Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-858/15-4/AD
z 29 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 20 listopada 2015 r. (data wpływu 24 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 12 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zmiany zasad opodatkowania drogą wystawienia faktur korygujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zmiany zasad opodatkowania drogą wystawienia faktur korygujących. Wniosek uzupełniono 15 lutego 2016 r. pismem z dnia 12 lutego 2016 r., do którego załączono potwierdzenie uiszczenia opłaty od wniosku za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą zasadniczo w zakresie pozostałej sprzedaży detalicznej prowadzonej w niewyspecjalizowanych sklepach (PKD 47, 19, Z). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i w ramach prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży towarów, hurtowej sprzedaży biżuterii oraz półproduktów. Spółka prowadzi ewidencję wskazaną w art. 109 ust. 3 VATU. W okresie od marca do czerwca bieżącego roku, Spółka nabyła używaną biżuterię od osób fizycznych na podstawie umów kupna – sprzedaży. Sprzedaż wskazanych w zdaniu poprzednim towarów używanych, Wnioskodawca udokumentował fakturami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy względem opisanych w stanie faktycznym transakcji sprzedaży towarów używanych, udokumentowanych fakturami VAT, Wnioskodawca może dokonać zmiany ogólnych zasad opodatkowania – zastosowanych przez Spółkę przez pomyłkę, ze względu na nieprawidłowe zidentyfikowanie nabycia przedmiotowych towarów – w konsekwencji stosując procedurę VAT marża, drogą wystawienia faktur korygujących?

Zdaniem Wnioskodawcy, na postawione we wniosku pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Na płaszczyźnie przedstawionego stanu faktycznego, Spółka nie dostrzega przeszkód natury prawnej dokonania następczej modyfikacji wyboru zasady opodatkowania względem transakcji sprzedaży towarów używanych.

Motywując swoje stanowisko, Wnioskodawca w pierwszej kolejności pragnie przywołać art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU, w świetle którego, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast po myśli art. 7 ust. 1 VATU przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 15 ust. 1 VATU podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza – w rozumieniu ust. 2 opisanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kluczowym z punktu widzenia analizowanego stanu faktycznego, jawi się treść art. 120 VATU (usytuowanego w dziale XII, rozdziale 4), na mocy którego Ustawodawca dokonał unormowania szczególnej procedury w zakresie dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków. I tak, w ust. 1 pkt 4 rzeczonego artykułu, na potrzeby stosowania rozdziału VATU, który zawiera omawiany art. 120 VATU zdefiniowane zostało pojęcie towaru używanego.

Na gruncie wskazanej jednostki redakcyjnej, przez towary używane rozumieć należy ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Jak wynika z art. 120 ust. 4 VATU, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę miedzy całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Natomiast po myśli ust. 10 powołanego artykułu, zapisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył m.in. od osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15 VATU, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to – w świetle art. 120 ust. 15 VATU – jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3 VATU, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.

Podsumowując zestawienie wyżej wskazanych regulacji VATU podkreślić należałoby, iż Ustawodawca przewiduje stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Opisywana szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy tych towarów używanych, które podatnik nabył w celu odsprzedaży, od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w celu odsprzedaży w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 VATU. Nadto warunkiem koniecznym dla możliwości zastosowania przez podatnika procedury szczególnej VAT marża względem sprzedaży towarów używanych jest prowadzenie przezeń ewidencji wskazanej w art. 109 ust. 3 VATU. Konfrontując zatem brzmienie przywołanych przepisów z opisem stanu faktycznego zaistniałego w sprawie, Strona stoi w przekonaniu, iż do przedmiotowych transakcji sprzedaży biżuterii również może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 VATU, ze względu na kumulatywne spełnienie przesłanek, niezbędnych do wyboru VAT marża przez Wnioskodawcę.

Rozważając możliwość dokonania następczej zmiany wyboru opodatkowania w drodze wystawienia faktur korygujących przez Spółkę, należałoby również ustalić przesłanki wystawienia faktury korygującej. W treści art. 106j ust. 1 VATU, Ustawodawca przedstawił zamknięty katalog precyzujący sytuacje, w których podatnicy mają obowiązek wystawienia faktury korygującej. W zgodzie z pkt 5 rzeczonej regulacji, koniecznym jest dokonanie korekty, gdy doszło do podwyższenia ceny lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Co zostało bowiem wyłuszczone przez Wnioskodawcę w zarysie zaistniałego stanu faktycznego, jedyną podstawę zastosowania generalnej zasady opodatkowania przy transakcji sprzedaży towarów używanych, a co za tym idzie wystawieniem przezeń faktur VAT, miast faktur VAT marża – stanowiła pomyłka przy sporządzaniu wskazanej dokumentacji. Mając na uwadze okoliczności przyświecające przedmiotowym transakcjom, uznać należałoby, iż w związku z powyższym, Spółka ma nie tyle możliwość, co jest zobowiązana do wystawienia faktur korygujących, a w konsekwencji faktur VAT marża w wyniku zaistniałych nieprawidłowości. Zaakcentowania wymaga, iż dokonanie następczej zmiany wyboru zasad opodatkowania względem przedmiotowych transakcji w sposób zaprezentowany przez Wnioskodawcę, również nie stoi w sprzeczności z regulacjami procesowego prawa podatkowego. Bowiem po myśli generalnej zasady wyrażonej treścią art. 81 § 1 OrPodU, podatnicy (płatnicy oraz inkasenci) mają prawo do skorygowania uprzednio złożonej deklaracji, jeśli odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Uprawnienie do złożenia deklaracji ulega jednakże zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej. Na gruncie zaś art. 81b § 2 OrPodU jedynie korekta, która została złożona w okresie zawieszenia nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Uznać należałoby zatem, iż przed dniem wszczęcia postępowania podatkowego bądź kontroli podatkowej w przedmiocie rozważanych transakcji, nie ma przeciwwskazań zmiany wyboru zasady opodatkowania na procedurę VAT marża.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż przyświecające niniejszemu wnioskowi stanowisko równocześnie znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Organy podatkowe nie sprzeciwiają się bowiem takiemu zachowaniu podatnika, które polegałoby na wystawieniu faktury korygującej w sytuacji, gdy podatnik omyłkowo wystawił fakturę VAT opodatkowując dostawę towarów używanych na zasadach ogólnych, miast w pierwszej kolejności wystawić fakturę VAT marża, tym samym stosując procedurę opodatkowania marży. Stanowisko potwierdzające tezę wyznaczoną treścią zdania poprzedzającego, zostało wyrażone przez Ministra Finansów m.in. (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy) w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lipca 2008 r. o nr ITPP2/443-273/08/AF.

Przedstawiając pokrótce zarys stanu faktycznego przedstawionego w powołanym wniosku, wskazać należy, iż transakcją opisywaną przez Wnioskodawcę, był zakup we Włoszech samochodów, który nie stanowił Wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dostawa była opodatkowana przez podatnika podatku od wartości dodanej, podatkiem na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 VATU). Sprzedając przedmiotowe pojazdy, które to stanowiły towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 VATU, Wnioskodawca wystawił faktury VAT. W obliczu przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca powziął jednakże wątpliwość odnośnie możliwości skorygowania wystawionych faktur VAT, gdyż jak stwierdził – powinien dokonywaną sprzedaż opodatkować na zasadach VAT marża. Uwzględniwszy powołane przepisy VATU, dokonując sprzedaży przedmiotowych pojazdów będących towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 VATU, jako zasadne jawiło się zastosowanie zasad ogólnych lub przy zastosowaniu procedury VAT marża.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego, Minister Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy) wyraził przekonanie, iż: „Z treści powołanych wyżej przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. wynika, iż możliwość wystawienia faktury korygującej istnieje w ściśle określonych sytuacjach. Jeżeli więc dokonując sprzedaży przedmiotowych pojazdów Wnioskodawca zastosował zasady ogólne z uwagi na nieprawidłowe zidentyfikowanie nabycia przedmiotowych samochodów, a w konsekwencji wystawienie faktur VAT zamiast VAT marża nastąpiło przez pomyłkę – w ocenie tut. organu – naprawienie popełnionego błędu poprzez wystawienie faktury VAT korekta należałoby uznać za działanie zgodne z prawem (uznając jako pomyłkę w innej pozycji faktury). Ewentualna zmiana przyjętej pierwotnie formy opodatkowania dostawy samochodów używanych zasadna byłaby po uprzednim uzgodnieniu nowych warunków kupna-sprzedaży z nabywcami tych pojazdów jako, że z tytułu ich nabycia uzyskali oni określone uprawnienia (np. prawo do odliczenia podatku naliczonego). W związku z tym, w celu uniknięcia ewentualnych roszczeń cywilno-prawnych, Spółka mogłaby wystawić faktury VAT korekta i «wyzerować» uprzednio wystawione faktury VAT i jednocześnie wystawić faktury VAT marża zawierające dane określone w § 9 ust. 8 cyt. rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r., w tym daty sprzedaży wynikające z przeprowadzonej transakcji”

Mając na uwadze wywód Spółki, którego założenia znajdują poparcie we wskazanych przepisach prawa oraz uwzględniając przy tym pogląd Ministra Finansów (organu upoważnionego Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy) wyrażony w powyżej zacytowanej interpretacji indywidualnej, stanowisko Wnioskodawcy uznać należałoby za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Stosownie do art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

W treści art. 120 (Dział XII, Rozdział 4) powołanej ustawy ustawodawca zawarł przepisy dotyczące szczególnych procedur w zakresie dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

I tak, w ust. 1 pkt 4 ww. artykułu, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału, zdefiniowane zostało pojęcie towaru używanego. Zgodnie z tym zapisem przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Jak wynika z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Według zapisu art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach (art. 120 ust. 15 ustawy).

Z kolei, zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem

(…).

W przypadku dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 marża, faktura – w zakresie danych określonych w ust. 1 pkt 1-17 – powinna zawierać wyłącznie dane określone w ust. 1 pkt 1-8 i 15-17, a także odpowiednio wyrazy „procedura marży – towary używane”, „procedura marży – dzieła sztuki” lub „procedura marży – przedmioty kolekcjonerskie i antyki” (art. 106e ust. 3 ustawy).

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

W myśl art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się m.in. w przypadku udzielenia obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy, udzielenia opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1, dokonania zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, dokonania zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, podwyższenia ceny lub stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z przytoczonych uregulowań wynika zatem, iż istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą zasadniczo w zakresie pozostałej sprzedaży detalicznej prowadzonej w niewyspecjalizowanych sklepach (PKD 47, 19, Z). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i w ramach prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży towarów, hurtowej sprzedaży biżuterii oraz półproduktów. Spółka prowadzi ewidencję wskazaną w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. W okresie od marca do czerwca bieżącego roku, Spółka nabyła używaną biżuterię od osób fizycznych na podstawie umów kupna – sprzedaży. Sprzedaż wskazanych w zdaniu poprzednim towarów używanych, Wnioskodawca udokumentował fakturami VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości dokonania zmiany ogólnych zasad opodatkowania – zastosowanych przez niego przez pomyłkę, ze względu na nieprawidłowe zidentyfikowanie nabycia przedmiotowych towarów – na procedurę VAT marża drogą wystawienia faktur korygujących.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów zauważyć należy, iż z art. 120 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11 (…). Jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach (art. 120 ust. 15 ustawy).

Z treści powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że możliwość wystawienia faktury korygującej istnieje w ściśle określonych sytuacjach. Jeżeli więc dokonując sprzedaży przedmiotowej biżuterii Wnioskodawca zastosował zasady ogólne z uwagi na nieprawidłowe zidentyfikowanie nabycia przedmiotowych towarów, a w konsekwencji wystawienie faktur VAT zamiast VAT procedura marży nastąpiło przez pomyłkę – w ocenie tut. Organu – naprawienie popełnionego błędu poprzez wystawienie faktury VAT korekta należałoby uznać za działanie zgodne z prawem (uznając jako pomyłkę w innej pozycji faktury). Podkreślić jednak należy, że ewentualna zmiana przyjętej pierwotnie formy opodatkowania dostaw towarów używanych oraz sposobu ich udokumentowania, możliwa jest wyłącznie w przypadku spełnienia wszystkich wymogów zawartych w cyt. powyżej przepisach art. 120 ustawy – pozwalających na zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy towarów używanych.

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać zmiany ogólnych zasad opodatkowania – zastosowanych przez pomyłkę, ze względu na nieprawidłowe zidentyfikowanie nabycia towarów – na opodatkowanie przy zastosowaniu procedury VAT marża, drogą wystawienia faktur korygujących.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające ze złożonego wniosku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.