, określający wysokość opłat (opłaty początkowej i 23 rat miesięcznych) oraz terminy ich płatności w powiązaniu z okresem na jaki umowa jest zawarta.
  
  

Wnioskodawczyni chciałaby jednocześnie wyjaśnić, iż nie mają do niej zastosowania przepisy art. 23b ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Korzystającemu zgodnie z ww. Umową przyznane jest prawo do używania i pobierania pożytków z prawa ochronnego na znak towarowy, do celów prowadzenia przez niego działalności gospodarczej.

Zgodnie z Umową, Korzystający posiada opcję wykupu przedmiotu Umowy (znaku towarowego) z upływem okresu obowiązywania Umowy, za kwotę wykupu odpowiadającą wartości końcowej przedmiotu Umowy, która została ustalona w wysokości wyższej niż hipotetyczna wartość netto określona w art. 23a pkt 6 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy opisana w stanie faktycznym darowizna znaku towarowego będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn?
2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1, czy darowizna znaku towarowego na rzecz Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, z uwagi fakt, iż nabycie znaku towarowego nastąpiło od małżonka, na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego?
   
   

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepis art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wyłącza ze swojego zakresu przedmiotowego nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Oznacza to, że nabycie przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny znaku towarowego, nie podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Wnioskodawczyni przywołała interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 listopada 2015 r. (znak: IPPB1/4511-1224/15-2/EC).

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku uznania, iż darowizna znaku towarowego na jej rzecz jednak podlegałaby podatkowi od spadków i darowizn, to z uwagi na fakt, iż darowizna pochodzi od jej małżonka oraz umowa darowizny została zawarta w formie aktu notarialnego, darowizna ta podlegałaby zwolnieniu od podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Z art. 4a ust. 4 ww. ustawy wynika, że obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Wnioskodawczyni uważa, że z uwagi na spełnienie warunków wynikających z art. 4a ust. 1 pkt 1 w związku z ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, darowizna znaku towarowego na rzecz Wnioskodawczyni przez jej małżonka w związku z umową darowizny zawartą w formie aktu notarialnego, korzystałaby ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn.

W pozostałym zakresie wniosku, tj. dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa zostanie rozstrzygnięta przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Natomiast, stosownie do art. 3 pkt 2 tej ustawy podatkowi od spadków i darowizn nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Z treści wniosku wynika, że w grudniu 2015 r. mąż Wnioskodawczyni darował jej znak towarowy słowno-graficzny powstały w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, który został uprzednio zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (dalej: UHRW) i na ten znak mężowi zostało przyznane prawo ochronne.

Darowizna znaku towarowego potwierdzona została w formie aktu notarialnego i Wnioskodawczyni zgodnie z umową darowizny nabyła znak towarowy do majątku osobistego.

W związku z darowizną znaku towarowego, Wnioskodawczyni stała się jedynym jego właścicielem i wystąpi o ujawnienie swoich praw do znaku towarowego do UHRW.

Biorąc pod uwagę powyżej przywołane przepisy i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że nabycie w drodze darowizny od męża prawa własności intelektualnej (znaku towarowego), na podstawie art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, jest wyłączone spod władztwa tej ustawy.

Zgodzić się więc należy z Wnioskodawczynią, że darowizna ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego rozważania w zakresie pytania nr 2 dotyczące zastosowania zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, z uwagi fakt, iż nabycie znaku towarowego nastąpiło od małżonka, na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego – są bezprzedmiotowe wobec faktu, że darowizna powyższa nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że interpretacja ta została wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.