Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1679/15-2/AMN
z 26 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w części dotyczącej:

• czynszu dzierżawnego – jest prawidłowe,
• wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych czynszu dzierżawnego oraz wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką 1/2 nieruchomości gruntowej o łącznej powierzchni 27,52 ha, dla której prowadzona jest Księga Wieczysta. Współwłasność przedmiotowej działki gruntu Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny z dnia x kwietnia 2015 r. W 2015 roku Wnioskodawczyni wraz z drugą współwłaścicielką zawarły umowę dzierżawy części wymienionej nieruchomości gruntowej na rzecz firmy „A” z siedzibą w B. Zgodnie z zapisami umowy jej przedmiotem jest oddanie do używania i pobierania pożytków części opisanej nieruchomości o powierzchni 2704 m² wraz z przestrzenią powietrzną nad nieruchomością w zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania farmy wiatrowej, w szczególności do wybudowania, utrzymywania i eksploatowania farmy wiatrowej. W zamian za opisanie świadczenie Wnioskodawczyni oraz współwłaścicielka otrzymują czynsz dzierżawy. Jednocześnie, w tymże samym dniu, została zawarta odrębna umowa ustanowienia odpłatnej służebności przesyłu, z tytułu której Wnioskodawczyni również otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Dla wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego Zainteresowana wskazała, że poprzednimi właścicielami nieruchomości byli: najpierw mąż Wnioskodawczyni, zmarły w marcu 2015 roku, a następnie w wyniku nabycia spadku córka Wnioskodawczyni, od której to Zainteresowana otrzymała w darowiźnie 1/2 prawa własności nieruchomości gruntowej opisanej wyżej. Należy także stwierdzić, że nieruchomość na chwilę obecną ma charakter rolny.

Poza tym odnosząc się do umów „o podobnym charakterze” wymienianych w powoływanym przepisie Wnioskodawczyni zauważa, iż sama treść umowy ustanowienia służebności ma wiele cech wspólnych z umową najmu i dzierżawy (używanie rzeczy, odpłatność) stąd zdaniem Zainteresowanej, również przychód z tytułu tejże umowy może zostać opodatkowany na zasadach powoływanych przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody Wnioskodawczyni z tytułu czynszu dzierżawnego oraz wynagrodzenia za ustanowienie odpłatnej służebności przesyłu mogą być opodatkowane na zasadach określonych w art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ustawodawca jako odrębne źródło dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wskazuje w art. 10 ust. 1 pkt 6 m.in. przychody z najmu i dzierżawy. Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawa ta reguluje opodatkowanie dochodów z najmu i dzierżawy o ile umowy nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowane na zasadach określonych w ustawie mogą być przychody osób fizycznych z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Umowa dzierżawy jest jedną z umów nazwanych prawa cywilnego. Zgodnie z przepisami art. 693 k.c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni, nie prowadząc działalności gospodarczej ale będąc współwłaścicielką nieruchomości gruntowej, zawiera w zasadzie jednocześnie umowę dzierżawy części gruntu oraz umowę ustanowienia odpłatnej służebności. Przy czym ta druga jest swoistym dopełnieniem pierwszej i jej naturalną konsekwencją. Jedynie ze względu na rygory prawne zawierana jest w drodze odrębnego aktu notarialnego. Zdaniem Wnioskodawczyni nie budzi wątpliwości możliwość opodatkowania przychodu uzyskanego z umowy dzierżawy wg powoływanego przepisu, albowiem umowa ta zawierana jest między Wnioskodawczynią jednorazowo, dotyczy jej majątku osobistego i Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Co do części przychodu uzyskiwanego z tytułu umowy ustanowienia służebności Wnioskodawczyni uważa, że jest to faktycznie element związany nieodłącznie z umową podstawową (bez niej nie miałby racji bytu), stąd należy go traktować jako przychód z dzierżawy a nie z innych źródeł przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w części dotyczącej:

• czynszu dzierżawnego – jest prawidłowe,
• wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu – jest nieprawidłowe.
  
  

Tut. Organ zauważa, że ustawa z dnia z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), nie zawiera przepisu określonego jako art. 1 ust. 1 pkt 2. Jednakże mając na uwadze kontekst zawartych informacji tut. Organ zrozumiał, że Wnioskodawczyni przedstawiając pytanie przyporządkowane do zawartego stanu faktycznego oraz własne stanowisko do tego zapytania, miała na uwadze przepis art. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 i 9:

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6);
• inne źródła (pkt 9).
  
  

Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z dzierżawy zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach – o czym stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z cytowanego art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca wskazuje jedynie przykładowo na różnego rodzaju przychody pochodzące z innych źródeł. O przykładowym charakterze tego katalogu świadczy użycie w przepisie sformułowania „w szczególności”. Przychodami z innych źródeł będą zatem także inne przychody, niewymienione wyraźnie w ustawie.

W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Przepis art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) stanowi, że ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1 (art. 6 ust. 1b cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ww. ustawy).

Umowa dzierżawy jest jedną z umów nazwanych opisanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn zm.). Zgodnie z przepisem art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków (art. 693 § 2 ww. Kodeksu). Jak stanowi przepis art. 694 Kodeksu cywilnego, do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów poniższych.

Umowa najmu również należy do kategorii cywilnych umów nazwanych prawa cywilnego. Zgodnie z przepisem art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, poprzez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Stosownie do art. 659 § 2 ww. Kodeksu, czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z dzierżawy (najmu) jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wydzierżawiającego (wynajmującego), tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wydzierżawiającego (wynajmującego) muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wydzierżawiającego (wynajmującego).

Dokonując wykładni ujętego w art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne pojęcia „umowy o podobnym charakterze”, należy uwzględnić charakter zawartych umów oraz dokonać stosownego ich rozdziału na gruncie prawa cywilnego poprzez analizę elementów koniecznych umowy tak, aby z treści umowy wynikało jaka umowa została zawarta i jaką umowę można uznać za „umowę o podobnym charakterze” w stosunku do umowy najmu, dzierżawy.

Służebność przesyłu uregulowana została w przepisach Kodeksu cywilnego – Księga Druga „Własność i inne prawa rzeczowe”, Tytuł III „Prawa rzeczowe ograniczone”.

Artykuł 305¹, ustawy Kodeks cywilny wskazuje, że nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

W myśl art. 305² § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 305² § 2 ww. Kodeksu).

Służebność przesyłu jest więc ograniczonym prawem rzeczowym, na podstawie którego przedsiębiorcy mogą uzyskać tytuł prawny do cudzych nieruchomości w celu posadowienia na tych nieruchomościach urządzeń przesyłowych.

Pomimo, że jednym ze sposobów ustanowienia służebności jest umowa, to jednak służebność, jako ograniczone prawo rzeczowe, nie jest stosunkiem zobowiązaniowym, nie jest więc umową o charakterze podobnym do dzierżawy.

Z przeanalizowanych powyżej przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że umowa najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy zawierana jest między stronami, które układają swój stosunek prawny na zasadzie swobody umów. Najem, dzierżawa – co do zasady – jest wynikiem oddania przedmiotu najmu (dzierżawy) przez wynajmującego (wydzierżawiającego), który ma na celu czerpanie korzyści z umówionego czynszu. Umowy najmu, dzierżawy nie wymagają żadnych dodatkowych warunków.

Natomiast w wyniku ustanowienia służebności przesyłu, nieruchomość, na której została ona ustanowiona, pozwala na korzystanie w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem urządzeń na niej zainstalowanych. Wypłacone z tego tytułu wynagrodzenie uwzględnia zatem wartość szkody trwałej, równej m.in. zmniejszeniu wartości nieruchomości z tytułu lokalizacji urządzenia infrastruktury technicznej. Wynagrodzenie to ma zatem charakter inny niż czynsz z tytułu najmu lub dzierżawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni będąc współwłaścicielką 1/2 nieruchomości gruntowej zawarła umowę dzierżawy części nieruchomości gruntowej na rzecz spółki. Zgodnie z zapisami umowy jej przedmiotem jest oddanie do używania i pobierania pożytków części nieruchomości wraz z przestrzenią powietrzną nad nieruchomością w zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania farmy wiatrowej, w szczególności do wybudowania, utrzymania i eksploatowania farmy wiatrowej. W zamian za opisanie świadczenie Wnioskodawczyni otrzymuje czynsz dzierżawy. Jednocześnie, w tymże samym dniu, została zawarta odrębna umowa ustanowienia odpłatnej służebności przesyłu, z tytułu której Wnioskodawczyni również otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Mając na uwadze zawarte we wniosku informacje oraz przytoczone regulacje prawne należy uznać, że przychody Wnioskodawczyni z tytułu czynszu dzierżawnego kwalifikują się do przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać opodatkowane przez Zainteresowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – na podstawie art. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pod warunkiem złożenia naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania ww. przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości opodatkowania czynszu dzierżawnego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu stwierdzić należy, że źródłem przychodów mogących podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oprócz umów najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy są także inne umowy o podobnym charakterze. Jednakże – jak wykazano – „umową o podobnym charakterze” nie może być opisana we wniosku służebność przesyłu. Wobec tego otrzymywane wynagrodzenie za ustanowienie odpłatnej służebności przesyłu stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z innych źródeł zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym, który należy wykazać w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym wynagrodzenia te zostały wypłacone. Oznacza to, że Wnioskodawczyni nie ma możliwości zaliczenia otrzymywanego wynagrodzenia za ustanowienie służebności do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym opodatkowania otrzymywanego wynagrodzenia na zasadach określonych w art. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości opodatkowania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.