Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1233/15-2/RK
z 17 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku stosowania przez Bank proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku stosowania przez Bank proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Bank S.A. (dalej „Bank” lub „Wnioskodawca”) jest Bankiem działającym w formie spółki akcyjnej i będącym Bankiem zrzeszającym w rozumieniu ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszeniu się i bankach zrzeszających (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 109 ze zm.), zwana dalej „ustawą o bankach spółdzielczych”).

Bank wykonuje czynności bankowe wskazane w art. 6 ustawy o bankach spółdzielczych, oraz w art. 5 ust. 1 pkt 5, art. 5 ust. 1 pkt 7 i 10 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2015 r., poz. 128, z późn. zm., dalej „prawo bankowe”) w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o bankach spółdzielczych, a także inne czynności wskazane w art. 6 ust. 1 prawa bankowego w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o bankach spółdzielczych. Statutowa działalność Banku obejmuje więc wykonywanie następujących czynności:

1. przyjmowanie wkładów pieniężnych płatnych na żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzenie rachunków tych wkładów,
   
2. prowadzenie innych rachunków bankowych,
   
3. udzielanie kredytów,
   
4. udzielanie i potwierdzanie gwarancji bankowych oraz otwieranie i potwierdzanie akredytyw,
   
5. emitowanie bankowych papierów wartościowych,
   
6. przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych,
   
7. wydawanie instrumentu pieniądza elektronicznego,
   
8. udzielanie pożyczek pieniężnych,
   
9. wykonywanie operacji czekowych, wekslowych oraz operacji, których przedmiotem są warranty,
   
10. wydawanie kart płatniczych oraz wykonywanie operacji przy ich użyciu,
    
11. dokonywanie terminowych operacji finansowych,
    
12. nabywanie i zbywanie wierzytelności pieniężnych,
    
13. przechowywanie przedmiotów i papierów wartościowych oraz udostępnianie skrytek sejfowych,
    
14. prowadzenie skupu i sprzedaży wartości dewizowych,
    
15. udzielanie i potwierdzanie poręczeń,
    
16. wykonywanie czynności zleconych, związanych z emisją papierów wartościowych,
    
17. pośrednictwo w dokonywaniu przekazów pieniężnych oraz rozliczeń w obrocie dewizowym,
    
18. wydawanie instrumentu pieniądza elektronicznego.
    
    
    

Poza wykonywaniem czynności, o których mowa powyżej, Bank może również:

1. obejmować lub nabywać akcje i prawa z akcji, udziały innej osoby prawnej i jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, certyfikaty inwestycyjne oraz inne instrumenty finansowe,
2. dokonywać obrotu papierami wartościami,
3. dokonywać na warunkach uzgodnionych z dłużnikiem zmiany wierzytelności na składniki majątku dłużnika,
4. nabywać i zbywać nieruchomości,
5. świadczyć usługi konsultacyjno-doradcze w sprawach finansowych,
6. świadczyć następujące usługi finansowe:
   1. pośrednictwo ubezpieczeniowe,
      
   2. przyjmowanie i przekazywanie zleceń nabycia lub zbycia jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych,
      
   3. nabywanie lub zbywanie na własny rachunek papierów wartościowych tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania, instrumentów rynku pieniężnego oraz kontraktów terminowych, swapów, umów forward na stopę procentową oraz innych instrumentów pochodnych, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, o ile przedmiotem tych czynności są papiery wartościowe, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2005 r. Nr 183 poz. 1538 z późn. zm.) lub inne niedopuszczone do obrotu zorganizowanego instrumenty finansowe,
7. prowadzić na zlecenie ewidencję obligacji,
   
8. świadczyć factoring,
   
9. świadczyć leasing finansowy,
   
10. prowadzić transakcje na rynku pochodnych instrumentów finansowych,
    
11. zaciągać zobowiązania związane z emisją papierów wartościowych,
    
12. pośredniczyć w zawieraniu umów w zakresie świadczenia usług certyfikacyjnych,
    
13. prowadzić rozliczenia transakcji kartami płatniczymi,
    
14. wykonywać funkcję agenta firmy inwestycyjnej.
    
    
    

W związku z wykonywaniem czynności w ramach opisanej wyżej działalności statutowej, Bank otrzymuje różne rodzaje świadczeń, m.in.:

• przychody z tytułu odzyskanych kosztów windykacji należności,
  
• wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji płatnika podatku,
  
• przychody z tytułu umorzonych zobowiązań Banku,
  
• przychody związane z posiadaniem i utrzymywaniem określonego majątku, do których należą:
  • odsetki z tytułu rezerwy obowiązkowej oraz depozytów utrzymywanych przez Bank na rachunku w NBP,
    
  • odsetki z tytułu depozytów międzybankowych,
    
  • odsetki z tytułu środków pieniężnych utrzymywanych na rachunku nostro,
    
  • otrzymane dywidendy z tytułu posiadania akcji/udziałów wyemitowanych przez inne podmioty,
    
  • odsetki od depozytów zabezpieczających lub kaucji,
• przychody uzyskiwane z papierów wartościowych utrzymywanych do terminu zapadalności oraz papierów wartościowych dostępnych do sprzedaży, które są nabywane przez Bank nie w celach handlowych,
  
• opłaty o charakterze sankcyjnym i odszkodowawczym w szczególności:
  • opłaty za upomnienia/wezwania do zapłaty,
  • opłaty za monity,
  • opłaty za wezwania do dostarczenia określonych dokumentów,
  • opłaty za realizacje tytułu egzekucyjnego,
  • odsetki za opóźnienia w spłacie,
  • inne opłaty o charakterze sankcyjnym wynikające z taryfy opłat i prowizji dla klientów indywidualnych oraz taryfy opłat i prowizji dla klientów instytucjonalnych,
• przychody z tytułu otrzymanych odsetek w związku z wypłatą kuponu odsetkowego w przypadku nabycia obligacji po cenie brudnej (tj. cenie uwzględniającej wartość tzw. zakupionych odsetek) zaklasyfikowanej do portfela przeznaczone do obrotu.
  
  
  

Wskazane powyżej przykładowo świadczenia, nie stanowią podstawy opodatkowania VAT w rozliczeniach Banku - zdarzenia gospodarcze je generujące nie stanowią bowiem ani czynności opodatkowanych VAT ani czynności zwolnionych z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Bank - od 1 stycznia 2016 r. - będzie zobowiązany do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT „w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 -w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć”.

Powyższy przepis wprowadza do ustawy o VAT instytucję tzw. prewspółczynnika VAT. Jak zostało podkreślone w uzasadnieniu do ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 605; dalej „ustawa zmieniająca”) - wprowadzającej prewspółczynnik - art. 86 ust. 2a ustawy o VAT „będzie określał co będzie stanowiło kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z proponowanym przepisem w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej”.

Tym samym, jeżeli podatnik dokona zakupów, które będą związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, co do zasady, będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego, natomiast jeżeli dokona on zakupów, które nie będą związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, nie będzie miał on prawa do odliczenia podatku naliczonego. Niemniej jednak, jeżeli zakup taki będzie służył zarówno celom prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej jak i jego celom prywatnym, zobligowany on będzie do stosowania prewspółczynnika od 1 stycznia 2016 r.

Natomiast jeżeli chodzi o rozumienie pojęcia „cele działalności gospodarczej” to zdaniem Wnioskodawcy należy je rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy zmieniającej „mieścić będą się tutaj (w definicji działalności gospodarczej - przyp. Wnioskodawcy) również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT, przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności trudnych, itp. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, z definicji niemające nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika”.

Tożsame rozumienie pojęcia „celów prowadzonej działalności gospodarczej” zostało przedstawione w odpowiedzi Jarosława Nenemana - podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację poselską nr 30157 w sprawie stosowania prewspółczynnika, o którym mowa w projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo zamówień publicznych, do pojazdów samochodowych, od których podatnik może odliczyć 50% podatku VAT. W odpowiedzi tej powielono stanowisko Ministerstwa Finansów, przedstawione uprzednio w uzasadnieniu do ustawy wprowadzającej przepisy o prewspółczynniku, w odniesieniu do rozumienia pojęcia „celów prowadzonej działalności gospodarczej”.

W odpowiedzi na interpelację stwierdzono ponadto, że: „Obowiązek wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu ww. prewspółczynnika dotyczy bowiem tylko wąskiej grupy podatników; którzy poza działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT wykonują również działalność nieobjętą systemem VAT (np. jako organ władzy publicznej), i nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie podatku naliczonego do każdego z tych typów działalności. Powyższe zapewni realizację zasady neutralności podatku VAT, która uniemożliwia odliczanie podatku w związku z działalnością nieobjętą systemem VAT”.

Na analogiczny zakres podmiotowy zastosowania przepisów o prewspółczynniku wskazuje również treść uzasadnienia do projektu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 września 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Jak wskazuje się w treści uzasadnienia do projektu rozporządzenia, będzie ono dotyczyło sposobu ustalenia prewspółczynnika w przypadku takich kategorii podmiotów, jak jednostki samorządu terytorialnego oraz utworzonych przez nie samorządowych jednostek budżetowych, państwowych jednostek budżetowych, uczelni publicznych oraz instytutów badawczych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywane przez Bank różne rodzaje świadczeń, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego wniosku, m.in.:

• przychody z tytułu odzyskanych kosztów windykacji należności,
  
• wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji płatnika podatku,
  
• przychody z tytułu umorzonych zobowiązań Banku,
  
• przychody związane z posiadaniem i utrzymywaniem określonego majątku, do których należą:
  
  • odsetki z tytułu rezerwy obowiązkowej oraz depozytów utrzymywanych przez Bank na rachunku w NBP,
  • odsetki z tytułu depozytów międzybankowych,
  • odsetki z tytułu środków pieniężnych utrzymywanych na rachunku nostro,
  • otrzymane dywidendy z tytułu posiadania akcji/udziałów wyemitowanych przez inne podmioty,
  • odsetki od depozytów zabezpieczających lub kaucji,
• przychody uzyskiwane z papierów wartościowych utrzymywanych do terminu zapadalności oraz papierów wartościowych dostępnych do sprzedaży, które są nabywane przez Bank nie w celach handlowych,
  
• opłaty o charakterze sankcyjnym i odszkodowawczym w szczególności:
  • opłaty za upomnienia/wezwania do zapłaty,
  • opłaty za monity,
  • opłaty za wezwania do dostarczenia określonych dokumentów,
  • opłaty za realizacje tytułu egzekucyjnego,
  • odsetki za opóźnienia w spłacie,
  • inne opłaty o charakterze sankcyjnym wynikające z taryfy opłat i prowizji dla klientów indywidualnych oraz taryfy opłat i prowizji dla klientów instytucjonalnych,
• przychody z tytułu otrzymanych odsetek w związku z wypłatą kuponu odsetkowego w przypadku nabycia obligacji po cenie brudnej (tj. cenie uwzględniającej wartość tzw. zakupionych odsetek) zaklasyfikowanej do portfela przeznaczone do obrotu,
  
  

mieszczą się w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”, którym ustawodawca posłużył się w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Na taką klasyfikację nie ma wpływu fakt, że zdarzenia gospodarcze generujące te przychody, nie stanowią ani czynności opodatkowanych VAT ani czynności zwolnionych z VAT. Pomimo faktu, że czynności te nie są traktowane jako czynności opodatkowane lub zwolnione z VAT mają one nieodłączny związek z prowadzoną przez Bank działalnością gospodarczą jako podatnika VAT.

Zdaniem Banku, podmiotami zobligowanymi do stosowania prewspółczynnika będą podmioty, których działalność przynajmniej w części, nie będzie miała żadnego związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, w szczególności jednostki samorządu terytorialnego, muzea, stowarzyszenia, uczelnie wyższe, itp.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, art. 86 ust. 2a ustawy o VAT obowiązujący od 1 stycznia 2016 r. nie będzie miał wpływu na sposób rozliczania podatku VAT naliczonego w Banku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, niniejszą interpretację indywidualną wydano wyłącznie na podstawie okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, tj. uwzględniając konkretnie przedstawiony przez Bank opis wykonywanych czynności i rodzaju otrzymywanych świadczeń. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności jeśli Bank wykonuje również inne czynności, które pozostają poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.