Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-714/15/AK
z 17 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2015 r. (data wpływu 10 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności darowizny znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności darowizny znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, w formie jednoosobowej działalności gospodarczej pod firmą „N…". Jako prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Niniejsze zapytanie dotyczy Pana jako prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą i jako czynnego i zarejestrowanego podatnika VAT.

Zajmuje się Pan obrotem węglem oraz usługami pośrednictwa. W ramach swojej działalności posługuje się m.in. słownym znakiem towarowym „N…" (dalej: Znak Towarowy; dla uproszczenia treści wniosku ilekroć w dalszej części wniosku mowa będzie o Znaku Towarowym, należy rozumieć przez to Znak Towarowy wraz z prawami ochronnymi do tego znaku). Złożył Pan wniosek o zarejestrowanie Znaku Towarowego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), jako wspólnotowego znaku towarowego, chronionego prawem ochronnym na zasadach wynikających z Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U. UE L z 24 marca 2009 r., Nr 78, str. 1). Jedyne koszty, jakie poniósł Pan w związku ze znakiem, to koszty rejestracji tego znaku w OHIM. Nie poniósł Pan żadnych innych kosztów, w tym w szczególności nikomu nie zapłacił wynagrodzenia za wymyślenie/opracowanie Znaku Towarowego - Znak Towarowy jest Pana autorską koncepcją. Obecnie planuje Pan, iż po zarejestrowaniu Znaku Towarowego przez OHIM, dokona jego darowizny wraz z prawami ochronnymi do tego Znaku na rzecz swojej matki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaka będzie podstawa opodatkowania dokonywanej darowizny Znaku Towarowego wraz z prawami ochronnymi na rzecz matki?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania darowizny Znaku Towarowego wraz z prawami ochronnymi na rzecz matki będzie suma poniesionych kosztów związanych z rejestracją tego znaku (opłata rejestracyjna OHIM).

Jak wskazano wcześniej, z tytułu prowadzonej działalności, na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.t.u., jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei w myśl art. 8 ust 1 u.p.t.u., przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 u.p.t.u.

W związku z tym, że znaki towarowe wraz z prawami ochronnymi do tych znaków nie wypełniają definicji „towarów" wskazanej w art. 2 pkt 6 u.p.t.u., to darowizna takich znaków towarowych wraz z prawami ochronnymi winna być uznana za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 u.p.t.u.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u., przez odpłatne świadczenie usług rozumie się także nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

A zatem darowizna znaków towarowych wraz z prawami ochronnymi do tych znaków winna być, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, uznana za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. Wobec tego po Pana stronie powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania w sytuacji świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u., jest - zgodnie z art. 29a ust. 5 u.p.t.u. - koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Ustawodawca nie sprecyzował do jakich kosztów odnosi się omawiany przepis. W Pana ocenie, z przepisu tego wynika, iż podstawą opodatkowania w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług jest suma wydatków rzeczywiście poniesionych w związku ze świadczoną usługą. Zatem w przypadku darowizny Znaku Towarowego wraz z prawami ochronnymi do tego znaku za koszty takie należy zatem uznać koszty poniesione na wytworzenie we własnym zakresie Znaku Towarowego (które w Pana przypadku nie wystąpią, gdyż Znak Towarowy został opracowany przez niego), jak też koszty związane z rejestracją Znaku Towarowego w OHIM (które to koszty wystąpiły), gdyż bez poniesienia tych kosztów nie byłoby możliwe dokonanie darowizny. Podobne stanowisko przedstawiono w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. ILPP2/443-590/13-3/PR. Podkreślić również należy, iż nie ma żadnej podstawy prawnej, aby ustalając podstawę opodatkowania podatkiem, odwołać się do wartości innej, niż określona w sposób wskazany wyżej. W szczególności nie będzie to wartość rynkowa darowanego Znaku Towarowego wraz z prawami ochronnymi do tego znaku - nie istnieje bowiem podstawa prawna do określenia podstawy opodatkowania w takiej wysokości.

Stawka podatku od towarów i usług mająca zastosowanie dla przedstawionego stanu faktycznego, zgodnie z art. 41 ust. 1 u.p.t.u., wynosi 23%.

Reasumując, należy stwierdzić, że z tytułu dokonanej darowizny będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług według stawki 23%, naliczonej od podstawy opodatkowania, stanowiącej całkowitą kwotę wydatków poniesionych przez Pana w związku z wytworzeniem Znaku Towarowego, ustanowieniem oraz utrzymaniem prawa ochronnego znaku towarowego (koszty rejestracji w OHIM). Podstawą opodatkowania dla celów VAT z tytułu dokonania darowizny nie będzie zaś inna wartość, np. wartość rynkowa Znaku Towarowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl. ust. 5 tego artykułu, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

I tak - w myśl art. 8 ust. 2 ustawy - za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro znak towarowy będzie nieodpłatnie przekazany na rzecz matki, a więc na cele niezwiązane z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. W związku z powyższym przedmiotowa darowizna będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania tej czynności – w myśl art. 29a ust. 5 ustawy – będzie poniesiony przez Pana koszt świadczenia tych usług, który stanowić będzie całkowita kwota wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem znaku towarowego, ustanowieniem oraz utrzymaniem prawa ochronnego znaku towarowego, przy czym nie będzie ona obejmowała podatku należnego z tytułu tej transakcji. W okolicznościach przedmiotowej sprawy - jak Pan wskazał - będą to jedynie koszty rejestracji tego znaku w OHIM.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tutejszy organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Kasy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, w tym stawki podatku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.