Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-1120/15/MU
z 8 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2015 r. (data wpływu 8 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27 listopada 2013 r. pracodawca Wnioskodawczyni zawarł z organizacjami związkowymi Porozumienie w sprawie restrukturyzacji zatrudnienia, zgodnie z którym pracownicy mogli złożyć deklaracje rozwiązania ich umów o prace.

Tytułem rekompensaty za rozwiązanie umowy o prace Pracodawca zobowiązał się m. in do wypłaty odpraw i rekompensat pieniężnych, których wysokość uzależniona była od stażu pracy u pracodawcy - § 15 ust. 1 Porozumienia.

W dniu 31 marca 2014 r. Wnioskodawczyni rozwiązała umowę o pracę oraz otrzymała stosowną dodatkową odprawę w wysokości 25.500 zł.

Płatnik składek dokonał potrącenia zaliczki na podatek dochodowy. Wysokość odprawy dodatkowej wynikała wprost z treści Porozumienia dobrowolnych odejść, stanowiącego źródło prawa pracy.

Jej charakter jednoznacznie wskazuje, że odprawa ta spełniła funkcje odszkodowawczą za pozbawienie podatnika możliwości uzyskania wynagrodzenia ze stosunku pracy do czasu przejścia na emeryturę, co nastąpiło 1 marca 2015 r.

Wnioskodawczyni wskazuje, że biorąc pod uwagę uwarunkowania rynku pracy, dla stron Porozumienia było jasne, że na kilka miesięcy przed nabyciem uprawnień emerytalnych nie ma żadnych szans na zdobycie zatrudnienia. W związku z tym kwota rekompensaty stanowiąca rodzaj odszkodowania i zadośćuczynienia za przedwczesne rozwiązanie umowy o pracę nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Gdyby nie wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę, podatnik osiągnąłby dochody ze stosunku pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dodatkowa odprawa otrzymana przez Wnioskodawczynię na podstawie § 15 ust. 1 lit. b w związku z § 15 ust. 2 Porozumienia korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy zwolnienie dotyczy całej kwoty określonej w § 15 ust. 1 lit. b?
3. Czy fakt, że wypłata dodatkowej odprawy zwolniła pracodawcę z wypłaty odprawy emerytalnej ma wpływ na ewentualne skorzystanie ze zwolnienia podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nowelizacja art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spowodowała, iż dodatkowe odprawy wypłacone na podstawie Porozumienia w Spółkach Grupy Kapitałowej są zwolnione z podatku. Wypłacone kwoty mają charakter odszkodowania i zadośćuczynienia w sytuacji nagłej utraty źródła dochodu z pracy zawodowej, umożliwiając pracownikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Zdaniem Wnioskodawczyni użycie w Porozumieniu zwrotu „dodatkowa odprawa” nie niweczy możliwości zakwalifikowania uzyskanej przez Nią od pracodawcy kwoty jako zadośćuczynienie, czy odszkodowanie za wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy. Wnioskodawczyni wskazuje, że zna treść interpretacji podatkowych Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach znak IBPB-2-1/4511-47/15/BD i Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi znak IPTPB2/4511-167/15-4/PK uznających stanowisko w identycznych stanach faktycznych za prawidłowe. Zdaniem Wnioskodawczyni ze zwolnienia podatkowego korzysta cała kwota dodatkowej odprawy. Z brzmienia Porozumienia nie wynika bowiem, że Wnioskodawczyni otrzymała jakąkolwiek odprawę emerytalną, a jedynie, że roszczenie o jej wypłatę wygasło wraz z wypłatą dodatkowej odprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 27 listopada 2013 r. pracodawca Wnioskodawczyni zawarł z organizacjami związkowymi Porozumienie w sprawie restrukturyzacji zatrudnienia, zgodnie z którym pracownicy mogli złożyć deklaracje rozwiązania ich umów o prace.

Tytułem rekompensaty za rozwiązanie umowy o prace Pracodawca zobowiązał się min do wypłaty odpraw i rekompensat pieniężnych, których wysokość uzależniona była od stażu pracy u pracodawcy - § 15 ust. 1 Porozumienia.

W dniu 31 marca 2014 r. Wnioskodawczyni rozwiązała umowę o prace oraz otrzymała stosowną dodatkową odprawę w wysokości 25.500 zł.

Płatnik składek dokonał potrącenia zaliczki na podatek dochodowy. Wysokość odprawy dodatkowej wynikała wprost z treści Porozumienia dobrowolnych odejść, stanowiącego źródła prawa pracy.

Jej charakter jednoznacznie wskazuje, że odprawa ta spełniła funkcje odszkodowawczą za pozbawienie podatnika możliwości uzyskania wynagrodzenia ze stosunku pracy do czasu przejścia na emeryturę, co nastąpiło 1 marca 2015 r.

Wnioskodawczyni wskazuje, że biorąc pod uwagę uwarunkowania rynku pracy, dla stron Porozumienia było jasne, że na kilka miesięcy przed nabyciem uprawnień emerytalnych nie ma żadnych szans na zdobycie zatrudnienia. W związku z tym kwota rekompensaty stanowiąca rodzaj odszkodowania i zadośćuczynienia za przedwczesne rozwiązanie umowy o pracę nie podlega opodatkowaniu od dochodów osobistych. Gdyby nie wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę, podatnik osiągnąłby dochody ze stosunku pracy.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu.

Wskazać przy tym należy, że odszkodowanie (zadośćuczynienie) jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

Natomiast istoty odprawy nie należy doszukiwać się w twierdzeniu, że tego typu świadczenie jest odszkodowaniem (zadośćuczynieniem), czyli naprawieniem szkody lub straty, jaką pracownik poniósł w związku z pozbawieniem go zatrudnienia. De facto jest ona świadczeniem pracodawcy w razie zaistnienia zdarzeń, które zgodnie z odpowiednimi przepisami powodują niemożliwość, niecelowość lub zbędność kontynuacji stosunku pracy.

Podkreślenia wymaga również, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej - powszechności i równości opodatkowania, a ich zastosowanie nie może odbywać się na podstawie wykładni rozszerzającej, tzn. muszą być interpretowane ściśle.

Przedmiotowym zwolnieniem nie są zatem objęte odprawy pieniężne, i to zarówno te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, jak i odprawy pieniężne, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że wypłacona Wnioskodawczyni cała kwota dodatkowej odprawy na podstawie Porozumienia dobrowolnych odejść, nie korzysta ze zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na korzystanie z przedmiotowego zwolnienia nie ma wpływu także fakt, że wypłata dodatkowej odprawy zwolniła pracodawcę z wypłaty odprawy emerytalnej. Wejście w życie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1328 i 1478) nie zmieniło dotychczasowej zasady, zgodnie z którą przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie wyłącznie do odszkodowań i zadośćuczynień.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że interpretacje te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.