Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1350/15-4/AM
z 15 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) oraz piśmie uzupełniającym z dnia 31 grudnia 2015 r. (data nadania 4 stycznia 2016 r., data wpływu 5 stycznia 2016 r.) na wezwanie organu z dnia 23 grudnia 2015 r. Nr IPPB1/415-1350/15-2/AM (data nadania 24 grudnia 2015 r., data doręczenia 29 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków na naukę języka obcego do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków na naukę języka obcego do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Począwszy od 1 sierpnia 2015 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności jest 49.41.Z transport drogowy towarów oraz 49.42.Z. Firma opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Ewidencję księgową prowadzę w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni współpracuje zarówno z kontrahentami polskimi, jaki zagranicznymi. Jednakże największe możliwości pozyskiwania nowych klientów dają rynki zagraniczne. W ramach poszukiwania nowych kontaktów handlowych korzysta z giełdy ładunków. Okazało się, że znacząca część ofert wymaga znajomości języka obcego, głównie francuskiego. Na rynku francuskim jest największe zapotrzebowanie na usługi transportu pojazdem, który posiada Wnioskodawczyni, ten rynek oferuje również najwyższe stawki za tego rodzaju usługi. Biorąc pod uwagę charakter dotychczasowych kontaktów handlowych, Wnioskodawczyni ocenia jako niezbędną umiejętność bezpośredniego komunikowania się w języku zleceniodawcy aby móc przyjąć i dalej rozwijać współpracę oraz zdobywać nowe zlecenia.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni planuje od grudnia 2015 r. rozpocząć naukę języka francuskiego w formie kursu i uważa, że wydatki poniesione na opłaty za kurs języka francuskiego stanowią koszt uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W piśmie uzupełniającym z dnia 31 grudnia 2015 r. (data wpływu 5 stycznia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z dnia 23 grudnia 2015 r. Nr IPPB1/4511-1350/15-2/AM Wnioskodawczyni sprecyzowała pytanie będące przedmiotem interpretacji oraz przedstawiła własne stanowisko w tej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na opłaty za kurs języka francuskiego stanowią koszt uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na naukę języka francuskiego w ramach kursu nie zostały ujęte przez ustawodawcę w art. 23 Ustawy o P.D.O.F, zaś w kontekście prowadzonej przeze mnie działalności stanowią uzasadniony racjonalnie i gospodarczo koszt uzyskania przychodów. Zdobycie umiejętności posługiwania się językiem francuskim w stopniu komunikatywnym pozwoli mi zdobyć nowe zlecenia a docelowo unikać także bieżących kosztów ponoszonych na tłumaczenia wszelkiego rodzaju dokumentów pozyskiwanych od kontrahentów zagranicznych, bądź uczestnictwa tłumacza w rozmowach bezpośrednich. Pozwoli to także na zachowanie źródła przychodu.

Pragnę podkreślić, iż wydatki na opłacenie nauki języka nie wynikają z moich osobistych potrzeb, ich poniesienie ma ścisły związek z charakterem i zakresem prowadzonej przeze mnie działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Przez pojęcie „zachować" należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Natomiast „zabezpieczyć” oznacza „uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę”. Można więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  
• być właściwie udokumentowany.
  
  
  

Wydatki na dokształcanie znajomości języka francuskiego na kursach języka francuskiego nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawczynię na kurs języka francuskiego może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

1. czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
2. czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.
   
   

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika że Wnioskodawczyni od 1 sierpnia 2015 r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest transport drogowy towarów. Wnioskodawczyni współpracuje zarówno z kontrahentami polskimi, jaki zagranicznymi. Jednakże największe możliwości pozyskiwania nowych klientów dają rynki zagraniczne. W ramach poszukiwania nowych kontaktów handlowych korzysta z giełdy ładunków. Okazało się, że znacząca część ofert wymaga znajomości języka obcego, głównie francuskiego. Na rynku francuskim jest największe zapotrzebowanie na usługi transportu pojazdem, który posiada Wnioskodawczyni, ten rynek oferuje również najwyższe stawki za tego rodzaju usługi. Biorąc pod uwagę charakter dotychczasowych kontaktów handlowych, Wnioskodawczyni ocenia jako niezbędną umiejętność bezpośredniego komunikowania się w języku zleceniodawcy aby móc przyjąć i dalej rozwijać współpracę oraz zdobywać nowe zlecenia.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego i przedstawione zdarzenie przyszłe, jak również przyjmując za Wnioskodawczynią, że umiejętność bezpośredniego komunikowania się w języku zleceniodawcy jest niezbędna, aby Wnioskodawczyni dalej mogła rozwijać z nim współpracę i zdobywać nowe zlecenia należy stwierdzić, iż wydatki poniesione na naukę języka francuskiego w postaci kursu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Przy czym podkreślić należy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez Wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.