2016.02.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-603/15-3/IR
z 3 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 1649, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2015 r. (data wpływu 20 listopada 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT w przypadku importu usług od zagranicznych podmiotów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT w przypadku importu usług od zagranicznych podmiotów.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 stycznia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Muzeum Miasta … (Wnioskodawca), zgodnie z informacją przypisaną do numeru regon, to gminna samorządowa jednostka organizacyjna, której organizatorem jest Miasto … - jednostka samorządu terytorialnego, w której rejestrze instytucji kultury po numerem … znajduje się Muzeum. Działalność Muzeum prowadzona jest w oparciu o ustawę z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2012 r., poz. 987, ze zm.) oraz ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, ze zm.).

Z ustawy wynika, że działalność kulturalna „(...) polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury”. Zakresem działalności Wnioskodawcy, zgodnie z § 6 pkt 1 i 2 Statutu jest gromadzenie, przechowywanie, konserwowanie, opracowywanie i udostępnianie zabytków z zakresu sztuki, historii kultury, numizmatyki, ikonografii i przedmiotów kultury materialnej, dotyczących różnych okresów rozwoju Miasta, prowadzenie działań o charakterze naukowo-badawczym i kulturalno-oświatowym, organizowanie wystaw stałych i czasowych oraz prowadzenie działalności oświatowej i edukacyjnej, a także organizowanie imprez artystycznych. Działalność Muzeum w większości finansowana jest z budżetu jednostki samorządu terytorialnego w formie dotacji podmiotowej oraz budżetu Państwa w formie dotacji przedmiotowych. Muzeum jest jednostką organizacyjną nie nastawioną na osiąganie zysku.

Muzeum jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT oraz VAT UE. W ramach działalności statutowej, Muzeum zostało zobligowane przez Organizatora do przeprowadzenia w latach 2013-2015 cyklicznej, dorocznej imprezy artystycznej, mającej charakter otwarty i bezpłatny (niebiletowany) dla publiczności tzw. Festiwal …, w ramach którego odbywały się koncerty, przedstawienia teatralne i widowiska artystyczne, które prezentowane były m.in. na placach i ulicach miasta ….

Do udziału w imprezach zapraszani są artyści: muzycy, aktorzy, artyści sceniczni, zespoły muzyczne, orkiestry, zespoły teatralne itp. Artyści ci mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce lub za granicą - w krajach UE. Za realizację tych widowisk oraz prawa autorskie wykonawcy polscy i zagraniczni wystawiali na rzecz Muzeum dokumenty sprzedaży (faktury, rachunki).

Usługodawcami wykonującymi występy artystyczne na terenie działania Festiwalu, nieposiadającymi siedziby ani stałego miejsca wykonywania działalności w miejscu świadczenia usług czyli w Polsce byli:

… - brytyjski zespół muzyczny, reprezentowany przez Agenta …;

Teatr … - niemieckie stowarzyszenie teatralne osób niepełnosprawnych, finansowane przez kancelarię niemieckiego Senatu do spraw kultury;

… - niemiecki teatr przestrzeni publicznej, prowadzony w ramach działalności gospodarczej osoby fizycznej;

… - niemiecki teatr uliczny, prowadzony w ramach spółki cywilnej;

... - stowarzyszenie „non profit” francuski teatr uliczny;

… - hiszpański teatr uliczny, działający w ramach spółki z o.o.;

… - brytyjski artysta muzyk, w którego imieniu działała brytyjska Agencja „…”. Stronami podpisanego kontraktu był Artysta i Muzeum Miasta. W zawartym kontrakcie zapisano: „Niniejszym Kupujący oraz Artysta, którzy stanowią strony niniejszego kontraktu rozumieją, że ani Agencja, ani Federacja lub Lokalny Związek lub ich odpowiedni przedstawiciele, pracownicy, udziałowcy lub jednostki stowarzyszone nie są stronami niniejszego kontraktu w żadnej mierze”.

Muzeum z każdym z podmiotów świadczących usługi lub reprezentujących artystów zawarło umowy na występy artystyczne odbywające się podczas Festiwalu na terenie miasta ….

W piśmie z dnia 18 stycznia 2016 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054, z późn. zm.) jako podmiot, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2.

Zakresem zadanego we wniosku pytania objęte są również usługi świadczone przez brytyjskiego artystę - ….

Zagraniczni wykonawcy - usługodawcy usług są podatnikami nieposiadającymi siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, nie są zarejestrowani na terytorium Polski jako podatnicy podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy opartym na informacjach pozyskanych od wykonawców niektórzy zagraniczni wykonawcy, tj.

Teatr … - niemieckie stowarzyszenie teatralne osób niepełnosprawnych, finansowane przez kancelarię niemieckiego Senatu do spraw kultury oraz

… - francuski teatr uliczny, działający jako instytucja non profit,

mogą być uznane za instytucje o charakterze kulturalnym spełniając warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług tj., że są to podmioty ustanowione w szczególnym celu zaspokojenia potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego, posiadają osobowość prawną, są innymi podmiotami uznanymi za instytucje o charakterze kulturalnym oraz warunek wynikający z zapisu art. 42 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług - są to podmioty nie osiągające systematycznie zysku a w przypadku gdy je osiągają przeznaczają go na kontynuację działalności.

Pozostałe podmioty nie są podmiotami prawa publicznego lub instytucjami o charakterze kulturalnym w rozumieniu przepisów obowiązujących na terytorium Polski tj. w prawie polskim.

Brytyjski artysta muzyk … jest indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych obowiązujących na terytorium Polski. Artysta na zamówienie Wnioskodawcy przygotował i wykonał zlecony przez Muzeum program muzyczny specjalnie przygotowany na okoliczność występu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do której odwołuje się ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne, słowno-muzyczne a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne, pantomimiczne. Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórcą jest osoba, której autorstwo podano do publicznej wiadomości w związku z rozpowszechnianiem utworu. Pod ochroną pozostaje na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy każde artystyczne wykonanie utworu niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy artystycznymi wykonaniami w rozumieniu ust. 1 są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Posiłkując się wykładnią statystyczną w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz.U. Nr 207, poz. 1293) należy wskazać dział 90 PKWiU, który odnosi się do usług kulturalnych i rozrywkowych i zawiera m. in: usługi artystów wykonawców, usług, produkcji i wystawiania widowisk artystycznych, usługi związane z działalnością obiektów kulturalnych. Polska Klasyfikacja Działalności (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. - Dz.U. Nr 251, poz. 1885) wymienia w sekcji „R” działalność twórczą, związaną z kulturą i rozrywką, w tym działalność związaną z wystawianiem przedstawień artystycznych. Biorąc powyższe pod uwagę, czynności wykonane przez podmioty objęte wnioskiem stanowią usługi kulturalne. Wnioskodawca nabywając te usługi, wykonywał również usługi kulturalne mieszczące się w zakresie art. 43 ust. 33 pkt a, tj. organizował otwarte dla publiczności widowiska artystyczne w celu upowszechnienia kultury, w interesie publicznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nabywca usług kulturalnych - podmiot prawa publicznego wpisany do rejestru instytucji kultury, który występuje jako podatnik podatku od towarów i usług na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 z uwzględnieniem art. 17 ust. 2, uprawniony podmiotowo i przedmiotowo do zastosowania zwolnienia z tytułu wykonywanych usług kulturalnych, może zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy dla nabywanych usług kulturalnych świadczonych przez zagraniczne zespoły artystyczne, jeżeli celem ich nabycia jest realizacja masowej, nieodpłatnej usługi kulturalnej, świadczonej w interesie publicznym na rzecz mieszkańców miasta … - Festiwalu …, finansowanej w całości z środków publicznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, ze zm.) o podatku od towarów i usług, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, ze wskazaniem art. 17 ust. 2.

Na mocy art. 28g ust. 2 ustawy, który mówi, że „miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki (...) oraz usług pomocniczych do tych usług (...), jest miejsce, w którym ta działalność jest wykonywana” oraz art. 17 ust. 1 pkt 4, wskazującego, że podatnikami są również osoby prawne (..) nabywające usługi, jeżeli usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia tej działalności na terytorium kraju a usługobiorcą jest podatnik (...) posiadający siedzibę działalności lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, podatnikiem podatku od towarów i usług, na którym ciąży obowiązek rozpoznania i wykazania w deklaracji VAT-7 importu usług jest Muzeum Miasta, na rzecz którego zagraniczne instytucje kulturalne realizują na terenie miasta … występy artystyczne, instytucje te zwolnione są na mocy art. 17 ust. 2 z rozliczenia podatku VAT należnego.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że Muzeum zobowiązane jest do opodatkowania importu usług kulturalnych, polegających na realizacji występów artystycznych przez zagranicznych wykonawców, rozpoznając odpowiednią dla siebie, jako wskazanego przez ustawę podatnika, stawkę podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku m.in. usługi kulturalne świadczone przez:

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Warunkiem zastosowania zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług oraz przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Do pierwszej grupy wskazanej w art. 43 ust. 1 pkt 33, można zaliczyć podmiot który jest:

podmiotem prawa publicznego, który na podstawie definicji zawartej w artykule I Dyrektywy 2006/112/WE, oznacza każdy podmiot:
1. ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;
2. posiadający osobowość prawną; oraz
3. finansowany w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego; albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów; albo taki, w którym ponad połowa członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego, lub

innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym,
podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, opartym na art. 133 akapit 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, zwolnienie usług kulturalnych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tym przepisie nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Nabyte przez Muzeum Miasta usługi, polegające na wykonaniu przedstawień artystycznych przez zagraniczne zespoły miały związek z kulturą rozumianą jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki. Tym samym, zdaniem wnioskodawcy, została spełniona przesłanka przedmiotowa zwolnienia od podatku od towarów i usług, wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, opartego na art. 132 pkt 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE, który mówi, że „państwa członkowskie zwalniają z podatku VAT świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie”. Przepis art. 132 pkt 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE został umiejscowiony w rozdziale zatytułowanym „Zwolnienia czynności wykonywanych w interesie publicznym”. Świadczy to o tym, że to na państwie ciąży obowiązek zapewnienia obywatelom dostępności określonych świadczeń, w tym z zakresu kultury, przyjęto, że państwo nie powinno opodatkowywać wartości dodanej, powstałej w toku wykonywania działalności polegającej na realizacji tego rodzaju świadczeń. Oznacza to, że określenie zakresu zwolnienia dla usług świadczonych w interesie publicznym wymaga uwzględnienia celu i specyfiki wykonywanych czynności w zestawieniu z celem zwolnień dla usług wykonywanych w interesie publicznym. Spełnienie kryterium interesu publicznego w przypadku usług kulturalnych powinno się oceniać z perspektyw odbiorcy tych usług. Celem zwolnienia od podatku VAT usług kulturalnych, określonych w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a (art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE) jest niewątpliwie zmniejszenie kosztów świadczenia tego rodzaju usług, a w konsekwencji spowodowanie większej ich dostępności i powszechności.

Minister Finansów, w wydanej interpretacji ogólnej nr PT1.8101.6.2015.kco.pti.130 z dnia 17 kwietnia 2015 r. wskazuje, że przepisy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług są implementacją art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady Europy z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który stanowi podstawę do zwolnienia z podatku od towarów i usług świadczenia niektórych usług kulturalnych a także dostawy towarów ściśle z nimi związanych przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie. Minister Finansów przywołuje tu orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 584/13, który w orzeczeniu podkreśla, że „(...) prawodawca unijny określając analizowane zwolnienie w zakresie świadczenia usług kulturalnych na równi traktuje podmioty prawa publicznego oraz pozostałe instytucje kultury. Celem wprowadzenia zwolnienia było wykonywanie czynności w interesie publicznym, a w konsekwencji obniżenie kosztów dostępu do dóbr kultury.”

Zgodnie z zapisem w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z kolei w ust. 2 tego artykułu stwierdza się, że w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego, czyli określony został bezwzględny nakaz rozliczenia podatku VAT przez nabywcę towaru lub usługi, który na mocy ust. 1 jest podatnikiem, którego status prawny uprawnia do zastosowania w podatku VAT należnym zwolnionej stawki VAT na usługi kulturalne.

Z kolei w ust. 18 art. 43 zawarto dodatkowy warunek dla zastosowania zwolnienia z podatku dla przedmiotowych usług i stwierdzono, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których, mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Mając zatem powyższe na uwadze, Muzeum Miasta jest podmiotem, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania kultury, dokonującym nabycia usług kulturalnych w celu świadczenia usług kulturalnych we własnym imieniu, realizując zadania statutowe, w interesie publicznym, nie nastawionym na osiąganie zysku, działającym jako podatnik zgodnie z zapisem w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do nabywanych od zagranicznych instytucji kulturalnych usług występów artystycznych, które to usługi nabywane są w celu realizacji przez Muzeum Miasta publicznej, nieodpłatnej usługi kulturalnej, przysługiwać będzie mu zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy podkreślić, że jednostki nabywające usługi kulturalne nie zastępują dostawcy zagranicznego jako podatnika podatku od towarów i usług, o czym świadczy zapis art. 17 ust. 2, mówiący, że „usługodawca, jeśli nie posiada siedziby działalności oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju a usługobiorcą usług jest podatnik określony w art. 15 nie rozlicza podatku należnego”, lecz występują samodzielnie jako podatnicy tego podatku o czym świadczy zapis art. 17 ust. 1 pkt 4. Co prawda przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a literalnie wskazuje jako uprawnione do zastosowania zwolnienia - podmioty wykonujące czynności - ale w kontekście podatników, zobowiązanych wykazać podatek VAT należny, skoro dostawcy zagraniczni, na mocy art. 17 ust. 2 nie rozliczają podatku należnego, to status prawny osób zagranicznych nie powinien mieć znaczenia, istotny za to jest status prawny podatnika zobowiązanego do wykazania podatku VAT należnego i cel jaki realizuje ten podatnik na co mogą wskazywać słowa Ministra Finansów, cytującego wyrok Najwyższego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 584/13 „Celem wprowadzenia zwolnienia było wykonywanie czynności w interesie publicznym, a w konsekwencji obniżenie kosztów dostępu do dóbr kultury”.

W ocenie Muzeum, brak możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a przez instytucje uprawnione do niego przedmiotowo i podmiotowo na terenie kraju, jako podatnicy wskazani w art. 17 ust. 1 pkt 4 prowadziłby do podważenia głównej idei zawartej zarówno w Dyrektywie 2006/112/WE jak i polskiej ustawie o podatku od towarów i usług, według której powinno się obniżać koszty dostępu do kultury. W przypadku importu usług kulturalnych przez publiczne instytucje kultury, obciążenie ich podatkiem od towarów i usług od wartości zakupionych usług kulturalnych, który podwyższałby koszty organizacji przez te jednostki usług kulturalnych, stałoby w sprzeczności z tą ideą.

Zdaniem Wnioskodawcy, import usług kulturalnych, z tytułu którego podatnikiem jest Muzeum Miasta - podmiot prawa publicznego wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora, polegających na wykonaniu na terenie kraju występów artystycznych przez zagraniczne instytucje artystyczne, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, gdyż podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym na mocy art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług do jego wykazania jest instytucja podmiotowo i przedmiotowo uprawniona do zastosowania tego przepisu, nabywająca obce usługi kulturalne w celu realizacji przez siebie usług kulturalnych, masowej, nieodpłatnej usługi kulturalnej, świadczonej w interesie publicznym na rzecz mieszkańców miasta - Festiwalu …, finansowanej w całości z środków publicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca (Muzeum Miasta) będący samorządową jednostką organizacyjną, jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT oraz VAT UE. W ramach działalności statutowej, Muzeum zostało zobligowane przez Organizatora do przeprowadzenia w latach 2013-2015 cyklicznej, dorocznej imprezy artystycznej, mającej charakter otwarty i bezpłatny (niebiletowany) dla publiczności tzw. Festiwal …, w ramach którego odbywały się koncerty, przedstawienia teatralne i widowiska artystyczne, które prezentowane były m.in. na placach i ulicach miasta …. Usługodawcami wykonującymi występy artystyczne na terenie działania Festiwalu byli:

… - brytyjski zespół muzyczny, reprezentowany przez Agenta …;

Teatr …- niemieckie stowarzyszenie teatralne osób niepełnosprawnych, finansowane przez kancelarię niemieckiego Senatu do spraw kultury;

… - niemiecki teatr przestrzeni publicznej, prowadzony w ramach działalności gospodarczej osoby fizycznej;

… - niemiecki teatr uliczny, prowadzony w ramach spółki cywilnej;

... - stowarzyszenie „non profit” francuski teatr uliczny;

… - hiszpański teatr uliczny, działający w ramach spółki z o.o.;

… - brytyjski artysta muzyk, w którego imieniu działała brytyjska Agencja „…”. Stronami podpisanego kontraktu był Artysta i Muzeum Miasta.

Ww. zagraniczne podmioty są podatnikami nieposiadającymi siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, nie są zarejestrowani na terytorium Polski jako podatnicy podatku od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy w oparciu o tak przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Natomiast zgodnie z art. 28g ust. 2, miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Z analizy okoliczności sprawy wynika, że Zainteresowany jak również zagraniczne podmioty spełniają definicję podatnika, wskazaną w cytowanym powyżej art. 28a ustawy, a ponadto w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania zastrzeżenia wymienione w art. 28b ust. 1 ustawy. Zatem wskazać należy, iż w przypadku usług kulturalnych świadczonych przez ww. zagraniczne podmioty na rzecz Wnioskodawcy, miejscem świadczenia tych usług w świetle ww. art. 28b ust. 1 ustawy będzie terytorium kraju, a zatem Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy, z którego wynika, iż usługodawcy świadczący usługi kulturalne polegające na realizowaniu występów artystycznych na rzecz Wnioskodawcy nie posiadają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce stwierdzić należy, że Zainteresowany nabywając przedmiotowe usługi działa jako podatnik w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy i jest zobowiązany do rozpoznania importu usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Tym samym Wnioskodawca zobowiązany jest do opodatkowania importu ww. usług zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11.12.2006 r. s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku m.in. usługi kulturalne, świadczone przez grupę podmiotów, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a i lit. b ustawy. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

Jak wynika z powyższego, ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez dwie grupy podmiotów, określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Do pierwszej grupy można zaliczyć podmiot, który jest:

podmiotem prawa publicznego, który na podstawie definicji zawartej w artykule 1 ust. 9 Dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U.UE.L.04.134.114), oznacza każdy podmiot:
1. ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;
2. posiadający osobowość prawną oraz
3. finansowany w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty prawa publicznego, albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów, albo taki, w którym ponad połowa członków organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego, lub
innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, lub
podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W skład drugiej grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli natomiast indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów

W świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Wskazać należy, że ustawa nie definiuje pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Zgodnie natomiast z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN (http://sjp.pwn.pl/), „kultura” oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”.

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

W świetle powyższego, dokonując zatem analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy w oparciu o wyżej powołany przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi polegające na realizowaniu występów artystycznych, mają niewątpliwie - jak wskazał Zainteresowany - związek z kulturą rozumianą jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki.

Jednakże wskazać należy, iż ww. zagraniczne podmioty, świadczące usługi kulturalne na rzecz Wnioskodawcy - wbrew twierdzeniu Zainteresowanego - nie będą spełniały przesłanki podmiotowej do zwolnienia przedmiotowych czynności z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Zauważyć bowiem należy, iż polski ustawodawca w ww. artykule odwołuje się do przepisów obowiązujących w polskim porządku prawnym. Zatem przy imporcie usług fakt, iż określony kontrahent zagraniczny jest instytucją kultury w swoim państwie bądź jak wskazał Wnioskodawca może być uznany za instytucję o charakterze kulturalnym nie ma znaczenia. Tym samym nabyte przez Wnioskodawcę usługi kulturalne od:

… - brytyjski zespół muzyczny, reprezentowany przez Agenta …;

Teatr … - niemieckie stowarzyszenie teatralne osób niepełnosprawnych, finansowane przez kancelarię niemieckiego Senatu do spraw kultury;

… - niemiecki teatr przestrzeni publicznej, prowadzony w ramach działalności gospodarczej osoby fizycznej;

… - niemiecki teatr uliczny, prowadzony w ramach spółki cywilnej;

... - stowarzyszenie „non profit” francuski teatr uliczny;

… - hiszpański teatr uliczny, działający w ramach spółki z o.o.

nie korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednocześnie wskazać należy, iż w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej nie przewidziano opodatkowania przedmiotowych usług stawkami obniżonymi. Wobec powyższego, nabyte przez Muzeum od ww. podmiotów usługi kulturalne podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku w wysokości 23%.

Z kolei odnosząc się do usługi kulturalnej świadczonej przez brytyjskiego artysty muzyka – …, w pierwszej kolejności wskazać należy, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, z

audiowizualne (w tym filmowe).

Stosownie do art. 8 ust. 1 – ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Mając zatem na uwadze wyżej powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, w którym Wnioskodawca wskazał, iż brytyjski artysta muzyk – … jest indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych obowiązujących na terytorium Polski, uznać należy, że została spełniona przesłanka podmiotowa sprzedawcy świadczącego usługę kulturalną. Zatem skoro podmiot świadczący ww. usługę jest indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą w rozumieniu ww. przepisów, to stwierdzić należy, że Wnioskodawcy, u którego wystąpił obowiązek z tytułu importu ww. usług kulturalnych przysługuje zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku importu usług kulturalnych polegających na realizowaniu występów artystycznych przez następujące podmioty zagraniczne: …; Teatr …; …; …: ...; … do opodatkowania przedmiotowych czynności nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku ani obniżona stawka podatku, a zatem import ww. usług podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%. Z kolei w przypadku importu usługi kulturalnej świadczonej przez brytyjskiego artysty muzyka – … wskazać należy, że Wnioskodawcy przysługuje dla tej czynności zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W świetle powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT w przypadku importu usług od zagranicznych podmiotów należy uznać je za nieprawidłowe, bowiem jakkolwiek Zainteresowany wywodzi prawidłowy skutek prawny w postaci prawa do zwolnienia w stosunku do usługi świadczonej przez brytyjskiego artysty muzyka – …, jednakże wynika on z innych przesłanek niż wskazane przez tut. Organ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin