Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-259/15/ZK
z 26 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 16 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 21 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych, niezamortyzowanej wartości początkowej środków trwałych w przypadku ich likwidacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in., w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych, niezamortyzowanej wartości początkowej środków trwałych w przypadku ich likwidacji.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej: Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT). Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE), poprzez zakład w X na podstawie uzyskanych zezwoleń.

Na prowadzenie przedmiotowej działalności Spółka uzyskała:

Zezwolenie nr 87 z dnia 6 kwietnia 2006 r. (dalej: Zezwolenie I),

Zezwolenie nr 253 z dnia 8 lutego 2013 r. (dalej: Zezwolenie II).

Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE uzyskane przez Spółkę (dalej: Zezwolenia) określają rodzaje prowadzonej przez Spółkę działalności objętej zwolnieniem z podatku dochodowego, jak również warunki uprawniające Spółkę do korzystania ze zwolnienia. Przedmiotem faktycznej działalności operacyjnej prowadzonej przez Spółkę na terenie SSE jest produkcja pasty do zębów oraz płukanek do czyszczenia jamy ustnej.

Oprócz dochodów z działalności objętej Zezwoleniami, Spółka osiąga również dochody z działalności nieobjętej zwolnieniem podatkowym na podstawie Zezwoleń.

Na potrzeby prowadzonej działalności (zarówno na terenie SSE, jak i poza nią) Spółka nabywa środki trwałe o wartości przewyższającej kwotę 3.500 zł. Spółka amortyzuje te środki trwałe zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej: ustawa o CIT). W praktyce obok stawek amortyzacyjnych znajdujących się w wykazie stawek amortyzacyjnych (załącznik nr 1 do ustawy o CIT) Spółka stosuje stawki obniżone. W stosunku do części środków trwałych Spółka dla celów podatkowych stosuje stawkę obniżoną do 1%.

Środki trwałe, zanim zostaną w pełni zamortyzowane podatkowo, w przyszłości mogą zostać zbyte lub zlikwidowane. Jednocześnie ewentualna likwidacja środków trwałych nie będzie związana ze zmianą rodzaju działalności Spółki. Do likwidacji środka trwałego może dojść w szczególności na skutek jego zużycia lub podjęcia decyzji o zastąpieniu go nowym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć jako podatkowy koszt uzyskania przychodu, niezależnie od stosowanej stawki amortyzacji, całą niezamortyzowaną wartość środka trwałego w przypadku jego likwidacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczyć jako podatkowy koszt uzyskania przychodu, niezależnie od stosowanej stawki amortyzacji, całą niezamortyzowaną wartość środka trwałego w przypadku jego likwidacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej - ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, w przypadku zakupu środków trwałych wartość ich nabycia nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. W takim wypadku na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o CIT.

Odpisy amortyzacyjne są co do zasady dokonywane przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad określonych w ustawie o CIT (art. 16a i nast. ustawy o CIT).

Jednocześnie art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, przyznaje podatnikom prawo zastosowania obniżonych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych. Podatnik może dokonać zmiany stawki poprzez jej zmniejszenie, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Z takiej też możliwości skorzystała Spółka. W praktyce część stawek amortyzacyjnych została obniżona również do poziomu 1%.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

Ograniczenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, dotyczy wyłącznie środków trwałych zlikwidowanych, których utrata przydatności gospodarczej była skutkiem zmiany rodzaju działalności. Kosztem uzyskania przychodów, co do zasady, będzie zatem strata powstała w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te zostały zlikwidowane z przyczyn innych, aniżeli wskazane w treści ww. przepisu, tj. nie wynikały ze zmiany rodzaju działalności gospodarczej, a co za tym idzie utratą przez likwidowany środek trwały jego przydatności gospodarczej.

Sytuacja taka nie będzie występować w sytuacji Spółki. Innymi słowy środki trwałe będą likwidowane z innych przyczyn niż zmiana rodzaju działalności.

Przepisy nie przewidują odrębnych zasad rozliczania kosztów likwidacji środków trwałych w przypadku zastosowania obniżonych stawek amortyzacyjnych. Tym samym wyżej wskazana ogólna zasada będzie miała zastosowanie również w tej sytuacji. Spółka wskazuje, że możliwość zaliczenia niezamortyzowanej części środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów w przypadku likwidacji tego środka trwałego nie jest uzależniona od stosowania określonej stawki amortyzacyjnej. Tym samym możliwość taka istnieje w przypadku stosowania obniżonych stawek amortyzacyjnych.

W przypadku likwidacji środka trwałego nie dojdzie do wykazania większej łącznej wysokości kosztów uzyskania przychodu, a jedynie do odroczenia w czasie momentu ich uwzględnienia.

Tym samym Spółka stoi na stanowisku, że może zaliczyć jako podatkowy koszt uzyskania przychodów, niezależnie od stosowanej stawki amortyzacji, całą niezamortyzowaną wartość środka trwałego w przypadku likwidacji tego środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.