Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1300/15-4/KS1
z 22 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późń. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) na wezwanie organu z dnia 30 grudnia 2015 r. (data nadania 31 grudnia 2015 r., data doręczenia 7 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu opłaty licencyjnej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu opłaty licencyjnej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Osoba fizyczna udostępnia licencję marki (znaku towarowego) osobie prawnej. Licencja znaku towarowego jest udostępniana po raz pierwszy.

Pismem z dnia 13 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek o następujące informacje:

Wnioskodawczyni wskazała, że w przedmiotowej sprawie jest podmiotem zainteresowanym i występuje w swojej indywidualnej sprawie.

Wnioskodawczyni wskazała ponadto, że jest właścicielem znaku towarowego posiadającego prawną ochronę w Urzędzie Patentowym RP. Wnioskodawczyni chce udostępnić licencję znaku towarowego osobie prawnej – spółce z o.o. i uzyskać z tego tytułu wynagrodzenie.

Wnioskodawczyni ma zamiar zawrzeć ze spółką umowę na korzystanie ze znaku towarowego na okres nie przekraczający roku. Będzie to pierwszy rok trwania licencji a wynagrodzenie, które Wnioskodawczyni otrzyma będzie od pierwszej jednostki, z którą Wnioskodawczyni zawrze umowę licencyjną.

Licencji Wnioskodawczyni udzieli jako osoba nie prowadząca działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jako osoba fizyczna, która osiągnie przychód podatkowy z tytułu udostępnienia licencji znaku towarowego osobie prawnej, Wnioskodawczyni może zastosować podwyższony, 50% koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawczyni Wnioskodawczyni może zastosować 50% koszt uzyskania przychodów do powstałego przychodu podatkowego, ponieważ spełnione są następujące przesłanki:

1. wynagrodzenie dotyczy licencji na znak towarowy,
2. wynagrodzenie Wnioskodawczyni otrzyma w pierwszym roku trwania licencji na podstawie umowy licencji na okres nie przekraczający roku,
3. wynagrodzenie Wnioskodawczyni otrzyma od pierwszej jednostki – osoby prawnej, z którą Wnioskodawczyni zawrze umowę licencyjną,
4. dochód z tytułu licencji nie przekroczy górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej, a zatem nie zostanie przekroczony ustawowo określony limit w odniesieniu do maksymalnej wysokości 50% kosztów uzyskania przychodów.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2012 r., poz. 361 z późń. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c). Stosownie do treści art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Umowa licencyjna, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1410 ze zm.) oraz ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 90 poz. 631 ze zm.), polega na zezwoleniu na korzystanie z utworu w oznaczonym zakresie. Licencjobiorca nie rozporządza prawami autorskimi, a jedynie korzysta z utworu.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca wymienia trzy przypadki przychodów, do których znajdują zastosowanie 50% koszty uzyskania.

Z przepisu tego wynika mianowicie, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

1. z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
2. z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
3. z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
   
   

Natomiast wg brzmienia przepisu art. 22 ust. 9 pkt 2 obowiązującego od dnia 01 stycznia 2016 r. koszty uzyskania przychodów z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a.

W świetle art. 22 ust. 9 pkt 2 ww. ustawy prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przysługuje zatem pod warunkiem, że:

1. opłatę licencyjną otrzymano od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną;
2. przychód z tytułu opłaty licencyjnej otrzymano w pierwszym roku trwania licencji.
   
   

Przy czym - stosownie do art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jeżeli jednak Wnioskodawca udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3, były wyższe niż ta kwota, wówczas koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, Wnioskodawczyni jest właścicielem znaku towarowego posiadającego ochronę w Urzędzie Patentowym RP. Wnioskodawczyni będzie udostępniać licencję znaku towarowego osobie prawnej – spółce z o.o. i uzyskać z tego tytułu wynagrodzenie. Wnioskodawczyni ma zamiar zawrzeć ze spółką umowę na korzystanie ze znaku towarowego na okres nie przekraczający roku. Będzie to pierwszy rok trwania licencji a wynagrodzenie, które Wnioskodawczyni otrzyma będzie od pierwszej jednostki, z którą Wnioskodawczyni zawrze umowę licencyjną. Licencji Wnioskodawczyni udzieli jako osoba nie prowadząca działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, wskazać należy, iż zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów będzie przysługiwało w stosunku do przychodu uzyskiwanego z tytułu opłaty licencyjnej otrzymanej (zapłaconej), w pierwszym roku trwania umowy, od pierwszego podmiotu, któremu udzielono licencji.

Wnioskodawczyni ma zatem prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w pierwszym roku trwania licencji zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.