Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1203/15-2/KC
z 21 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych środków finansowych w ramach zawartej umowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych środków finansowych w ramach zawartej umowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zarząd (dalej: Z. lub jednostka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Z. jest jednostką organizacyjną Miasta nie posiadającą osobowości prawnej, prowadzonej w formie jednostki budżetowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Z. został powołany uchwałą Rady miasta z dnia 29 maja 2008 r. i wykonuje ustawowe zadania własne miasta, obejmujące przygotowanie i realizację procesu inwestycyjnego związanego z budową lub przebudową dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich.

Realizowane inwestycje w ramach zadań statutowych nie stanowią działalności gospodarczej i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT na podstawie przepisów art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez Prezydenta m. , Dyrektor Z. umocowany jest do wykonywania w imieniu Prezydenta - zarządcy dróg publicznych wszelkich czynności pozostających w związku z realizacją inwestycji drogowych w zakresie określonym w statucie Z. oraz do składania oświadczeń woli w imieniu m. , w tym zawierania, zmieniania i wypowiadania umów we wszelkich sprawach objętych przedmiotem działania Z. do wysokości kwot określonych w Wieloletniej Prognozie Finansowej m. oraz w budżecie m. Zarząd działa szczególności na podstawie:

• ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym,
  

• ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,
  

• ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
  

• ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego.
  
  
  

Zarząd w ramach wykonywania zadań własnych gminy - m. - rozpoczął inwestycję drogową pn.: „Budowa ulicy ...”. Przedmiotowa inwestycja objęta jest planem wydatków inwestycyjnych m. na rok 2015. Niezależnie od realizowanej przez Z. inwestycji drogowej, spółka B. Sp. z o.o. (zwana dalej: Spółka) z siedzibą w W. prowadzi inwestycję polegającą na rozbudowie istniejących hal przemysłowych z przeznaczeniem na centrum handlowo-usługowe z infrastrukturą techniczną stanowiącą inwestycję niedrogową w rozumieniu art. 16 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tj. Dz.U. z 2015 r. poz.460, z późn. zm.). Ponieważ funkcjonowanie inwestycji niedrogowej zależy od jej powiązań komunikacyjnych z siecią dróg publicznych, w tym w szczególności wybudowania ulicy ... na całym odcinku planowanej przez Z. inwestycji, na spółce ciąży obowiązek poniesienia kosztów realizacji inwestycji drogowej wynikających z art. 16 ust.1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tj. Dz.U. z 2015 r, poz.460, z póżn. zm.), zgodnie z którym: „budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia”. Jednocześnie art. 16 ust. 2 ustawy o drogach publicznych stanowi, że „szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi, a inwestorem inwestycji niedrogowej”.

W związku z powyższym, w ramach realizowanego przedsięwzięcia inwestycyjnego Z. zawarł w dniu 27.04.2015 r. umowę cywilnoprawną ze spółką B. Sp. z o.o. dotyczącą warunków budowy ulicy ..., w której Spółka zobowiązała się w szczególności do: wykonania własnym kosztem projektu budowlanego; budowy własnym kosztem drogi publicznej - ulicy ... - wraz z odwodnieniem, oświetleniem oraz z niezbędną infrastrukturą towarzyszącą w tym ścieżką rowerową; nieodpłatnego przekazania Miastu - Zarządowi środka trwałego w postaci poniesionych nakładów na budowę ulicy ...; poniesienia kosztów odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości, wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego i ograniczonych praw rzeczowych ustanowionych na nieruchomościach przeznaczonych pod ulicę ..., których obowiązek zapłaty ustalany będzie na podstawie decyzji wydawanych w oparciu o przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (art. 12 ust. 4a tekst jednolity Dz.U. z 2013 r poz 687 z późn. zm.). Zarząd zobowiązał się uzyskać w szczególności decyzję administracyjną - zezwolenie na realizację inwestycji drogowej dla budowy ulicy ... (dalej zwanej ZRID) zawierającą między innymi oznaczenie nieruchomości lub ich części, które z mocy prawa stają się własnością m. z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej staje się ostateczna.

Skutkiem wydania decyzji ZRID Prezydent m. będzie zobowiązany do zapłaty odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości, wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego i ograniczonych praw rzeczowych ustanowionych na nieruchomościach przeznaczonych pod drogę publiczną - ulicę ... Płatnikiem rzeczonych odszkodowań będzie Zarząd. Spółka wypełniając zobowiązanie wynikające z zawartej umowy wniosła na rachunek depozytowy Z. kwotę w wysokości pokrywającej szacunkowe koszty wypłaty odszkodowań do wypłaty za nieruchomości przejęte na własność m. pod budowę ulicy ....

Jednocześnie Strony ustaliły w umowie, iż w przypadku wydania każdej decyzji, o której mowa w art. 12 ust. 4a ustawy 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jednolity Dz.U. z 2013 r poz 687 z późn.zm.) ustalającej odszkodowanie za każdą nieruchomość lub wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego i ograniczonych praw rzeczowych ustanowionych na nieruchomościach przeznaczonych pod budowę ulicy ..., środki i finansowe wpłacone przez Spółkę na rachunek Z. stają się dochodem m. w części równej wysokości ustalonego odszkodowania z dniem, w którym decyzja ta stanie się ostateczna.

Zaznaczyć należy, że zarówno na mocy ww. umowy o współfinansowanie inwestycji, jak i na mocy żadnej innej czynności prawnej nie dojdzie do ustanowienia jakichkolwiek praw na rzecz Spółki po nieodpłatnym przekazaniu przez Spółkę wybudowanej ulicy ... na majątek m.. Budowa ulicy ... należy do zadań własnych Gminy, będzie ona drogą publiczną, a korzystanie z niej przez Spółkę nie wykluczy praw osób trzecich do pełnego i nieskrępowanego korzystania z niej.

Z. dokonał zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb rozliczania podatku od towarów i usług VAT w dniu 25.06.2009 r. Rozliczenie podatku od towarów i usług VAT następuje na podstawie prowadzonych rejestrów sprzedaży i zakupu poprzez sporządzenie i złożenie we właściwym ze względu na siedzibę podatnika Urzędzie Skarbowym deklaracji VAT-7 za okresy miesięczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód z tytułu otrzymanych środków finansowych przekazanych w ramach zawartej ze Spółką B. Sp z o.o. umowy z dnia 27.04.2015 r. przeznaczonych na wypłatę odszkodowań za nieruchomości przejęte pod budowę ulicy ... stanowi czynność świadczenia usług opodatkowanych stawką podatku od towarów i usług VAT w wysokości 23%, na podstawie przepisu art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy;

W przedmiotowej sprawie zdaniem wnioskodawcy jednostka budżetowa gminy mającej status miasta na prawach powiatu na podstawie zawartej umowy o partycypację w kosztach inwestycji drogowej stanowiącej zadanie własne Gminy polegającej na poniesieniu przez Spółkę całkowitych kosztów wypłaty odszkodowań za wywłaszczone pod budowę drogi publicznej nieruchomości nie stanowi świadczenia usług przez Z. na rzecz Spółki podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. 2011.177.1054 ze zm.), dalej: „ustawa o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie usług na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Elementem koniecznym do uznania, że umowa obejmowała świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT jest wyodrębnienie podmiotu będącego odbiorcą świadczenia, (wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009 r., III SA/Wa 154/09, LEX nr 493616). Ponadto musi to być odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). Musi to być podmiot inny niż wykonujący usługę. Świadczenie na własną rzecz nie jest usługą, gdyż nie występuje wówczas konsument usługi (odbiorca świadczenia). O tym, że usługa musi być wykonywana na rzecz podmiotu innego niż świadczący usługę, przekonuje również brzmienie regulacji art. 27 dyrektywy VAT z 2006 r.

W ocenie wnioskodawcy, zawarta między jednostką budżetową miasta na prawach powiatu, a Spółką umowa partycypacji w kosztach realizacji inwestycji w części dotyczącej poniesienia kosztów odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości (grunty), które to nieruchomości (grunty) staną się własnością m. w swojej istocie nie jest umową o świadczenie przez jednostkę budżetową miasta na prawach powiatu odpłatnego świadczenia usług, z uwagi na brak odbiorcy świadczenia, innego niż podmiot świadczący usługę i brak odpłatności za podjęte czynności. Z. podejmuje jedynie pewnego rodzaju czynności o charakterze technicznym, pomocniczym nie mające samodzielnej racji bytu bez realizacji zamierzenia inwestycyjnego, polegającego na przebudowie drogi ul. ..., do których wykonania są one niezbędne.

Na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. powyżej ustawy o drogach publicznych, obowiązek budowy lub przebudowy dróg publicznych spowodowany inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. W sprawie będącej przedmiotem niniejszego zapytania, inwestor (Spółka) dokonuje inwestycji niedrogowej (budowy centrum handlowo-usługowego), a więc ciąży na nim obowiązek wynikający z przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, tj. obowiązek budowy lub przebudowy dróg związanych z inwestycją niedrogową. Ponieważ, jednocześnie jednostka budżetowa m. będzie realizowała budowę drogi ..., strony w istocie porozumiały się, iż Spółka przekaże jednostce budżetowej środki finansowe na realizację przedsięwzięcia inwestycyjnego w części, w jakiej Spółka byłaby zobowiązana do jej poniesienia na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o drogach publicznych tj. poniesienia także kosztów wypłaty odszkodowań za wywłaszczone pod budowę drogi nieruchomości. Spółka zobowiązała się we własnym zakresie do wykonania projektu budowlanego i wybudowania drogi własnym kosztem, co nie jest przedmiotem zadanego pytania. Należy więc zaznaczyć, że gdyby strony takiego porozumienia nie zawarły, to Spółka i tak zobowiązana byłaby do poniesienia kosztów nabycia nieruchomości pod budowę drogi ul. ....

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczone przez jednostkę budżetową m. nieodpłatnie czynności pomocnicze polegające na podjęciu czynności w zakresie uzyskania decyzji administracyjnych w celu pozyskania terenu pod budowę drogi ul. ..., realizowaną na rzecz Spółki nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT, na podstawie przepisu art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z póżn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zatem, w rozumieniu ww. przepisu art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usługi należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną Miasta nie posiadającą osobowości prawnej, prowadzonej w formie jednostki budżetowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Wykonuje ustawowe zadania własne miasta , obejmujące przygotowanie i realizację procesu inwestycyjnego związanego z budową lub przebudową dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich. Realizowane inwestycje w ramach zadań statutowych nie stanowią działalności gospodarczej i nie podlegają opodatkowaniu VAT na podstawie przepisów art. 15 ust. 6 ustawy.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT od 2009 r.

Wnioskodawca w ramach wykonywania zadań własnych gminy - m. - rozpoczął inwestycję drogową pn.: „Budowa ulicy ...”. Niezależnie od realizowanej inwestycji drogowej, spółka B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. prowadzi inwestycję polegającą na rozbudowie istniejących hal przemysłowych z przeznaczeniem na centrum handlowo-usługowe z infrastrukturą techniczną stanowiącą inwestycję niedrogową w rozumieniu art. 16 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tj. Dz.U. z 2015 r. poz.460, z późn. zm.). Ponieważ funkcjonowanie inwestycji niedrogowej zależy od jej powiązań komunikacyjnych z siecią dróg publicznych, w tym w szczególności wybudowania ulicy ... na całym odcinku planowanej przez Wnioskodawcę inwestycji, na spółce ciąży obowiązek poniesienia kosztów realizacji inwestycji drogowej wynikających z art. 16 ust.1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, zgodnie z którym: „budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia”. Jednocześnie art. 16 ust. 2 ustawy o drogach publicznych stanowi, że „szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust.1, określa umowa między zarządcą drogi, a inwestorem inwestycji niedrogowej”.

W związku z powyższym, w ramach realizowanego przedsięwzięcia inwestycyjnego Wnioskodawca zawarł w dnia 27.04.2015 r. umowę cywilnoprawną ze spółką B. Sp. z o.o. dotyczącą warunków budowy ulicy ..., w której Spółka zobowiązała się w szczególności do:

• wykonania własnym kosztem projektu budowlanego;
  
• budowy własnym kosztem drogi publicznej - ulicy ... - wraz z odwodnieniem, oświetleniem oraz z niezbędną infrastrukturą towarzyszącą w tym ścieżką rowerową;
  
• nieodpłatnego przekazania Miastu - Zarządowi środka trwałego w postaci poniesionych nakładów na budowę ulicy ...;
  
• poniesienia kosztów odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości, wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego i ograniczonych praw rzeczowych ustanowionych na nieruchomościach przeznaczonych pod ulicę ..., których obowiązek zapłaty ustalany będzie na podstawie decyzji wydawanych w oparciu o przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (art. 12 ust. 4a tekst jednolity Dz.U. z 2013 r poz 687 z późn. zm.).
  
  

Wnioskodawca z kolei zobowiązał się uzyskać w szczególności decyzję administracyjną - zezwolenie na realizacje inwestycji drogowej dla budowy ulicy ... (dalej zwanej ZRID) zawierającą między innymi oznaczenie nieruchomości lub ich części, które z mocy prawa stają się własnością m. z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej staje się ostateczna.

Skutkiem wydania decyzji ZRID Prezydent m. będzie zobowiązany do zapłaty odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości, wygaśniecie prawa użytkowania wieczystego i ograniczonych praw rzeczowych ustanowionych na nieruchomościach przeznaczonych pod drogę publiczną - ulicę .... Płatnikiem rzeczonych odszkodowań będzie Wnioskodawca.

Spółka wypełniając zobowiązanie wynikające z zawartej umowy wniosła na rachunek depozytowy Wnioskodawcy kwotę w wysokości pokrywającej szacunkowe koszty wypłaty odszkodowań do wypłaty za nieruchomości przejęte na własność m. pod budowę ulicy .... Jednocześnie Strony ustaliły w umowie, że w przypadku wydania każdej decyzji, o której mowa w art. 12 ust. 4a ustawy 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych ustalającej odszkodowanie za każdą nieruchomość lub wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego i ograniczonych praw rzeczowych ustanowionych na nieruchomościach przeznaczonych pod budowę ulicy ..., środki finansowe wpłacone przez Spółkę stają się dochodem m. w części równej wysokości ustalonego odszkodowania z dniem, w którym decyzja ta stanie się ostateczna.

Wnioskodawca podkreśla, że zarówno na mocy ww. umowy o współfinansowanie inwestycji, jak i na mocy żadnej innej czynności prawnej nie dojdzie do ustanowienia jakichkolwiek praw na rzecz Spółki po nieodpłatnym przekazaniu przez Spółkę wybudowanej ulicy ... na majątek m.. Budowa ulicy ... należy do zadań własnych Gminy, będzie ona drogą publiczną, a korzystanie z niej przez Spółkę nie wykluczy praw osób trzecich do pełnego i nieskrępowanego korzystania z niej.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem, czy przychód z tytułu otrzymanych środków finansowych od Spółki, przeznaczonych na wypłatę odszkodowań za nieruchomości przejęte pod budowę ulicy ..., stanowi świadczenie usług opodatkowanych stawką VAT w wysokości 23%.

Na wstępie, należy zwrócić uwagę na przepisy odrębnych ustaw, które powołuje Wnioskodawca, tzn. na art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r. poz. 594, ze zm.), gdzie stwierdza się, że gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2). Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 260, ze zm.) budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej.

Natomiast z art. 11f ust. 1 pkt 6) ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 687 ze zm.) wynika, że decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 i 4a ww. ustawy nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

• własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
  
• własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych
  -z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.
  
  
  

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Odnosząc się do powyższych przepisów należy zauważyć, że co do zasady sama czynność przekazania środków finansowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie rodzi żadnych obowiązków podatkowych, o ile nie pełni funkcji zapłaty lub zaliczki z tytułu jakiegokolwiek świadczenia usług lub dostawy towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Aby uznać, że pomiędzy podmiotami doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy przekazaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem. Przekazana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia- wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Mając na uwadze powołany wyżej przepis art. 16 ustawy o drogach publicznych, w kontekście przedstawionej sprawy, budowa ulicy ..., stanowiącej drogę publiczną, związana jest z inwestycją niedrogową, polegającą na rozbudowie istniejących hal przemysłowych z przeznaczeniem na centrum handlowo-usługowe, i jako taka należy do inwestora, a nie do Wnioskodawcy. Wnioskodawca i Spółka jako Inwestor na podstawie zawartej w kwietniu 2015 r. umowy ustaliły, że skoro Wnioskodawca będzie realizował budowę drogi, w ramach zadań własnych, to w zakresie w jakim musiałaby to realizować Spółka jako inwestor, Wnioskodawca wykona za nią to zadanie w zamian za stosowne wynagrodzenie. Tym samym Wnioskodawca będzie działał w tym zakresie jako podatnik VAT a nie organ władzy publicznej.

Idąc dalej, jeżeli w zawartej z inwestorem umowie Wnioskodawca zobowiązał się do wykonania za wynagrodzeniem, określonych czynności, wyręczając w tym Spółkę, to tym samym świadczy usługę na jej rzecz, przejmując jej obowiązki. Z kolei Spółka nie będzie realizować tej inwestycji we własnym zakresie, do czego jest zobowiązana na podstawie przepisów ustawy o drogach publicznych, lecz niejako „wyręczy” ją w tych działaniach Wnioskodawca. Korzyść, jaką osiąga Spółka w takim układzie jest oczywista, tj. nie tylko Wnioskodawca, w jej imieniu uzyskuje decyzję administracyjną – zezwolenie na realizację inwestycji drogowej dla budowy ulicy ..., ale i zwolniona jest z pozostałych obowiązków wynikających z zapisu art. 16 ustawy o drogach publicznych. Ponadto, należy zwrócić uwagę, że Spółka zobowiązała się, na podstawie zawartej umowy, do wykonania szeregu czynności, w tym do pokrycia wypłaty odszkodowań. Fakt, ze przychód o którym mowa w pytaniu odpowiada wartości wartości tych świadczeń, nie zmienia postaci rzeczy, tzn. jest to wynagrodzenie ustalone pomiędzy stronami za wykonane usługi.

Zatem istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy przekazaną przez Spółkę zapłatą, a wykonanym świadczeniem przez Wnioskodawcę. Tym samym, nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, jakoby świadczył czynności pomocnicze na rzecz Spółki nieodpłatnie.

Przy czym, nie ma w tym przypadku znaczenia, że Inwestor nie uzyskuje tytułu prawnego do danej inwestycji drogowej, bowiem ważniejsze jest to, że Spółka nie będzie realizowała tej inwestycji we własnym zakresie (do czego jest zobowiązana na podstawie przepisów ustawy o drogach publicznych), zatem korzyść, jaką osiąga, jest wyraźna.

Tym samym należy stwierdzić, że spełnione zostaną warunki dla uznania otrzymanych przez Wnioskodawcę środków finansowych od Spółki za wynagrodzeniem za czynność opodatkowaną VAT, tj. za odpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę na rzecz inwestora, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W kwestii zastosowania właściwej stawki podatku dla tego rodzaju usług, należy przede wszystkim przywołać art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jak wynika z treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. W analizowanej sprawie ze względu na fakt, że usługa będąca przedmiotem niniejszego wniosku nie została wymieniona w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, jako czynność podlegająca opodatkowaniu stawką obniżoną lub zwolniona od podatku, jest opodatkowana 23% stawką podatku.

Podsumowując, przychód z tytułu otrzymanych środków finansowych od Spółki, przeznaczonych na wypłatę odszkodowań za nieruchomości przejęte pod budowę ulicy ..., stanowi świadczenie usług opodatkowanych stawką VAT w wysokości 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.